All Chapters of My Ex. แฟนเก่าของฉันเป็นประธานบริษัท: Chapter 31 - Chapter 40

66 Chapters

บทที่ 31

Chapter 16 ไม่สกปรก เหตุการณ์อกสั่นขวัญแขวนในห้องน้ำจบลงด้วยเสียงของคุณจันทร์ ไม่มีอะไรน้อยกว่านั้นและไม่มีอะไรมากกว่านั้นเช่นกัน ความหน้ามึนของไนล์สยบความอยากรู้อยากเห็นทุกอย่างของคนทั้งสามได้ แม้มันจะช่วยอะไรได้ไม่มากนักแต่อย่างน้อยก็ไม่มีใครกล้าถามอะไรโจ่งแจ้งขึ้นมาและไม่มีใครรู้ว่าไนล์ได้นอนเฝ้าฉันในคืนนั้น พูดถึงคืนนั้นแล้วจะเรียกว่าฝันดีก็เป็นฝันดี จะเรียกว่าฝันร้ายก็เป็นฝันร้าย ตั้งแต่เลิกกับไนล์มาฉันก็ฝันถึงเขามากมายไม่สามารถนับครั้งได้ และตอนจบในฝันมักจะเป็นไนล์ที่วิ่งมาสวมกอดและหายวับไปต่อหน้าต่อตาเสมอ เหมือนโดนดีดให้ขึ้นสวรรค์แล้วถูกผลักลงเหวนรกภายในเสี้ยววินาทีเท่านั้น ความรู้สึกวูบโหวงหลังลืมตาขึ้นมาพบความจริงนั้นทำฉันซึมไปทั้งวันทุกครั้งที่ฝันเช่นนี้ หากแต่ความฝันครั้งนี้นั้นแตกต่างจากฝันครั้งก่อนๆ เล็กน้อยตรงที่ไนล์ไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่ยืนส่งยิ้มให้ฉันอยู่อย่างนั้นแต่ไม่สามารถเดินเข้าไปกอดหรือแตะต้องอีกฝ่ายได้ สุขที่ได้เห็นทว่าทุกข์เพราะสัมผัสไม่ได้ ติ๊ง! ฉันก้าวออกจากตัวลิฟต์มายังชั้นบนสุดอีกครั้ง แวะทักทายคุณจันทร์สองสามคำก่อนจะเดินมาอีกฝั่งนั่นคือห้องท
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 32

“ทนหน่อยแล้วกัน อีกเดือนกว่าๆ นางก็จะฝึกงานเสร็จละ” ฉันยืนกอดแก้วน้ำก้มหน้ามองรองเท้าผ้าใบสีขาวของตัวเอง ริมฝีปากล่างถูกขบด้วยฟันบนเพื่อกลั้นตัวเองไม่ให้ส่งเสียงหรือเข้าไปแสดงตัวเพราะไม่อยากมีเรื่อง คิดซะว่านี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนนินทาแบบนี้สักหน่อย “ไม่มีงานมีการทำกันหรือไง!” เสียงกระชากดังขึ้นเหนือศีรษะ เมื่อเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับร่างสูงของไนล์ที่ยังคงเปล่งออร่าท่านประธานเหมือนดังเคย หากแต่ใบหน้าหล่อเหลาในยามนี้ดำมืดไปซะเสียแปดในสิบส่วน ได้ยินเสียงท่านประธานคนที่อยู่ในห้องพักก็แย่งวิ่งกันมาอออยู่ที่ประตูเพื่อที่จะออกเป็นคนแรกก่อนจะชะงักตาโตเมื่อเห็นฉันยืนอยู่ด้วย หากสีหน้าที่โดนฉันจับได้คาหนังคาเขาว่าแย่แล้วแต่พอเหลือบไปเห็นบอสก็ยิ่งมีสีหน้าแย่กว่าเดิมเพราะโดนจับได้จังๆ ว่าอู้งาน “คุณจันทร์ ถ้าคนพวกนี้ไม่อยากทำงานก็พักงานพวกเธอไว้สักเดือนแบบไม่จ่ายเงินเดือนแล้วกัน” พูดกับคุณจันทร์ที่ยืนคุมเชิงอยู่ไม่ไกล “รับทราบค่ะบอส” “ไม่นะคะบอส! พวกเราไม่ได้ตั้งใจ” “ลองพวกคุณพูดว่าตั้งใจดูสิ เรื่องนี้ไม่จบแค่พักงานเดือนเดียวแน่” ไนล์พูดจบทั้งสามมีสีหน้าซีดเผือดขึ้นมาอย่างทันตา สลั
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 33

