บททั้งหมดของ รักเราแค่เรื่องบนเตียง (NC 18+): บทที่ 21 - บทที่ 30

118

บทที่ 20

“จริง‍‍ ๆ‍ ไปแล้วค่ะ แต่พี่ไธม์เขาอยากให้ใบมาช่วย คนแก่ก็งี้ค่ะคิดเยอะ กลัวว่ากล้วยจะเกร็ง‍‍ ๆ‍ กับหมอท่านอื่น เลยอยากให้กล้วยได้คุยกับใบ พี่ไธม์บอกว่ากล้วยจะได้ไม่รู้ว่าใบเป็นหมอ เพราะคนทั่วไปก็แยกไม่ค่อยออกว่าใบหรือคนไข้กันแน่ที่บ้า” คำพูดของเธอทำฉันหัวเราะได้ไม่ยากจริง‍‍ ๆ‍ เก่งมากเป็นจิตแพทย์ที่เก่งมากคุยด้วยไม่กี่ประโยคได้ใจคนไข้ไปเลย999 “ใบเคยทำศัลยกรรมไหมคะ” เห็นคุณหมอคนสวยแล้วฉันก็อดถามขึ้นมาไม่ได้ “ไม่เคยหรอกค่ะ ใบแค่ดื่มน้ำวันละแปดแก้ว นอนให้เพียงพอแค่นั้นเอง” แล้วเสียงหัวเราะของเราก็ดังพร้อมกัน “แหม กล้วยก็ ใบล้อเล่น ก็ต้องมีทำบ้างนิด‍‍ ๆ‍ หน่อย‍‍ ๆ‍ ค่ะ ดูไม่ออกใช่ไหมละ ทำตาค่ะ หวานและโตขึ้น พี่ไธม์เก่งใช่ไหมละ มองไม่เห็นเลย” คุณหมอใบชี้แววตาสดใสใต้กรอบแว่น “มองไม่ออกจริง‍‍ ๆ‍ ค่ะ” “กล้วยกลัวไหม” “กลัวเจ็บ แต่ก็อยากสวย” คิดถึงคำพูดของบางคนบางทีก็อยากสวย สวยแบบตะโกนอะไรแบบนั้น “นิดเดียวค่ะ” “เจ็บนิดเดียว?” “ไม่เจ็บนิดเดียว ที่เหลือเจ็บมาก” “อ้าว! ใบทำไมขู่กันแบบนี้ล่ะ” ฉันบ่นจิตแพทย์ส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 21

“ยิ้มอะไร” “เปล๊า!” ยิ้มอะไร ฉันยิ้มอะไรตอนไหนกัน “เสียงสูง เห็นอยู่ว่าคุณแอบยิ้ม อย่าบอกนะว่าคิดไม่ซื่อกับผมเหมือนเมื่อเช้า” เขาใช้มือข้างหนึ่งเท้าคางมองหน้าฉัน “อะไร ใครคิดกัน” ตอนแรกไม่ได้คิดเลย ถึงจะอยู่ในห้องด้วยกันสองคนก็เถอะ “คิดก็บอกว่าคิดสิ โกหกไม่ดีนะ” เขาไม่พูดเปล่า ขาใต้โต๊ะของฉันโดนใครบางคนตั้งใจสะกิด “คิดอะไรเล่า คุณต่างหาก ที่คิดไม่ดี” ฉันแหวใส่เขา เรื่องอะไรจะยอมแพ้ คนอย่างอีกล้วยไม่เคยกลัวใครบอกเลย “ไม่ดีเหรอ ผมว่าก็ดีออกนะ” กรี๊ด! คำพูดกับการใช้ปลายลิ้นเลียรอบริมฝีปากนั่น หมอไธม์แรงไปแล้วนะ อ่อยแรงไปแล้วนะ “กินข้าวค่ะ มีคนไข้ต่อไม่ใช่เหรอคะ” ฉันตัดบทคนขี้อ่อย เดี๋ยวแม่ก็ปล้ำในห้องทำงานเสียหรอก ไม่ได้สิ เป็นวันนั้นของเดือน “มีเวลาอยู่ กินข้าวเสร็จแล้วต้องเดินย่อยนะ อย่างน้อยสิบนาที” เห็นไหมว่าอยู่กับเขามีแต่เรื่องให้เหนื่อย กินอิ่มแล้วก็อยากแอบงีบสักสิบนาทีแทนไม่ได้เหรอ “เจ้าค่ะ” แต่คำพูดฉันที่ตอบออกไปก็แค่ตอบรับเท่านั้น ใครจะกล้าเถียงเขากันเล่า “เด็กดี” เด็กดี เด็กดี เขาเรียกฉัน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 22

