All Chapters of เด็กกำพร้ากับมาเฟียคลั่งรัก: Chapter 131 - Chapter 140

{คุณใกล้จะเหมือนคนบ้ากามเข้าไปทุกวันนะคะ} แก้มเนียนใสแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเมื่อคิดว่าตัวเองกำลังทำเรื่องแบบนั้น ก้อนเนื้อข้างซ้ายก็เริ่มเต้นเร็วและแรงขึ้นราวจะทะลุออกมาด้านนอก{หรือตัวคุณเองไม่ต้องการผม ไม่ใช่ตอนนี้ข้างล่างแฉะหมดแล้วเหรอ} ตอนนี้ร่างกำยำเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปกปิด ขายาวกำลังเดินตรงดิ่งไปยังห้องน้ำที่จะใช้ทำกิจกรรมของพวกเขาต่อจากนี้{จะอาบน้ำแล้วไปยืนส่องกระจกอะไรอยู่ตรงนั้น เดินเข้าไปในห้องน้ำสิ} เสียงก้องดังมาตามสาย มุกดาเห่อร้อนบนใบหน้าค่อย ๆ เปิดประตูห้องน้ำและเดินไปหยุดอยู่หน้าเคาน์เตอร์{ตั้งโทรศัพท์ไว้เคาน์เตอร์หันกล้องไปตรงฝักบัว} ธารายังออกคำสั่งต่อเนื่อง{เร็ว ๆ มุกดาผมปวดจนจะตายห่าอยู่แล้ว}{แล้วทำไมคุณไม่ช่วยตัวเองไปก่อนคะ}{ทำแล้วเมื่อคืนแต่มันก็ยังไม่สบายตัว} ขณะนี้ธารากำลังตั้งโทรศัพท์และปรับทิศทางกล้องให้เห็นตัวเองชัดที่สุด ร่างกำยำเปลือยเปล่าเดินล่อนจ้อนไปมา{นี่คุณเดินแก้ผ้าไม่อายฉันเลยหรือไง} มุกดาหน้าแดงคอแดง แกล้งหันมองทางอื่น{ได้หรือยัง เดินมาให้ผมดูมุมกล้องหน่อย}{คุณจะทำจริง ๆ เหรอคะ} มุกดาถามย้ำอีกครั้ง{คุณก็เห็นน้องชายผมมันตั้งขนาดนี้ คิ

“จะยืนเงียบกันอยู่ทำไมครับ ขอเสียงปรบมือให้เจ้าบ่าวของเราที่ตั้งใจจัดช่อดอกไม้สวย ๆ ช่อนี้ให้เจ้าสาวคนสวยในวันนี้ครับ”แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือดังลั่น“เชิญเจ้าบ่าวขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ” ธาราทอดสายตามองไปทิศทางที่มุกดาเดินมาหยุดและยืนอยู่ข้าง ๆ ผู้เป็นบิดามารดาที่มาเป็นแขกคนสำคัญของงานนี้“และเชิญเจ้าสาวคนสวยของเราขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ” อาคมจูงมือลูกสาวเดินตามทางเดินที่ถูกประดับด้วยดอกกุหลาบสีขาว ทุกคนยืนปรบมือแสดงความยินดีร่วมส่งหญิงสาวเข้าสู่พิธีสำคัญ“ผมขอฝากลูกสาวผมด้วยนะครับ” อาคมบอกกับธาราขณะที่ยื่นมือลูกสาวส่งให้ชายหนุ่มที่ยืนรอเธออยู่บนเวที“ครับวางใจได้ ผมจะดูแลเธออย่างดีที่สุด” เสียงทุ้มตอบกลับไป อาคมเดินลงจากเวทีพิธีเริ่มขึ้นเมื่อทั้งสองมายืนอยู่ต่อหน้าบาทหลวง และบาทหลวงก็ให้ทั้งสองกล่าวคำมั่นสัญญาต่อกัน“เป็นเพราะเป็นความประสงค์ของพวกคุณที่จะแต่งงาน ให้ประสานมือขวา และประกาศความยินยอมของพวกคุณต่อหน้าศาสนิกชนของพระองค์”“ผม ธารา ฮาร์เปอร์ ขอรับคุณ มุกดา เป็นภรรยาของผม ผมสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยามสุขและ ยามยาก ในยามไข้และสบายดี ผมจะรักคุณและให้เกียรติคุณตลอดชั่วชีวิตขอ

