All Chapters of โซ่ร้ายหวงรัก: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 21 เรื่องบังเอิญนับดาวคิดอยู่นานว่าจะกดรับดีไหม เพราะก่อนหน้านี้เธอก็เคยเป็นเพื่อนเขาในทุกช่องทาง แต่เป็นเธอเองที่บล็อกเขาไปเพราะไม่อยากรับรู้เรื่องของโซ่อีกแล้วไม่รู้ว่าโปรไฟล์ที่แอดเธอมานั้นจะใช่เขาไหม แต่เธอก็มั่นใจไปแล้วครึ่งหนึ่งถึงได้คิดอยู่ ถ้าเป็นเขาจริงแล้วอย่างไร ในเมื่อตอนนี้เธอไม่ได้คิดอะไรแล้ว ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วสุดท้ายก็กดรับ ถ้านี่คือโซ่ ก็อยากจะรู้นักว่าเขาต้องการอะไรถึงยังอยากมาเป็นเพื่อนกันในโลกออนไลน์นี้ เพราะชีวิตจริงเรายังไม่คุยกันเลยสักคำหลังจากที่เธอกลับมาที่นี่“มีอะไรเหรอ” อัยมี่เห็นเพื่อนขมวดคิ้วมองหน้าจออยู่นานจึงเอ่ยปากถาม“มี่รู้จักเฟซนี้ไหม เพิ่งแอดเรามาเลย”นับดาวยื่นมือถือไปให้เพื่อนดู พอรับไปอัยมี่ก็เลื่อนดูก่อนจะร้องเบา ๆ แล้วพูดออกมา“เกิดวันเดียวกับพี่โซ่เลย แต่เฟซพี่โซ่ไม่ใช่อันนี้นะ” หญิงสาวบอกเพื่อนแล้วขมวดคิ้ว “เหมือนพวกมิจฉาชีพเลย ไม่มีอะไรสักอย่าง อย่ารับดีกว่า”“รับไปแล้ว” นับดาวหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะรับเครื่องมือสื่อสารของตัวเองคืนมา “ช่างมันเถอะ ถ้าทักมากวนก็ลบทิ้ง”เธอเลิกให้ความสนใจจากตรงนั้น แล้วรีบก้มหน้าทำงานเพื่อที่จะหาเวลางีบ

ตอนที่ 23 โดนมอมเย็นวันนี้เธอยังคงไปตามนัดของปลื้ม เขามารับเธอที่คอนโดมิเนียมแล้วพาไปร้านที่นัดกันไว้กับคนอื่น ๆ ทุกคนที่มานับดาวรู้จักบ้างแล้วแต่ก็แค่ร่วมงานกันครั้งเดียว เพราะอยู่กันคนละคณะแถมบางคนก็คนละชั้นปี “นับเอาของหวานไหม เดี๋ยวพี่ไปตักให้”“ไม่เป็นไรค่ะ นับอิ่มแล้ว” หญิงสาวระบายยิ้มแล้วหันกลับมาที่หน้าจอมือถือของตัวเอง เพราะตอนนี้อัยมี่กำลังส่งข้อความมาคุยเล่นด้วย สงสัยจะเหงาน่าดู“นับดาว ไปต่อกันไหม พวกนี้ก็จะไปต่อกัน” ขนม เพื่อนรุ่นเดียวกันที่อยู่คณะเศรษฐศาสตร์หันมาชวนเธอขนมน่าจะเป็นคนที่นับดาวคุยด้วยมากที่สุดแล้วเพราะรู้ว่าเธอเป็นเพื่อนของอัยมี่ ทั้งคู่รู้จักกันตั้งแต่ตอนประกวดดาวมหาวิทยาลัย“ไปต่อไหนกันเหรอ”“ร้าน…” ขนมบอกชื่อสถานบันเทิงแห่งหนึ่งที่พวกเด็กมหาวิยาลัยชอบไปนั่งดื่มกันนับดาวพอจะรู้จักแต่ไม่เคยไปเลยสักครั้ง ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยแตะเครื่องดื่มมึนเมา ถ้าจะไปก็คงอยากไปกับเพื่อนมากกว่าเพราะเคยคุยกันไว้แล้วกับพวกทิชาและอัยมี่“ไม่ดีกว่า”“ไปด้วยกันสิ ไปแป๊บเดียวก็ได้เดี๋ยวพี่ไปส่งเรากลับ” ปลื้มขยับมานั่งข้างตัวเธอพร้อมกับเอ่ยประโยคที่เธอคิดไม่ถึง “หรือกลัวพี่

ตอนที่ 25 คนหน้าด้านครืด~เสียงแจ้งเตือนของเครื่องมือสื่อสารทำลายบรรยากาศที่เริ่มอึดอัดให้ดีขึ้น นับดาวหยิบมันขึ้นมากดรับเมื่อเห็นว่าเป็นพี่ชายของตัวเอง“ว่าไงพี่ไนท์”(อยู่ไหน ยังไม่กลับอักหรือไง)“กำลังกลับแล้วแต่รถติด” นับดาวถอนหายใจออกมาเบา ๆ แอบมองคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัย เขายังคงมองเหม่อไปข้างหน้าคงเบื่อรถติดเต็มทนถึงทำหน้าซังกะตายแบบนั้น(ใครมาส่ง)“ออกมากับเพื่อนก็กลับกับเพื่อนสิ”ที่จริงแล้วเธอโกหกพี่ชายตัวเองตั้งแต่ออกจากห้องว่าเพื่อนชวนไปกินชาบู เพราะถ้าบอกว่าไปกับปลื้มพี่ชายเธอคงไม่อนุญาตแน่ ๆ(อย่าให้รู้ว่าไปกับไอ้ปลื้มนะดึก ๆ แบบนี้ จะฟ้องแม่ให้เข็ด)“ขี้บ่น รำคาญแล้ว วางนะ”ไม่รอให้อีกฝ่ายอนุญาตนับดาวก็รีบวางสายจากพี่ชายตัวเองทันที เพราะถ้าขืนยังอยู่ในสาย เขาได้รู้แน่ว่าตอนนี้เธออยู่กับใครแม้ความสัมพันธ์ของไนท์กับโซ่จะค่อนข้างอึดอัด แต่เธอก็พอรู้มาว่าทั้งคู่ยังพอคุยกันบ้าง แต่ส่วนใหญ่แล้วโซ่จะเป็นฝ่ายที่ชวนคุยมากกว่า พี่ชายเธอก็เล่นบทคนหวงน้องสาวต่อไปอันที่จริงนับดาวไม่ได้ต้องการแบบนี้ เธอไม่อยากให้พวกเขาต้องเลิกเป็นเพื่อนกัน แต่ก็นั่นแหละ เพราะไนท์รักน้องสาวคนนี้มา