“สวัสดีค่ะหมอ” ฉันยกมือขึ้นไหว้เพราะเห็นแก่ความอาวุโสของอีกฝ่าย “ไม่ต้องไหว้ก็ได้ พี่ขอคุยกับกล้วยหน่อยได้ไหม เรื่องไม่ใช่อย่างที่กล้วยเข้าใจนะ” ฉันมองหน้าผู้ชายที่สูงกว่าฉันประมาณคืบ คุณหมออัส คนที่ทำให้คนทั้งโรงพยาบาลตราหน้าฉันว่าเป็นเมียน้อย เป็นมือที่สาม “กล้วยว่ากล้วยเข้าใจแล้วนะคะ เราต่างคนต่างอยู่เถอะค่ะ” ฉันตอบอย่างไม่ไยดี มองซ้ายมองขวาเพราะกลัวว่าแฟนของเขาจะมาหาเรื่องเหมือนตอนนั้นอีก ฉันเลือกเดินออกมาคุยกันข้างร้านเพราะไม่อยากให้คนในร้านที่เริ่มมองได้ยินสิ่งที่เราคุยกัน “กล้วย พี่ชอบกล้วยจริง‍‍ ๆ‍ นะ แต่ที่ยังไม่ได้เลิกกับเขาเพราะครอบครัวพี่ยังไม่เข้าใจ ขอเวลาพี่หน่อยได้ไหม” มือฉันกำแน่นจนเจ็บ ขอเวลาอย่างนั้นเหรอ อยากจะด่าไอ้เหี้ยให้มันรู้แล้วรู้รอด “มีอะไรกันเหรอ” มืออุ่น‍‍ ๆ‍ ที่วางบนหัวไหล่ มาพร้อมกับแรงโอบจากคนที่ยืนอยู่ข้างฉัน “คุณ” ฉันเงยหน้ามองคนที่สูงกว่าฉันเกือบฟุต ดีใจที่เขามายืนอยู่ตรงนี้ “อ้าว หมออัส” เขาทักทายคนตรงหน้า พวกเขารู้จักกัน “หมอไธม์ ไม่เจอกันนานนะครับ” แต่แววตาที่หมออัสมองหมอไธม์ดู
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 23

“เชื่อสิ ฉันหลงเขามาก แต่ทุกวันหยุดเขาต้องกลับบ้านไปหาพ่อแม่เขา ส่วนมากเราจึงได้เจอกันเฉพาะเวลางาน” ห้องฉันไม่เคยพาเขาไปอยู่แล้วเพราะห้องแคบ ฉันอายเกินกว่าจะให้คุณหมอไฮโซแบบหมออัสเห็นห้องของตัวเอง ส่วนห้องเขาฉันก็ไม่เคยไป เขาบอกว่าเขาอาศัยอยู่กับญาติไม่สะดวก “ไม่มีใครไปหาพ่อแม่ทุกอาทิตย์หรอก นอกจากจะไปหาเมีย” คนฟังยังบ่นไม่หยุด แต่สิ่งที่เขาพูดมันก็คือเรื่องจริง “ใช่เขาไปหาเมีย ไปหาโลกอีกใบของเขา” “แล้วคุณรู้ความจริงได้ไง” ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อคิดถึงเหตุการณ์วันนั้น “ไม่กี่วันหลังจากที่ฉันเจอคุณครั้งแรกน่ะ ฉันกับไอ้หมอนั่น เราจะไปเที่ยวทะเลกันหลังเลิกงาน แต่ยังไม่ทันออกจากโรงพยาบาลก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาพร้อมกับเพื่อนเขา บอกว่าฉันแย่งผัวเขา” น่าอายมาก ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะโดนด่าแบบนั้นกลางลานจอดรถในโรงพยาบาลที่ตัวเองทำงาน “ภาพนั้นเหมือนกับที่ฉันทำกับลูซี่ ว่าที่แฟนคุณเลย บาปกรรมตามทันเร็วมาก ฉันอายมากตอนนั้น คนมุงกันเยอะมาก ดีที่เจ้ชาเข้ามาช่วยทัน ฉันเลยไม่เป็นอะไรและไม่มีรูปกับคลิปหลุดไป” ฉันอายมาก ไม่อยากไปทำงานเลย ไม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 24

