Semua Bab ซาตานย้อนรอยรัก: Bab 11 - Bab 20

“เจ้านายมีแขกไหมครับ?”          คาร์ลถามต่อ วันนี้เจ้านายหนุ่มไม่มีแพลนอะไรหลังจากนี้          “ถามลอร่าสิ หล่อนน่าจะว่าง” เขามีบางอย่างอยากกระเทาะเอาจากลอร่า ก่อนจะตัดสินใจครั้งสุดท้าย บนถนนการเมือง “เดเนียลด้วย มันน่าจะว่าง” เพื่อนสนิทที่สนิทชิดเชื้อมาก ถึงขนาดรู้ไส้รู้พุงกันดี          “ครับ” คาร์ลรับคำ ไม่มีคำถามต่อจากนั้น แม้แต่บนเส้นทางจากตึกหรู จนถึงเกสเฮ้าส์แถบชานเมือง          บ้านหลังขนาดกลางบนเนื้อที่กว่า100เอเคอร์ มีสนามกอล์ฟหลายหลุมที่แม็กซิมัสใช้เพื่อผ่อนคลาย เป็นการเดินออกกำลังกายกลางแจ้ง บางครั้งก็ใช้สำหรับติดต่อทางธุรกิจ เมื่อผู้บริหารระดับสูงสมัยนี้ ใช้กีฬากอล์ฟสำหรับการวางแผนงาน จากบ้านที่มีไว้เพื่อผ่อนคลาย กลายเป็นสถานที่คุยงานโดยปริยาย มีทั้งสระน้ำ มียิมขนาดกลาง มีเส้นทางสำหรับขี่ม้า เมื่อเนื้อที่กว้างเกินก

ทิชาไม่ได้แก้ตัว เธอแค่ชี้แจง “ฉันเสียเวลาอยู่ที่ประตูเกือบ20นาทีค่ะ ทางคุณไม่ได้แจ้งคนเปิดประตูไว้ มันเลยทำให้ฉันมาช้า”          คนพูดไม่ได้ซักต่อ หล่อนผายมือให้ทิชา เพื่อเธอจะได้จัดแจงนำอาหารที่เตรียมมาเสิร์ฟ          “คุณมีเวลา10นาทีค่ะ เราต้องเสิร์ฟอาหารพวกนี้ให้ท่านแล้ว”          มือเรียวชะงักนิดๆ ก่อนจะจัดจานอาหารต่อ          “ยกไปเสิร์ฟท่านสิ” เมื่อจานแรกถูกจัดเรียบร้อย เสียงแข็งๆ จากผู้หญิงคนเดิมก็ดังขึ้น          สาวใช้หน้าตาหมดจดยกจานใบนั้นเตรียมไปเสิร์ฟ อีกคนเดินมารอเตรียมเสิร์ฟจานต่อไปโดยที่สาวใหญ่คนเดิมไม่ต้องออกคำสั่ง          “ไปยกของที่ฉันเตรียมไว้ไปด้วยล่ะ” อาหารถูกทยอยยกไปเกือบหมด และหน้าที่ของทิชาก็ใกล้จะ

หญิงสาวไม่ได้ตอบโต้ เธอเป็นแค่คนที่ผ่านมา และหากโพล่งออกไป 2ใน3 คนนี่ จะมีคนเชื่อเธอสักกี่คน เมื่อเธอกับเขาอยู่คนระดับกัน เธอไม่อยากกลายเป็นคนโกหกในสายตาของเหล่าคนมีเงิน          “ฉันไม่อยากรบกวนคุณค่ะ ฉันกลับได้ ไม่เป็นอะไรเลย”          ทิชาฝืนยิ้มทำหน้าแช่มชื่น          “อย่าไปสนใจทีร่าเลยค่ะแม็ก เขาเป็นแบบนี้ประจำแหละ!” เป็นอีกครั้งที่ลอร่าพยายามดึงความสนใจจากทุกคนมากจากทิชา          “ในฐานะเจ้าของบ้าน ผมไม่อยากให้ใครก็ตามเดือดร้อนด้วยเรื่องที่ผมสามารถช่วยได้ คาร์ล พาเธอไป”          ชายหนุ่มกล่าวเสียงนิ่ง เขาพูดตัดบท ก่อนจะเดินนำ เมื่อตนเองก็เปียกมะลอกมะแลกไม่ต่างอะไรกับทิชาเลย          คาร์ลเองก็เปียกเช่นกันกับการ์ดคนอื่น เขาพยักหน

บทที่6.จอมรังควานเดเนียลก้มหน้าลงซ่อนรอยยิ้ม...เพื่อนหนุ่มข้างตัวมีอาการกระสับกระส่ายอย่างเห็นได้ชัด แม้สีหน้าจะนิ่งสะเหมือนไม่มีอะไรให้วิตก แต่เพราะความที่สนิทจนรู้ไส้รู้พุงกันดี เดเนียลเลยสังเกตเห็นความกระวนกระวายนั่นเข้า          กึก!          เสียงประตูโดมกระจกถูกดันให้เปิดออก แม็กซิมัสหันขวับ เหมือนกำลังตั้งตารอใครบางคน แต่กลับไม่ใช่คนที่กำลังต้องการเห็นหน้าซะอย่างนั้น“บ้าจริง!” เขาเผลอสบถออกมาจนได้          “คุณทีร่าเธอขอตัวกลับก่อน เจ้านายต้องการเจอเธอก่อนไหมครับ?”          คาร์ลคือคนที่ดันประตูให้เปิดเข้ามา          “ยัยนั่นอยู่ที่ไหน?” แม็กซิมัสไม่ได้ตอบ เขาถามกลับเสียงเคร่ง 

สาวตัวเล็กย่นจมูก “ยัยลอร่าขัดขาจนฉันตกน้ำสิ...แฟนเขาเลยรับผิดชอบด้วยการสงเคราะห์ชุดสวยๆ นี่มาให้ฉันไง” ทิชาหมุนตัวเป็นวงกลม จับชายขากางเกงให้บานออก ก่อนจะย่อตัวลง ทำท่าถอนสายบัว          “ยัยนั่นทำแบบนั้นทำไมหึ?” แอนนาถามต่อ ทิชาทำอะไรให้สาวไฮโซคนนั้นหมั้นไส้          “ไม่รู้สิ...อย่าสนใจเลย มีชุดให้หนูยืมไหมคะพี่แอ้?” หญิงสาวสะบัดมือไปมา ไม่ติดใจเรื่องที่ตนเองถูกแกล้ง ก่อนจะหันไปถามพี่สาวเจ้าของร้าน เธอทำงานด้วยชุดสวยชุดนี้ไม่ได้          “ไม่ต้องเปลี่ยนหรอก ทีร่าใส่แบบนี้สวยดี”          ประภาตอบ พร้อมกับยิ้มกว้าง          “อยาเลยค่ะ เดี๋ยวมีปัญหาทีหลัง” ทิชารีบปฏิเสธ เธอไม่อยากให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นค่อนว่าเอาได้ เมื่อมันเป็นกฎข้อหนึ่งของการทำงา