All Chapters of Flash Marriage: Mr. Zillionaire Spoiled Me: Chapter 41 - Chapter 50

Hindi nakatulog si Chloe buong magdamag. Paulit-ulit siyang nagpalit ng posisyon sa kama, iniisip kung bakit hindi umuwi si Jiro, unang beses iyon mula nang sila’y ikinasal. Sa bawat oras na lumilipas, lalo siyang kinabahan. Hanggang sa sumikat ang araw, ang tanging naiisip niya ay baka nasa piling ni Hailey ito ngayong gabi.Samantala, sa lumang bahay ng mga Ramirez, maagang nagising si Gino. Pagbaba niya, sinalubong siya ng isa sa mga kasambahay.“Sir, dumating po si Sir Jiro kagabi. Lasíng na lasíng, amoy alak po buong katawan,” sabi ng matandang kasambahay habang nag-aayos ng mesa.Hindi pa man siya nakakibo, bumaba na si Wenna mula sa itaas, maayos na bihis at marahan ang bawat hakbang. Pag-upo niya sa mesa, may narinig silang papalapit na yabag mula sa hagdan. Paglingon niya, halos hindi siya makapaniwala.“Jiro?” gulat niyang tawag. “Bakit nandito ka? Dito ka natulog kagabi?”Kagagaling lang ni Jiro sa banyo, bagong paligo at maayos na bihis, pero halata sa mukha niya ang pagod

“Kung gano’n, bakit mo kailangang gawin ‘to para lang suyuin ako?” malamig ang boses ni Jiro, at halatang pinipigilan ang sarili.“Hindi, hindi gano’n,” sagot ni Chloe, halatang nagpa-panic. Nang makita niya ang matigas na ekspresyon ni Jiro, alam niyang may mali na naman siyang nasabi. Mabilis niyang nilapitan ito at hinawakan ang kamay niya, parang batang takot mapagalitan.Hinawakan ni Jiro ang kanyang baba at pinilit siyang tumingin sa kanya. “Si Hailey ay kasosyo lang ng kumpanya,” malamig niyang sabi. “Wala akong ibang relasyon sa kanya. Maliwanag?”Napatitig lang si Chloe, tulala, habang bumabalik sa isip niya ang larawan ni Jiro at Hailey na naghahalikan sa bar. Kung totoo ang sinasabi niya, bakit gano’n ang nakita niya?“Wag ka nang magalit…” mahinang sabi niya.Ngunit tila naubos na ang pasensya ni Jiro. “Matulog ka na,” sabi niya nang may pagod sa tinig, at tumalikod para umalis.Mabilis siyang niyakap ni Chloe mula sa likuran. “Sandali lang,” mahinahon ngunit may halong ka

Napamulagat si Chloe sa mga salitang binitawan ni Jiro, agad siyang natauhan. “A-anong sabi mo? Divorce? Hindi…hindi ako pumayag sa gano’n!” halos utal niyang sabi, habang mabilis na namutla ang kanyang mukha.Hindi sumagot si Jiro. Tahimik lamang itong tumalikod, pinipigilan ang emosyon, at tumungo sa aparador upang kumuha ng damit. Agad siyang sinundan ni Chloe, hawak pa ang kumot sa dibdib, parang batang nahuhuli sa pagkakamali.“Jiro, please… ayokong makipaghiwalay,” mahina niyang sabi, sabay lapit at marahang hinawakan ang laylayan ng suot nitong polo. Nanginginig ang tinig niya, at ang mga mata’y mamula-mula sa takot.Sa anyo ni Chloe, malungkot, nagmamakaawa, at tila batang natatakot maiwan, biglang lumambot ang puso ni Jiro. Marahan niyang ibinaba ang mga damit at hinaplos ang ulo nito bago hinila papalapit sa kanyang dibdib.“Sshh… okay, I know,” mahinahon niyang tugon habang marahang hinahaplos ang likod ng babae. “Magbihis ka na. Pupunta tayo kina Mommy.” Inabot niya mula s

Pagkatapos manigarilyo, bumalik si Jiro sa silid. Agad niyang napansin si Jayra, masiglang nagkukuwento ng mga biro sa tabi ng kama. Pero si Chloe, tila wala sa sarili, nakatitig lamang sa kawalan, parang malayo ang iniisip.Pagpasok ni Jiro, agad tumayo si Jayra at ngumiti. “Kuya.”Bahagyang kumurap si Chloe, unti-unting nagiging malinaw ang kanyang mga mata. Nang makita si Jiro, parang biglang bumalik sa kanya ang realidad. Marami siyang tanong, pero hindi niya alam kung saan magsisimula.Tumango si Jiro kay Jayra. “You can go out first.”“Okay.” Ngumiti si Jayra kay Chloe bago lumabas. “Ate, magpahinga ka muna, ha? I’ll call you pag dinner na.”“Salamat,” mahinang tugon ni Chloe, bahagyang nagtaas ng kilay habang sinusubukang ngumiti.Pagkaalis ni Jayra, marahang isinara ni Jiro ang pinto. Lumapit siya kay Chloe at dahan-dahang hinaplos ang ulo nito.“Ano’ng iniisip mo kanina? Pagpasok ko, parang lutang ka.”Tumingala si Chloe sa kanya, bahagyang nanginginig ang boses. “Totoo ba… n

Habang patuloy na nagsasalita si Jayra, lalo siyang naging masigla. Kumikinang ang mga mata nito habang nakatingin kay Chloe. “Wow! Kuya ko pala sobrang loyal! Akala ko dati… baka may gusto siya sa mga lalaki, pero ngayon, grabe, mali pala ako! He only loves you, Ate!”Napatawa si Wenna, sabay sabing may halong biro, “Oo nga! Naku, minsan nga nag-alala ako na baka isang araw may iuwing lalaki ang anak ko.”Humalakhak si Jayra, halos mapaiyak sa tawa.Namula naman si Chloe, at pilit niyang tinago ang ngiti. “T-teka po… pagkatapos noon, ano pong nangyari?” tanong niya, pilit binabago ang usapan.Huminga nang malalim si Wenna at muling nagsalita. “Pagkatapos noon, tumira na kayo sa Maynila. Kumuha kayo ng driver at yaya, pero isang araw, bigla na lang kayong nawala. Hindi na namin kayo makontak, at noong puntahan namin ang bahay… wala na kahit sino. Tahimik, parang iniwan lang.”Unti-unting nawala ang ngiti sa labi ni Wenna. “Chloe, wala ka talagang naaalala? Kahit konti lang?”Umiling s