หลับได้ไงวะ จะด่าตัวเองหรือด่าคนบนตักดี ผมควรด่าตัวเองมากกว่า น่าจะปล่อยให้เธอเข้าห้องนอน ไม่น่าชวนเธอมาคุยด้วย คุยไปคุยมาหลับอยู่บนตักกูเนี่ย ขาเป็นเหน็บแล้ว ไอ้ขาที่สามนี่ก็โดนก้นนุ่ม‍‍ ๆ‍ นี่เบียดอีก เอาไงดีวะ อุ้มเข้าห้องนอน หรือปลุกให้ตื่น หรือจะปล่อยให้เธอนอนตรงนี้ “อืม อ้าวคุณ โทษทีค่ะ” “โอ้ย!” เพราะเธอรีบร้อนลุกจากตักผมกลายเป็นว่ามือไม้ก็กดไปทั่วตอนจะลุกกดตรงไหนไม่กด ดันกดตรงส่วนที่กำลังแข็งให้ตายเถอะ “คุณหื่นนะเนี่ย” “นั่งบดขนาดนี้ไม่แข็ง ผมก็ไม่ใช่ผู้ชายแล้วคุณ ไปอาบน้ำได้แล้ว ผมจะให้คุณพักยังไม่ต้องออกกำลังกาย” เธอยังไม่หายจากวันนั้นของเดือน ออกกำลังกายหนัก‍‍ ๆ‍ คงไม่เหมาะ ช่วงนี้ผมอยากให้เธอรักษาสุขภาพเพื่อเตรียมตัวสำหรับการผ่าตัดมากกว่า “คุณ” “อะไร” บอกให้ไปยังจะมายืนทำหน้าตาละห้อยใส่อีก “ขอบคุณนะ จริงคุณก็น่ารักนะ เสียอย่างเดียวปากดีไปหน่อย ขี้บ่นอีกต่างหาก” “ผมว่าข้อเสียผมเริ่มไม่ใช่อย่างเดียวแล้วนะฟังจากที่คุณพูดเนี่ย ขอบคุณก็ขอบคุณพอ อกอุ่น‍‍ ๆ‍ เนี่ยใช่ว่าใครจะได้ซบบ่อย‍‍ ๆ‍ ผมถือว่านี่เ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 25

ชีวิตไอ้ไธม์เสือหนุ่มคราบคุณหมอตอนนี้ไม่เหลือลาย เอาไงดีวะ ชวนใครไปดี มีใครว่างบ้างไหม เพื่อนผมก็ยิ่งน้อย‍‍ ๆ‍ ในชีวิตนี่ก็มีแต่ไอ้พวกญาติ‍‍ ๆ‍ กันนี่แหละ กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ข้อความจากคนที่อยู่ชั้นล่างก็ดังขึ้น ห้องไลน์ส่วนตัว คนสวยชื่อกล้วย : หมอทำไรอยู่ Thyme : อ่านหนังสือ คนสวยชื่อกล้วย : เหงา ไปเที่ยวกันไหม Thyme : ไม่ปวดท้องเหรอ วันนั้นของเดือน คนสวยชื่อกล้วย : ปวดนิดหน่อย แต่อยากเที่ยว นะคุณนะ เดี๋ยวตอนโมหน้าก็ไม่ได้ไปเที่ยวอีกนาน Thyme : เพิ่งรู้ว่าคุณชอบเที่ยว คนสวยชื่อกล้วย : ไม่ได้ชอบหรอก แต่ตอนทำงานไม่ค่อยได้ไปไง ต้องเข้าเวร ตอนนี้พอมีเวลาอยากไปบ้าง Thyme : อืม เดี๋ยวแต่งตัวก่อน ชุดอะไรเนี่ย! คำถามในหัวของผมเกิดขึ้นเมื่อเห็นคนตรงหน้าใส่เสื้อยืดแขนยาวกับกางเกงยีนขายาว ครั้งก่อนที่เจอกันตอนไปเที่ยว ผมจำได้ว่าเธอใส่ชุดสายเดี่ยวคว้านลึกจนจะถึงสะดือ แล้วนี่มันชุดอะไรกัน เหมาะไปวัดมากกว่าไปเที่ยว “ชุดนี้เนี่ยนะจะไปเที่ยว” ผมขมวดคิ้วถามคนตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 26

