All Chapters of ซาตานย้อนรอยรัก: Chapter 31 - Chapter 40

เสียงฝีเท้าย้ำลงบนพื้นพรม ดังติดๆ กันหลายครั้ง ชายหนุ่มยกแก้วบรั่นดีขึ้นจิบ กระดิกปลายเท้าตามจังหวะเพลงคลาสสิคที่กำลังเล่นผ่านหน้าจอโปรเจ็กเตอร์ขนาดใหญ่เต็มพนังห้องส่วนหนึ่ง มหาเศรษฐีหนุ่มเดาตามความรู้สึก ใครบางคนกำลังตรงดิ่งมาหาเขา แต่ไม่ใช่คนของเขา          แม็กซิมัสลุ้นระทึก แทบลืมหายใจ ตอนที่ประตูห้องถูกใครบางคนดันให้เปิดเข้ามา          แสงสว่างจากภายนอก ส่องนำหน้าคนตัวเล็ก เขาคาดเดาจากเงาที่ทอดยาวอยู่พื้นพรมนั่นเอง          ชายหนุ่มขยับตัวอย่างเกียจคร้าน เขาวางแก้วคริสตัสในมือไว้ที่โต๊ะด้านข้าง ก่อนจะขยับตัวพิงพนักหัวเตียงที่บุนวมอย่างดี          “นอนอะไรกันนักหนาคะ ตะวันจะตกดินแล้ว” ทิชากระแหนะกระแหน เธอพยายามควานหาสวิทซ์ไฟ          แสงสลัวๆ เบื้องหนา ทำให้การมองของเธอถูกบดบัง ทิชาไม่ต้องการให้ตนเองมีอันต

บทที่10.ครอบครองคนไร้ประสบการณ์เรื่องระหว่างหญิง-ชายถูกปั่นป่วนจนหัวหมุน          คนตัวใหญ่แตะนั่น คลำนี่ ลูบไล้เคล้นคลึงทั่วทุกตารางนิ้ว ปลายลิ้นร้อนๆ ของแม็กซิมัสละเลียดชิมผิวเนื้อของเธอเหมือนกำลังเลียไอครีมที่จวนจะละลาย เขาตวัดปลายลิ้น ปากป้ายชิมความหวานบนร่างกายเธอจนอ่อนแรง          มีเพียงเสียงครางกระเส่าที่เป็นตัวเร่งเร้าให้แม็กซิมัสเร่งเดินหน้าต่อ          ชายหนุ่มกระตุกปราการด่านสุดท้ายที่เกาะสะโพกเพรียวไว้ จนชั้นในผ้าลูกไม้ขาดแหล่ง          เขาแทรกปลายนิ้วสอดลึกเข้าไปในกึ่งกลางความเป็นหญิง          ทิชานิ่วหน้า เธอเจ็บแปลบทันทีที่มีบางสิ่งรุกคืบเข้ามา          “อย่าค่ะ” หญิงสาวฝืนความ

ฝ่ามือร้อนผ่าวลากผ่านลำคอเรียว จนไปถึงเนินเนื้อกลางอก เขาลูบคลำ หยอกเย้าปลายยอดหดเกร็งอย่างทะนุถนอม ปลายนิ้วชี้คีบจงอยถันนุ่มอุ่นดึงเข้าหาตัวแรงๆ ก่อนปล่อยเสียงครางพึมพำในลำคอแกร่ง แสดงถึงความพึงใจที่เขามี“อย่าห้ามผมเลย ทีร่า...” เขาพึมพำเสียงทุ้ม หลังจากถอนจูบออกจากเรียวปากได้รูปอย่างจำใจ“พะ...พอแล้วค่ะ ฉะ ฉัน” ทิชาร้องห้ามเสียงแผ่วเบา พลางก้มหน้างุดด้วยความสะเทิ่นสะท้าน รสสัมผัสร้อนแรงนั้นยังตกค้างอยู่บนผิวกาย ร่างอวบอัดสั่นสะท้าน เมื่อเปลวไฟพิศวาสเริ่มกัดกินเธออีกครั้ง นิ้วเรียวสวยยกช้อนใต้ปลายคาง พร้อมทั้งเกลี่ยปลายนิ้วไปตามริมฝีปากชุ่มช่ำของทิชา “เธอมีความสุขเหมือนที่ผมมีใช่ไหมทีร่า อย่าปฏิเสธเลยนะ” แม็กซิมัสถาม พร้อมทั้งพูดดักคอเพื่อไม่ให้ทิชาปฏิเสธ เขายิ้มหวานใส่ตาคนตัวเล็ก ที่เอาแต่เบือนหลบท่าเดียว เขามองความเขินอายที่ถูกระบายออกมาจากภายใน เป็นริ้วแดงๆ ข้างแก้ม กับผิวกายที่ร้อนวูบวาบใต้ฝ่ามือเขา ช่วยยืนยันว่า ทิชาเอง...ก็พอใจกับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น“ไม่นะ!” ทิชาแข็งใจกล่าวปฏิเสธ เธอไม่ได้ยินดีกับการพลี

