All Chapters of รักเราแค่เรื่องบนเตียง (NC 18+): Chapter 11 - Chapter 20

“ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย รอคุณนานมาก” “ใครใช้ให้รอ” ปากก็บอกไปอย่างนั้น แต่แท้จริงแล้วผมไม่รู้ชื่อจริงของเธอ รู้แค่ว่าเธอเป็นเพื่อนสายน้ำชื่อกล้วย “หมอโกรธเหรอ ฉันเลี้ยงข้าวก็ได้ อย่าโกรธเลยนะ” “สำคัญตัวผิดไปหรือเปล่า ใครจะโกรธคุณกัน” ผมมองไปรอบ‍‍ ๆ‍ เห็นคุณหมวยกับพนักงานคนอื่นยืนอมยิ้มอยู่ นี่อย่าบอกนะว่าทุกคนคิดไปไกล “งั้นก็ไปเถอะนะ” เธอใช้มือหยิบแขนเสื้อผมแล้วลากผมออกจากคลินิก ถ้าจะรังเกียจขนาดนั้นก็ไม่ต้องมาชวนก็ได้มั้ง ผมสะบัดแขนเสื้อให้พ้นจากมือเธอ “อุ้ย! ขอโทษ ถ้าไม่อยากให้โดนตัวจะไม่ทำอีก” คำพูดของเธอทำผมนิ่วหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ เป็นตัวเองที่แสดงความรังเกียจผม แต่ตอนนี้กลายเป็นผมที่รังเกียจเธองั้นเหรอ ไร้สาระ! “จะจับก็จับ ไม่ใช่มาหยิบเหมือนหยิบอะไรสักอย่าง” เป็นผมเองที่คว้ามือเล็ก ๆ ของเธอมากอบกุม ผมเพิ่งได้สังเกตว่าเธอเป็นคนมือสวยและนุ่มหยุดเลยไอ้ไธม์ มึงอย่าคิดเยอะ พอบอกไม่ให้คิด ใจมันก็คิด พอคิดแล้วภาพที่เราสองจูบกันก็ฉายขึ้นมา มาทั้งรูป รส และกลิ่น “หมอจับทำไม” “ช้า ไหนบอกว่าหิว” ผมดึงเธอไปยังร้านอาห

ความรักเหรอ ผมเคยมีไหมนะ ก็มีมั้ง เมื่อนานมาแล้ว “ใครบ้างไม่เคยมีความรัก อายุปูนนี้ผมก็ต้องเคยมีสิ” ผมว่า คนฟังตาเป็นประกาย “คนเจ้าชู้อย่างคุณไม่น่าจะรักใครเป็น” “ถึงผมจะเจ้าชู้ก็ไม่คบซ้อนแล้วกัน ไม่เหมือนหมอนั่นของคุณหรอก” คนฟังเบะปากกับคำพูดของผม “คนหน้าตาดีก็มักเจ้าชู้แหละ หล่อสวยเลือกได้อะนะ คบเผื่อเลือก เล่นกับความรู้สึกของคน” เธอว่า ผมก็แค่พยักหน้าเห็นด้วย “ไม่แปลกหรอก ก็เขามีสิทธิ์เลือก คุณอยากเป็นคนมีสิทธิ์เลือกบ้างไหมล่ะ มันจริงนะที่สังคมสมัยนี้คนหน้าตาดีมักได้โอกาสมากกว่า” ถ้าไม่อย่างนั้นธุรกิจของผมคงไม่เจริญเติบโตมาจนถึงทุกวันนี้หรอก “ก็คงจริงมั้งคะ แต่ฉันว่าสุดท้ายความรักมันก็เป็นเรื่องของหัวใจมากกว่า สังขารมันไม่เที่ยงนะคะ” ผมยิ้มกับคำพูดของเธอ คนจะเป็นพรีเซนเตอร์คลินิกเสริมความงามพูดเรื่องสังขารไม่เที่ยง “คุณดูโลกสวยนะ” “ยังไงคะ” “โลกของความเป็นจริง ผลประโยชน์ หน้าตาทางสังคมมีอำนาจมากกว่าความรัก รักแท้ไม่ได้เป็นทุกอย่างของชีวิตหรอก” ผมกล้าพูดได้เลย รักแท้อาจไม่สำคัญสำหรับคนในยุคนี้ ยุคของทุน

“รู้แล้วค่ะ” “เรามีเชฟและนักโภชนาการมาดูแลเรื่องอาหาร คุณไม่ต้องคิดเมนูเอง แต่คุณก็ต้องรายงานทุกครั้ง เพื่อให้ผมแน่ใจว่าคุณจะไม่ทำให้เราเสียเวลา” “เจ้าค่ะคุณหมอ” ฉันเหนื่อยฟังแล้วเนี่ย ทำไมถึงได้เป็นคนเจ้าระเบียบอย่างนี้นะ อย่างที่หมอธาร์บอกไว้จริง‍‍ ๆ‍ เรื่องมากกว่าหมอธาร์หนึ่งร้อยห้าสิบเก้าเท่า “เงินเดือนแรกของคุณกับเงินโบนัสที่ผมให้พิเศษของการเริ่มงานจะถูกโอนเข้าบัญชีบ่ายนี้” พอได้ยินคำว่าโบนัสเท่านั้นแหละ ตาของฉันที่ทอประกายความเหนื่อย ตอนนี้กลับกลายเป็นสดใสวิ้ง‍‍ ๆ‍ อย่างไม่อาจห้ามได้ “ดีจัง” เพราะจะได้มีเงินส่งให้พ่อกับแม่เยอะขึ้น อยู่กับเขาโคตรดี ประหยัดค่าเช่า ค่าอาหาร ถึงจะต้องทนกับเรื่องอาหารการกินแต่ก็ดีกว่าต้องซื้อเอง “พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงานแล้วกัน วันนี้คุณพักผ่อนนะ ขั้นตอนต่าง‍‍ ๆ‍ ผมส่งให้คุณทางอีเมลแล้ว วันนี้คุณอย่าลืมถ่ายคลิปตัวเองไว้ด้วยล่ะ เรื่องทำไมคุณถึงต้องแปลงโฉม คุณพูดได้เลยตามที่คุณอยากพูด ผมอยากให้เป็นธรรมชาติที่สุด” อืม…เป็นผู้ชายที่พูดเยอะจัง เป็นการเป็นงานด้วย ถ้าเป็นผู้ชายอื่นฉันคงรู้สึกน่ารำคาญ แต่กับ