“มันสกปรก ถอยไป!” พยายามทำใจแข็งจ้องเขม็งไปที่เขาอย่างดื้อดึง “ไม่สกปรก” ไนล์ทอดมองฉันด้วยสายตาปลอบประโลมแต่ก็แฝงไปด้วยความเจ็บปวดที่เห็นฉันเป็นแบบนี้ น้ำเสียงนุ่มทุ้มทว่าเต็มไปด้วยความหนักแน่นเอ่ยออกมายืนยัน “ไม่ มันสกปรก ฮึก... อย่ามากอด” กำปั้นที่ทุบอกแกร่งผ่อนแรงลงหากแต่ก็ยังมีความต่อต้านอยู่ในที น้ำตายังคงไหลอยู่ต่อเนื่องจนเริ่มแสบร้อนที่เบ้า “นับแต้มมองไนล์” มือหนึ่งรวบร่างฉันไม่ให้หนี อีกมือหนึ่งยกขึ้นมาทาบลงแก้มฉันอย่างแผ่วเบาออกแรงประคองให้ฉันหันหน้าไปสบตากับเขา ฉันเสตาไปมองทางอื่นอย่างไม่ยินยอม “มองหน้าไนล์หน่อยเร็วคนเก่ง” “...ฮึก” “ไม่ต้องร้องแล้ว มาคุยกันดีๆ นะ” น้ำเสียงแสนอ่อนโยนของไนล์พาใจฉันอ่อนยวบสงบลงอย่างช่วยไม่ได้ ฉันผ่อนแรงที่ขืนตัวลงยอมยืนอยู่นิ่งๆ ในอ้อมแขนของอีกฝ่าย สัมผัสได้ถึงปลายนิ้วโป้งของอีกฝ่ายที่เกลี่ยน้ำตาบนแก้มฉันอยู่อย่างแผ่วเบา ฉันค่อยๆ ช้อนสายตาไปสบนัยน์ตาเข้มของไนล์ “ดูซิ ตาแดงหมดแล้ว” “ฮึก ฮือออ” ฉันระเบิดน้ำตาออกมาอีกระลอก แขนที่ทิ้งไว้ข้างลำตัวถูกยกขึ้นไปสวมกอดเอวร่างสูงอย่างกะทันหัน ไนล์ที่เช็ดน้ำตาให้ฉันอยู่อึ้งไปเสี้ยววิหน
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 34

Chapter 17 คุณจันทร์รู้ คุณจันทร์เห็น ฉันทิ้งตัวนอนลงบนเตียงเตรียมตัวที่จะเข้านอน เหลือบมองเวลาก็เห็นว่าเป็นเวลาใกล้ตีสามแล้ว ความหวานปะแล่มๆ ยังติดอยู่ที่ริมฝีปากจนเผลอแลบลิ้นออกมาแตะเบาๆ อยู่หลายครั้งตลอดทั้งวันด้วยความเผลอไผล ความรู้สึกจนถึงตอนนี้เหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในความฝันทว่าสัมผัสบางเบาที่เหลือไว้บนกลีบปากนั้นกลับคอยย้ำเตือนว่ามันคือความจริง คิดมาถึงตรงนี้หัวใจก็พลันสั่นไหวอยู่ในอก มุมปากคลี่ยิ้มออกมาน้อยๆ นอนฟังเสียงหัวใจตัวเองที่เต้นรัวจนผล็อยหลับไป นึกย้อนไปถึงคำพูดของไนล์แล้วก็อยากจะแก้ไขสักหน่อย ความจริงแล้วไนล์ไม่ต้องร้องขอโอกาสจากฉันเลย กลับเป็นฉันต่างหากที่ต้องขอโอกาสจากเขา รู้ตัวดีว่าตอนนี้ยังไม่สามารถไปยืนอยู่ข้างเขาได้อย่างเหมาะสม แต่เมื่อมาถึงจุดนี้ จุดที่คิดว่าจะไม่มีโอกาสอีกแล้วแต่กลับมีขึ้นมาก็อยากจะขอลองดูสักตั้ง โชคดีที่ไนล์ไม่ได้รีบร้อนเรื่องของเราแต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่อยากให้เขารอนานเกินไป แพลนหนึ่งสองสามผุดขึ้นมาในหัวเพื่อที่จะไปปรึกษากับไนล์ ยังไงซะประการแรกก็ขอให้ความสัมพันธ์ของเรานั้นถูกเก็บเป็นความลับไว้ก่อน อย่างน้อยก็จนกว่าฉันจะฝึกงานจบ ฉั
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 35

