All Chapters of เอื้อมหัวใจเทพบุตรแบดบอย: Chapter 71 - Chapter 80

หลังจากแถลงข่าว“คุณเมธากร....คุณเมธากร คุณ! เราไม่ได้ตกลงกันไว้อย่างนี้ คุณผิดสัญญากับผมนะ ไปยอมคุณเอื้อมทำไม ผมอุตส่าห์เสี่ยงให้คุณได้ตำแหน่งนะ”“ผมไม่ได้สัญญาอะไรกับคุณมากกว่าจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายในการสู้คดีกับทนายเท่านั้น เรื่องเก้าอี้ผู้บริหารผมไม่เคยเอ่ยถึงมัน คุณเอาเหตุผลร้อยแปดมาอ้างเพื่อขอความช่วยเหลือต่างหาก”“แล้ว...จะยังไง....ผมแพ้คดีนะ...แพ้ศาลชั้นต้น...”“ผมก็ไม่ได้บอกว่าจะช่วยคุณถึงศาลชั้นไหน ถ้าจะอุทธรณ์ก็...ออกเงินเองนะ หรือยอมรับไปเถอะโทษหนักจะได้เป็นเบา”“ผมจะสู้ต่อนะคุณเมธากร....คุณต้องช่วยผม”“ตำรวจได้ตัวไอ้มือปืนกับคนวางระเบิดแล้วล่ะ อีกไม่นานมันคงซัดทอดมาถึงคุณ อันที่จริงอยู่เฉยๆ เงียบๆ ก็ดีอยู่แล้ว”“คุณเมธากร คุณเมธากร ไม่นะ เราไม่ได้คุยกันแบบนี้”บอดีการ์ดหลายคนกรูเข้ามายื้อตัวนายอเนกที่พยายามจะเข้าใกล้เจ้านาย เขาขัดขืนพลางตะโกนโวยวายเหมือนคนเสียสติ “คุณเรย์ คุณหลอกใช้ผม”“หุบปากนะคุณอเนก! ห้ามเรียกชื่อเล่นผม ก่อนได้รับอนุญาต ออกไปซะไม่งั้นคุณโดนข้อหาหมิ่นประมาทผมแน่ ไปให้พ้น!” ผู้บริหารหนุ่มตะคอกเสียงดัง โกรธจัดจนใบหน้าแดงก่ำ เดินจากไปอย่างโกรธเกรี้ยว ด

ชายวัยหกสิบปีกลางๆ ยืนพิงรถเก๋งรุ่นคราสสิก พลิกหน้าหนังสือพิมพ์ฉบับวันพรุ่งนี้ พาดหัวตัวโตใจความว่า ‘ศึกสายเลือดสงบ หุ้นประทานชัยกรุ๊ป ขยับสูงสุด นักลงทุนเฮกันถ้วนหน้า’ สายตาเหลือบไปเห็นชายหนุ่มร่างสูง ชุดสูทเต็มยศ หน้าตาหล่อเหลาดูคุ้นตาแต่นึกไม่ออกว่าเคยพบเจอที่ไหน เขาหน้านิ่วคิ้วขมวดเหมือนกำลังหารถหรืออะไรอยู่“คุณๆ มองหาอะไรอยู่ เพิ่งเคยมาใช่มั้ย จะไปไหนล่ะ ลุงพาไปได้นะ ราคากันเอง” ชายสูงวัยตะโกนถาม“อ๋อ...ครับๆ ผมมาหาเมียผม ปกติพ่อตาจะมารับ วันนี้ผมมาเอง.....”“อยู่ที่ไหนล่ะ”“ผมบอกไม่ถูก แต่จำทางได้ พาไปหน่อยสิลุง”“ขึ้นมาๆ รถลุงถึงจะเก่าแต่เก๋านะ”“รถรุ่นนี้ มันรุ่นคราสสิกนี้ครับ สมัยป๊าผมยังหนุ่ม ถ้าลุงเบื่อแล้วผมซื้อต่อ ชอบมากเลย”“นั่นไง มีคนเคยขอซื้อแล้วนะ แต่ลุงบอกคิดก่อน เห็นดูหนุ่มๆ ชอบของเก่าเหมือนกันใช่มั้ยเรา”ชายต่างวัยชวนกันพูดคุยน้ำไหลไฟดับระหว่างทางจากสนามบินถึงบ้านว่าที่ภรรยาสาวอยู่ห่างไกลพอสมควร ผู้คนที่นี้น่ารักเป็นกันเองอย่างที่สุด ทำไมช่างอบอุ่นอะไรเช่นนี้ เลี้ยวโค้งข้างหน้าก็ถึงแล้วบ้านหลังเดิมที่เคยมาก่อนหน้า“อ้าว บ้านตาโรจญ์หรอกหรอ เพื่อนลุงเองแหละ ตั้ง

