All Chapters of Flash Marriage: Mr. Zillionaire Spoiled Me: Chapter 51 - Chapter 60

Habang naglalakad pa rin sina Chloe at Jayra sa loob ng mall, ramdam pa rin ang gaan ng pakiramdam ni Jayra, at sa isip niya, buti na lang at hindi na nila muling nakasalubong si Cienna, kung hindi, baka masira na naman ang araw niya.Pagdaan nila sa isang maliit ngunit eleganteng jewelry shop, napahinto si Chloe. Sa kintab ng mga ilaw at kumikislap na alahas, biglang sumagi sa isip niya ang sandaling dinala siya ni Jiro dati sa jewelry store , kung saan sana siya pipili ng singsing, pero nauwi iyon sa hindi magandang pagtatapos.Napansin ni Jayra ang titig ni Chloe sa loob ng tindahan at agad siyang hinila papasok. “Let’s go in, Ate. Tingnan natin,” nakangiti niyang sabi.Pagpasok nila, agad silang sinalubong ng isang clerk. “Good afternoon, Ma’am! May hinahanap po ba kayo?”Ngumiti si Chloe at tumingin sa mga nakadisplay na alahas , mga kuwintas, pulseras, hikaw , ngunit wala ni isa ang tumama sa panlasa niya. Sa huli, tumingin siya sa clerk. “Mayroon ba kayong mga singsing na simpl

Bahagyang hinaplos ni Jiro ang ulo ni Chloe, may halong pag-aalala sa kanyang tinig. “Magpahinga ka muna. Ipapadala ko rito ang pagkain,” sabi niya sa banayad na tinig.Tumango lamang si Chloe at muling nagtagosa kumot. Ilang sandali pa, tumunog ang doorbell. Tumayo si Jiro, nagsuot ng bathrobe, at maingat na isinara ang pintuan ng silid bago niya ito binuksan.Nang masiguro ni Chloe na wala na siya sa kuwarto, marahan niyang inilabas ang ulo mula sa kumot at dahan-dahang inunat ang kanyang mga braso’t binti. Pilit siyang bumangon, medyo nanghihina pa, upang makapagbihis.Ngunit bago pa man niya maisuot ang kanyang damit, biglang bumukas muli ang pinto. Napalingon siya, at agad nagtagpo ang kanilang mga mata. Napatigil si Jiro, at sa isang iglap, nakita niya ang maputing balat ni Chloe na puno ng mga halik na bakas ng gabi.Namula si Chloe at agad tinakpan ang dibdib gamit ang bathrobe. “A-ano… naisip ko lang…” nauutal niyang sabi.Lumapit si Jiro at marahang tinulungan siyang isuot a

Tinignan ni Jiro si Hailey bago siya umalis. Kilala niya ang ugali nito, matalino, matapang, at hindi basta-basta pumapayag na may inaapi. Alam niyang habang kasama ni Chloe si Hailey, hindi siya mabubully ng kahit sino.Hinaplos niya ang ulo ni Chloe. “Babalik ako agad, okay?”Tumango si Chloe. “Sige.”Pagkaalis ni Jiro, tumingin si Hailey sa kanya at ngumiti. “Kukuha rin ako ng pagkain, ha?” sabi nito bago tumalikod papunta sa dessert table.Tahimik namang kumain si Chloe, nakayuko, sinasabay ang musika sa paligid. Ngunit ilang sandali pa lang ang nakalilipas, isang pamilyar na tinig ang bumiyak sa katahimikan.“Aba! Akala ko kung sino ‘yong mukha na ‘yan, si Chloe pala!”Nanigas si Chloe. Dahan-dahan siyang tumingala at nakita ang tatlong babae sa harap niya. Ang nasa gitna, si Violet Rubio, ang dating kaklase niyang nang-api sa kanya noong high school. Naka-cross arm ito, nakangising may halong pangmamata.“Hindi ko inakalang magbabago ka ng ganito. Ang ganda mo na ah, siguro dahi

Kinabukasan ng gabi, hindi ginamit ni Cienna ang perang ibinigay ni Jienna para bumili ng regalo. Sa halip, nagtungo siya muli sa bar kasama ang mga kaibigan. Ang sinabing “birthday” ay isa lang palusot para makakuha ng pera sa ina.Malakas ang tugtugin, naglalaro ang mga ilaw, at nakahawak siya sa bote ng alak habang umiindak nang walang pakialam. Lasing na lasing sa kasiyahan, tila wala siyang ibang iniisip kundi ang pagkalimot.“Wow, mukhang galante ka ngayon ah?” biro ng isang binatang lumapit at inilagay ang kamay sa bewang niya habang sumasabay sa kanyang indak.Lumingon si Cienna at ngumisi. Ininom niya ang alak nang diretso bago tumingin sa lalaki nang may mapanuksong ngiti. “Liam, kailan ba ako nawawalan ng pera?”Tumawa si Liam at umiling. “Tama ka diyan. Eh bakit hindi ka na lang sumama sa akin ngayong gabi?”Itinaas ni Cienna ang bote at ipinasubo sa kanya, sabay lapit sa tenga ni Liam. “Depende kung gaano ka kagaling,” bulong niya na puno ng pang-aakit.Halos magliyab sa

Mahigpit na magkayakap sina Jiro at Chloe. Ramdam ni Jiro ang panginginig ng katawan ng dalaga, ang marupok nitong kalagayan na para bang isang iglap lang ay babagsak. Dahan-dahan niyang hinaplos ang pisngi nito, at ang kanyang mamasa-masang labi ay marahang dumampi sa gilid ng tainga at sentido ni Chloe, tila pinapawi ang natitirang lungkot.Nakasandal si Chloe sa balikat ni Jiro, ngunit sa gilid ng kanyang paningin ay may nakita siyang anino na pamilyar sa kanya, isang lalaking matangkad, may pino at pamilyar na mukha, na dumaan sa dulo ng eskinita. Saglit itong tumingin sa loob, saka lumakad palayo na parang walang nakita.Nanigas si Chloe. Hindi siya makapaniwala. Tinitigan niya ang papalayong likod ng lalaki, at muling sumiklab sa isipan niya ang mga alaala ng nakaraan, siya, noong high school, umiiyak at nag-iisa, at ang iisang taong minsang nagbigay sa kanya ng kabutihan.Hinaplos ni Jiro ang buhok niya at marahang nagsalita, “Tara na, umuwi na tayo.”Tahimik siyang tumango, ib