All Chapters of ทัณฑ์รักสิงหราช (20+): Chapter 81 - Chapter 90

125 Chapters

33.1

ลูกศรพาของขวัญกลับมาถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ โดยมีปลายฟ้าและบอสลางานมาเพื่อช่วยจัดการทุกอย่างให้ ส่วนค่าใช้จ่ายท่านวาคิมให้คนจัดการให้ทุกอย่างตั้งแต่ต้นแล้วโซนที่เคยเป็นพื้นที่นั่งเล่นสำหรับคนในครอบครัวชั้นล่างใกล้ๆห้องรับแขกถูกทศกัณฐ์ปรับให้เหมาะสำหรับเป็นที่นอนชั่วคราวเพื่อหลานสาวที่ยังเดินเองไม่ได้ เวลาสองแม่ลูกอยู่กันสองคนลูกศรจะได้ไม่ลำบากอุ้มของขวัญขึ้นลงบันได บ้านหลังนี้เป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นสองห้องนอนสองห้องน้ำไม่ได้ใหญ่มาก ปกติก็ไม่ได้มีแขกที่ไหนมาหาอยู่แล้วจึงหมดห่วงเรื่องไม่มีพื้นที่เป็นส่วนตัวเพราะติดห้องรับแขกเท่าไหร่บอสรับหน้าที่อุ้มของขวัญมานั่งบนเตียง ปลายฟ้าจึงอาสาจัดเตรียมอาหารที่เธอให้คนที่บ้านเตรียมใส่กล่องไว้นำไปจัดใส่จานจะได้ทานพร้อมกัน ส่วนลูกศรจัดการขนสัมภาระต่าง ๆ ที่นำกลับมาจากโรงพยาบาลเข้าบ้านไประหว่างนั้นมีรถคันใหญ่หรูหรามาจอดอยู่หน้าบ้าน หันไปมองจึงได้รู้ว่าเป็นพ่อและแม่ของสิงหราชลูกศรจึงยกมือไหว้“สวัสดีค่ะ”“หนูศรลูก เอ่อ... คือ...” เวเนสซ่าอึกอัก ด้วยความละอายจึงไม่กล้าเอ่ยออกไปว่าอยากจะเข้าไปเยี่ยมหลานสาวข้างใน“เชิญเข้าบ้านก่อนดีกว่านะคะ ของขวัญอยู่ในบ้า
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

33.2

“คุมพ่อขา…” เสียงเรียกเจื้อยแจ้วจากเด็กน้อย“ขาลูก ของขวัญคิดถึงพ่อเหรอคะ” สิงหราชตอบลูกสาวด้วยเสียงสอง พูดจาคะขาจนหน้าหมั่นไส้จากนั้นสิงหราชจึงย้ายที่นั่งไปนั่งข้าง ๆ ของขวัญติดกับนี่นั่งลูกศรแล้วแย่งช้อนไปป้อนข้าวเอาใจลูกสาวจนโดนผู้เป็นแม่ตีมือเข้าให้ แต่สิงหราชกลับยิ้มรับที่แม่เริ่มแสดงออกกับเขาบ้างไม่หมางเมินใส่“แหน่ะ แต๊ะอั๋งเหรอครับคุณนาย” สิงหราชแกล้งเย้าแม่จนโดนขว้างค้อนใส่มองตาขวาง วาคิมถึงกับส่ายหน้าให้กับความหน้าด้านหน้าทนของลูกชายคนรองส่วนลูกศรขยับห่างไปจนร่างบอบบางแทบจะนั่งเกยหน้าตักของบอสอยู่แล้ว สิงหราชเห็นแล้วนึกไม่พอใจหากแต่ยังซ่ามากไม่ได้เลยหันไปสนใจลูกสาวแทน เก็บความขุนเคียงเอาไว้ก่อนดีกันเมื่อไหร่ไว้ค่อยคิดบัญชีทีเดียว!“คุมพ่อหายปายไหนมาคะ ขอนขวานกับบ้านกับลุนบอส ลุนบอสมาลับแล้วอุ้มขอนขวานด้วย”“คุณพ่อไปทำธุระมาค่ะ แต่พอเสร็จแล้วก็รีบมาหาของขวัญเลย อย่าโกรธคุณพ่อนะคะ” ความจริงอยากฟ้องลูกแทบแย่ว่าเขาโดนแม่ของลูกแจ้งความ ไหนจะมาหลอกกันอีกว่ากลับบ้านพรุ่งนี้!“ม่ายโกดค่า” เด็กน้อยยิ้มหวานสดใสจนตาหยีเหมือนแม่ไม่มีผิดหลังจบมื้ออาหารปลายฟ้าก็ขอตัวกลับบ้านไปจัดการธุระ
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

