All Chapters of ทัณฑ์รักสิงหราช (20+): Chapter 71 - Chapter 80

ตัวปลายฟ้าเองไม่ได้เจ็บมากเพราะคาดเข็มขัดนิรภัยและถุงลมก็ทำงาน แต่ของขวัญนี่สิที่ถึงแม้จะคาดเข็มขัดนิรภัย แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มากอยู่ดี ตอนรถพลิกคว่ำของขวัญก็หมุนคว้าง ภาพตอนนั้นปลายฟ้าจำไม่ได้เพราะเธอเองก็ไม่ได้มีสติสักเท่าไหร่เมื่อมีสติขึ้นมาและมีพลเมืองดีเข้ามาช่วยเอาไว้ เลือดสีแดงสดก็อาบเต็มตัวเด็กน้อยไปหมด โชคดีที่มีกู้ภัยอยู่ใกล้ๆจึงเข้ามาช่วยไว้ได้ในไม่ช้าแต่ว่าอาการของเด็กน้อยก็น่าเป็นห่วงมากอยู่ดีขณะนี้และหลังจากนี้ของขวัญจะเป็นอย่างไร ทุกคนก็ทำได้แค่ช่วยภาวนาให้เด็กน้อยรอดปลอดภัยอยู่ข้างนอกห้องไอซียูสิงหราชและครอบครัวที่ตามทศกัณฐ์มาถึงโรงพยาบาลติด ๆ ได้ยินทุกอย่างจากที่ปลายฟ้าเล่าอย่างชัดเจน ท่านวาคิมใช้อำนาจทุกทางที่ตนมีสั่งคนให้ติดต่อเจ้าหน้าที่และหมอที่มีฝีมือที่สุดมาเพื่อช่วยรักษาเด็กหญิงของขวัญให้ได้ระหว่างทางที่ขับรถมาเวเนสซ่าและวาคิมได้รับรู้จากปากของลูกชายคนโตว่าพ่อของเด็กหญิงของขวัญเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของสิงหราช เนื่องจากครั้งนั้นที่พรนับพันมีโอกาสได้เจอกับเด็กน้อยที่โรงพยาบาลพร้อมทศกัณฐ์ พรนับพันรู้สึกถูกชะตากับเด็กน้อยคนนั้นมากด้วยเพราะมีดวงตาสีอำพันหน้าตาน่าร

ทำไมเรื่องนี้มันยังวนเวียนในชีวิตเขาไม่จบไม่สิ้นเสียที สิบกว่าปีที่โดนตราหน้าว่าเป็นคนวางยาผู้หญิงทั้งที่มันเป็นเรื่องไม่จริงเลยสักนิด แต่หลายคนกลับเชื่อสนิทใจ“มาถึงขนาดนี้แล้วมึงยังกล้าปฏิเสธอีกเหรอ มึงเป็นคนยื่นแก้วนั้นให้ฟ้าเองกับมือแท้ ๆ แล้วยังจะบอกว่าไม่ได้ทำอีกทุเรศฉิบหาย!”“เออ! แก้วนั้นกูเป็นคนยื่นให้ แต่คนชงแม่งไม่ใช่กูไง!”“หมายความว่ายังไง” ปลายฟ้าถาม ทศกัณฐ์เองก็แปลกใจ“งั้นมึงฟังกูให้ดี ๆ นะไอยักษ์ เธอด้วยปลายฟ้า เดี๋ยวฉันจะช่วยเบิกเนตรให้ ทีนี้จะได้เลิกปรักปรำว่ากูเป็นไอ้ผู้ชายระยำที่ชอบวางยาผู้หญิงเพื่อจะลากไปขืนใจสักที!”วันนั้นบรรดาเพื่อน ๆ ในคณะนัดไปเที่ยวกันเพื่อนสิงหราชบางคนก็เป็นเพื่อนกันกับปลายฟ้า เขาไม่รู้ล่วงหน้าด้วยซ้ำว่าปลายฟ้าจะไปด้วยไม่กี่เดือนก่อนหน้าสิงหราชมีประเด็นเรื่องแย่งปลายฟ้ากับทศกัณฐ์ก็จริงแต่ในเมื่อผู้หญิงเขาเลือกแล้วเขาก็ตัดใจได้ ไม่ได้เป็นแฟนก็กลับมาเป็นเพื่อนกันต่อไปสิงหราชเลยยื่นแก้วเครื่องดื่มให้หญิงสาวด้วยความบริสุทธิ์ใจว่าเขาไม่ได้อะไรกับเธอแล้วจริง ๆผ่านไปพักใหญ่เพื่อน ๆ ก็เริ่มโวยวายบอกว่าปลายฟ้าโดนวางยา และทศกัณฐ์ที่มาถึงพอดีมีเรื่อง

