All Chapters of ทาสรักพญามังกร: Chapter 11 - Chapter 20

86 Chapters

บทที่ 11

“แกหมายความว่ายังไง” “ก็ถ้ามันไม่ยอม อัคราบริรักษ์คงต้องสู้กับมันสักตั้ง เพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของเราที่พวกตระกูลหยางดูหมิ่นมานานหลายสิบปี แต่ถ้าคุณพ่อไม่กล้า ก็คงต้องเปลี่ยนแผน” “เออ...ไหนแกลองบอกแผนสามที่แกคิดไว้มาซิ” “ส่งคนอื่นกลับไปให้หยางโจวหมิง” “อะไรนะ!!! นี่แกจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร ถ้าทำแบบนั้นก็เท่ากับเพิ่มความอาฆาตให้หยางโจวหมิง” “คุณพ่อก็ส่งคนที่คิดว่าจะทำให้หยางโจวหมิงใจอ่อนได้สิครับ” “เจ้าธัช พ่อยังไม่เห็นใครคนที่แกพูดถึง หยางโจวหมิงเป็นมาเฟียจอมร้ายกาจ เขาทำได้ทุกอย่างโดยไม่คำนึงถึงความผิดชอบชั่วดี แล้วใครกันที่จะทำให้คนอย่างนั้นใจอ่อนได้”ชายสูงวัยอยากยกมือกุมขมับ ปวดหัวกับแผนการของลูกชายตัวดี “คุณพ่อมีดอกไม้งามอยู่ที่บ้าน ลืมไปแล้วหรือครับ” “แกหมายถึง...” “ยัยตันหยงไงครับ ผมคิดว่าเธอจะช่วยเราได้แน่นอน” “ไม่!!! พ่อไม่ยอมให้ตันหยงเป็นตัวแลกเปลี่ยนกับหยางเหม่ยลี่เด็ดขาด!!!” นายอรรถวัฒน์กระแทกหูโทรศัพท์ใส่บุตรชายดัง “โครม” ขุ่นเคืองใ
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 12

สรัญรัตน์ยิ้มแก้มปริ เขย่งปลายเท้าขึ้นหอมแก้มบิดาฟอดใหญ่ “ตันหยงก็รักคุณพ่อค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ” ลับร่างสูงหนาของบิดา มนธชัยก็ขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วพึมพำในสิ่งที่เห็นตามประสาของคนช่างสังเกต “ท่าทางคุณพ่อคุณคงมีเรื่องสำคัญมากที่ต้องทำ ท่านถึงได้รีบร้อนขนาดนี้” “ท่านคงมีเรื่องสำคัญมากจริงๆ อย่างที่คุณว่า เอ่อ...มาค่ะ ฉันทำบัวลอยไข่หวานเอาไว้ จะเลี้ยงคุณตอบแทนที่แวะมาช่วยตัดกิ่ง” หญิงสาวเบี่ยงเบนความสนใจของมนธชัยด้วยการชักชวนให้เขาทานขนมหวานจากฝีมือของเธอ หากแต่ใจของสรัญรัตน์กลับกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องสำคัญที่พ่อต้องบินไปจัดการด่วน มันคือเรื่องอะไร และทำไมมันสำคัญถึงขนาดที่พ่อต้องรีบร้อนขนาดนี้ ไม่กี่อึดใจต่อมา บัวลอยไข่หวานร้อนๆ สีสันน่าทานก็วางอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม “คุณทำเองหรือครับ” “ใช่ค่ะ ฉันชอบทำอะไรทานเองเสมอ” “การทำอาหารคงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คุณชอบ รองจากการเป็นพยาบาล แต่ผมแปลกใจว่าทำไมคุณพ่อคุณถึงต้องให้คุณไปช่วยงานที่บริษัท ทั้งที่ก็มีคุณธัชชัยคอยช่วยบริหารอยู่แล
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 13