33.3

ค่ำนั้นพ่อแม่สิงหราชอยู่รอทานข้าวกับของขวัญ วันนี้สองปู่ย่าตั้งใจจะใช้เวลาทั้งวันเพื่อดูแลและให้ความอบอุ่นแก่หลาน อยากสร้างความสำพันธ์ให้สนิทกันได้มากที่สุดเท่าที่จะทำให้ อยากเติมเต็มสิ่งที่หลานสาวเคยขาดหายไปตลอดระยะเวลาเกือบสามปีมานี้ และอยากช่วยแบ่งเบาให้ลูกศรได้มีเวลาพักหายใจบ้างส่วนลูกศรก็ไม่ได้ว่าอะไร ยิ่งเห็นลูกสาวมีความสุข เห็นท่านทั้งสองให้ความสำคัญกับของขวัญแล้วก็ดีใจ ระหว่างวันที่ท่านทั้งสองอยู่ช่วยดูแลของขวัญ ตอนนั้นเวเนสซ่าบอกให้ลูกศรไปนอนพักผ่อนพลางๆเก็บแรงเอาไว้ เบ้าตาดำคล้ำเพราะในแต่ละวันเธอพักผ่อนน้อยมาก ไหนจะดูแลลูกไหนจะไปทำงาน ท่านเลยอาสาเลี้ยงลูกให้เธอเลยไม่ขัดอะไรกว่าจะกลับบ้านได้วาคิมและเวเนสซ่ารอส่งของขวัญเข้านอนก่อนถึงจะยอมกลับไป มีกล่าวส่งท้ายว่าจะหาเวลามาเยี่ยมใหม่“นี่ล่ะ ไม่คิดจะกลับบ้านกลับซ่องรึไง นั่งอยู่ได้!” ลูกศรจิกกัดคนตัวสูงที่นั่งอยู่ข้างเตียงนอนลูกสาว“กลับช่องเถอะแม่คุณ ไม่ใช่ซ่อง” สิงหราชพูดแก้พลางหัวเราะ แล้วพูดต่อในใจว่า ไม่กลับไปไหนทั้งนั้น! ที่ไหนมีลูกศรกับของขวัญที่นั่นแหละคือบ้าน“ซ่องน่ะเหมาะกับคุณที่สุดแล้ว” ลูกศรตั้งใจ ไม่ได้พูดผิด เธอ
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

34.1

สิงหราชเดินฮัมเพลงเบาๆอย่างสบายใจเฉิบไปหยิบชุดนอนจากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ลูกศรก็ไม่รู้ว่าเขาไปเอามันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วเอามันมาสวมใส่อยู่ตรงนั้น “เป็นบ้ารึไง ทำไมไม่ไปแต่งตัวในห้องน้ำ” ลูกศรถาม เธอไม่ได้เขินอายไม่หลบสายตาด้วยเพราะชินกับทุกส่วนของเขา และเธอเองก็ไม่ได้เป็นหญิงสาวพรหมจรรย์ที่ไม่เคยเห็นไอ้นั่นของผู้ชาย “มาครับ มานอนกันดีกว่า” สิงหราชเมินคำต่อว่าของลูกศรแล้วเดินไปจัดที่นอนตรงข้างเตียงของลูกสิงหราชเอาเบาะนอนปิกนิคมาปูข้างกันกับที่นอนของลูกศร ก่อนจะเอาหมอนข้างจากบนที่นอนของเธอออกไปก่อนจะแทนที่ด้วยหมอนนุ่ม ๆ ใบใหญ่ เขาจำได้ว่าลูกศรชอบนอนแบบไหน เมื่อก่อนเธอมีแค่เขาที่เป็นหมอนข้างให้ แล้วตอนนี้เขาคิดว่าไอ้หมอนข้างนี่มันเกะกะและไม่ได้จำเป็นกับเธออีกต่อไป คนตัวสูงไม่ได้นอนลงแต่เขาแค่จัดที่นอนเพื่อให้เธอนอนสบาย ก่อนที่เขาจะลุกไปหยิบเอกสารออกมาจากกล่อง วางบนโต๊ะที่ให้กินข้าวแล้วเอาโคมไฟสำหรับอ่านหนังสือเล็ก ๆ มาเปิดเพื่อให้แสงสว่างแทนที่จะเปิดไฟในบ้าน กลัวลูกศรและของขวัญจะหลับไม่สบายจัดทุกอย่างเสร็จสรรพสิงหราชก็เดินกลับมาโอบประคองร่างบางที่ยังคงย
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

