All Chapters of ทัณฑ์รักสิงหราช (20+): Chapter 111 - Chapter 120

จนตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาก็อย่างที่เห็นว่ามัดหมี่พยายามหลบหน้า และวางตัวเหมือนกับว่าตัวเองเป็นแค่ลูกจ้างเป็นแค่ผู้อาศัย ไม่ได้สนิทสนมกัน ไม่ลามปาม ไม่ยอมเข้าใกล้เขาเหมือนที่ผ่านมา จนวันนี้มังกรก็รู้สึกได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเด็กสาวมันเริ่มที่จะห่างกันออกไปอยู่เรื่อย ๆเขาพยายามเข้าหาและปรับความเข้าใจกับเธอแล้ว แต่เธอก็ยังหลบเลี่ยงกับเขาเหมือนเดิมจนมังกรอ่อนใจ เขาไม่สามารถทำอะไรได้หนึ่งเดือน สองเดือน สามเดือนผ่านไป เขาก็ยิ่งรู้สึกใจหาย ทำได้แค่ไถ่โทษเธอด้วยการไม่เรียกมาใช้งานสักเท่าไหร่เพราะช่วงนี้เห็นเหนื่อยจากการฝึกงานมาทุกวันเลยอยากให้พักผ่อน และมีเวลาโฟกัสเรื่องการฝึกงาน ส่วนตัวเขาเองก็มัวแต่ยุ่งกับเรื่องที่บ้านด้วย ไม่มาที่ไร่เสียหลายวันกลับมาคิดไปว่าเธอคงจะคิดถึงเขาบ้างแต่ไม่ใช่ กลับกันคือมัดหมี่เหมือนยิ่งห่างออกไป ตอนนี้เขาแทบจะไม่ได้รับรู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยจะเอ่ยปากขอโทษเรื่องที่พูดแรงไปวันนั้นก็ไม่กล้า ตอนที่เห็นเธอหน้าเศร้าเสียใจไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้สึกผิด แต่ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มง้อยังไง คนไม่เคยมีแฟนแถมปากหมาจะให้ไปพูดหวานใส่ก็ดันทำไม่ได้ สุดท้ายแล้วเป็นไง

ที่สำคัญคือเธออุตส่าห์เว้นระยะห่างระหว่างเราสองคนไว้ เจ้าของไร่กับผู้อาศัยไม่ควรเข้าใกล้กันจนใครเอาไปนินทาว่าลับหลังได้อีก เดี๋ยวจะมีปัญหาตามมาทีหลังเอาได้ เธอไม่อยากเป็นคางคกขึ้นวอในสายตาใครอีกแล้ว“มัดหมี่เป็นอะไรไหม” ดลรีบวิ่งเข้ามาช่วยเอาตัวเองบังหญิงสาวเอาไว้ แล้วกันไม่ให้มังกรเข้าใกล้มัดหมี่จนเกินไป ดลเห็นแล้วว่าชายหนุ่มน่าจะเมากลัวเขาจะทำอะไรรุนแรงกับเธอ“เราไม่เป็นไรดล”“ออกไป!” มังกรไม่พอใจชายหนุ่มอายุน้อยกว่า เขาตะคอกใส่หน้าพร้อมกับกระชากคอเสื้อดลขึ้นมาหวังจะต่อยหน้า แต่ว่าโดนมัดหมี่รั้งแขนเขาเอาไว้ เธอห้ามไม่ให้มังกรทำร้ายดลแล้วไล่ดลกลับไป เห็นว่านายหัวเจ้าของไร่ไม่พอใจและกำลังโมโหร้ายเธอไม่อยากให้เพื่อนเดือดร้อนไปด้วย“ดล กลับไปก่อน”“ไม่หมี่ เราไม่ไป”“ดลเราขอร้อง”“เราเป็นห่วง ไม่อยากให้หมี่อยู่ใกล้คนแบบนี้”“คนแบบไหน! ทำไม! กูมันคนยังไงมึงพูดให้ดี ๆ นะไอ้หน้าอ่อน!” บรรดาเพื่อนของมังกรเห็นท่าไม่ดีเลยเข้ามาช่วยห้ามเอาไว้ก่อนที่จะมีเรื่องไปมากกว่านี้ ปอได้แต่ส่ายหน้า ไม่คิดว่ามังกรจะหึงหวงมัดหมี่จนออกนอกหน้าขนาดนี้ ทั้งที่ปกติทำเป็นนิ่งมาได้ตั้งหลายปี“หมี่บอกให้เพื่อนกลับ