“ก็ไม่ได้จำเป็นขนาดนั้นค่ะ สำหรับฉันการกระทำสำคัญมากกว่า” ลิ้นนุ่มค่อย ๆ โลมเลียไวน์ที่เกาะอยู่ตามตัว สัมผัสวาบหวามที่ธาราตั้งใจจะมอบให้หญิงสาวแต่มันกลับกำลังเล่นงานตัวเขาจนเริ่มเกร็งไปทั่วร่างกาย“ฉันรู้สึกว่ารสชาติของไวน์อร่อยขึ้นเมื่อมันอยู่บนตัวคุณนะคะ เทเพิ่มได้ไหม” ฤทธิ์แอลกอฮอล์กระตุ้นให้หญิงสาวมีความกล้าที่จะพูดออกไปตรง ๆ ตามความรู้สึก ความอายที่มีอยู่ก่อนหน้าถูกกลืนหายไปตั้งแต่ตอนแรกที่เห็นชายหนุ่มราดไวน์ลงบนตัวเขาแล้ว“อ่าส์..มุกดาพอแล้ว” ธาราเอ่ยห้ามน้ำเสียงแหบพร่า เกร็งกล้ามท้องแน่นเมื่อลิ้นนุ่มไล่สัมผัสไปทั่วบริเวณ“ไหนบอกว่าจะพาฉันมาดื่มฉลองบนห้องไงคะ”“คุณจะดื่มอีกเท่าไหร่ก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ตอนนี้ เพราะผมไม่ไหวแล้ว” ธาราบอกออกไปใบหน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะอารมณ์ความต้องการที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในกายตอนนี้“ถ้าคุณไม่ให้ฉันดื่มต่อฉันก็จะเข้านอนแล้วนะคะ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” ร่างอรชรลุกพรวดพราดขึ้นตั้งท่าจะเดินหนี“อ้ะ!” ฝ่ามือหนาคว้าหมับเข้าที่แขน ออกแรงดึงจนคนตัวเล็กเสียหลักล้มลงทับอกแกร่ง“ใครเขาฉลองคืนเข้าหอคืนแรกด้วยการเข้านอนตั้งแต่สี่ทุ่มก

ร่างบางอ่อนปวกเปียกราวคนหมดแรงถูกอุ้มในท่าเจ้าสาวพาไปยังห้องนอน ก่อนจะค่อย ๆ วางลงบนฟูกหนาอย่างเบามือ ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาเช็ดเหงื่อพอลวก ๆ แล้วล้มตัวลงนอนข้าง ๆ หญิงสาว“ดูคุณมั่นใจจังนะว่าเขาจะมาเกิดคืนนี้” นานนับนาทีหลังจากพักหายใจเมื่อภารกิจสำคัญเสร็จสิ้นลง มุกดาหันไปถามคนเป็นสามี“ทำเองกับมือ” คำตอบสั้น ๆ บวกกับสีหน้าท่าทางที่มั่นใจ มุกดาเห็นจึงอดหมั่นไส้ไม่ได้“น้ำเชื้อคุณ มันจะใช้ได้จริง ๆ หรือคะ ไม่ใช่เสื่อมสภาพไปหมดแล้ว” ปากอวบอิ่มเบ้เล็กน้อย“คุณเตรียมตั้งชื่อลูกของเราว่ามังกรได้เลย เพราะเขาจะต้องเกิดราศีมังกรเท่านั้น” ไม่พูดเปล่าฝ่ามือยื่นมาลูบไล้หน้าท้องแบนราบอย่างเบามือราวกับว่าข้างในนั้นมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าลูกอาศัยอยู่“แต่งานวิจัยเขาบอกว่าคนที่ทำงานหนักและพักผ่อนน้อย น้ำเชื้อจะไม่ค่อยแข็งแรง เพราะฉะนั้นฉันคิดว่าอีกนานกว่าลูกของคุณจะมาเกิด” มุกดาว่ากลับอีกครั้งด้วยความหมั่นไส้ท่าทีของชายหนุ่มแต่อิงความเป็นจริงอยู่ไม่น้อย“ผมตรวจแล้วน้ำเชื้อผมแข็งแรงดี ปล่อยเข้าร่องของคุณแล้วลูกของเราวิ่งเข้าไปในมดลูกคุณ รับรองลูกของเรามาเกิดวันนี้แน่”“คุณไปตรวจตอนไหนคะ” ร่า

“เซ็กซีฉิบ ต่อไปอย่าหวังจะเอานมไปโชว์ใครอีก”“อึก..อย่าบีบ” ฝ่ามือหนาบีบเคล้นอกอวบที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะโยกของช่วงล่างปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!“อือ..อ่าส์ คุณฉัน..ฉันไม่ไหว อื้อ..อ่าส์” เสียงร้องระงมดังไปทั่วห้องเมื่อสะโพกสอบเด้งกระแทกสวนขึ้นมาจนปลายชนเข้ากับท้องน้อย ความเสียวปนจุกจนมุกดาร้องครวญครางออกมาเพื่อระบาย“แรง ๆ มุกดาผมใกล้แล้ว” สะโพกสอบกระแทกสวนขณะที่มือหนาสองข้างจับอยู่ที่เอวคอดช่วยประคองจังหวะขึ้นลงตามที่ตัวเองต้องการ“อึก! คุณมันเสียว ฉันไม่ไหว”“อดทนอีกหน่อย”“อือ..อ่าส์” ปากสวยอ้าค้างสั่นระริกเมื่อปลายแก่นกายไซซ์เกินมาตรฐานกระแทกชนปากมดลูกด้านในจนจุก บวกกับความเสียวแปร๊บตรงท้องน้อย“อ่าส์..” ใบหน้าหล่อเหลาแสดงความร้ายกาจออกมาผ่านสายตา ธาราช้อนขาพับจับหญิงสาวพลิกลงด้านล่างเปลี่ยนตัวเองขึ้นมาเป็นคนคุมเกมรักร้อนแรงนี้ต่อปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!“อ้ะ! อ้า..ไม่ไหวแล้ว” หัวใจคนร้องเต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่งแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางของธาราบ่งบอกถึงอารมณ์เร่าร้อนเป็นอย่างดีเพียะ!“อร๊าย..กรี๊ด..” เสียงร้องตามมาด้วยเสียงกรี๊ดทันทีที่ธาราฟาดมือหนักลงแก้มก้นระคนมันเขี้ยว เม็