34.2

สิงหราชพูดไม่ออก น้ำตารื้นเต็มสองเบ้า ในอกมันจุกเหมือนถูกชกซ้ำ ๆ จนกระอัก กระอักความเลวของตัวเองที่ลูกศรกำลังตอกย้ำ รู้สึกแย่กับทุกการกระทำที่ได้ทำลงไป อดีตเขาเคยทำให้เธอเสียใจ ปัจจุบันก็ยังทำร้ายเธอกว่าจะรู้ตัวว่ารักเธอมากจนขาดไม่ได้ กว่าจะรู้ว่าชีวิตของเขามันเป็นเธอทุกลมหายใจ แต่แล้วยังไง... สุดท้ายมันก็สายเกินไปอยู่ดี“ขอร้องเถอะนะ อย่ามาคาดหวังอะไรกับฉันตอนนี้ อย่าหวังว่าฉันจะให้อภัยเพราะตัวฉันเองยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าชีวิตนี้จะให้อภัยคุณได้ไหม สิ่งที่ฉันยอมให้คุณได้คือการมีตัวตนในชีวิตของลูก เป็นครอบครัวของของขวัญช่วยกันดูแลของขวัญในฐานะพ่อ ส่วนฉันก็เป็นแม่แต่เราสองคนจะยังไม่เป็นอะไรกัน หวังว่าคุณจะเข้าใจ และหวังว่าหน้าที่พ่อคุณก็จะสามารถทำมันได้” ลูกศรพูดและอธิบายความรู้สึกตอนนี้ของเธอออกไปอนาคตจะเป็นอย่างไรเธอไม่รู้แต่ตอนนี้เธอยังให้อภัยเขาเต็มร้อยไม่ได้ และไม่อยากคาดหวังอะไรเธอแค่อยากโฟกัสไปที่ของขวัญและงานเพียงเท่านั้น การที่เขารุกหนักเกินไป เข้าใกล้จนเกินไปมันทำให้เธอรับไม่ทันและบางทีมันก็อาจจะทำให้อะไรหลายอย่างแย่ลงไปจากเก่าอีกครั้งก็ได้ “คุณ... มีใครอีกคนแล้วใช่
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

35.1

ตั้งแต่วันนั้นที่สิงหราชตัดสินใจเดินจากมา ไม่ใช่ว่าเขาจะทิ้งลูกทิ้งคนรักแล้วหนีหายไปไหนไกล เขาเพียงแค่ต้องการออกมาทำใจแล้วปล่อยตัวเองให้ร้องไห้แบบไม่ต้องมีใครเห็นก็เท่านั้นถึงสุดท้ายแล้วสิงหราชจะหมดหวังว่าชาตินี้ทั้งชาติเขากับลูกศรคงไม่มีทางกลับมารักกัน เธอคงไม่มีวันให้อภัย แต่เขาไม่โกรธไม่โทษที่เธอจะไม่สามารถกลับมารักและเชื่อใจเขาได้ เพราะเขาเองที่เป็นคนทำลายทุกอย่างให้พังลงไปกับมือตัวเองแต่ถึงในฐานะคนรักจะไปต่อไม่ได้สิงหราชก็ยังคงตั้งปฏิญาณกับตัวเองไว้ว่าชีวิตตั้งแต่นี้ต่อไปเขาจะคอยดูแลทั้งของขวัญและลูกศรอยู่ไกลๆ คอยเฝ้ามองเธอกับลูกสาวอยู่ห่าง ๆ คอยซัพพอร์ททุกอย่างเท่าที่จะทำได้ หากวันไหนที่เธอกับลูกเจอปัญหาและต้องการความช่วยเหลืออะไร อย่างน้อยเขาก็ต้องเป็นคนแรกๆที่พร้อมจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเธอ แต่เธอจะต้องการไหมก็อีกเรื่องสิงหราชเลือกที่จะเว้นระยะห่างระหว่างตัวเองและลูกศรมากขึ้นเพียงเพื่อไม่ต้องการให้เธอรู้สึกอึดอัดใจ ทุกๆวันรอยยิ้มของเธอและลูกสาวมันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้เขายิ้มได้ แม้จะได้เพียงแอบเฝ้ามองอยู่ไกล ๆ มองเห็นเธอมีชีวิตที่ดีมีรอยยิ้มสดใส สนุกกับการเริ่มต้นชีว
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

