All Chapters of ถึงป๋าดุ (ดัน) หนูก็ไหว: Chapter 141 - Chapter 150

“ไม่ต้องกลัว ห้องนี้เก็บเสียง ต่อให้เธอร้องดังกว่านี้ก็ไม่มีใครเข้ามาขัดจังหวะเราหรอก” เขาบอกเสียงแหบห้าว ขณะที่สะโพกสอบก็ยังไม่หยุดขยับ อีกทั้งแรงกระแทกกระทั้นนั้นก็ทำเอาเธอโยกคลอนไปทั้งตัวความเสียดเสียวที่กำลังพุ่งทะยาน ทำให้เธอครางระงมโดยไม่สนใจอะไรอีก แต่ยิ่งเธอครางดังเท่าไร เขาก็ยิ่งเร่งจังหวะตอกอัดถี่กระชั้นมากเท่านั้น และถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อ ความหฤหรรษ์บทนี้คงต้องสิ้นสุดในไม่ช้า แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้นเพื่อให้อยู่ในความรัดรึงนี้ได้นานที่สุด เขาจึงค่อยๆ ผ่อนปรนเปลี่ยนจากจังหวะดุดันเป็นเนิบนาบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่แค่เขาที่ทรมาน แต่เธอก็กำลังหงุดหงิดจนต้องครางประท้วงด้วยเหมือนกัน ก่อนที่เสียงครางนั้นจะถูกกลืนหาย เมื่ออีกฝ่ายโน้มใบหน้าลงมามอบจูบดูดดื่ม ก็ไม่รู้ว่ามันจะช่วยยืดเวลาอย่างที่เข้าใจไหม เมื่อคุณเธอพยายามที่จะจูบตอบ ถึงจะเป็นไปอย่างเงอะงะก็เถอะ แต่มันก็ทำเอาเขาแทบคลั่งได้อย่างไม่น่าเชื่อ โดยเฉพาะเมื่อสองมือของเธอเลื่อนไปบีบขยำที่สะโพกสอบของเขาแรงๆ“อ๊า...!” เขาเงยหน้าคำรามลั่น พลันสะโพกสอบก็เปลี่ยนเป็นขยับตอกอัดรัวเร็ว เกิดเป็นเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังสอดประ

“เธอมันเกินเยียวยา ออกไปจากบ้านฉันตีรณา แล้วก็ไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก” คนถูกไล่ถึงกับนัยน์ตาเบิกกว้าง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เจตต์กล้าพูดแบบนี้กับตน“พี่เจตต์กล้าไล่ณา” ตีรณาครางถามเจ้าบ้านที่ไม่แม้แต่จะไว้หน้ากัน แน่นอนว่าเธอกำลังรู้สึกเสียหน้าจนต้องหันไปมองรอบๆ“ฉันจะทำมากกว่านี้ ถ้าเธอยังไม่รีบออกไป ออกไป!” เขาตวาดเสียงกร้าว พลอยทำให้คนอื่นตกใจไปตามๆ กัน โชคดีที่มีนาดึงตัวหนูน้อยมากอดไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นคงได้ร้องไห้งอแงกันอีกรอบหนึ่ง“พี่ก็แค่กำลังโมโห ณาไม่ถือหรอกค่ะ เอาไว้ให้พี่ใจเย็นมากกว่านี้แล้วเราค่อยมาคุยกัน” ตีรณาทำใจดีสู้เสือ เชิดหน้าเชิดปากอย่างถือดีอีกครั้ง“ไม่จำเป็น ในเมื่อเธอกล้าทำร้ายคนในบ้านของฉัน เราก็ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก ออกไปซะ ก่อนที่ฉันจะให้คนจับเธอโยนออกไป”“ณาต่างหากที่เป็นคนในบ้านพี่ พี่ต้องปกป้องณาไม่ใช่มัน ทำไมคะ ทำไมต้องปกป้องมัน แล้วณาล่ะ ทำไมพี่ไม่ปกป้องณาบ้าง” ตีรณาตะโกนเสียงดังลั่นพลางชี้ไปยังมีนาที่ยังนั่งกอดปลอบหนูน้อยอยู่ที่พื้นด้วยความเดือดดาล“ผู้หญิงร้ายกาจคอยแต่จะรังแกคนอื่นอย่างเธอมีอะไรให้น่าปกป้อง อย่านึกนะว่าที่ผ่านมาฉันไม่รู้ว่าเธอ

“ดูคุณจะรักแม่ของจันทร์เจ้ามากเลยนะคะ ถึงได้ยอมทำขนาดนี้” จากเรื่องที่ได้รู้มา ทำให้มีนาอดคิดไม่ได้ แล้วก็อดอิจฉาด้วยไม่ได้เหมือนกัน“หึงเหรอ” เขาเลิกคิ้วหยั่งเชิง“บ้า! ฉันจะไปหึงคนตายทำไมเล่า อีกอย่างคุณจะรักใครชอบใคร มันก็ไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย” เธอบอกด้วยท่าทางกระเง้ากระงอด“จะไม่เกี่ยวได้ไง ก็เธอเป็นเมียฉัน” เขาบอกหน้าเป็น ในขณะที่เธอก็เลิ่กลั่กไปหมด“พูดอะไรระวังหน่อยสิ ไม่เห็นรึไงว่าจันทร์เจ้าก็อยู่ด้วย” เธอว่าพลางตีที่แขนเขาแรงๆ“เมียแปลว่าอะไรคะ” นั่นปะไร พูดยังไม่ทันขาดคำ เด็กน้อยก็หันมาถามพลางทำตาแป๋ว ทำเอาคนถูกถามถึงกับทำหน้ากระอัก-กระอ่วน ด้วยไม่รู้ว่าจะเริ่มจากจุดไหนก่อนดี กระทั่งเด็กน้อยพูดต่อ“อ้อ…! มันเป็นเรื่องที่เด็กไม่ควรรู้สินะ งั้นหนูไม่อยากรู้แล้วก็ได้ค่ะ” สิ้นเสียงหนูน้อยก็ก้มลงไปเล่นกับสุนัขตัวโปรดต่อ ทำเอาสองคนถึงกับถอนหายใจออกมาพร้อมกัน“เป็นเพราะคุณนั่นแหละ พูดอะไรไม่รู้จักคิด” เธอไม่วายหันไปเอ็ดเขาอีก“ก็มันเป็นเรื่องจริง เธอเป็นเมียฉัน ส่วนกับแม่ของจันทร์เจ้า เราไม่เคยมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาว เรามีแค่ความปรารถนาที่ดีให้แก่กัน ฉันกับนีเราเป็นเพื่อนกันตั้งแ

