All Chapters of กับดักร้ายพ่ายรัก: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่57เชื่อใจผมนะครับ ปริมลดาตื่นขึ้นมาในห้องพักสุดหรูที่เซอร์แมท เธอยังคงอยู่ในอ้อมกอดแน่นของเมฆา อุณหภูมิภายนอกติดลบ แต่ร่างกายของคนทั้งสองกลับอบอุ่นจนเหงื่อซึมเมฆาขยับตัวเล็กน้อย ดวงตาคู่คมลืมขึ้นมามองเธออย่างอ่อนโยน ในแววตาของเขาไม่มีความสงสัยหรือความระแวงเลยแม้แต่น้อย มีแต่ความรักที่ท่วมท้น“อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก” เสียงเมฆาแหบพร่าเล็กน้อยเพราะเพิ่งตื่นปริมลดาซบใบหน้าลงบนอกแกร่งของเขา “อรุณสวัสดิ์ค่ะ”เธอรู้สึกถึงความเร่าร้อนที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ความจริงใจที่เขาแสดงออกตลอดการเดินทางทำให้กำแพงความแค้นของเธอพังทลายลง ในตอนนี้ เธอไม่ได้มองเขาเป็นแค่เครื่องมือหรือเหยื่ออีกต่อไป แต่เป็น สามี ที่เธอต้องการเมฆายกใบหน้าของเธอขึ้นมา เขามองลึกเข้าไปในดวงตาที่เต็มไปด้วยความสับสนของเธอ แล้วยิ้มออกมา“ผมรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่” เมฆาพูดอย่างรู้ทัน“ไม่ต้องกลัวนะครับปริมลดา ปล่อยให้ความรู้สึกของเรานำทางไป”เขาจูบเธออย่างอ่อนโยนก่อนจะเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ ทุกสัมผัสของเมฆาในเช้านี้เต็มไปด้วยความปรารถนา เขาต้องการให้เธอรู้สึกว่าเขายังคงเชื่อมั่นในตัวเธอเสมอมา และความสัม

ตอนที่59ไม่ไหวก็ต้องไหว เมฆานอนอยู่บนโซฟาพร้อมกับกล่องแหวนเพชรจนเกือบเช้า เสื้อเชิ้ตของเขาเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาและเหงื่อ แต่เมื่อแสงแรกของวันสาดส่องผ่านผ้าม่าน เมฆาก็ลุกขึ้นยืน ร่างกายของเขายังคงอ่อนล้าและเจ็บปวด แต่ดวงตาคู่คมของเขากลับมาเป็นประกายมุ่งมั่นอีกครั้ง“ร้องไห้ไปก็ไม่ได้อะไรกลับมา” เมฆาพึมพำกับตัวเอง เสียงของเขาแหบพร่า“การมัวแต่จมอยู่กับความเสียใจไม่ได้เป็นทางเลือกที่ดีเลยสักนิด”เขามองไปยังกล่องแหวนเพชรที่วางอยู่บนโต๊ะ ความจริงที่ว่าปริมลดาเชื่อข้อมูลเท็จมากกว่าความรักของเขาคือสิ่งที่เขาไม่อาจยอมรับได้ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความรักที่เขามีต่อเธอหายไปแม้แต่น้อย ความเจ็บปวดจากการถูกทรยศได้ถูกเปลี่ยนเป็นเชื้อเพลิงในการต่อสู้เมฆาเดินไปที่ห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาให้ความอ่อนแอทั้งหมดหลุดออกไป เขาสวมสูทสีเข้มที่เรียบหรู ภายนอกเขาคือประธานบริษัทที่เพิ่งกลับจากวันหยุดสุดสัปดาห์ที่แสนโรแมนติก ไม่มีใครรู้ว่าภายในเขากำลังแบกรับความพ่ายแพ้ทางอารมณ์ที่หนักหน่วงที่สุดในชีวิตไว้เขาเปิดโทรศัพท์ขึ้นมา มีสายที่ไม่ได้รับหลายสายจากคีรินทร์และฟ้าใส เขาเลือกที่จะไม่รับสายใครเลยในตอนนี้เพร