ยืนอยู่อย่างนั้นจนหมอด่าว่าหากเป็นลมเป็นแล้งไปหมอไม่ช่วยนะเพราะถือว่าเตือนแล้ว หมอขู่ พยาบาลก็ขู่ แต่เพราะความเป็นแม่เธอไม่รู้ว่าพลังมันมาจากไหน แผลฝีเย็บก็ยังเจ็บอยู่ แรงก็ไม่ค่อยจะมี หัวใจก็ปวดร้าวมากแทบสลายข้าวปลาก็ยังไม่ได้กินแต่ยังอดรนทนรอดูลูกผ่านห้าต่างห้องนั้นได้เป็นวัน ๆเวลาร่วมสองเดือนกว่าของขวัญจะอาการดีขึ้นมาแล้วเริ่มหายใจด้วยตัวเองได้ แต่กว่าจะทรงตัวได้หมอต้องลองทุกวิถีทาง ยาตัวไหนที่ว่าดีแม้จะต้องสั่งยานอกบัญชีเท่าไหร่เธอก็ยอมจ่าย ยังดีที่มีพี่ชายคอยซัพพอร์ทและเป็นกำลังใจลูกศรคิดอะไรไม่ออก ช่วยอะไรหมอก็ไม่ได้ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ไหนที่เขาว่าขอได้ไหว้รับเธอก็สรรหาจะไป บนบานทุกที่ทำทุกอย่างที่ทำได้ กราบหมอมาก็แล้วขอร้องพยาบาลก็ทำมาหมดแล้ว ทำยังไงก็ได้ขอให้ลูกรอดปลอดภัยโชคดีที่หมอและพยาบาลเห็นใจเพราะ ตอนที่ลูกอาการดีขึ้นพวกเขาอนุญาตให้เธอสัมผัสลูกได้ เอามานอกตู้อบให้เธอลองอุ้มในช่วงเวลาสั้นๆ ตอนนั้นน้ำตาจะไหล ลูกศรดีใจจนมือไม้สั่นไปหมดครั้งแรกที่นิ้วของเธอและมือน้อย ๆ ของลูกได้สัมผัสกัน ลูกศรจำโมเม้นนั้นได้ว่าใจเธอฟูฟ่องมากมายขนาดไหนเด็กตัวน้อยที่น้ำหนักไม่ค่อยจะถึงเ