“ไม่ค่ะ” เธอชะงักก่อนหันมาย้ำชัดเจน ทำเอาคนถามได้แต่เดินคอตกออกไป“คนบ้า ฉันไปโดนตัวไหนของคุณเข้าเนี่ย ทำไมวันๆ ถึงได้คิดแต่เรื่องหื่น” เธอเดินบ่นงึมงำกลับไปหาพี่สาว พอนั่งลงอีกฝ่ายก็เปิดฉากถามทันที“ถึงไหนกันแล้วล่ะ”“พี่เม พูดจาน่าเกลียด ถามอะไรของพี่เนี่ย” คนถูกถามตอบเสียงสูง ขณะเดียวกันก็พยายามหลบตาคนถาม“นี่ ฉันไม่ใช่เด็กไร้เดียงสานะ ผัวฉันก็มีแล้ว ก็ผู้ชายเล่นมองแกตาเยิ้มขนาดนั้น ทำไมฉันจะดูไม่ออกว่าพวกแกไปถึงไหนๆ กันแล้ว” คนถูกจับได้ถึงกับหน้าร้อนผ่าว เห็นแบบนั้นพี่สาวก็อดยิ้มไม่ได้“เฮ้อ! น้องพี่ไม่ใช่แค่โตเป็นสาว แต่กำลังจะมีผัวแล้วสินะ” เมษาลูบหัวน้องสาวแล้วก็อดล้อเลียนไม่ได้“พี่เม” มีนาครางเรียกพี่สาวเสียงสูง“ฮ่าๆๆ ว่าก็ว่านะ แกนี่ก็ไม่เบาเหมือนกันนะ ถึงขนาดทำให้ผู้ชายหลงหัวปักหัวปำได้ เห็นสายตาที่เขามองแกแล้ว ฉันนี่แบบยังขนลุกแทนเลย นี่ถ้าเขากลืนแกเข้าไปทั้งตัวได้ ฉันว่าเขาคงทำแล้วละ เฮ้อ! นี่มันทาสความรักชัดๆ” เมษาว่าพลางแสร้งเบ้หน้าให้“เขาเอ่อ…ดูรักหนูขนาดนั้นเลยเหรอพี่” เธอกลั้นใจถามออกไปในที่สุด ทำเอาคนถูกถามถึงกับขมวดคิ้วทันที“นี่อย่าบอกนะว่าแกดูไม่ออก ทั้งๆ ที่เข

“อืม…!” เขาครางพอใจกับความงามแห่งอิสตรีที่เปิดเปลือยต่อสายตา โดยเฉพาะเมื่อความอวบอูมสีระเรื่อนั้นช่างเย้ายวน ประหนึ่งกำลังเชื้อเชิญให้เขาก้มลงไปสัมผัส และแน่นอนว่าเขาไม่รอช้าที่จะทำมัน“…” เธอครางสะท้านทันทีที่เรียวลิ้นร้อนชื้นตวัดลงมาบนความอ่อนนุ่ม เช่นเดียวกับเจ้าของลิ้นที่เพียงสัมผัสแรกก็ทำให้เขาไม่อาจข่มกลั้นความปรารถนาอันแรงกล้าไว้ได้ ชายหนุ่มจึงก้มลงไปละเลงลิ้นตวัดเลียสลับดูดเม้มให้เจ้าของความอวบอูมดิ้นพราดด้วยความทุรนทุราย แน่นอนว่าเขาเองก็ไม่ได้รู้สึกยิ่งหย่อนไปกว่ากัน มือที่เคยตรึงแขนเธอเอาไว้จึงเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง โดยที่เรียวลิ้นและริมฝีปากก็ไม่ได้หยุดโรมรันเนินสาวเบื้องหน้าสักวินาที กระทั่งเมื่อเสื้อเชิ้ตถูกกำจัดทิ้งไป มือทั้งสองข้างที่ว่างเว้นจึงเลื่อนขึ้นมาทำภารกิจต่อไปด้วยท่วงท่าที่เธอยืนอยู่ตอนนี้ ทำให้เขาไม่อาจสัมผัสเธอได้ลึกซึ้งมากพอ สองมือจึงจับขาเรียวทั้งสองข้างให้อ้าออก จากนั้นก็เลื่อนขึ้นมาแหวกกลีบกายสาวให้เผยอแย้ม เปิดเปลือยให้เรียวลิ้นได้ลากไล้ปัดป่ายไปทั่วทุกอณู แต่ดูเหมือนจะยังไม่หนำใจคนโลภที่อยากจะสัมผัสความหอมหวานตรงหน้าให้มากกว่าที่เป็น อีกครั้