ชายหนุ่มล้วงออกมากดรับทันที เมื่อปลายสายคือเจ้านายที่ตนเองกำลังมองหา          “สแตนด์บายรถรอฉันหน่อย อีก5นาทีฉันจะลงไป” เสียงห้วนสั่งงานแล้วก็กดวางทันที          คาร์ลสั่งงานการ์ดคนอื่นให้สแตนด์บายรถยนต์คันโปรดรอเจ้านาย ส่วนเขาลงไปทำหน้าที่แทนเจ้านายกับการแก้ปัญหาที่ภัตตาคาร สี่สิบนาทีต่อมา... ไนต์คลับชื่อดังที่เจ้าของชื่อเดเนียลก็มีโอกาสได้รับใช้แม็กซิมัส หลังจากที่เขาหายหน้าหายตาไปกว่า3เดือนบรั่นดีดีกรีแรงที่สุดเท่าที่ทางร้านพอจะหาได้ถูกยกมาเสิร์ฟให้กับมหาเศรษฐีหนุ่มบริกรรินบรั่นดีใส่แก้วแทบไม่ทัน เมื่อลูกค้า VVIP ตรงหน้าดื่มจัดเหมือนดื่มน้ำเปล่า เขามองตามน้ำสีอำพันที่ไหลผ่านปากสีเข้มของลูกค้าเข้าไป ด้วยความรู้สึกกลัวแทน... เรือนร่างบอบบางในชุดเดรสเข้ารูปสีแดงสด มีส่วนโค้งและเว้าแนบไปกับเรือนร่างอวบอัด เรียกสายตาของหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ให้หันมามองตามๆ กันเป็นแถว หล่อนเด

ในขณะที่ฝั่งอเมริกาหลายคนกำลังกลุ้มใจ ฝั่งเมืองไทยกลับมีแต่งานฉลอง แม้ทิชาจะมีความเศร้าค้างอยู่ในหัวใจนิดๆ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนในครอบครัว หรือญาติสนิทมิตรสหายที่ทยอยมาแสดงความยินดี เธอก็ยิ้มได้เต็มหน้า ทั้งปากและนัยน์ตาเกือบหนึ่งอาทิตย์กับการกินเลี้ยง มีผู้ใหญ่ใจดีหลายท่าน เปิดบ้านเพื่อเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของเธอ ทิชามัวแต่วุ่นวายกับการเดินสายกิน เธอเกือบลืมผู้ชายคนนั้นเลยด้วยซ้ำ ถ้าประภาไม่โทรศัพท์ทางไกลมาหา“ถึงบ้านแล้วใช่ไหมทีร่า?” เสียงที่ปนความห่วงใยดังผ่านสายโทรศัพท์มา“ค่ะพี่แอ้...มีอะไรหรือเปล่าคะ? โทร. ทางไกลมาแบบนี้แพงตายเลย”หญิงสาวไม่วายบ่น แม้จะรู้สึกดีใจก็ตาม ค่าโทรศัพท์ข้ามประเทศแพงหูฉี่ขนาดไหน ทิชารู้ดี ในบางครั้งที่ความอ้างว้างกัดกินหัวใจ เธอเคยคิดจะกดโทรศัพท์หาบิดา-มารดาขอได้ยินเสียงของท่าน เพื่อเติมเต็มความเหงา แต่เมื่อดูราคาในการสื่อสาร หญิงสาวต้องตัดใจทุกครั้ง เพราะมันเท่ากับค่าข้าวในหนึ่งอาทิตย์ของเธอเลยทีเดียว“เปล่า! พี่เป็นห่วงทีร่านะ ตอนนี้พี่เปิดร้านเหมือนเดิมแล้วนะ”