ได้แต่ก่นด่าตัวเองในใจ มันใช่เวลาที่มาคิดลามกไหม เขากำลังว่าแกอ้วน แก่และไม่สวยอยู่นะ “คุณ” เขาเรียกจนฉันต้องเงยหน้ามองคนที่สูงกว่าหลายเซนติเมตร “คะ” เขาขยับมายืนตรงหน้าฉันและใกล้ฉันมากกว่าเดิม “ผมรู้ว่ามันไม่ง่าย และผมไม่อยากบังคับคุณเลยสักนิด แต่ตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ผมอยากให้คุณเชื่อใจผม ได้ไหมครับ” แล้วต้อง ‘ครับ’ แบบนี้ด้วยเหรอ “รู้แล้วค่ะ” ฉันก้มหน้า ไม่กล้าสบตาเขา รู้ว่าสิ่งที่เขาบอกที่เขาสั่งมันดีต่อตัวฉันเองทั้งนั้น “รู้ใช่ไหมว่าผมหวังดี” “รู้ค่ะ” “เอาเถอะ วันนี้เราไปคลินิกกัน ผมไม่อยากเร่งเร้าคุณ ค่อย‍‍ ๆ‍ เป็นค่อย‍‍ ๆ‍ ไปก็แล้วกัน เดี๋ยวผมต้องดูว่าเราจะเริ่มตรงไหนอะไรบ้าง” เขายกแขนขึ้นดูเวลา “เดี๋ยวออกสักเก้าโมงนะ เออ ผมอยากให้คุณใส่ไว้ด้วยเพราะมันช่วยหลายเรื่อง” สิ่งที่เขาอยากให้ฉันใส่ไว้คือสมาร์ตวอชรุ่นใหม่ล่าสุด ราคาของมันไม่ใช่น้อย‍‍ ๆ‍ ยังไม่ทันที่ฉันจะปฏิเสธเขาก็พูดเสริมขึ้นก่อน “ถือว่าเป็นอุปกรณ์ช่วยในการทำงาน” เขาว่าฉันก็เลยได้แต่พยักหน้ารับ “คุณกินโปรตีนแบบไหนเหรอคะ” ฉ

ผมเดินลงมาข้างล่าง คนที่ทำให้ผมทั้งขึ้นสวรรค์กับตกนรกในเวลาเดียวกันยังไม่ออกจากห้อง ผมจัดการชงโปรตีนสองแก้ว อาหารเสริมนี้เป็นของยายบุญหรือบุญนำพา [1]ลูกพี่ลูกน้องของผมเอง ต้องยอมรับว่าบุญเก่งกว่าพวกผมที่เป็นผู้ชายเสียอีก เพราะกล้าทำธุรกิจของตัวเองด้วยอายุยังน้อย ทั้งยังไม่ใช่ธุรกิจที่ครอบครัวคุ้นเคย ใครจะกล้าคิดนอกกรอบแบบบุญนำพา โปรตีนที่มีจุดขายที่บอกว่ารับรอง ‘น้ำยังหวาน’ โปรตีนที่ได้จากพืชซึ่งเป็นส่วนผสมอย่างลงตัวทั้งยังใช้นวัตกรรมใหม่ ผม ธาร์และภูมิพิสูจน์มาแล้วว่าจริง อย่างคำโฆษณา ไม่แปลกใจว่าทำไมผลิตภัณฑ์ของเธอถึงได้ขายดี และผลิตภัณฑ์ใหม่ล่าสุดที่น้องสาวสุดอัจฉริยะของผมทำออกมาคือ โปรไบโอติกที่สาว‍‍ ๆ‍ กินแล้ว ‘น้ำหวานขึ้นกว่าเดิม’ อืม พวกนั้นมันบอกว่าจริง แต่ผมผู้ยังไม่เคยพิสูจน์ หรือว่าจะลองตอนนี้เลย ว่าแล้วผมก็หยิบซองสีชมพูจากกล่องผลิตภัณฑ์ที่อยู่ในขั้นทดลองฉีกใส่แก้วเชคใบสีชมพู กินเจ็ดวันเห็นผลใช่ไหม โดยเฉพาะช่วงที่เป็นวันนั้นของเดือน อืม จังหวะมันพอดิบพอดี “กินโปรตีนก่อน จะได้ไม่หิว” ผมยื่นแก้วสีชมพูให้คนตรงห