ล่วงเข้าวันที่สามแต่สถานการณ์ยังไม่ดีขึ้น ตอนกลางคืนก่อนฉันเข้างานที่คลับนั้นเราได้คุยโทรศัพท์กันนิดหน่อย รู้มาว่าเขาแทบจะกินอยู่ที่บริษัท ฉันไม่ได้ถามอะไรเขาเรื่องงานเลยเพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาต้องอยู่กับเรื่องพวกนี้มาตลอดทั้งวัน ฉันเลยเลือกที่จะคุยสัพเพเหระกับเขามากกว่า ฉันใช้เวลาตอนพักเที่ยงส่งข้อความหาไนล์เพื่อถามไถ่แต่ก็ยังไม่มีวี่แววตอนกลับมาซึ่งก็เข้าใจได้ ดูจากที่พี่ปิ่นโดนเรียกตัวไปอีกรอบคาดว่าตอนนี้ยังอยู่ที่ห้องประชุมอีกแน่ ปกติแล้วพวกสูตรเครื่องสำอางอะไรพวกนี้มักจะจดอนุสิทธิบัตรคล้ายกับการจดลิขสิทธิ์เพื่อเป็นเจ้าของผลงานนั้นๆ ซึ่งบริษัทที่ใหญ่โตและเก่าแก่ขนาดนี้น่าจะไม่ทำพลาดอยู่แล้ว พูดถึงการขโมยสูตรยิ่งไม่ต้องเอ่ย ไนล์ไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่นอน “เธอเห็นข่าวเราขโมยสูตรลิปสติกรึยัง” “ได้โปรดอย่าใช้คำว่าเรา ให้ใช้คำว่าทีม NewType มากกว่า เล่นลงเล่นใหญ่ตั้งทีมแยกแต่ดันมาโป๊ะแตกไปขโมยสูตรคนอื่น ตอนนี้บอร์ดบริหารก็เอาแต่จะถามความรับผิดชอบจากบอสท่าเดียว” “แต่บอสคุมเองทุกขั้นตอนเลยนะ ให้บอสรับผิดชอบก็ถูกแล้วปะ” “ฉันว่าแล้ว อายุยังน้อยขนาดนี้คงอยู่ตำแหน่งนี้ไม่รอดหรอก”
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 36

Chapter 18 คู่แข่ง (?) เพราะคำพูดของคุณจันทร์ที่บอกว่า ‘บอสไม่ได้นอนมาหลายคืน’ ทำให้ฉันได้แต่ปล่อยเลยตามเลยไม่ได้ปลุกไนล์ให้ตื่นขึ้นมา ในตอนแรกฉันก็กังวลว่าจะกลับลงไปแผนกไม่ทันแต่โชคดีที่ร่างสูงตื่นก่อนเวลาเข้างานในช่วงบ่ายประมาณสิบนาทีได้ เอ่ยปากกำชับให้อีกฝ่ายกินข้าวให้หมดก่อนจะเดินออกมาเจอกับคุณจันทร์ ต่างคนต่างชะงักด้วยความอีหลักอีเหลื่อ ริมฝีปากกระตุกจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม แน่นอนว่าด้วยความเป็นเลขาและด้วยความมีมารยาทที่มากพอทำให้คุณจันทร์ไม่ได้ถามออกมาโต้งๆ แต่ฉันก็คิดว่าควรจะอธิบายให้คุณจันทร์ฟังสักหน่อย อย่างน้อยคุณจันทร์ก็จะไม่ได้เข้าใจบอสตัวเองผิดว่าเป็นสมภารกินไก่วัด สุดท้ายฉันก็บอกคุณจันทร์ไปว่าเราสองคนเคยเป็นเพื่อนตอนเรียนมหาลัยด้วยกันมาก่อน เช้าวันถัดมาเนื่องจากโรงงานค่อนข้างจะอยู่ไกลเราก็เลยต้องออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่ พอเดินลงมาด้านล่างที่พักก็พบว่ารถยุโรปป้ายทะเบียนแสนคุ้นตามาจอดรอก่อนอยู่แล้ว ฉันยิ้มกว้างตั้งแต่ไม่ออกจากตัวอาคาร เห็นร่างสูงในชุดสูทเต็มยศเหมือนดั่งเช่นเคยเดินลงจากรถด้วยท่วงท่าสง่างามมาเปิดประตูรถรอ “มารอนานรึยังคะ ทำไมไม่บอกก่อน” ฉันถามขึ้นทันทีหล
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 37