“ไอ้หยางโจวหมิง!!!” เมื่อร่างสูงลุกขึ้นยืน ใครบางคนก็คว่ำโต๊ะอาหารที่ทั้งคู่นั่งอยู่ จากนั้นเสียงปืนก็ดังสนั่นเฉียดหูไปมาจนร้อนฉ่าไปทั้งซีกแก้ม นายอรรถวัฒน์ถูกหนึ่งในลูกน้องของตนพาหนีขึ้นรถเช่าแล้วขับออกไป เป็นการปกป้องประมุขของตระกูลอัคราบริรักษ์ให้รอดพ้นจากวิถีกระสุน “เปรี้ยงๆ” หยางโจวหมิงก้าวอาดๆ ขึ้นรถขับตามรถของนายอรรถวัฒน์ไป ปล่อยให้ลูกน้องห้ำหั่นกัน เขาแน่ใจว่าคนของเขาจะไม่มีใครเป็นอะไร เพราะทุกคนได้รับการฝึกฝนมาดี ฝ่ายที่สูญเสียจะต้องเป็นพวกอัคราบริรักษ์ “นายครับ หยางโจวหมิงขับรถตามเรามาครับ” ลูกน้องที่ทำหน้าที่ขับรถพาชายชราหนีหันมาบอก นายอรรถวัฒน์จึงสั่งให้ขับรถไปยังที่ปลอดคน เขากดโทรศัพท์หาลูกน้องคนหนึ่งที่ยังอยู่ในร้านอาหารนั้น “เป็นยังไงบ้าง” ถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง “พวกเรา...อ๊าก!!! หมด...แล้วครับ นาย...หนีไป!” มือหนาและเริ่มเหี่ยวย่นไปตามวัยสั่นเทิ้มจนโทรศัพท์มือถือหลุดมือ ไม่เหลือแล้ว เขาพาคนมาตายทั้งหมด หัวใจของนายอรรถวัฒน์ปวดร้าวจนระบม ไม่คิดว่าจะต้องเอาชีวิตลูก
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 14

“คุณธัชคะ เหม่ยลี่อยากคุยกับคุณตามลำพัง” ธัชชัยมองหน้าหยางเหม่ยลี่เห็นแววตาแสดงคำถามของเธอ ก็พยักหน้าให้คนพาสรัญรัตน์เข้าไปพักในอีกห้องหนึ่ง เมื่อสาวน้อยหันหลัง สาวจีนแผ่นดินใหญ่จึงเห็นว่าข้อมือของสาวน้อยถูกพันธนาการไว้ด้วยผ้า เธอยิ่งตกใจและอยากรู้สาเหตุของคนรักเป็นเท่าทวี “คุณมีอะไรหรือเหม่ยลี่” ธัชชัยเดินไปหย่อนกายนั่งบนเก้าอี้ไม้หน้าบ้าน เขาล้วงบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ นั่นทำให้แฟนสาวรู้ว่าคนรักของเธอยังไม่เลิกบุหรี่เหมือนที่เคยบอกไว้ “ไหนว่าคุณเลิกสูบบุหรี่แล้วไงคะ” “ผมจะสูบเฉพาะเวลาที่มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะ คุณเถอะ มีเรื่องอะไร” ธัชชัยถามกลับ ไม่ยี่หระกับสีหน้าค่อนข้างไม่พอใจของแฟนสาว “เหม่ยลี่ไม่เข้าใจ ว่าคุณจะส่งเด็กคนนั้นให้พี่โจวหมิงได้ยังไง เธอกับเหม่ยลี่ไม่ใช่คนๆ เดียวกันซะหน่อย” “อย่าโง่ไปหน่อยเลยน่ะ ที่ผมจะส่งตันหยงไปให้พี่ชายคุณ เพราะผมเชื่อว่าตันหยงจะทำให้พี่ชายคุณใจอ่อนได้” “พี่โจวหมิงไม่ใช่คนโง่ เขาต้องการตัวเหม่ยลี่ไม่ใช่คนอื่น คุณส่งเด็กคนนั้นไปก็เท่ากับฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็น พี่โ
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 15