“ขอบคุณนะคะ ไว้วันหลังฉันจะมาเลี้ยงคุณคืน” “วันหลังมีที่ไหนกัน มีแต่วันหน้า” ผมเล่นมุกแกล้งเธอ “อ้าว! เหรอคะ ก็ได้‍‍ ๆ‍ ไว้วันหน้ากล้วยจะมาเลี้ยงหมอนะคะ” เธอซื้อผลไม้อะไรสองสามอย่าง ตอนที่รับของจากลุงคนขายนี่ตาเป็นประกายและรู้สึกว่าตาเธอจะโตกว่าปกติเสียอีก “ไปหาที่นั่งกินกันเถอะค่ะหมอ” ว่าแล้วเธอก็เข้ามากอดแขนผม ดึงผมไปหาที่นั่งกินที่เธอว่า แต่เดี๋ยวก่อนนะ หัวใจผมกำลังเต้นแรงเพราะแค่ยายนี่กอดแขนแล้วใช้นมเล็ก‍‍ ๆ‍ แต่โคตรนุ่มนั่นถูเหรอวะ หรือกูจะเป็นโรคหัวใจวะ โรคหัวใจเต้นผิดจังหวะพรวด! น้ำพุ่งออกจากปากฉัน เมื่อยกแก้วน้ำดื่มแล้วสายตาเจ้ากรรมกลับหันไปสบกับร่างสูงที่เดินลงมาจากชั้นสองของคอนโด ทำไมไม่ใส่เสื้อ แล้ว…แล้วทำไมกางเกงถึงได้รัดเป้าขนาดนั้น “คุณทำไมแต่งตัวแบบนี้” ฉันถามออกไปอย่างเสียมารยาท เพราะเขาแต่งตัวแบบนี้คนที่ลำบากคือฉันนะไม่ใช่เขา “ผมจะเล่นโยคะ” เดี๋ยวนะ เล่นโยคะต้องถอดเสื้อกับใส่กางเกงที่รัดไข่ขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วไข่ก็ใช่ว่าจะเล็ก แล้วกล้ามนั่นอีก งือ อกอีกล้วยเต้นไปหมดแล้วหมอ “เล่นด้วยกันไหม” เล่นได
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 27

เนื้อในกายส่วนที่อ่อนไหวที่สุดกำลังเต้นตุบตับอยากได้ความแข็งขึงที่ถูไถมาเติมเต็ม “อา…” ฉันร้องครางพร้อมทั้งสูดอากาศเข้าปอดในตอนที่เขาปล่อยปากเป็นอิสระ เขาซุกไซ้ซอกคอ ขบเม้มเบา ฉันเผลอร้องผะแผ่วด้วยอารมณ์รัญจวนใจ “ตัวคุณหอม นุ่มนิ่มไปทั้งตัว” เขาเอ่ยชมทั้งยังขบเม้มเบา‍‍ ๆ‍ สลับกับดูดดึงไปตลอดทางที่ปากของเขาไหลผ่าน “คุณหัวใจฉันเต้นแรงมาก” “คุณต้องออกกำลังกายหัวใจบ้าง” เขาว่าทั้งยังใช้มือกุมตำแหน่งของหัวใจ ทั้งยังบีบหน้าอกข้างที่มีหัวใจไม่หยุด ส่วนหน้าอกข้างที่ไม่มีหัวใจเขาครอบครองด้วยปากนุ่มร้อนอีกครั้ง หน้าอกทั้งสองข้างของฉันเปียกชื้น ความรู้สึกทั้งร้อนสลับเย็น ขนลุกไปทั้งตัวเพราะความเสียว ความตื่นเต้นและรอคอย “คุณอยากลองอมไหม” เดี๋ยวนะ อมอะไร “ตอนแรกผมว่าจะรูดเอง แต่ตอนนี้ผมอยากให้คุณอม” เขาขยับตัวให้ใบหน้าเราทั้งสองใกล้กัน ทั้งเขายังดึงมือฉันวางบนกล้ามหน้าท้องแนววีไลน์ “อมไหม” “ไม่เอา ปากฉันเล็ก” ไม่ใช่จะไม่เคยเห็นว่าอมยังไง ของเขาคงใหญ่คับปากคนอย่างฉันแน่ “ถึงผมจะตัวใหญ่ อย่างอื่นไม่ใหญ่”
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 28