“ว่าไงเอื้อม เตี่ยกับม้ารอฟังข่าวแกอยู่นะ เงียบเลยสามวันมานี้หัวใจชุ่มฉ่ำเลยสิ”“ฉ่ำมากเลย คือเอื้อมจะ...รบกวนคุณลุงกับคุณป้ามาเป็น....ผู้ใหญ่ฝ่ายเอื้อมสู่ขอกวางแล้วพ่อแม่ของแทร่าก็เป็นตัวแทนป๊ากับคุณแม่เอื้อม......ลีน่าจะสะดวกมั้ย”“สะดวกสิ! สะดวกมากเลยล่ะเอื้อม” สาวหล่อออกอาการตื่นเต้นผ่านน้ำเสียง เมื่อได้ยินเรื่องดีๆ แต่เช้าเช่นนี้“เมื่อไหร่ๆ ฉันตื่นเต้นๆ เตี่ยกับม้าต้องดีใจมากแน่เลยแก เมื่อไหร่ เดี๋ยวฉันช่วยดูห้องบอลรูมให้ เอาห้องใหญ่ๆ เลยมั้ยเอื้อม”“เอื้อมรบกวนลีน่ามามากแล้ว จัดเล็กๆ ก็พอ แค่ญาติๆ กับเพื่อนจัดที่บ้านกวางนี้แหละ ส่วนวันหรอ อาทิตย์หน้า!”“อาทิตย์หน้า! งั้นฉันขอไปบอกเตี่ยม้าก่อนนะบอกน้องฉันด้วย เดี๋ยวค่อยคุยกันนะเอื้อม ฉันตื่นเต้น!!!!”ศลีนาวางสายกรี๊ดกร๊าดดีอกดีใจออกนอกหน้าคนเดียวก่อนนะวิ่งไปบอกข่าวดีกับครอบครัวตัวเอง “เอื้อมจะแต่งงานอาทิตย์หน้า จะให้เตี่ยกับม้าไปเป็นผู้ใหญ่สู่ขอด้วยค่ะ”“อาทิตย์หน้าแล้วหรอ ลีน่าช่วย...แจ้งยกเลิกตารางนัดทั้งหมดให้เตี่ยด้วยนะ บอกโฮปกับพอลลี่ หรือยัง พี่ชายคนสำคัญจะแต่งงานแล้ว แจ้งโรงแรมสาขาเชียงใหม่เตรียมห้องพักให้เราด้วย...อ้อ