“พี่ธัชหมายความว่ายังไง ใครจะฆ่าคุณพ่อคะ” เธอกัดฟันทนความเจ็บบนต้นแขน เอ่ยถามพี่ชายคนละแม่เสียงระรัว ความเป็นห่วงเป็นใยในตัวบิดาบังเกิดเกล้าแล่นปราดเข้าสู่หัวใจ ใบหน้างดงามซีดเซียวดวงตากลมเริ่มคลอหยาดน้ำทีละนิด ตามกระแสธารที่กำลังก่อตัวอยู่เงียบๆ “ไอ้หยางโจวหมิง มันจะฆ่าพ่อแน่ ถ้าเธอไม่ปลอมตัวเป็นเหม่ยลี่ไปหามัน” “ห๊า!!! ที่คุณพ่อบอกว่าจะรีบไปทำธุระสำคัญที่ฮ่องกง ก็เป็นเรื่องนี้สินะคะ แล้ว...ทำไมพี่ธัชไม่ส่งเธอกลับ” “แกนี่มันก็ดีแต่สวยเท่านั้นนะ หัวขี้เลื่อยและโง่บรม ฉันจะส่งเหม่ยลี่ไปทำไม ในเมื่อฉันต้องการให้เธออยู่ที่นี่ แกนั่นแหละมีหน้าที่จะต้องช่วยทุกคน ถ้าแกไม่ช่วย เราทุกคนจะต้องตายกันหมด หยางโจวหมิงมันดึงลูกค้าของเราไปหมดแล้ว อีกไม่นานเราก็ล้มละลาย จากนั้นมันก็จะฆ่าคุณพ่อก่อนใครเพื่อน แล้วเรื่อยมาจนหมดสิ้นอัคราบริรักษ์”ธัชชัยตั้งใจจะทำให้สรัญรัตน์รู้สึกถึงความเหี้ยมโหด และทำได้ทุกอย่างของหยางโจวหมิง เขาต้องการให้น้องต่างแม่หวาดกลัวจนแทบบ้า เพื่อความสะใจส่วนตัวลึกๆ และส่งแม่ดอกไม้งามที่กำลังตื่นตระหนกไปให้พญามังกรดำผู้โหดเหี้ยม ให้
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 16

“แล้วแต่คุณเถอะ พรุ่งนี้ผมจะปล่อยคุณทันทีที่เหม่ยลี่มาถึงมือ” “คุณชายครับ คุณหนูจางรออยู่ที่ห้องทำงานครับ” “อืม” หันไปรับคำ “ผมต้องไปแล้ว พบกันเป็นครั้งสุดท้าย...พรุ่งนี้” ว่าแล้วก็หันหลังก้าวยาวๆ ไปยังประตู “เดี๋ยว” นายอรรถวัฒน์เรียกไว้ ทำให้ร่างสูงเอียงหน้ามามองอย่างสงสัย “ฉันอยากให้เธอสัญญาอะไรบางอย่างแก่ฉันข้อนึง” “อะไร” “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นวันข้างหน้า ขอให้เธอโปรดไว้ชีวิตลูกสาวฉันด้วย ได้โปรดให้สัญญาแก่ฉัน” หยางโจวหมิงหลุบตาลงซ่อนประกายตาบางอย่างไว้ แม้ผู้สูงวัยกว่าจะจับจ้องหาความผิดปกติที่อาจแสดงออกมานั้น แต่ก็ไม่มีอะไรให้เห็น ชายหนุ่มผินหน้ากลับเหมือนจะไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ เป็นเหตุให้คนที่มีสถานะเป็นพ่อของลูกสาวต้องลุกขึ้นพรวด เพื่อจะทวงคำตอบจากเขา แต่แล้ว... “ผมไม่เคยต้องสัญญาอะไรกับใคร เพราะคนอย่างผมไม่เคยคิดจะพึ่งพาใครอยู่แล้ว ถ้าสิ่งที่ผมได้รับมันมีค่ามากพอแล้วล่ะก็ ผมก็ไม่คิดจะทำลาย” นายอรรถวัฒน์ทรุดตัวลงบนพื้นเมื่อคล้อยหลังร่างสูงแล้ว นั่นคือคำสัญญาหรือเ
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 17

หยางโจวหมิงนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสุดหรู ลำขาแข็งแกร่งตวัดไขว่ห้างอย่างเช่นที่ชอบทำ มือใหญ่วางอยู่บนที่เท้าแขนปลายนิ้วกลางเคาะไปมาคล้ายคนกำลังใช้ความคิด ดวงตาสีสนิมเรียบนิ่งเหมือนทะเลไร้คลื่น เขากำลังรอคอยน้องสาวของตัวเอง อีกไม่กี่นาทีต่อจากนี้ เขาจะได้พบกับหยางเหม่ยลี่ “คุณชายครับ คุณหนูมาแล้วครับ” “ไปพาตัวนายอรรถวัฒน์มา แล้วพวกแกก็ออกไปให้พ้น เหลือไว้แค่ 3 คนพอ” “ครับ” ไม่กี่อึดใจต่อมา ร่างหนาของชายชราก็เดินเข้ามาอยู่ในห้อง หยางโจวหมิงพิจารณานายอรรถวัฒน์อยู่เงียบๆ เขาเห็นความกระวนกระวายที่แสดงออกมา มันเหมือนกับว่านายอรรถวัฒน์อยากจะไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดก็ไม่เชิง ดวงตาสีสนิมจ้องไปที่ประตูใหญ่ของห้องสลับกับการมองชายชราตรงหน้า ดวงตาของประมุขแห่งอัคราบริรักษ์ไม่ได้สบตากับเขาเลยแม้แต่น้อย มันกำลังให้ความสนใจแค่ประตูใหญ่เหมือนกับว่าประตู่นั้นสร้างขึ้นมาจากทองคำ มีค่าและมีราคามหาศาล “คงอยากกลับบ้านมากเลยสินะ” เขาเอ่ยขึ้น ล้วงบุหรี่ออกมาจุดสูบ “ก็...ฉันคิดถึงลูกมากนี่นา” ชายชราตอบ “งั
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 18

“ทุกคนออกไป” หยางโจวหมิงไล่ลูกน้องทุกคนที่อยู่ในห้องนั้นออกไปจนเหลือแค่เขาและเธอเท่านั้น ร่างสูงลุกขึ้นสาวเท้าเข้ามาใกล้ ดวงตาสีสนิมกวาดไปทั่วเรือนร่างอรชร เนินอกขาวผ่องที่เห็นได้ชัดเจนเบียดกันจนเกิดร่องลึก ต่ำลงปทุมถันคู่งามที่ดันเนื้อผ้าไหมสีแดงจนชี้เด่น เอวคอด สะโพกผายโค้งงอน แต่พอเห็นปลีขาเรียวขาวผุดผาดก็บังเกิดความคิดอะไรบางอย่างขึ้น “พี่จะแน่ใจได้ยังไง ว่าเธอคือหยางเหม่ยลี่ ไม่ใช่ตัวปลอมที่พวกนั้นส่งมาแทน” “พี่คะ น้องจริงๆ นะคะ ไม่ใช่คนอื่น” “พี่ไม่เชื่อ จนกว่าจะได้เห็นหลักฐาน เหม่ยลี่จะมีรอยสักกลางแผ่นหลังและบนต้นขา ถ้าเธอใช่เหม่ยลี่จริง เปิดมันให้ฉันดูหน่อย” มันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับข้อต่อรองของเขา สรัญรัตน์ปลดกระดุมคอแล้วดึงชุดกี่เพ้าลงพอประมาณ หยางโจวหมิงเดินอ้อมไปด้านหลังเพื่อดูรอยสัก แผ่นหลังขาวเนียนละเอียด ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล เรียกให้ลมหายใจของเขาขาดหายในบางจังหวะ เขามองรอยสักรูปดอกกุหลาบและมังกรดำอยู่ครู่เดียว ก็เดินอ้อมมาหยุดด้านหน้า สรัญรัตน์จึงปัดรอยผ่าข้างของชุดกี่เพ้าออก เปิดใ
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 19