ไนล์ลงจากรถไปก่อนโดยมีใครสักคนกระวีกระวาดมาเปิดประตูต้อนรับให้ ภายหลังทราบชื่อว่าคือคุณนุวัฒน์เป็นผู้จัดการโรงงานของที่นี่ เบื้องหลังไนล์คือคุณจันทร์ที่ลงจากรถตามไปติดๆ และเป็นฉันที่ยืนเยื้องมาอีกทอดหนึ่ง “สวัสดีครับบอส เดินทางมาเหนื่อยมั้ยครับ” “ไม่เท่าไหร่ เข้าเรื่องเลยเถอะ” ระหว่างทางไนล์ได้เล่าให้ฟังคร่าวๆ ว่านวัตกรรมที่กำลังโดนหาว่าไปขโมยของทางเกาหลีมานั้นเป็นนวัตกรรมใหม่ซึ่งเป็นจุดขายของโปรดักต์ชิ้นนี้นั่นคือการกันน้ำที่มีประสิทธิภาพมากกว่าแบรนด์อื่นๆ ที่มีมา โครงสร้างทางเคมีซับซ้อนเกินกว่าจะลอกเลียนแบบหรือคิดค้นมาเองในเวลาสั้นๆ ได้ และที่สำคัญที่สุดคือไนล์ได้คิดค้นนวัตกรรมส่วนนี้ด้วยตัวเองทุกขั้นตอนก่อนจะนำไปทดลองกับเครื่องสำอางชนิดต่างๆ ฉะนั้นเรื่องนี้สามารถเดาได้ว่าต้องมีใครขายสูตรนี้ออกไปก่อนหน้านี้แน่นอน “เชิญทางนี้เลยครับบอส” ผู้จัดการนำทางทุกคนไปยังห้องประชุมขนาดกลาง ทันทีที่เปิดเข้าไปก็พบว่ามีชายในชุดเสื้อกาวน์นั่งรออยู่หนึ่งคน เส้นผมถูกครอบด้วยหมวกสีขาวคล้ายกับหมวกแก๊ป ใบหน้ากว่าครึ่งถูกปิดด้วยแมสอนามัยสีฟ้าทำให้ทั้งตัวของเขาโผล่มาให้เห็นแค่เฉพาะดวงตา คิ้ว และห
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 38

Chapter 19 กลยุทธ์สาวงาม อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้สักตอนว่าลูกค้าที่มาเที่ยวคลับนั้นมีอยู่สามประเภท หนึ่งคือต้องการปลีกวิเวกมาดื่มคนเดียวอย่างเหงาๆ สองต้องการมาสังสรรค์กับเพื่อนเก่าก็ดีเพื่อนใหม่ก็ไม่ขัด และสามคือต้องการมาคุยเรื่องธุรกิจกับคู่ค้า พอเหล้าเข้าปากการเจรจาก็จะลื่นไหลดั่งแอลกอฮอล์ที่เข้าคอ มีอยู่หลายครั้งที่ฉันต้องรับลูกค้าประเภทที่สาม ข้อต่อรองที่คุยกันนั้นมีหลายประเภทไม่ว่าจะเป็นดีลเล็กๆ อย่างเช่นขอตำแหน่งให้ลูกเจ้าหลานเธอไปจนถึงการซื้อขายความลับของคู่แข่งทางธุรกิจที่มีมูลค่านับล้าน ดังนั้นนี่เลยเป็นอีกวิธีหนึ่งที่ฉันคิดว่าสามารถทำให้คุณน้าของพี่กล้าหาญคายความจริงออกมาได้ “ไม่ได้นะ” พี่กล้าหาญร้องขึ้นมา ตอนนี้ทั้งห้องเหลือเพียง 4 คนนั่นคือไนล์ คุณจันทร์ พี่กล้าหาญและฉัน เพราะอยากให้เป็นไปด้วยความรัดกุมที่สุดไนล์เลยเชิญคนที่เหลือให้กลับไปทำงานและเน้นย้ำว่าห้ามบอกคนร้ายว่าทางเรารู้เรื่องนี้แล้ว ถ้าคนร้ายไหวตัวทันเพียงแม้แต่นิดเดียวไนล์จะไล่ทุกคนออกให้หมด “ฉันแค่อยากช่วยทุกคนค่ะเพราะกล้องวงจรปิดก็อาจบอกไม่ได้ว่าเขาลงมือทำจริงๆ และวิธีที่ฉันเสนอไปก็น่าจะเป็นวิธีที่
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 39