ห้องไลน์ส่วนตัว Thyme : ทำอะไรอยู่ คนสวยชื่อกล้วย : นอนค่ะ Thyme : นี่มันสิบโมงแล้ว ผมบอกให้คุณออกกำลังกายได้ทำไหม คนสวยชื่อกล้วย : ก็ทำแล้วไง Thyme : หายยังคนสวยชื่อกล้วย : อะไรหาย Thyme : น้องสาวคุณหายเลือดไหลยังคนสวยชื่อกล้วย : บ้า! คุณจะกลับมาวันไหนเนี่ย ฉันเบื่อจะอยู่ห้องแล้วนะ หลังจากเหตุการณ์ละลายพฤติกรรมของเราสองคนแล้ว เขาต้องเดินทางไปเกาหลีสี่วัน และบอกให้ฉันอยู่ห้องห้ามไปไหนเอง ปกติอีกล้วยก็ไปไหนมาไหนคนเดียว เกิดอะไรขึ้นจะไม่ให้ฉันไปไหนมาไหน แต่เพราะไม่ค่อยสบายตัวเพราะวันนั้นของเดือนฉันเลยไม่ได้ไปไหนเลยตามที่เขาสั่ง Thyme : กำลังจะกลับ คืนนี้แหละถึง อาบน้ำแต่งตัวหอม‍‍ ๆ‍ นะผมอยากเอาคุณ คนสวยชื่อกล้วย : หมอ นี่คุณจ้างฉันมาทำศัลยกรรมหรือมาทำอย่างอื่นเนี่ย Thyme : นี่เป็นอ็อปชันแถมนะคุณ ปกติผมไม่ง่ายนะ ผมมีอะไรให้คุณดู (เขาแนบเอกสารมาสองฉบับ มันคือผลตรวจสุขภาพและตรวจเลือดของฉันและของเขา)คนสวยชื่อกล้วย : ส่งมาทำไมคะ Thyme : จะบอกว่าผมกับคุณปลอดภัย เผื่อคุณอยากลองแบบสด‍‍ ๆ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 29

เขามันคนประเภทไหนกันพูดเรื่องธรรมดา‍‍ ๆ‍ ให้เป็นเรื่องสัปดนได้ คนอะไรหื่นในกมลสันดาน “คุยกับแฟนเหรอคะ คุณน้องยิ้มไม่หยุดเลย” พี่ช่างทำเล็บทำฉันตื่นจากความคิดของตัวเองและเพิ่งรู้ตัวตอนนี้ว่าฉันยิ้มไม่หุบ โอยอีกล้วยแกจะอ่อนหัดไม่ได้นะ หมอไธม์เขาไม่ธรรมดานะแก จะเล่นกับไฟต้องร้อนยิ่งกว่าไฟ จะกลายเป็นขี้ผึ้งโดนไฟลนไม่ได้นะ “เพื่อนค่ะพี่ ยังไม่มีแฟน” ทำดีมากกล้วย ดีมาก คนสวยเขาต้องหยิ่งนะ ต้องเล่นตัวด้วย ถึงตอนนี้จะยังสวยไม่สุด แต่ต้องฝึกนิสัยความสวยไว้ “ถ้ายังไม่ดีพออย่ารับเป็นแฟนค่ะคุณน้อง ผู้ชายสมัยนี้ต้องทดลองงานนาน‍‍ ๆ‍ ค่ะ เราเกิดในยุคใช้แล้วทิ้งค่ะ” พี่อีกคนที่มาทำเล็บเหมือนกับฉันพูดขึ้น ฉันหันไปยิ้มให้พี่เขา พี่เขาดูอายุมากกว่าฉันหลายปี เธอยังสวยสะพรั่ง ออร่าความมีเสน่ห์และเย้ายวนใจจนฉันที่เป็นผู้หญิงยังไม่อยากละสายตา นี่หรือเปล่าคือความมั่นใจของคนสวย เป็นความมั่นใจที่ฉันไม่เคยมีมาก่อน “จริงค่ะคุณพี่ เรามันสวยเลือกได้” เสียงสนับสนุนจากช่างทำเล็บประจำตัวของพี่คนสวยพูดไปหัวเราะไปอย่างจีบปากจีบคอ คงต้องฝึกอีกหน่อยฉันถึงจะกล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-09-11
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
123456
...
12
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status