35.2

หลังจากนั้นสิงหราชเลยลุกจากที่นั่งข้างบ้านเดินตามทศกัณฐ์เข้าไปข้างใน การร้องเพลงและเป่าเค้กผ่านพ้นไปได้ด้วยดี วันนี้เด็กหญิงของขวัญดูมีความสุขมากกว่าทุกวันเนื่องจากกล่องของขวัญที่เด็กสาวตัวน้อยได้รับนั้นมีมากกว่าจำนวนแขกไปไกล ลำพังแค่ของขวัญจากผู้เป็นปู่และย่านั้นก็มีสิบกว่ากล่องได้ ไหนจะของขวัญจากบรรดาลุงป้าน้าอาอีกมายมายจนนับไม่ถ้วนเลย“ชอบไหมคะลูก” เวเนสซ่าเอ่ยถามหลานสาวในขณะที่กำลังแกะกล่องของขวัญกันอย่างสนุกสนาน เด็กน้อยลุ้นจนหน้าบาน ทุกอย่างที่อยู่ในกล่องพวกนั้นทำให้เด็กหญิงของขวัญตื่นเต้นมาก“ชอบค่า ขอนขวานชอบเท่าฟ้าเยย...”“ถ้าอย่างนั้นวันเกิดปีหน้า หนูไปจัดงานวันเกิดที่บ้านย่าดีไหมคะ ปู่กับย่าจะซื้อให้เยอะกว่านี้อีกนะ ชอบไหม ๆ ๆ” ผู้เป็นย่ากล่าวกับหลานสาว และเมื่อเด็กหญิงของขวัญตอบว่าดีและได้ แค่เอาของขวัญชิ้นใหญ่หลายๆชิ้นมาล่อ เด็กน้อยก็ตอบตกลงไปอย่างง่ายดายส่วนลูกศรนั้นก็ได้แค่ลอบถอนหายใจด้วยไม่สามารถปฏิเสธได้ งานวันเกิดลูกสาวในวันนี้พ่อและแม่ของสิงหราชก็ได้ขอไว้ว่าให้ไปจัดกันที่บ้านของท่านเพราะอยากจะให้ของขวัญได้รับรู้ว่าที่นั่นก็เป็นของเธออีกหลังเช่นกัน แต่ลูกศรดันปฏิเสธ
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

35.3

ในขณะที่สิงหราชกำลังจะเบี่ยงตัวเดินออกจากบ้านไปเงียบๆโดยไม่คิดจะรบกวนหรือขัดจังหวะใคร กลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นจนสิงหราชต้องชะงักเท้าแล้วหันกลับไปสนใจหญิงสาวจนได้“อ้วกก แหวะ แค่ก ๆ ๆ อ้วกกกก!!” ร่างบอบบางโก่งคออาเจียรทันทีที่รีบวิ่งเข้ามาในห้องน้ำ สองแขนเรียวแทบจะโอบรอบชักโครกเอาไว้ โดยมีบอสคอยรวบผมยาวสลวยให้“ไหวไหม?” เสียงบอสเอ่ยถาม“หวะ ไหว อ้วกก!!” ปากบอกไหว แต่ร่างกายไม่เป็นใจลูกศรอ้วกต่อจนของที่กินลงท้องไปวันนี้ออกมาจนเกลี้ยงไส้ ช่วงนี้ทานได้น้อยลงมาสักพักใหญ่แล้ว บอสช่วยลูบหลังให้ คอยเป็นห่วงคอยดูแล แต่ลูกศรบอกไม่เป็นอะไร สักพักชายหนุ่มจึงช่วยประคองเธอมานั่ง“วันนี้กินยารึยัง?” บอสถามด้วยความห่วงใย พลางยื่นส่งแก้วน้ำมาให้ดื่มล้างคอ“ลืม” ลูกศรเอ่ยตอบหลังจากที่เงียบไปพักใหญ่“เก็บยาไว้ไหน เดี๋ยวเราไปเอามาให้”“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราจัดการเอง” แต่ถึงลูกศรจะตอบไปแบบนั้น บอสก็ยังไม่สนใจ เขาเดินไปยังลิ้นชักที่คาดว่าจะเป็นจุดที่ลูกศรใช้เก็บยาต่างๆไว้ เพราะบ่อยครั้งที่เขามาอยู่ที่นี่เลยรู้ดีที่บ้านหลังนี้อะไรเก็บไว้ตรงส่วนไหน สักพักชายหนุ่มก็เดินกลับมาพร้อมกับยาที่หมดจัดให้ส่วนสิงหราชที
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

