Semua Bab ซาตานย้อนรอยรัก: Bab 1 - Bab 9

ลอร่าปั้นหน้าให้เคร่งขึ้น หลังจากหลุดอาการดีใจจนออกนอกหน้า เธอยกพวงผมขึ้น เมื่อแม็กซิมัสดันตัวลุกขึ้นยืน เขาทาบสร้อยเพชรระย้าลงบนลำคอเรียวของหญิงสาว พร้อมกับแสงแพลชที่สว่างขึ้นวูบนึง!อากาศเริ่มอุ่นขึ้นเมื่อก้าวเข้าสู่เดือนมีนาคม ต้นไม้ที่สลัดใบทิ้งเพราะอากาศหนาวเริ่มแตกใบอ่อนและทำท่าจะออกดอกให้เห็น เป็นสัญญาณที่ดีสำหรับคนที่มาจากดินแดนในเขตร้อน อากาศเย็นสบายเช่นนี้ มันทำให้ทิชา สาวเอเซียคนขยันจะได้มีเวลาทำงานหาเงินเพิ่มขึ้นในแต่ละวัน ชีวิตนักเรียนทุนที่ต้องหาค่ากินค่าอยู่เอง มันจึงทำให้ชีวิตประจำวันของเธอเต็มไปด้วยตารางงาน ไม่ว่าจะงานพิเศษ งานประจำ หรือตารางเรียน ทิชามีเวลาเหลือแค่3ชั่วโมงสำหรับพักผ่อน แต่ก็ไม่ได้ทำให้เจ้าตัวเดือดร้อน เมื่อเธอเป็นสาวแกร่งสู้ชีวิตคนหนึ่ง ถึงร่างกายจะบอบบาง แต่ใครๆ ก็รู้ หัวใจเธอแกร่งยิ่งกว่าภูผา “ว้าว! จะได้เห็นดอกไม้สวยๆ แล้วสินะ” หญิงสาวพึมพำเบาๆ ตอนที่เงยหน้าเห็นกิ่งต้นซากุระที่ยืนต้นอยู่หน้าหอพักกำลังมีใบอ่อนแตกยอดแซมขึ้นมา มือเรียวยัดแซนวิชขนมปังโฮลวีทอาหารเช้าง่ายๆ ที่ช่วยให้ตนเองมีกำลังใส่ปาก ตวัดปลายเท้าคร่อมอานจั

บทที่2.มันเป็นเหตุการณ์ที่ทิชาต้องจำจนตายหลังรีบปั่นจักรยานคู่ชีพออกมาจากรั้วมหาวิทยาลัย’ การเดินทางที่ต้องใช้แรงปั่น ประหยัดทั้งสตางค์ แถมได้ออกกำลังกายไปในตัว ทิชาจอดรถจักรยานคันเก่งไว้ที่เดิม ก่อนจะดันประตูหลัง เดินเข้าไปด้านใน “เห้! ทีร่าทำไมวันนี้เธอมาสายล่ะ” นาฬิกาเรือนเก่งทำงานเต็มประสิทธิภาพ มันชี้เวลาที่ทิชามาล่าไปกว่า10นาที ทิชายิ้มหวาน “ไม่สายนะแอนนา ตรงเวลาเป๊ะต่างหากล่ะ” หญิงสาวชูนาฬิกาเรือนเก่าให้เพื่อนมองเวลา เธอมาถึงทันเวลาแบบเฉียดฉิว ถึงจะไม่ได้ทำความสะอาดโต๊ะ แต่ก็ไม่ได้สายจนน่าเกลียด “ยะ...รีบๆ เข้านะ ดูเหมือนลูกค้าจะทยอยเข้ามาแล้วหล่ะ” แอนนายิ้มตอบเธอเดินไปฉวยเมนูอาหาร แล้วจึงเดินไปต้อนรับลูกค้า ปล่อยให้ทิชาเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดพนักงานคนเดียว ทิชาเปลี่ยนชุดเป็นชุดเด็กเสิร์ฟ ก่อนจะเดินเข้าไปประจำที่ เป็นการเริ่มเงินแบบฉุกละหุก แต่ก็ไม่ได้ทำให้งานเสียหาย เพราะหลังปิดร้านเมื่อคืนก่อน ทิชาทำความสะอาดส่วนของตัวเองไว้บ้างแล้ว กลิ่นอาหารหอมๆ โชยฟุ้งจนพยาธิในท้องของทิชาเริ่มทำงาน เพราะเวลาที่กระชั้น ทำให้เธอไม่มีเวลาส่วน

