All Chapters of พ่ายรักเมียชั่วคราว: Chapter 101 - Chapter 110

“เธอว่ายังไงนะ!”เกรซอุทานขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก ดวงหน้าของหล่อนบิดเบี้ยวด้วยความโกรธแค้นที่สุมแน่นอยู่ในอก ขณะที่เพื่อนสนิทซึ่งอยู่ปลายสายก็คอยรายงานให้หล่อนรู้ต่อไปว่า“มีคนเห็นว่าเอียนพาผู้หญิงคนหนึ่งไปโรงพยาบาล แนะนำให้รู้จักกับเอลเลียต เพื่อนของเขาด้วยน่ะสิ”“…”เกรซแทบกระอักเมื่อได้ยินอย่างนั้น ใครบ้างไม่รู้จักเอลเลียต แบนครอฟต์! หนึ่งในกลุ่มหนุ่มโสดในฝันของสาวๆ ทั่วทั้งอเมริกา! ตอนนี้แม้ว่าคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในกลุ่มอย่างฟลินน์ เบรดฟอร์ดจะแต่งงานไปแล้ว ส่งผลให้ความนิยมของเหล่าหนุ่มโสดคนที่เหลือพุ่งสูงเสียจนสาวๆ แทบจะตบตีกันอยู่แล้วทว่านั่นไม่สำคัญเท่ากับว่าพวกเขาเป็นกลุ่มชนชั้นสูงของแมนฮัตตันที่สนิทสนมกลมเกลียวกันเป็นอย่างดี การที่เขาพานังนั่นไปรู้จักกับเอลเลียตจะไม่เป็นการเปิดตัวมันหรือว่าเขาเลือกมันน่ะ!นี่เป็นสิ่งที่เธอรับไม่ได้!แต่ถึงอย่างนั้นถ้าก่อนหน้านั้นเป็นสิ่งที่หล่อนรับไม่ได้ ประโยคต่อมาของเซียร่าก็ยิ่งทำให้หล่อนแทบจะแดดิ้นตายเมื่ออีกฝ่ายบอกกับหล่อนว่า“แล้วคนเล่าก็บอกว่า เหมือนผู้หญิงคนนั้นจะท้องด้วยนะ!”“ไม่จริงหรอก!”เกรซกรีดเสียงร้องปฏิเสธในทันที

“ไม่ต้องร้องไห้...ฉันขอโทษด้วยนะ”เอียนพูดขึ้นขณะที่ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน สัมผัสนั้นนุ่มนวลเสียจนหัวใจของมธุรสาถึงกับวูบไหว หัวใจอุ่นซ่านด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจกับความห่วงใยที่แสนจะอ่อนโยนของชายหนุ่มมธุรสาเช็ดน้ำตา ถอยห่างจากเอียนก้าวหนึ่งส่งผลให้ชายหนุ่มลดมือที่ช่วยเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวลง ขณะที่มธุรสาก็ก้มหน้าลงพร้อมกับบอกชายหนุ่มเสียงสั่นเครือน้อยๆ ว่า“คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอกค่ะ นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ”เธอไมได้เป็นคนพาลที่พอโกรธเขาอย่างนึงแล้วก็มองไม่เห็นทั้งหมดในสิ่งที่เขาทำ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเอียนเลยด้วยซ้ำ ฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไรทว่าชายหนุ่มส่ายหน้า“ฉันยิ่งต้องขอโทษที่พาเธอไปงานนั้น ทั้งๆ ที่เธอไม่เต็มใจ”ถ้ารู้อย่างนี้ว่าจะต้องมาเจอยายปีศาจอย่างเกรซ แมนนิ่ง เขายอมให้เธออยู่บ้านตามเดิมดีกว่า!“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” มธุรสาตอบพร้อมกับส่งยิ้มน้อยๆ ให้เอียน เธอไม่ได้ใจร้ายพอจะไม่รู้ว่าเอียนไม่ได้ตั้งใจที่จะทำอย่างนี้ เขามีเจตนาอะไรก็เห็นชัดแจ้ง แต่ที่เป็นอย่างนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องเหนือความคาดหมายของเขาแล้ว “ประจำฉันรับมือได้ดีนะคะ แต่เพราะช่วงนี้จิตใจฉัน