หยางโจวหมิงไม่คิดว่าลูกสาวของนายอรรถวัฒน์จะหวานมากขนาดนี้ ใจหนึ่งเขาเล็งเห็นความไม่ประสาซึ่งเขาเป็นคนแรกที่ปลุกความเร่าร้อนของเธอให้ลุกขึ้นมา แม้เธอจะยังไม่ตอบโต้แต่เขาแน่ใจว่าเธอจะกลายเป็นสาวร้อนคนหนึ่ง ส่วนอีกใจบอกเขาว่าเธอเสแสร้งแกล้งจริตมารยา เพื่อให้เขาติดใจในรสหวานที่เธอปั้นแต่งอยู่นี้ แล้วเขาก็ผละห่างราวกับรังเกียจที่จะสัมผัสเธอ ก่อนมือใหญ่จะผลักร่างนุ่มออกทำให้คนตัวอ่อนเซหลุนๆ ไปกองอยู่ที่พื้น “พวกมันคงคัดสรรมาแล้วสินะ ถึงส่งเธอมาให้ฉัน อยากรู้จริงว่าพวกอัคราบริรักษ์สอนลูกกันยังไง ถึงได้เก่งนักเรื่องทำชั่วและเรื่องยั่วผู้ชาย แต่เสียใจ เธอจำใส่กระโหลกสวยๆ ของเธอไว้ก็แล้วกัน ว่าเธอไม่มีทางทำสำเร็จ วันนี้พ่อเธอมีลมหายใจกลับออกไป แต่วันหน้าฉันจะไปพรากลมหายใจของอัคราบริรักษ์ทุกคน แล้วฝังพวกมันโดยไม่ให้มีพิธีรีตรองเลยสักนิด” “ไม่!!!ได้โปรด คุณจะฆ่าฉันแทนพวกเขาก็ได้ ฉันยอมคุณทุกอย่าง แต่อย่าทำอะไรพ่อกับแม่ของฉันเลยนะ” “เธอมีสิทธิ์ที่จะต่อรองเมื่อไหร่กัน เธอคิดว่าฉันไม่รู้ตั้งแต่แรกว่ามีการเปลี่ยนตัวเกิดขึ้นงั้นเรอะ ที่ฉันไม่ทำอะไร แกล้ง
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more

บทที่ 20

สรัญรัตน์ชะงักมือที่เลื่อนชุดกี่เพ้าค้างไว้บนสะโพกสวย เธอสะอื้นฮักจนตัวโยนรู้สึกว่าตัวเองช่างไร้ค่าสิ้นดี ไม่คิดไม่ฝันว่าต้องมาแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายใจร้ายคนนี้ อยากรู้นักว่าเลือดของเขาสีเดียวกับเธอหรือเปล่า ทำไมช่างเย็นชาเหมือนคนไม่มีหัวจิตหัวใจ แต่จะโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก พี่ชายต่างมารดาของเธอและหยางเหม่ยลี่ต่างหาก ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องน่าอับอายนี้ พวกเขากำลังเสวยสุขอยู่บนความทุกข์ระทมของเธอ อยากจะใจร้ายและปฏิเสธเรื่องบ้าๆ นี่ทั้งหมด ให้คนผิดมารับโทษที่ก่อไว้ ไม่ใช่แพะรับบาปอย่างเธอ แต่...บิดา มารดา ท่านไม่มีความผิดด้วย ถ้าเธอไม่ยอมพวกท่านก็จะลำบาก คิดแล้วก็เศร้าใจ พยายามฝืนมือสั่นๆ เลื่อนชุดผ้าไหมสีแดงงดงามลงต่ำ กระทั่งหลุดพ้นจากปลายขา เธอจึงหยัดตัวขึ้นมองคนใจร้ายด้วยดวงตาเจ็บช้ำ “ไม่ได้ยินที่ฉันพูด หรือฉันบอกไม่ชัดเจน ว่าให้เธอถอดเสื้อผ้าออกให้หมด หรือประโยคนั้นมันฟังดูดีจนเธอไม่เข้าใจ ฉันคงต้องบอกว่า ให้เธอแก้ผ้าจนล่อนจ้อนต่อหน้าฉัน...เดี๋ยวนี้” สรัญรัตน์เม้มปากแน่นเป็นเส้นตรง เธอกลั้นใจปลดตะขอเสื้อชั้นในไร้สาย แล้วใช้ท่
last updateLast Updated : 2025-09-26
Read more
PREV
123456
...
9
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status