“นี่ ป้ามีตุ๊กตากระต่ายน้อยมาให้ด้วยน้า ชอบไหมคะ” ปลายฟ้าหยิบของขวัญที่เตรียมมาให้หลานสาว อยากไถ่โทษอยากปลอบใจ อยากให้ความรู้สึกผิดในอกมันทุเลาลงไป“ชอบค่า ขอบคุงค่า...” ของขวัญพยักหน้าแล้วรับตุ๊กตาไปกอดไว้ด้วยมือเดียว เพราะมืออีกข้างโดนผ้าก็อตพันเอาไว้ไหนจะมีสายน้ำเกลือระโยงระยาง ผู้เป็นแม่จึงยกผลประโยชน์ให้ที่ลูกสาวยกมือไหว้ขอบคุณไม่ได้สิงหราชที่นั่งมองภาพนั้นอยู่ไกล ๆ จากในมุมห้องก็อดยิ้มตามไม่ได้ แต่ยิ้มนี้ของเขามันเป็นรอยยิ้มที่ปนกับความแสนเศร้าใจถึงจะดีใจมากที่ของขวัญฟื้นขึ้นมาและปลอดภัย ดีใจที่ลูกศรจะได้เลิกร้องไห้ แต่ที่เขาเสียใจเพราะตนเองไม่มีสิทธิเข้าไปใกล้ ๆ ไม่มีสิทธิเข้าไปกอดลูกสาวเพราะโดนทศกัณฐ์สั่งห้ามเอาไว้ จริง ๆ ลูกศรสั่งให้พี่ชายเธอไล่เขาไปให้พ้นหน้าไม่ต้องมาให้เห็นอีกเลยด้วยซ้ำไปแต่ด้วยความหน้าด้านหน้าทนของตนเอง เขาต่อรองว่าจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายให้เธอรำคาญใจ แค่ขอให้เห็นว่าลูกสาวปลอดภัย ขอมองดูอยู่ไกล ๆ แบบนี้ก็พอทุกวันที่สิงหราชมาดูแลของขวัญที่โรงพยาบาลและเป็นทุกวันเหมือนกันที่ลูกศรมองผ่านเขาเป็นแค่อากาศธาตุ ตอนนี้สิงหราชไม่ใช่คนสำคัญในชีวิตลูกศรอีกต่อไป กว่า

@สามวันต่อมา...“นี่เอาจริงดิ?” เสียงเพื่อนสนิทเอ่ยถามด้วยความตกใจ ตอนนี้สิงหราชอยู่ที่สถานีตำรวจเพื่อมารับทราบข้อกล่าวหาในข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวที่ลูกศรได้แจ้งความเอาไว้ โดยมีทนายมาด้วย ส่วนเพื่อนสนิทอย่างดินไม่ได้จะมาช่วยแค่ตามมาสมน้ำหน้า“เมียมึงนี่แม่ง โหดสัสเลยว่ะ ฮ่า ๆ ๆ”“หัวเราะควยอะไร ไอ้ห่านี่!” สิงหราชหัวเสียนั่งคอตกหน้าดำคล่ำเครียด เขาไม่คิดจริง ๆ ว่าแม่ของลูกจะแจ้งความจริงอย่างที่พูดเอาไว้ อย่างที่บอกว่าไม่ได้โกรธแต่เพราะเขาเกิดน้อยใจ เธอทำแบบนี้ได้ก็แปลว่าความสำคัญของเขาที่มีผลตัวหัวใจเธอมันคงลดน้อยลงไปจนแทบไม่เหลือแล้วสินะแต่เมื่อรับทราบข้อกล่าวหาที่เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบคดีแจ้งให้ทราบหมดแล้ว กลับมีอีกเรื่องที่เขายังแปลกใจ ทำไมลูกศรถึงแจ้งความแค่กักขังหน่วงเหนี่ยว ไม่ได้แจ้งข้อหาล่วงละเมิดทางเพศข่มขืนกระทำชำเราเขาด้วยหรือว่า... ลูกศรจะยังรักเขาอยู่บ้าง สิงหราชคิดเข้าข้างตัวเองหลังจากยื่นหลักทรัพย์ประกันตัวเสร็จแล้วสิงหราชก็กลับบ้าน วันนี้มีเอกสารงานที่ต้องจัดการเขาจึงไม่ได้ไปโรงพยาบาล เอกสารทุกอย่างที่ต้องเซ็นต์เขาให้เลขาส่งมาให้ที่บ้านทั้งสิ้น ในส่วนหน้างานที่โรงแ