มธุรสาเจอชายหนุ่มพูดจาอย่างจริงจังเช่นนั้นก็ได้แต่ช้อนตามองเขาด้วยสายตาขอบคุณและสำนึกผิด“ฉันขอโทษ...”เธอไม่รู้นี่นาว่าควรจะทำตัวยังไง เธอก็แค่ท้อง และเธอก็ไม่อยากทำตัวเป็นภาระของเอียน อะไรที่เธอทนได้เธอก็ทน ทนไม่ได้...เธอก็ทนอยู่ดีชีวิตของเธอไม่เคยชินกับการที่จะมีใครสักคนมาคอยดูแลเอาใจใส่เช่นนี้ เธอช่วยตัวเองมาตลอด ทำอะไรด้วยตัวเองมาตลอด พอมีเขาเข้ามาในชีวิต...เธอที่เคยคิดว่าชีวิตก็คงไม่ต่างอะไรไปจากเดิมกลับพบว่าเขาเป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกผันไปทั้งหมดเธอเองรักเขาเป็นคนแรกและเป็นครั้งแรก ตอนที่คิดว่าตัวเองกับเขาต้องแยกจากกันตลอดกาล กว่าจะทำใจได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ตอนนี้เธอยิ่งหวั่นไหวง่าย อารมณ์ก็ไม่ปกติจึงไม่อยากทำให้ตัวเองเคยชินกับการมีเขาอยู่ตรงนี้เพราะเมื่อวันใดที่เธอไม่มีเขา เธอจะทำยังไงแค่นี้เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะยังสามารถรักใครได้อีกหรือเปล่า...ถ้าเขายังทำอย่างนี้เธอคงไม่อาจไปจากที่นี่ได้อีก ต่อให้ตอนนั้นเขาอยากจะไล่เธอไป เธอก็คงจะตายลงต่อหน้าเขาเท่านั้น“ไม่ต้องรู้สึกผิด” เอียนเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะรีบพูดต่อเมื่อเห็นหญิงสาวก้มหน้าด้วยท่าทีสำนึกผิดที่โดนเข

“ตื่นแล้วเหรอรสา”เอียนซึ่งนั่งอยู่ข้างเตียงมธุรสาและคอยเฝ้าเธออยู่ค่อนคืนจนเผลองีบหลับไปครู่หนึ่งและตื่นก่อนหน้าหญิงสาวไม่เกินครึ่งชั่วโมง จนเข้าไปล้างหน้าล้างตาออกมาจากห้องน้ำแล้วมานั่งเฝ้าหญิงสาวตามเดิมก็เห็นว่ามธุรสาตื่นขึ้นมาแล้ว“คุณเอียน”มธุรสาเรียกชายหนุ่มก่อนจะคลี่ยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน เอียนก้มหน้าลงจุมพิตเปลือกตาอีกฝ่าย พร้อมกับพูดว่า“ในที่สุดคุณแม่ก็ตื่นสักที”“ลูกละคะ”มธุรสาถามถึงลูกน้อย เอียนเลยตอบไปว่า“เดี๋ยวแกจะเข้ามาจ้ะ ลูกหน้าเหมือนทั้งฉันและเธอเลยนะ แต่ฉันว่าเอ็ดวินเหมือนฉันมากกว่า”“คุณตั้งชื่อแกว่าเอ็ดวินเหรอคะ”“ใช่ ขอโทษนะที่ตั้งโดยไม่ได้ปรึกษาก่อน แต่ชื่อกลางให้เธอตั้ง เอาเป็นภาษาไทยดีไหม”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชื่อกลางเป็นภาษาไทยก็ได้”มธุรสาตอบอีกฝ่ายในขณะที่เอียนช่วยประคองให้เธอลุกขึ้นนั่ง เขาเอาหมอนมาวางซ้อนหลังให้เธอพร้อมกับที่ทำในสิ่งที่เธอไม่คาดคิด เพราะเขาออกมาจากห้องน้ำอีกครั้งพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กและใช้มันเช็ดหน้าเช็ดตาให้เธอ“ฉันทำเองก็ได้นะคะ คุณเอียนอย่าลำบากเลย”มธุรสาพยายามจะคว้ามือจับคนที่มาปรนนิบัติตัวเองด้วยความไม่เคยชิน แต่เอียนกลับเบี่ยงมื

หลังจากที่ทะเลาะกับมธุรสา ดูเหมือนว่าเขากับเธอจะเข้าหน้ากันไม่ติดเอาเสียเลย เอียนพยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วกำชับคนของเขาว่าห้ามไม่ให้เกวิน แมนนิ่งเข้ามาหามธุรสาได้อีก แต่ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของเขากับเธอก็ไม่ได้ดีขึ้นไปด้วยเลย มธุรสายังเย็นชากับเขาจนถึงสัปดาห์ต่อมา และเอียนก็ต้องกลับไปทำงานเนื่องจากไม่สามารถทิ้งงานไปได้มากกว่านี้แล้ว ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าเขาจะรอจนลูกอายุสามเดือนถึงจะเริ่มกลับไปทำงานอีกครั้ง แต่ความฝันก็เป็นเพียงความฝันเท่านั้นแหละทว่านอกจากการกลับไปทำงานอย่างไม่สบายใจแล้ว มธุรสาก็มีท่าทีเฉยชากับเขามากยิ่งขึ้น เอียนเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเช่นเดียวกันว่าช่วงนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเขา ถึงได้ขยันเป็นข่าวซุบซิบบ่อยนัก จนสริตาน้องสะใภ้ถึงกับโทรศัพท์มาถามเขาด้วยตัวเอง แล้วสะกิดเตือนเขาว่าบางทีที่มธุรสากำลังเครียดอาจจะเป็นเพราะข่าวขยะพวกนี้ก็ได้ และเธอยังเตือนเขาว่าอย่าทำให้มธุรสาซึมเศร้าหลังคลอดเด็ดขาด การดูแลสุขภาพจิตของแม่หลังจากการคลอดนั้นก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นเดียวกันเอียนเองก็อยากจะทำอย่างนั้น แต่งานที่รัดตัวไม่ได้เอื้ออำนวยให้เขาได้มีโอกาสปรับความเข้าใจกับมธุรสาเลย ช่ว