“ไปเป่าผมก่อน” “...” “เดี๋ยวนับแต้มเป่าผมให้” “...อืม” ไนล์เดินไปนั่งหน้ากระจกตรงโต๊ะเครื่องแป้งอย่างว่าง่ายหากแต่สีหน้ายังคงไว้ซึ่งความเรียบเฉย เสียงไดร์เป่าผมดังอื้ออึงไปทั่วห้อง ฉันเทสอุณหภูมิที่ฝ่ามือก่อนจะเป่าไปยังเส้นผมของร่างสูง ในเวลาแบบนี้กลิ่นหอมของแชมพูลอยฟุ้งมาเตะจมูกอย่างชัดเจน สิบนาทีให้หลังผมของเจ้าตัวก็แห้งสนิท เมื่อไม่มีเจลจัดแต่งทรงผมเส้นผมของไนล์ก็เรียงตัวสวยลู่ไปกับศีรษะทว่ายังคงมีวอลลุ่มอยู่ เป็นผู้ชายไม่กี่คนที่ผมลื่นสวยขนาดนี้ ฉันใช้นิ้วสางสัมผัสเส้นผมของอีกฝ่ายจนกว่าจะพอใจแล้วปิดไดร์เป่าผม ทั้งห้องพลันตกอยู่ในความเงียบกะทันหัน “...จำพี่กล้าหาญได้เหรอ” ฉันเอ่ยขึ้นมา สบตาร่างสูงผ่านกระจก แม้ว่าไดร์จะถูกวางบนโต๊ะแล้วแต่มือของฉันก็ยังสาละวนอยู่กับเส้นผมของไนล์ “อืม พอมาเจอเขาเลยนึกถึงเหตุการณ์คืนนั้นขึ้นมาอีกก็เลยอารมณ์ไม่ดีนิดหน่อย จำได้ว่าคืนนั้นที่ตามนับแต้มไปไนล์พูดจาไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่” “ที่บอกว่าไม่อยากเจอนับแต้มอีกน่ะเหรอ” ฉันเลิกคิ้วถาม พอพูดขึ้นมาเองแบบนี้ก็แอบใจเสียขึ้นมาหน่อยๆ เหมือนกัน ไนล์พยักช้าขึ้นลงช้าๆ นัยน์ตาเคลือบไปด้วยการคร
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more

บทที่ 40

Chapter 20 กลยุทธ์สาวงาม 2 คุณน้าของพี่กล้าหาญนั้นมีชื่อว่านายเดชา ฟังดูแล้วก็นึกถึงชื่อตัวร้ายในละครที่มีอยู่ดาษดื่น นายเดชาเป็นลูกหลงคนสุดท้ายจึงทำให้เขามีอายุมากกว่าพี่กล้าหาญอยู่ไม่กี่ปี รูปร่างไม่จัดว่าดีทว่าก็ไม่ท้วมหรือไม่ผอม ใบหน้าคล้ายกับพี่กล้าหาญไปห้าหกส่วน มองเผินๆ พวกเขาดูเหมือนพี่น้องท้องเดียวกันมากกว่าเป็นน้ากับหลาน แอลกอฮอล์ชั้นดีวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ เพลงดังร่วมสมัยกำลังแล่นอยู่ในทีวีที่ฝังติดไว้ผนังส่งเสียงออกมาผ่านทางสเตอริโอคุณภาพดีเพื่อให้ลูกค้าได้รับความบันเทิงอย่างเต็มเปี่ยม แต่ดูเหมือนว่าลูกค้าทั้งสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาสไตล์ยุโรปจะไม่ได้สนใจสิ่งดังกล่าวเลยแม้แต่น้อย อีกคนกำลังเพลิดเพลินไปกับการลิ้มรสแอลกอฮอล์ส่วนอีกคนก็ทำหน้าเคร่งเครียดตลอดเวลา “น้าต้องช่วยผมนะ น้าก็รู้ว่าผมไม่ได้ทำ ตอนนี้บอสกำลังบีบผมให้ยอมรับสารภาพเพื่อบริษัทจะได้พ้นความผิด” สีหน้าของพี่กล้าหาญดูหมดหนทางสู้อย่างแท้จริง อาจจะเป็นเพราะว่าถ้าคืนนี้เขาทำไม่สำเร็จเขาอาจจะโดน ‘ร่างแห’ ไปด้วยกันก็ได้ “แกก็ลาออกมาอยู่กับฉันสิ” นายเดชาว่าอย่างไม่ยี่หระ “อยู่กับน้า?” “Being You ให้แกลาออ
last updateLast Updated : 2025-09-09
Read more
PREV
1234567
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status