เสียงหัวใจในช่องอกเต้นรัวเร็ว มันมีอาการแปลกๆ ตั้งแต่สบตากับทิชาในระยะประชิดเมื่อสักครู่ ใบหน้าคมเข้มสะบัดแรงๆ เหมือนต้องการขับไล่บางสิ่งที่ติดค้างอยู่ในความทรงจำ แม็กซิมัสเดินตัวลอยกลับมาที่เดิม เขาทิ้งตัวนั่งแต่ก็ยังอยู่ในภวังค์ ภาพที่มองเห็นวูบไปวูบวาบมา หากมีภาพขึ้นโชว์ให้คนอื่นร่วมรับรู้ด้วย คนเหล่านั้นก็จะเห็นภาพเดียวกับเขา คือภาพของ...ทิชา ผู้หญิงแคระที่เขาค่อนว่าในใจตั้งแต่ตอนที่พบเจอกันครั้งแรก ผู้หญิงคนเดียวกันนี่แหละที่แม็กซิมัสเพิ่งเห็นว่าหล่อน...สวย... “แม็กๆ แม็กคะ!!” เสียงใครบางคนร้องเรียก หัวไหล่หนาไหวน้อยๆ ก่อนดวงตาคมดุจะเหลียวมองหาต้นกำเนิดเสียง มือเรียวบางยกโบกไปมาห่างจากใบหน้าเขาแค่คืบ แม็กซิมัสแอนตัวหนี “มีอะไรหรือลอร่า?” เขาย้อนถามเสียงแหบ “เปล่าค่ะ ลอร่าเห็นคุณตาลอยๆ” สาวไฮโซยิ้มตอบ “งั้นรึ! ผมคงคิดอะไรติดพันอยู่ล่ะสิ” เขาตอบแบบขอไปที ชำเรืองมองแม่สาวตัวป่วนด้วยหางตา เห็นทิชาเดินโฉบไปโฉบมาไม่ได้อยู่นิ่งกับที่สักนาที ใบหน้าหล่อนเปื้อนยิ้มตลอดเวลา แม็กซิมัสขมวดคิ้ว เขาเหล่มองไปด้านข้าง

ในรถยนต์คันหรู แม็กซิมัสกำลังนั่งเพ่งจอแล็บท็อปในมือ อารมณ์ที่สงบนิ่งเริ่มเดือดปุดๆ สาเหตุเพราะข่าวซุบซิบของตนเองนั่นเอง ภาพกรอบเล็กๆ ขึ้นโชว์หรา ภาพที่เขากำลังคล้องสร้อยเพชรระย้าน้ำงามนั่นให้กับลอร่า แต่ดันมีมือดีเก็บภาพนั้นไว้ได้ แม็กซิมัสไม่ได้สนเรื่องการเป็นข่าว แต่เขารู้สึกถึงการคุกคามความเป็นส่วนตัว เป็นไปไม่ได้เลยที่ห้อง VIP จะมีปาปารัสซีหลุดรอดเข้าไปได้ มันแสดงให้เขารู้ มีคนในบางคนที่ทำตัวเป็นหนอนบ่อนไส้เก็บความลับที่เขายังไม่พร้อมจะเปิดเผยให้คนนอกรู้ก่อนเวลาอันควร “คาร์ล” เสียงเข้มๆ ร้องเรียกลูกน้องคนสนิท “ครับ” “สืบให้หน่อยใครที่เป็นคนปล่อยภาพชุดนี้” ถึงเขาจะกำลังควงกับลอร่า แต่ก็ไม่ได้หมายความถึงความพิเศษนอกเหนือคนอื่น ยังมีบรรดาสาวๆ อีกหลายคนที่แม็กซิมัสสนิทสนมด้วย “ครับ” คาร์ลรับคำ “เอะ!” เสียงอุทานของเจ้านายทำให้คาร์ลเหลียวมามองซ้ำ เขาจึงได้เห็นสิ่งเดียวกับที่แม็กซิมัสกำลังมอง ใครบางคนนั่งคร่อมอานรถจักรยาน หล่อนไม่ได้เหลือบแลมาทางรถยนต์ สายตาของหล่อนมองป้ายไฟจราจรตาเขม็ง ท