“เรียกพี่.. เรียกพี่ว่าพี่กรเหมือนเดิมได้ไหม หืม”ไม่พูดเปล่าแต่ยังเอาปลายจมูกโด่งถูไถแก้มเธอเบา ๆ และเอาเคราข้างแก้มสากที่กำลังขึ้นจาง ๆ สัมผัสโดนลำคอและลาดไหล่จนขนอ่อนในกายหญิงสาวพากันลุกชัน เสียวตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาตามแนวสันหลังเสียวขึ้นไปยันแกนสมองเลยตอนนี้ในขณะที่หญิงสาวกำลังโดนเขามัวเมาจนเกือบสิ้นสติ มังกรปล่อยมือจากเอวคอดแล้วจับไหล่บางทั้งสองข้างเพื่อหันหน้าเธอให้มาสบตากัน หลังจากนั้นเขาก็ทำเรื่องที่เธอไม่คาดฝัน..ริมฝีปากหยักประกบจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มวาวฉ่ำน่าสัมผัสอย่างว่องไวจนมัดหมี่ตั้งตัวไม่ทัน สิ่งที่เธอทำได้คืออึ้งและยืนนิ่งค้างยิ่งกว่ารูปปั้นนานหลายนาทีกว่าจะได้สติกลับคืนก็ตอนที่มังกรสอดประสานลิ้นเรียวสากเข้าไปในโพรงปากสาวเพื่อตักตวงความหวามหวานซาบซ่าน วินาทีนั้นมัดหมี่จึงรู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังจะถลำลึกเกินไป เธอกับเขาไม่ควรมาทำอะไรกันแบบนี้ เพราะแค่เขาเมาแล้วเธอจะปล่อยให้มันเลยเถิดไปโดยไม่ขัดขืนมันไม่ได้ คิดแค่นั้นปฏิกิริยาของร่างกายก็ผลักเขาออกไปสุดแรงจนริมฝีปากหลุดออกจากกันทำให้ได้ยินเสียงน่าอาย“นะ นายหัวทำอะไรคะ!” ถามเสียงตะกุกตะกัก มือเรียวยกขึ้นสัมผัสริมฝีปาก

มังกรจูบปลอบเพื่ออยากให้เธอผ่อนคลาย ใช้ฝ่ามือหนาเพียงข้างเดียวรวบข้อมือเล็กเอาไว้เหนือหัว อีกมือบีบเคล้นยอดดอกบัวปลุกอารมณ์สวาทของคนใต้ร่างจนเธอเคลิ้มตามจากนั้นก็ขยับซอยเอวระรัวตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านเมื่อเวลาผ่านไปไม่นานเสียงสะอื้นไห้แปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางกระเส่า เธอเสียวจนกายสะท้าน เขาหยัดตัวนั่งยกเอวบางให้ลอยหวือเหนือพื้นเตียง กอดเอวคอดกิ่วไว้จากนั้นก็ซอยเอวสอบตอกตรึงลำเอ็นใหญ่เข้าร่องแคบไปให้เธอถึงฝั่งฝันไม่นานจากนั้นเขาก็ส่งตัวเองตามเธอไปเป็นครั้งที่สองที่มัดหมี่ทิ้งตัวนอนอย่างอ่อนแรง หอบหายใจรัวจนอกอวบอิ่มกระเพื่อมไหว มังกรเห็นจึงเอ่ยถาม“ลุกไปอาบน้ำไหวไหม?” เขาถามและเธอพลิกกายหันหลังให้เขาที่ทิ้งตัวนอนอยู่ข้าง ๆ เพราะเขินอายและที่สำคัญคือจะให้เอาเรี่ยวแรงที่ไหนมาลุกไหว ขนาดสติยังหายไปแทบไม่เหลือเลย“..งั้นพี่อาบให้นะ” มังกรยกยิ้ม เห็นเธอไม่ตอบเขาเลยถือวิสาสะอุ้มเธอเข้าห้องน้ำมา สองแขนล่ำวางเธอลงให้นั่งบนขอบอ่างล้างหน้า ฉีกขาเรียวออกกว้างก่อนจะนั่งคุกเข่าแล้วโน้มหน้าหล่อเหลามาให้อยู่ตรงหว่างขาเธอ“ดะ เดี๋ยว พี่กรทำอะไรคะ?” มัดหมี่เบิกตากว้างอีกครั้งกับการกระทำของเขา“ทำความสะอ

'พวกท่านมากันทำไม' ถามได้แค่ในใจเพราะสายตาของเธอโฟกัสไปที่ชายหนุ่มอีกคนเสียมากกว่า คุณกรนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นต่อหน้าพ่อเธอทำไมกันน่ะ อย่าบอกนะว่า..“มาพอดี มัดหมี่มานี่” ไม่ทันไรพ่อของมัดหมี่พูดเสียงเข้มมัดหมี่เดินย่องเข้าไปแล้วยกมือไหว้ทักทายพ่อและแม่ของเจ้าของไร่ ท่านทั้งสองก็รับไหว้ตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือคุณท่านเวเนสซ่าผู้เป็นแม่ของคนตัวสูงนี่สิ ทำไมวันนี้ยิ้มกว้างจังเมื่อหญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ก็โดนฝ่ามือใหญ่รั้งให้ร่างบางลงไปนั่งคุกเข่าข้าง ๆ เขาแล้วพูดว่า..“เราเกินเลยกันแล้วครับ”“ฮะ!” มัดหมี่ตกใจมากไม่คิดว่าเขาจะพูดเรื่องของเราเมื่อคืนในตอนนี้ต่อหน้าผู้ใหญ่แบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัวมัดหมี่ลนลานเหลือบมองสีหน้าพ่อที่เอาแต่นั่งกอดอกถอนหายใจพรูใหญ่ เพียงเท่านั้นจึงรีบคลานเข่าเข้าไปใกล้ยอมรับผิดแต่โดยดี เขาพูดขนาดนี้คงไม่มีอะไรให้แก้ตัว อยากจะร้องไห้กลัวพ่อจะผิดหวัง กลัวท่านจะเสียใจที่ลูกสาวคนเดียวอย่างเธอเผลอใจง่ายไปนอนกับเจ้านายของพ่อถึงไม่ได้เริ่มก่อนแต่มัดหมี่คิดว่าตัวเองก็ไม่ได้ขัดขืนเขาอย่างเต็มที่ บางทียังมีเผลอใจเคลิ้มให้เขาไปเสียอย่างนั้น ผู้อาศัยกับเจ้าของไร่ไม่ควรจะลึกซึ้ง