All Chapters of แอบรักแอบร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

“อืม...ฉันมีคนที่ชอบแล้ว และฉันก็รักเขามากด้วย แต่บอกไม่ได้หรอกเพราะมันเป็นความลับของฉัน”ถึงบอกไปก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายความสัมพันธ์ของเขายังไง อีกอย่างหนึ่งรณพีร์ไม่อยากให้ใครมองนาตาลีในด้านลบ “แต่ฉันรู้นะว่าแกคบใคร...” “ห๊ะ! แกรู้...แล้วแกจะถามฉันทำไมวะดรีม” “ฉันถามเพื่อความแน่ใจต่างหาก ถ้าแกรักผู้หญิงคนนั้นมากๆ แกจะปกป้องเธอ และไม่ยอมเปิดเผยเรื่องของเธอเป็นอันขาด...และแกก็ได้ทำแบบนั้นจริงๆ แกคงรักเธอมากสินะพีร์”เมวิการู้ความสัมพันธ์ของรณพีร์กับนาตาลี และชานนท์มาได้สักพักแล้ว เธอได้แต่นิ่งเงียบ ไม่อยากให้คนทั้งสามรู้สึกอึดอัด “อืม...ฉันรักเธอมาก...เธอคือคนที่ฉันอยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี” “ฉันดีใจกับแกด้วยนะ ที่แกมีคนรักแล้ว”เมวิกาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ มือบางประคองแก้วยกดื่มรวดเดียวจนหมด “แกดื่มเยอะไปแล้วนะดรีม...”รณพีร์เอ่ยด้วยความเป็นห่วง เขารู้ว่าเมวิกาแอบชอบเขาก็เพราะตมิสาเป็นคนบอก เขาไม่เคยสนใจเธอเลยสักครั้งในเจ็ดปีที่ผ่านมา “ไม่เป็นไรหรอก...ฉันจะดื่มให้เมาเป็นครั้งสุดท้าย”ใช่! ครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้ดื่มกั

“อุ๊บ!” ริมฝีปากหนาประกบริมฝีปากบางทันที อารมณ์สวาทครอบงำ เขาจูบเธออย่างดุเดือดราวกับพายุทอร์นาโด “ฉันไม่ไหวแล้วดรีม”รณพีร์ผละจากร่างของเมวิกา ถอดพันธนาการของตัวเองอย่างรวดเร็ว โดยไม่ลืมที่จะสวมเครื่องป้องกัน มืออันสั่นเทากำลังยัดเจ้ามังกรใหญ่เข้าไป ‘เขามักจะพกมันติดตัวเสมอ เตรียมความพร้อม เผื่อวันใดวันหนึ่งนาตาลีอาจต้องการเขา’ “พีร์ แกชอบมั้ย”เมวิกาถามความรู้สึกของชายหนุ่ม “แกหมายถึงเซ็กส์ใช่ไหมดรีม...” “ใช่ ฉันหมายถึงเซ็กส์”เมวิกาน้ำตาซึมทันที ความหมายของเธอไม่ได้เป็นเช่นนี้สักหน่อย “อืม...แกจะรู้จักเซ็กส์ของฉันตอนนี้แหละ” “อือ...” สวบ! แก่นกายกระแทกตอกตรึงเข้าไปทันที! แต่ทว่า! “กรี๊ดดดด! อุ๊บ!” เมวิกาสะดุ้งสุดตัว เธอเอามืออุดปากตัวเองเอาไว้ เมื่อสิ่งนั้นเข้ามาในร่างกายของเธอ “โอ๊ะ! อะ-ไอ่ดรีม กะ-แกยัง โอวว์”รณพีร์ตกใจกับสิ่งที่ตนเองสัมผัสอยู่นี้ ‘นี่เขาคือคนแรกของเธอใช่มั้ย’ มังกรใหญ่ของเขามันเข้าไปได้แค่ครึ่งเท่านั้น ไม่สามารถแทรกเข้าไปได้มากกว่านี้แล้ว ร่างกายของเขาปวดหนึบไปทั่วทั้งร่าง

เช้าวันจันทร์... “พีร์วันนี้ไอ่ดรีมลา แกไปพบลูกค้ากับฉันนะ” “อืม...ตอนไหนล่ะ” “ตอนบ่ายเดี๋ยวเราไปรถบริษัทนะ” “พี่ตังค์คะ...ท่านประธานเชิญพี่ตังค์ที่ห้องค่ะ”เลขาหน้าห้องของนาตาลีกระหืดกระหอบตรงดิ่งมาที่ตมิสา “ท่านประธานไหน คุณนาตาลีหรือว่าคุณเมธาวิน” “คุณเมธาวินค่ะ ท่านรอพี่นานแล้วค่ะ” “แต่ว่าพี่ไม่ได้เป็นเลขาของท่านประธานแล้วนี่ มีคนมาทำหน้าที่แทนพี่แล้ว”ตมิสาไม่อยากพบหน้าเขาอีก บทรักระหว่างเธอกับเขามันถูกฉายขึ้นมาในสมองเธออีกครั้ง ใบหน้าสวยปรากฎจุดสีชมพูทันที ตลอดทั้งสองวันนั้นเธอปิดทุกการติดต่อ นอนอยู่คอนโดไม่เคยย่างกรายออกไปไหน “แต่ถ้าพี่ไม่ไป กิ๊บว่าท่านประธานจะต้องไม่พอใจแน่ๆ เลยค่ะ เมื่อเช้าระเบิดก็ลงกับเลขาใหม่ไปแล้วค่ะ สงสัยจะอยู่ไม่ได้พ้นวันแน่ๆ เลยค่ะพี่ตังค์”คำบอกเล่าของเลขานาตาลีทำให้ตมิสาพยายามนึกหาเหตุผล ของเมธาวินทันที เขาจะทำแบบนั้นทำไม ในเมื่อระหว่างเธอกับเขามันก็แค่เซ็กส์คืนเดียวเท่านั้น “ฉันว่าไปเถอะตังค์ ไปเคลียร์จะได้จบๆ คนอื่นจะได้ไม่เดือดร้อน”รณพีร์ออกความคิดเห็น สำหรับ

