Semua Bab รักเราแค่เรื่องบนเตียง (NC 18+): Bab 1 - Bab 10

“รู้หรือเปล่าว่าที่คุณทำ ผมเสียหายไปเท่าไหร่” คำพูดของเขาทำฉันเงยหน้ามองคนพูดที่หน้าเหมือนเจ้าบ่าว แต่ตัวค่อนข้างหนากว่าเล็กน้อย พี่ชายฝาแฝดออกจะใจดี ทำไมแฝดน้องถึงได้ใจร้ายกับคนสวยอย่างกล้วยได้ลงคอ “จะรู้ได้ไงคะ” “ชื่อเสียงประเมินค่าไม่ได้ ผมน่าจะฟ้องคุณสักสิบหรือยี่สิบล้าน” หูอีกล้วยไม่ได้ฝาดใช่ไหมคะ สี่ซ้าห้าพันยังพอสแกนจ่ายได้ สิบยี่สิบล้านก็รู้ว่าฉันไม่มีปัญญาจ่ายหรอก ยังจะมาขู่ เพื่อนเล่นหรือไง! “ทำไมเงียบละครับ จะรับผิดชอบยังไง” หน้าตาก็หล่อทำไมนิสัยไม่ดีเหมือนหน้าตา ฉันจะพูดยังไงให้คนใจร้ายตรงหน้าเลิกแกล้งกันสักที “เยอะขนาดนั้นฉันคงต้องเอาตัวเข้าแลกแล้วค่ะอาไธม์” เอามุกนิยายน้ำเน่านี่แหละ นางเอกมักเสนอตัวให้พระเอกเพื่อชดใช้หนี้นี่นา เรียกอาเหมือนเหนือแล้วกัน เผื่อเขาจะให้ดูเอ็น...เอ๊ย! เอ็นดู “ป้ากล้วยช่วยส่องกระจกด้วยนะครับ งานไม่แรร์...ปกติอาไธม์ไม่แดกครับ” นั่นไง ว่าแล้ว คนอย่างเขามันพวกปากดีเมื่อความเข้าใจผิดของเธอ ลุกลามเป็นความเสียหายหลายสิบล้านความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา ที่เกิดจาก บนเตียง จึงเริ่มต้นขึ้น!บนเตียงผ่าตัด ธี

“เธอรู้ไหมว่าหมอเขามีเมียแล้ว” ใบหน้างามนั้นตกใจอย่างเห็นได้ชัด ฉันไม่รู้จะสะใจหรือจะสงสารดีที่แม่นางแบบคนนี้เป็นเมียน้อยโดยไม่รู้ตัว “แกพูดบ้าอะไร” “พูดบ้าอะไรเหรอ รู้ไว้ด้วยนะ ผู้ชายที่มึงแทบจะขึ้นคร่อมเมื่อกี้ ผัว...” ยังพูดไม่ทันจบ ใบหน้าฉันก็หันตามแรงตบของอีกฝ่าย ขณะกำลังจะบอกว่า ‘นั่นผัวเพื่อนกู’ เพียะ!!! ตบมาก็ตบกลับค่ะ คนอย่างอีกล้วยไม่เคยยอมใครอยู่แล้ว “กรี๊ด!” “แหม โดนตบแค่นี้ถึงกับร้อง มึงกล้ามากเลยที่ตบคนอย่างอีกล้วยก่อน” คนอย่างฉันไม่ตบใครก่อนอยู่แล้ว แต่ถ้าตบมาก็ตบกลับค่ะ “อีบ้า มึงตบกู” เสียงของคนตรงหน้าร้องออกมาอย่างกับผีโดนน้ำร้อนลวก ร่างบางไม่มีแรงของมันกองอยู่กับพื้น คิดว่าคนอย่างอีกล้วยจะสงสารเหรอ ฝันไปเถอะ “อีเลว มึงรู้ไหมว่าไอ้หมอมันมีเมียที่กำลังท้องกำลังไส้ อยากเป็นเมียน้อยใช่ไหม ขอแม่ตบอีกสักทีเถอะ” ฉันกำลังจะเงื้อมือฟาดอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่ฝ่ามือจะฟาดลงใบหน้าของอีคนสวยนั่น… ไอ้ผัวเพื่อนเฮงซวยก็คว้ามือฉันไว้ “นี่มันเรื่องบ้าอะไร!!!” อ๋อ มึงจะเล่นอย่างนี้ใช่ไหม ไอ้หมอ ได้เลย

