All Chapters of สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ: Chapter 21 - Chapter 30

Chapter21“มิน่าล่ะ ท่าทางไม่กลัวใครเลย งานนี้ท่าจะยากนะถ้าคิดกำจัดมันออกไปจากบ้าน จะใช้วิธีแบบละครน้ำเน่าตามที่มันบอกคงไม่สำเร็จแน่ คนจนอย่างมันมีความอดทนสูง งานหนักก็คงไม่ถอย เพราะคงทนถึงที่สุด ไม่อย่างนั้นจะผยองเดินเชิดอยู่ในบ้านหลังใหญ่แบบนี้ไม่ได้ เราต้องหาแผนเด็ดๆ ที่ทำให้มันกระเด็นออกไป แต่จะเป็นแผนอะไรนั้น ณีก็ยังคิดไม่ออกค่ะ” อังคณีหนักใจทันทีที่ได้ยินคำพูดและเห็นท่าทางของภัทรียาแล้ว แถมยังนับถือหลานชายที่ฉลาดเลือกคู่ชกได้ถูกคู่ ตำนานระหว่างแม่ผัวกับลูกสะใภ้ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์คงต้องเกิดขึ้น และแน่นอนว่าลักขณาต้องชนะ แต่เผอิญลูกสะใภ้คนนี้เป็นคู่ชกมีฝีมือ งานนี้ต้องดูกันอีกยาวว่าใครจะอยู่ใครจะไป “แล้วเราจะใช้แผนอะไรล่ะคะ” ลักษิณาถามอย่างวิตก “เห็นหน้ามันทุกวันอย่างนี้ไม่ไหวนะคะ” “พรมีความคิดดีๆ ค่ะคุณหญิง” ศิริพรพูดแทรก เรียกความสนใจจากเจ้านายทั้งสามคน “อะไรของแกที่ว่าดี รีบๆ พูดมา” ลักขณาถามด้วยความอยากรู้เต็มแก่ “ในเมื่อมันมาจากที่ต่ำก็ให้มันไปสู้รบกับคนชั้นเดียวกันสิคะคุณหญิงขา” คำตอบที่ได้รับไม่ได้ให้ความกระจ่างสักเท่าไร อังคณ

Chapter23 ภัทรียาอึ้งไปชั่วขณะกับข้อเสนอของลักขณา การไปเก็บค่าเช่าแผงคงไม่ใช่เรื่องธรรมดา ไม่อย่างนั้นคงไม่ให้เธอไปเก็บ และลักขณาก็คงคิดว่าวิธีนี้จะทำให้เธอกระเด็นออกไปจากบ้านหลังนี้ นี่สินะมุกใหม่ของแม่สามีซึ่งเตรียมไว้รับขวัญลูกสะใภ้ที่ไม่ต้องการ “เธอไม่ได้ยินที่คุณแม่พูดเหรอ ถ้าได้ยินก็รีบตอบเร็วๆ สิ” ลักษิณารอไม่ไหว เร่งรัดคำตอบจากพี่สะใภ้ ภัทรียายังไม่ตอบ เธอหันไปมองหน้าธัชธรรม์ที่เหมือนคนแบกโลกไว้ทั้งใบ สีหน้าเขากลัดกลุ้มอย่างเห็นได้ชัด แสดงว่าถูกกดดันมาไม่น้อย แววตาที่เขามองตอบทำให้เธอรู้สึกว่าจะต้องช่วยเขา ซึ่งเป็นแรงกระตุ้นที่ภัทรียาเองก็ไม่รู้ตัวว่าทำไมถึงรู้สึกเช่นนี้ “ถ้าวิธีนี้จะทำให้ปรางก้าวเข้ามาเป็นสะใภ้ภาสวัชร์เต็มตัวละก็ ปรางยินดีรับคำท้าค่ะ” ธัชธรรม์มองหน้าภรรยาจำเป็นทันที ไม่คิดว่าภัทรียาจะรับปากโดยไม่ถามเหตุผลที่ต้องไปเก็บเงินค่าเช่าแผง ทั้งที่เธอก็น่าจะรู้ว่ามีคนทำหน้าที่นี้อยู่แล้ว ซึ่งเขาก็บอกให้ภัทรียารู้ล่วงหน้าไม่ได้ เนื่องจากรู้ก่อนไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แถมยังถูกกักตัวไว้ในห้องนี้ ราวกับมารดารู้ว่าเขาจะโทรศัพท์