“อืม...แพรก็พอจะทราบแล้วค่ะวิชญ์ ที่แพรพูดมาทั้งหมดนี่ก็พอจะสื่อสารให้วิชญ์รู้ทุกอย่างแล้ว แต่วิชญ์เองก็ยังเหมือนเดิม เสมอต้นเสมอปลาย คือ ไม่คิดที่จะรักแพรจริงๆ สักที” “...” เมธาวินนิ่งไม่โต้ตอบอะไร การที่เขาจะใช้คำพูดแบบตรงๆ กับเธอเขาก็เกรงว่าเธอจะเสียใจ เพราะยังไงเธอก็คือเพื่อนสนิทของเขา ที่คบกันมานานที่สุด เขา แพรวา และภูวดิศถือเป็นเพื่อนกันมานานแสนนาน “วันนี้แพรต้องการมาฟังคำตอบของวิชญ์ค่ะ ตกลงวิชญ์ไม่ได้รักแพร และไม่คิดจะคบกับแพรใช่ไหมคะ”แพรวามองใบหน้าคมเข้มของชายคนที่เธอรักมาตลอด 11 ปี จะว่าไปเมธาวินก็ไม่เคยที่จะบอกว่ารักเธอเลยสักครั้ง แต่เป็นเธอต่างหากที่คอยตื้ออาศัยความเป็นเพื่อน และทำทุกอย่างเพื่อที่ตัวเอง จะได้ครอบครองเขา เมธาวินอาจไม่กล้าที่จะใช้คำพูดรุนแรงกับเธอในการตัดความสัมพันธ์ สิ่งนี้เองมันทำให้เธอคิดว่าสักวันเขาอาจจะรักเธอได้อย่างแน่นอน แต่ทว่ามันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเลยสักนิด “ผมไม่ได้เกลียดแพรนะ แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงไม่รักแพร ทั้งที่ความสัมพันธ์ของเรามันเลยเถิดมา 11 ปีแล้ว จากนี้ไปแพรตัดใจจากผมเถอะนะ มีชีวิตใหม่ ถึงแม้ว่าเราจะดันท

ณ ห้องประชุมใหญ่สามัญประจำเดือน บรรยากาศภายในห้องประชุมใหญ่ ที่มีบรรดาหัวหน้างาน หัวหน้าฝ่ายต่างๆ เข้าร่วมประชุมราวห้าสิบชีวิต หนึ่งในนั้นมีท่านประธานใหญ่ หรือ CEO คนใหม่ร่วมด้วย เมธาวินนั่งตรงกลางของห้องประชุม สายตาเขาจับจ้องตมิสาที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากเขา “ผมขอดูรายงานการขายในเดือนนี้ก่อนครับ”เมธาวินเอ่ยขึ้นในที่ประชุมเมื่อผู้จัดการเอ่ยเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “...” ตมิสาจ้องไปที่เมธาวินทันที คิวของเธอเป็นลำดับที่สามนี่ ทำไมเขาถึงจงใจให้เธอนำเสนอก่อน ‘คงอยากจะแกล้งเธอล่ะสิ’ “เอ่อ...งั้นหัวหน้าทีมฝ่ายขายนำเสนอเลยค่ะ” “โอเคค่ะ...”ตมิสาลุกขึ้นยืนและเดินไปยังด้านหน้า เพื่อ พรีเซนต์นำเสนอที่เธอเตรียมเอาไว้ ระหว่างที่เธอกำลังนำเสนออยู่นั้น สายตาของเมธาวินจ้องเธอแบบไม่กระพริบ เขามองเธอแทบจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวเลยก็ว่าได้ ‘เขาต้องการแกล้งเธองั้นหรือ...ต้องการให้เธออายต่อหน้าผู้คน หรือเขาต้องการอะไรกันแน่’ “สวัสดีค่ะ...ดิฉัน ตมิสา วัชรวิวัฒน์ หัวหน้าทีมฝ่ายขาย รายละเอียดสำหรับเดือนนี้ %$#@!&%$#@”ตมิสาพยายามบังคับร่างกายและจิตใจข