Chapter 152Biglang natigilan si Cormac. Hindi siya pwedeng magkamali. Sa Laguna rin ang lugar kung saan sila nagkakilala ni Lydia.“Ako na lang ang magmamaneho. May lisensya naman ako. Ituring mo na lang na hiniram ko ang sasakyan mo ngayong gabi,” sabi ni Naomi, ang tinig niya ay may pagka-urgent, halos humihinga nang mabilis. Kailangan niyang makabalik sa ospital nang agad.“Baka magasgasan o masira mo ang kotse ko.” Napakalamig ng tono ni Cormac, parang wala siyang emosyon. “Modified ang kotse ko. Hindi ko ito ipinapahiram sa kung sino-sino lang.”Natigilan si Naomi. Kinagat niya ang kanyang dila sa pagkabigla at kaunting hiya. Oo nga naman, wala siyang karapatan na mag-suggest ng ganoon, lalo’t tila banal ang kotse sa mata ni Cormac. Pero nakaka-frustrate rin—kahit magkaroon man ng gasgas, kaya naman niya bayaran.Tiningnan ni Cormac ang mukha ni Naomi. Nakita niya ang bakas ng tuyong luha sa mga pisngi nito, at sa kabila ng init ng gabi, tila may pumiga sa kanyang puso.Tinapaka
Last Updated : 2025-12-27
LOGIN