Chapter25 “ฉันลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย ถ้าอย่างนั้นฉันต้องเปลี่ยนจากอิจฉามาเป็นเห็นใจกระแตน่ะสิ”“เราก็ไม่รู้ว่าเรื่องที่เราคิดและพูดจะจริงหรือไม่จริง คงต้องรอดูกันต่อไป” ไพลินสรุป “ไปทำงานเถอะ เดี๋ยวพี่จิตมาเห็นว่าเรายืนนินทาเจ้านายอยู่ละก็ เรานี่แหละจะซวยก่อนกระแต”สองเพื่อนสนิทจึงแยกย้ายไปทำงาน แต่ในใจก็หวั่นวิตกแทนสุมณฑาที่ดูจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเรวิน ผู้ชายซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นแคซาโนวาตัวพ่อของแวดวงไฮโซ สุมณฑาเดินเข้ามาในห้องประธานบริษัทหลังได้รับอนุญาตจากเจ้าของห้อง พอเดินเข้ามาก็พบเรวินกำลังนั่งตรวจเอกสารอยู่ตรงโต๊ะทำงาน ก่อนที่เขาจะเงยหน้ามองด้วยรอยยิ้มดังเช่นทุกครั้ง“มาแล้วเหรอ นั่งสิ” เรวินเอ่ยบอกพนักงานสาว “บัญชีที่คุณเรย์ต้องการค่ะ”สุมณฑานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับเขา วางแฟ้มบัญชีที่เรวินต้องการบนโต๊ะทำงาน จากนั้นช้อนสายตามองเจ้าของห้องที่ส่งยิ้มกระชากใจให้ ใจสาวเต้นถี่ หน้าแดงระเรื่อขึ้นทันใดนับตั้งแต่เธอเข้ามาในห้องนี้ครั้งแรกเมื่อสามวันก่อน เธอก็เข้ามาในห้องนี้ทุกวัน บางวันมากกว่าหนึ่งครั้ง และทุกครั้งก็อยู่นานร่วมหนึ่งชั่วโมงหรือมากกว่า และทุกครั้งอีกเช่น

Chapter27“และวันนี้ฉันก็ตัดสินใจแหกกฎเหล็กของตัวเอง ที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพนักงานหญิงในบริษัทมากไปกว่าเจ้านายลูกน้อง เพราะเธอไงกระแต มันอาจดูเร็วเกินไปที่ฉันจะบอกว่ารักเธอ แต่เธอคือรักแรกพบของฉัน เธอจะให้โอกาสผู้ชายคนนี้ไปนั่งในใจเธอได้ไหม” ชายหนุ่มตบท้ายด้วยเสียงหนักแน่นเรวินเอ่ยคำหวานยืดยาวเพื่อล่อให้เหยื่อสาวหลงกล และดูเหมือนสิ่งที่เขาคาดการณ์ไว้จะได้ผล สุมณฑานิ่งงันราวกับถูกสะกดด้วยถ้อยคำหวานหู ที่เธอคิดว่ามาจากก้นบึ้งจิตใจเรวิน หัวใจสาวอ่อนไหวไปกับประโยคอันเป็นเท็จ หลงเข้าไปอยู่ในบ่วงที่เขาดักไว้ อาจเพราะสุมณฑาหลงรักเจ้านายตัวเองตั้งแต่แรกเห็น แต่จำต้องเก็บงำความรู้สึกไว้ในใจ เพราะคิดว่าไม่มีทางเป็นไปได้ ทว่าเวลานี้ความเป็นไปไม่ได้ไม่มีอีกแล้ว“คุณเรย์พูดจริงๆ เหรอคะ” เธอถามเสียงเบา มองหน้าเขานิ่ง“จริงสิครับ เรื่องแบบนี้จะโกหกกันได้ยังไง” เรวินตอบให้เธอมั่นใจพร้อมยิ้มหวาน “แตเป็นผู้หญิงที่พิเศษที่สุดของฉัน เอาไว้คุณพ่อคุณแม่ฉันกลับจากเมืองนอก ฉันจะพาแตไปแนะนำให้ท่านรู้จักว่าที่สะใภ้นะ”เรวินพูดให้สุมณฑามั่นใจมากขึ้นว่าเป็นความจริงจากใจ หาได้มีคำลวงแม้แต่น้อยนิด สาวน้อยไร้ประสบก

Chapter29“คุณเรย์พูดจริงเหรอคะ” เธอถามเพราะไม่อยากเชื่อหูตัวเอง คนอย่าง เรวิน รัตนบดินทร์ จะแต่งงานกับเธอ แค่เขามอบความรักให้ก็เหลือเชื่อมากพอแล้ว“จริงแท้แน่นอน ทุกคำพูดของฉันกลั่นมาจากหัวใจ...ฉันรักเธอนะแต เป็นของฉันนะ”สุมณฑายิ้มอายๆ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกจากคำพูดและการกระทำของเขา รวมทั้งความด้อยประสบการณ์หลายอย่างของเธอ ทำให้สุมณฑาติดบ่วงเสน่ห์อย่างไม่ยากเย็นคราวนี้เรวินไม่รอคำตอบจากเธอ เขาโมเมเอาว่าอาการเขินอายและรอยยิ้มที่เห็นคือคำตอบ เขาลงมือเฉือนเนื้อทรายสาวทันที เริ่มจากปลดเปลื้องเครื่องนุ่งห่มให้อยู่สภาพเดียวกับเขา เพราะเรวินไม่ชอบชิมเนื้อกวางไปถอดเสื้อผ้าไป มันเสียเวลาและเสียอารมณ์สุมณฑาไม่ร้องค้านการกระทำของเขา ปล่อยให้แคซาโนวาหนุ่มจัดการเสื้อผ้าของเธอตามสะดวก คำพูดแสนหวานของเรวินที่ก้องอยู่ในหู ทำให้เธอไม่ฉุกใจคิดสักนิดว่าทุกสิ่งอย่างที่เขาทำ หาได้มีความจริงใจสักนิด มันเป็นภาพลวงตา ลวงหัวใจ เรวินทำเพราะความปรารถนาล้วนๆระหว่างที่เรวินถอดอาภรณ์ของสุมณฑา เขาก็จ้องมองเรือนร่างซ่อนรูปของอีกฝ่าย การแต่งตัวทำใหสุมณฑาเป็นคนเอวบางร่างน้อย แต่พอไม่มีเสื้อผ้าปกคลุม ความอวบอั๋นก็