36.1

“จะอ้วกทำไมไม่บอก” สิงหราชบ่นเสียงอ่อยแล้วยกนิ้วเรียวยาวขึ้นปาดลูบใบหน้าเอาคราบน้ำลายและเศษอาหารที่ออกมาพร้อมอาเจียรของลูกศรออกไปพลางทำท่าจะอาเจียนตามออกมาชายหนุ่มรีบถอดเสื้อที่เต็มไปอ้วกชวนแหวะเปรอะเปื้อนเต็มช่างบ่าก่อนจะโยนเสื้อตัวนั้นทิ้งลงในถุงขยะใบใหญ่ที่บอสและลูกศรใช้เก็บเศษซากที่ไม่ได้ใช้การแล้วของกล่องและกระดาษห่อของขวัญไม่ได้รังเกียจทุกอย่างที่เป็นของเธอไม่ว่าจะอ้วกเธอหรือขี้เธอปกติแล้วก็ไม่เคยหวาดหวั่น หากแต่วันนี้กลิ่นกับสัมผัสชวนแหวะมันพาเขาคลื่นไส้ไปด้วยเท่านั้น หรือมันจะเป็นอาการ... แพ้ท้องแทนเมีย?“ก็บอกให้ปล่อยแล้วไง ไม่ยอมปล่อยเองล่ะ ช่วยไม่ได้” ลูกศรพูดพลางเบ้ปากใส่ และในขณะนั้นเองเสียงหลุดขำของชายหนุ่มอีกคนก็ดังลั่น บอสหัวเราะจากที่พยายามกลั้นอยู่นาน เขาเห็นสีหน้าของลูกศรตั้งแต่เธอออกปากไล่และดันไหล่ของสิงหราชให้ออกห่างก็รู้แล้วว่าเธอกำลังจะอาเจียน แต่ในเมื่อสิงหราชดึงดันอยากกอดลูกศรไว้ เขาก็ไม่ได้ช่วยห้ามและยังสะใจอีกด้วย“หยุดหัวเราะเลยนะบอส” ลูกศรว่าเพื่อนสนิท“อืม ๆ ฮ่า ๆ ๆ งั้นเรากลับเลยแล้วกันนะ” ถึงจะพยักหน้าแต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะกลั้วขำออกมา เห็นสีหน้าสองหร
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more

36.2

“เดี๋ยวสระผมให้” ลูกศรตอบเพียงแค่นั้นก่อนจะหันไปจัดการอุปกรณ์ที่ต้องใช้ซึ่งประกอบไปด้วย แชมพู ครีมนวด แผนมาร์กหน้าและครีมบำรุงต่างๆเธอเอามาวางเรียงราย มากมายเต็มไปหมด “ถ้างั้นก็สระเองไปแล้วกัน” เรียกให้มานั่งในอ่างแต่ก็ยังลีลาอยู่ได้ เขาขี้อีดออดขี้สงสัยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ คิดว่าเธอจะหลอกมาฆ่า จับกดน้ำให้ขาดอากาศหายใจตายหรือไงพรึ่บ!“ไม่ครับไม่ สระให้หน่อยนะครับ” สิงหราชรีบคว้าข้อมือบางเอาไว้ก่อนที่ลูกศรจะเปลี่ยนใจ เสียงทุ้มออดอ้อนอ่อนหวานนั้นไม่ค่อยเหมาะกับหน้าร้าย ๆ ของเขาสักเท่าไหร่“สระเองเถอะ อ้วกเลอะถึงหลังแล้ว น่าจะต้องอาบน้ำทีเดียว”“งั้นอาบให้หน่อยได้ไหม”“เยอะไป”“กะ ก็ได้ครับ...” สิงหราชปล่อยแขนบอบบางแล้วเดินคอตกหันหลังกลับไป ล่าสุดสวมบทเป็นลูกหมาน้อยใจเจ้านายแล้วตัวอย่างกับควาย ผมก็ยังหนาแม้นว่าอายุอานามจะปาเข้าไปวัยสามสิบกว่า แต่ว่าชอบทำเป็นคนแก่หัวล้านขี้น้อยใจไปได้“จิ๊! นั่งลง” สิ้นคำสั่งจากเสียงหวานร่างสูงใหญ่ก็แทบจะทิ้งตัวให้ล้มทั้งยืนไปทันใดเพราะกลัวลูกศรจะเปลี่ยนใจไม่ทำให้เขาอีกทีสิงหราชนั่งแช่น้ำอยู่ในอ่างนิ่งนานด้วยดวงตาเปล่งประกาย ใบหน้าชื่นบานพร้อมก
last updateLast Updated : 2025-09-27
Read more
PREV
1
...
7891011
...
13
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status