“น้องกวาง เจ๊แทร่า ปล่อยให้พ่อๆ แม่ๆ พี่ๆ เขาคุยกันไป เรามาคุยเรื่องของสาวๆดีกว่า เสื้อผ้า หน้า ผมของเจ้าสาวงานเลี้ยงตอนเย็น พอลลี่เอาชุดสวยที่เคยตัดส่งประกวดแล้วได้รางวัลมาด้วยนะให้กวางใส่คนแรกเลยงานนี้”“ส่วนพี่แทร่า ซุป’ตาร์คนสวยคนนี้ จะแต่งหน้าให้นะจ๊ะ เดี๋ยวเอาให้หายจืดเลย”“เขาสวยธรรมชาติหรอกเจ๊ ผมได้ยินนะ! ฮ่าๆๆ” ตามด้วยเสียงหัวเราะร่วนของเหล่าชายหนุ่มและสาวหล่อที่คอยดูรถบรรทุกขนอุปกรณ์จัดสถานที่ รถยนต์บีเอ็มดับเบิ้ลยูคันงามเลขทะเบียนสวยและบิ๊กไบค์คู่ใจค่อยๆ ถูกเคลื่อนย้ายลงพื้นอย่างระมัดระวัง “ขอบใจนะโทนี่ ที่ช่วยหารถมาส่งของให้”“เรื่องเล็กเฮีย.... ผมล่ะโคตรกลัวรถเฮียเป็นรอยชะมัดยาด”“จะว่าไปตั้งแต่โฮปมา โฮปไม่เห็นเฮียเอื้อมสูบบุหรี่เลยเลย เฮียเลิกแล้วหรอ”“ใช่! ก็ตัดสินใจเลิกหลังจากขึ้นมาหากวางกับลูกนั่นแหละ เฮียอยากอยู่กับเขาสองคนนานๆ ไม่อยากสูบให้ตัวเล็กเห็นด้วย”ศลีนาและโทนี่มือคีบบุหรี่มวนยาวที่กำลังติดไฟ ควันเทาขาวตลบอบอวล หันมาประสานสายตากันเงียบๆ พร้อมรอยยิ้มเจื่อน ใครบางคนประกาศลาออกจากกลุ่มสิงอมควันไปเข้าสมาคมพ่อบ้านใจกล้าเต็มตัว (โฮป ลูกชายคนกลางของตระกูล เฉล

ทันใดนั้นรถยนต์ยุโรปคันงาม เลขทะเบียนประมูล ฝากระโปรงหน้ามีรอยบุบเล็กน้อยเคลื่อนมาจอดในที่ที่เตรียมไว้ให้ ชายร่างสูงมาในเสื้อยืดแขนยาว กางเกงขายาว รองเท้าหนัง ผู้ที่แต่งตัวแบบไหนก็ดูดีเสมอ เขามีผมสีบลอนด์ นัยน์ตาสีเขียวประกายสดใส จมูกโด่งเป็นสัน เหล่าพ่อบ้านแม่บ้านทุกคนยิ้มรับการมาเยือนคนคุ้นเคยอีกครั้ง ชายลูกครึ่งยิ้มกว้างกล่าวทักทายทุกคน ก่อนจะหยุดมองพี่ชายต่างมารดาตรงหน้ากับเจ้าสาวของเขา แขกเรื่อในงานต่างหยุดทุกสิ่งที่กำลังทำสายตาทุกคู่จับจ้องมายังพี่น้องประทานชัย“สวัสดีครับพี่เอื้อม..กวางด้วย ผม...เอ่อ...มาตาม...ที่พี่เอื้อม...บอก!”“นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว ....เรย์ ฉันรอนายอยู่นะ.....”ระหว่างอีกฝ่ายทักทายอย่างประหม่า เอื้อมพัฒน์เข้าโผกอดน้องชายร่วมสายเลือดทันที เรย์มอนด์อยู่ในอาการนิ่งอึ้ง เป็นครั้งแรกที่พี่ชายชักชวนให้เขามีส่วนร่วมในงานแสดงความยินดี........ครั้งแรกที่ถูกนับเป็นส่วนหนึ่งแทนที่คำว่าส่วนเกิน......ครั้งแรกที่ถูกยอมรับต่อหน้าญาติสนิทมิตรสหาย......ครั้งแรกที่ได้กอดกันอย่างสนิทใจ น้องชายยกแขนสองข้างขึ้นตอบรับเอื้อมพัฒน์อย่างช้าๆ ครั้งแรกที่ได้สัมผัสพี่ชายด้วยหัวใจจริงๆ