ตอนที่ 27 สายลับวันต่อมา“นับดาว !”เสียงแหลมใสของเพื่อนสนิทเรียกเธอจนหลายคนที่อยู่ใต้ตึกต่างก็หันมามอง จนหญิงสาวต้องยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะริมฝีปากบอกเพื่อนถึงได้รู้ตัวว่าเผลอเสียงดัง ขณะที่หลายคนกำลังอ่านหนังสือกันอยู่“มีอะไร”“ไปสืบมาแล้วค่า ฉันทักแกไปก็ไม่อ่านไม่ตอบ”“ยังไม่ได้จับมือถือเลยแต่เช้า”เพราะเทอมนี้เธออัดวิชาเรียนแน่นทำให้ต้องสอบหลายวิชาไปด้วยจนแทบไม่มีเวลาได้สนใจโลกโซเชียลสักเท่าไร จะว่าไปก็ไม่ได้เปิดเฟซอ่านไลน์ใครตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว“พี่เขาเพิ่งเลิกกับแฟนมาค่า” ทิชาขยับเข้ามากระซิบกระซาบด้วยท่าทางระริกระรี้ จนอัยมี่หันมามองด้วยความสนใจ“อะไรกันคะ ความลับเหรอ” อัยมี่ยื่นหน้ามาถามด้วยความอยากรู้“ไม่ใช่ความลับอะไรหรอก เรื่องผู้ชายพูดเสียงดังไม่ได้”“ใคร ๆ”“ไม่มีอะไรเลย” นับดาวปัดมือปฏิเสธเพื่อนทันที เพราะมันไม่มีอะไรอย่างที่ว่า แต่เหมือนจะไม่ทันเพราะทิชาแอบไปกระซิบอัยมี่เรียบร้อย“อ๋อ คนนี้รู้จัก แต่มีแฟนไม่ใช่เหรอ”“เลิกแล้วค่า เพราะผู้หญิงนอกใจ”“จริงดิ พี่อาร์ตี้นี่ยังโดนนอกใจอีกเหรอ” อัยมี่ร้องขึ้นด้วยความตกใจ“ฉันก็คิดแบบนั้นแหละ ผู้หญิงคิดอะไรไม่รู้”“ก็ไม่แน่ เขาอา

ตอนที่ 29 ขอได้ไหม“เป็นอะไรของมึง ซึมเป็นหมาเลย” รามเอ่ยปากถามเพื่อนที่นั่งเงียบอยู่เป็นชั่วโมงแล้ว หลังจากที่มันตามน้องสาวของเพื่อนไปสภาพแบบนี้กูอยากขำให้ปอดโยก ไม่ใช่ว่าโดนเขาไล่ออกมานะ“ชงมาหน่อย”“นี่กะจะมอมตัวเองหรือไง” ตอนนี้ไม่มีใครอยู่นอกจากเขากับไอ้โซ่ ไนท์ไปซื้อเครื่องดื่มมาเพิ่ม ส่วนไอ้ม่อนไปเข้าห้องน้ำ“อืม”โซ่ครางตอบในลำคอ ไม่เคยอยากเมาเท่านี้มาก่อน ความรู้สึกเหมือนกูเพิ่งอกหักหลังจากที่เขาเอ่ยคำนั้นกับนับดาวไป คำตอบที่ได้ไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากรู้แต่เป็นคำพูดที่ว่า“เพิ่งรู้นะ ว่าพี่โซ่ก็ชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน”พูดจบเธอก็เดินออกจากลิฟต์ ปล่อยให้เขาหน้าชาอยู่คนเดียว“ทำไมวะ เล่าหน่อย” รามถามพลางหัวเราะ“โดนไปหนึ่งดอก กูแทบดิ้นตาย” โซ่เอ่ยพร้อมกับเสียงหัวเราะที่สิ้นหวังเต็มทน“มึงก็ต้องพยายามต่อไป ทำเขาไว้แบบไหนก็ได้แบบนั้นแหละ”“...” เขาไม่ตอบ ได้แต่นั่งดื่มไปเงียบ ๆ “คุยกับไอ้ตี้ใช่ไหม กูเห็นไอ้ไนท์มันพูดอยู่วันนั้น”“ไม่รู้” ที่จริงกูรู้ แต่ไม่อยากยอมรับความจริง“มันเลิกกับแฟนแล้วเหรอวะ วันก่อนกูยังเห็นคุยกันอยู่หน้าตึก แต่ก็ดูแปลกๆ”“กูไม่รู้”เรื่องคนอื่นโซ่ไม่อยากรู