All Chapters of เพลย์บอยทวงรัก: Chapter 31 - Chapter 40

บทที่11.คำสารภาพ!!            อัลเบโต้ก้มหน้านิ่ง ปลายคางแนบแผงอกบึกบึน มือของเขาถูกพันธนาการด้วยเชือกเส้นโต มีซีรีนนอนสลบอยู่ข้างกับ ผู้ชายหน้าดุอีก3-4 คนยืนคุมเชิง ชายผู้ถูกคุมเข้มกำลังใช้ความคิด เขาจะฝ่าวงล้อมนี่ออกไปได้ยังไง โดยที่ซีรีนจะไม่พลอยเจ็บตัวไปด้วย เสียงลมหายใจถูกพ่นออกมาจากช่องจมูกแรงๆ เมื่อเค้นความคิดเท่าไหร่ มันไม่มีทางเป็นไปได้ ยกเว้นเขาจะหนีไปคนเดียว โดยทิ้งซีรีนไว้เบื้องหลัง...ไม่!!          ชายหนุ่มสะบัดศีรษะแรงๆ เขาจะไม่ปล่อยให้ซีรีนต้องตกที่นั่งลำบากเพราะเขาเป็นต้นเหตุ ชีวิตของซีรีนผ่านความทุกข์เข็นมามากเกินพอแล้ว          “ถามหน่อยเถอะว่ะอัล?” เซเก้นั่นเองที่อดทนรอไม่ไหว ช่วงเวลาที่คลิสเตียนกำลังมา เขาอยากรู้บ้างอย่างจากอดีตเพื่อนเสียก่อน         

“คุณเจนน่าเธอบังคับผมครับ หากไม่ทำ แม่ พ่อผมก็ต้องตายเหมือนกัน” อิริคตอบเสียงปร่า เมื่อตนเองก็ถูกบีบ ไม่ทำก็ไม่ได้ มีแต่หนทางตายรออยู่ข้างหน้าทั้งนั้น          “มึงกลัวยัยนั่นมากกว่ากูอีกรึ?”          อิริคคอตก เจนน่าน่ากลัวไม่ถึงครึ่งของเจ้านาย แต่เพราะความโลภบังตาตอนนั้น ในเมื่อตนเองต้องเสี่ยง เขาควรได้ค่าตอบแทน และมันคุ้มค่ากับการลงมือ แค่ส่งข่าวความเคลื่อนไหวของเจ้านายให้หล่อนรู้ กับการเปิดทางให้เจนน่าครั้งเดียวครั้งนั้น อิริคไม่คิดเหมือนกันว่ามันจะร้ายแรงจนเกินควบคุม          “ผมจำเป็นครับนาย” มันพยายามแก้ตัว แต่เหตุผลป่วยๆ ฟังไม่ขึ้น ไม่ว่าคนบนโลกใบนี้จะมีความจำเป็นเท่าใด เขาก็ไม่ควรหักหลักเจ้านายที่ชุปเลี้ยงมา          “บอกกูมาก่อน ครั้งก่อนมึงร่วมมือกับเจนน่าหรือเปล่า?”       &

‘ทำไมฉันจะเข้ามาที่รอสซีไม่ได้ ฉันเป็นใคร แกไม่รู้เหรอ?!!’          หวันยิหวาช้อนสายตาเศร้าสร้อยมองอัลเบโต้ ขนาดคนข้างกายชายหนุ่มยังรู้จักหล่อน แสดงว่าสิ่งที่หล่อนพูดออกมาคือความจริง เธอเป็นแค่นางบำเรอ เป็นของเล่นของคลิสเตียนอย่างที่อีกฝ่ายพูดจริง และหญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือว่าที่มาดามที่เธอแอบได้ยินคนงานซุบซิบถึง          อัลเบโต้อึ้ง เขารู้ว่าเจนน่าเป็นใคร แต่รอสซีคือที่เดียวที่เจ้านายไม่ให้หล่อนเหยียบเข้ามา เมื่อมีหวันยิหวาอยู่          ‘ถ้าคลิสไม่เปิดทางให้ ฉันจะเข้ามาได้เหรอ?’ เจนน่ายิ้มมุมปาก เธอกล่าวอ้างเป็นฉากๆ และดูเหมือนว่าอัลเบโต้จะแย้งไม่ออก          ‘เขาเบื่อแม่คนนี้แต่ไม่รู้จะกำจัดหล่อนยังไง เลยไหว้วานฉันมาไล่ให้’ &nb

แต่ดูเหมือนว่า...จะเข้าแผนการของใครบางคนพอดี          จุดหมายปลายทางที่รออยู่ด้านหน้า...คือความตายที่กำลังกวักมือเรียก...          บนเนินเขาห่างจากรีสอร์ทริมทะเลไม่เท่าไหร่!!          เจนน่าลดกล้องส่องทางไกลลง เธอยกมือขึ้นขยี้ตา...ก่อนจะเพ่งมองผ่านกล้องส่องทางไกลนั่นซ้ำ?          “ใครก็ได้ลงไปสะกัดคลิสไว้ที” เสียงหล่อนตะโกนลั่น เมื่อมองเห็นใครบางคนตามหลังหวันยิหวามาติดๆ          “ไม่ทันแล้วครับนายหญิง ลงไปตอนนี้ แผนที่วางไว้คงพลาดทุกอย่าง!!”          แผนที่วางไว้จะต้องไม่คลาดเคลื่อน หากส่งใครก็ตามลงไปสะกัดคลิสเตียนไว้ หมอนั่นก็จะรู้ทัน และคนที่นายสาวต้องการกำจัดก็จะพ้นอันตราย ที่สำคัญ!! คำสั่งตรงจากเปาโล ไม่ว่าจะหวันยิหวาหรือคลิสเตียน ทั้งสองคนนี้

อาย...แล้วไง!!          คลิสเตียนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เขาอารมณ์ดีเสียจนอยากจะเต้นระบำ          “หวาจำกูได้แล้ว” คลิสเตียนเปรยลอยๆ สีหน้ายิ้มละไม ตอนที่เดินออกมาจากที่ซ่อนเต็มตัว          อัลเบโต้หันกลับมามอง “คุณหวาเธอ...” ชายหนุ่มรู้สึกเป็นห่วง จนอยากจะตามไปปลอบ          “มึงอย่าเสือก!!”          เสียงทรงอำนาจร้องห้ามไว้ เหมือนดั่งรู้ความคิดของลูกน้อง          “กูกับหวาเคลียร์กันแล้ว จากนี้ไปกูจะทวง เมีย กูคืน”          ปมที่เคยเข้าใจผิดถูกแกะและแก้พร้อมกัน…จากนี้ไปคือการทวงคืนหัวใจ