สองเดือนต่อมากรุงเทพมหานคร...งานแต่งงานของธาร์กับสายน้ำ ฉันมางานแต่งเพื่อนด้วยหัวใจที่กระวนกระวาย เพราะกลัวว่าจะเจอกับใครบางคน แต่วันนี้ในฐานะเพื่อนเจ้าสาว ฉันแต่งหน้าทำผมไม่ต่างจากเจ้าสาว คิดว่าน้องชายเจ้าบ่าวอย่างเขาไม่น่าจะจำได้นะ แถมคืนนั้นในผับมันก็มืดอยู่นะ เขาไม่น่าจะจำได้หรอก ฉันบอกตัวเองวนไปอีกอย่างสิ่งศักดิ์สิทธิ์น่าจะช่วยฉันตามคำขอ เกิดมาฉันทำแต่บุญทั้งนั้น ไม่เคยทำบาปเลยสักครั้ง อืม ตอนตบเขาไม่เรียกว่าบาปหรอกใช่ไหม ทำไปโดยไม่รู้ก็ถือว่าไม่บาปนั่นแหละ “ไม่คิดว่าเมียผมจะมาร่วมงานนี้ด้วย” เสียงของใครบางคนที่ฉันพยายามหลบทำให้ฉันสะดุ้งเพราะไม่ทันตั้งตัว “คุณว่าอะไรนะคะ” ฉันแสร้งทำเป็นว่าจำไม่ได้ “ผมคิดว่าคุณจำผมได้” ดูเหมือนเขาจะรู้ทัน แต่ถ้าฉันไม่ยอมรับเสียอย่าง ใครจะทำอะไรฉันได้ จริงไหม “คุณคงเข้าใจผิดแล้วค่ะ” ฉันยิ้มกว้างตอบเขาออกไปด้วยท่าทีสวย‍‍ ๆ‍ ให้สมกับที่วันนี้อีกล้วยแต่งหน้ามาขนาดนี้ สวยแหละ สวยจนใคร‍‍ ๆ‍ แทบจำไม่ได้ “คุณเข้าไปตบเพื่อนของผมโดยอ้างว่าตัวเองเป็นเมียผม คิดว่าผมจะจำผู้หญิงบ้าคนนั้นไม่ได้เหรอ”ฉันกลอกตาไปมา ไ

ไม่สวยแต่ก็มีคนเคยมาจีบค่ะคุณหมอ “แต่เท่าที่จำได้ก็มีคนแถวนี้เคยจูบฉัน” ฉันเชิดหน้าขึ้นอีกนิด ให้มองหน้าเขาถนัด ๆ “เหรอ...ทำไมผมจำไม่ได้นะหรือว่าผมเมา แต่ดูแล้วคุณน่าจะไม่เมานะ ถึงได้จำได้ดี” สกิลปากของเขาทำฉันต้องเม้มปากแน่นเพราะความโกรธ “ฉันแค่เป็นคนฉลาดความจำดี” “อ๋อ แต่ผมลืมไปแล้วสิ ว่าปากไม่ได้รูปแต่ฟันสวย ๆ แบบนี้ รสชาติเป็นยังไงนะ” มือหนานั่นไล้บนกลีบปากล่างฉันอย่างจงใจ คงเพราะตรงนี้คือห้องน้ำส่วนของตัวบ้าน ซึ่งมีเพียงแค่ฉัน เขาและเหนือที่อยู่ในห้องน้ำ “อื้อ!” ริมฝีปากฉันที่กำลังจะขยับด่าไอ้คนนิสัยไม่ดี แต่ไม่ทันได้เอ่ยออกมาสักคำ คนนิสัยไม่ดีก็ปิดปากฉันด้วยปากของเขา ลมหายใจของฉันกำลังโดนเขาช่วงชิง ฝ่ามือหนาบีบเคล้นข้างลำตัว เขาดันหลังฉันแนบชิดกับกำแพงหินอ่อนข้างห้องน้ำ ขาของเขาข้างหนึ่งแทรกกลางระหว่างเรียวขาฉัน โชคร้ายที่ชุดเพื่อนเจ้าสาวไม่เอื้ออำนวยให้ฉันยกเข่าขึ้นกระแทกกล่องดวงใจเขาได้เหมือนครั้งนั้น ทั้งสไบที่ห่ม ทำให้ไหล่อีกข้างที่เปลือยเปล่ากำลังโดนมือร้ายบีบนวด “ป้ากล้วยครับ”“ป้ากล้วยครับ” เ

“ถ้าคุณไม่อยากทำ ก็หาเงินมาชดใช้ผมประมาณสิบล้านกว่า‍‍ ๆ‍” ฉันกลอกตามองบน เขารู้ว่าฉันเองก็รู้สึกผิดกับเรื่องนี้ แต่เอาตามความเป็นจริง ถ้าอีกล้วยหัวหมอสักนิดอยากจะบอกว่า ‘หลักฐานอยู่ไหนว่าว่าฉันเป็นคนทำ’ แต่ฉันก็ไม่อยากให้สายน้ำรู้เรื่องนี้เพราะเธอกำลังท้อง เดี๋ยวจะโทษตัวเองอีก เพราะความที่ฉันรักเพื่อนมากและกลัวว่าหมอธาร์จะทิ้งน้ำอีกรอบเหมือนอย่างที่เคยทำไว้ ฉันเลยขาดสติทำไปโดยไม่คิด ยิ่งสายน้ำเป็นคนคิดมากอยู่ด้วย ฉันก็เป็นเพื่อนรัก ส่วนเขาตรงหน้าก็เป็นน้องสามี ไม่ว่าจะเข้าข้างใครก็ลำบากใจด้วยกันทั้งสองฝั่ง “ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไม่ทำ เรื่องเงินคุณก็รู้ว่าฉันไม่มี อย่าขู่ให้มากได้ไหมคะ” ฉันสะบัดเสียงอย่างไม่พอใจ บอกตามตรงฉันไม่อยากทำงานกับเขา ไม่อยากใกล้ชิดเขา เพราะเบ้าหน้าฟ้าประทานนี่แหละ คนอย่างอีกล้วยแพ้อย่างเดียวคือผู้ชายหล่อ “ไม่ขู่ก็ได้ ผมส่งข้อความไปให้ตอบ โทรไปให้รับ ไม่อย่างนั้นผมจะคิดว่าคุณหนี” ไม่ขู่เท่ากับขู่! ขู่จัง ขู่เก่ง ขู่ตลอด ความน่ารัก ความสุภาพบุรุษยกให้พี่ชายหมดแล้วหรือไง ตัวเองถึงได้เป็นอย่างนี้ ฉันได้แต่ค่อนขอดอยู่ในใจ “ลงไ