ตอนที่61อ้อมกอดที่เปราะบางเมฆาปิดประตูห้องนอนหลักอย่างเบามือ เขาจัดการเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เรียบร้อยให้กับปริมลดาอย่างระมัดระวังที่สุด มือของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยที่บริสุทธิ์และไม่ได้ฉวยโอกาสใดๆ เขานำผ้าเย็นมาวางไว้บนหน้าผากเธอเพื่อช่วยลดอาการปวดหัว และคอยดูแลเธออย่างใกล้ชิด“ทำไมถึงได้เมาหนักอย่างนี้เนี่ย” เมฆาพึมพำกับตัวเองด้วยความเป็นห่วง น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนจนแทบจะละลายความเจ็บปวดทั้งหมดในใจได้ เขาไม่เข้าใจว่าเธอต้องแบกรับความทุกข์หนักแค่ไหนถึงได้เลือกที่จะทำร้ายตัวเองแบบนี้เขาไม่ยอมออกจากห้องเลยแม้แต่วินาทีเดียว เขานั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียง มองใบหน้าของปริมลดาที่ยังคงซีดเซียวด้วยอาการเมาค้าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรักและความทรมาน การได้เห็นคนที่เขารักพยายามทำลายตัวเองด้วยความเศร้าและเข้าใจผิดมันเจ็บปวดกว่าการถูกทรยศหลายเท่าเมื่อเวลาล่วงเลยไปจนถึงช่วงดึก ความกังวลเริ่มครอบงำเขา เมฆาตัดสินใจทำสิ่งที่หัวใจเขาต้องการมากที่สุดเพื่อปลอบประโลมความเจ็บปวดที่เธอซ่อนไว้ เขาค่อยๆ ขึ้นไปบนเตียงข้างปริมลดาเมฆาดึงร่างที่อ่อนปวกเปียกของเธอเข้ามากอดไว้แน่น อ้อมกอดนี้เต็มไปด้

ตอนที่63หนีรักปะจระเข้ปริมลดาก้าวออกมาจากประตูฉุกเฉินของโรงแรม สู่ตรอกมืดที่เต็มไปด้วยกลิ่นอับชื้นและความเงียบสงัด ชุดราตรีสีแดงเพลิงของเธอดูโดดเด่นและเปราะบางอย่างยิ่งภายใต้แสงไฟสลัวเธอเดินให้ห่างออกมาจากโรงแรมที่จัดงานอย่างสับสนและไร้จุดหมาย ความมึนงงจากความเครียดและความผิดหวังถาโถมเข้ามาเธอรู้สึกเหมือนเป็นหมากที่ไร้ค่าในเกมของคนอื่น เธอเกลียดเมฆาที่ทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพนี้และเกลียดตัวเองที่เกือบจะตกเป็นเหยื่อของอนาวินอีกครั้ง“ฉันทำอะไรลงไป ฉันกำลังทำลายตัวเองเพื่อแก้แค้นคนที่ฉันยังรักอยู่อย่างนั้นหรือ” เสียงในหัวใจของเธอเริ่มดังขึ้น แต่เธอก็รีบปฏิเสธมันทันที เธอต้องเชื่อว่าเมฆาคือคนร้ายเท่านั้น ถึงจะสามารถเดินหน้าต่อไปได้เธอรู้สึกเดียวดายเหลือเกินในตอนนี้ โลกของเธอพังทลายลงไปหมดแล้ว เธอกำลังเดินอยู่บนเส้นทางแห่งความแค้นที่ไม่รู้จุดจบ ความรู้สึกโดดเดี่ยวทำให้เธอรู้สึกหนาวเหน็บกว่าอากาศยามค่ำคืนสิ่งที่เธอไม่รู้เลยคือ เธอไม่ได้เดียวดายเลยแม้แต่วินาทีเดียว ในมุมมืดของอาคารตรงข้ามมีรถยนต์สีดำจอดอยู่ และภายในนั้นมีชายฉกรรจ์สองคนซึ่งเป็นคนของเมฆา และคีรินทร์อีกคนที่อยู่ในรถอีก

ตอนที่64ความลับของพ่อคีรินทร์ไม่ได้รอจนเมฆาทำงานเสร็จ เขาบุกเข้าไปในห้องประชุมบอร์ดบริหาร ที่เต็มไปด้วยผู้บริหารระดับสูงด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดและไม่สนใจมารยาทใดๆ ทั้งสิ้น การกระทำที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนของคีรินทร์ทำให้ทุกคนในห้องเงียบกริบ“นายครับต้องมาดูนี่เดี๋ยวนี้” คีรินทร์วางแฟ้มลับ ลงบนโต๊ะประชุมอย่างแรงเมฆามองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกของเพื่อนสนิท ก่อนจะรีบลุกออกจากที่นั่งและพาคีรินทร์ออกมาจากห้องทันทีเมื่อมาถึงห้องทำงานเมฆาเปิดแฟ้มออกดูอย่างรวดเร็ว ดวงตาของเขาสแกนทุกบรรทัด ทุกหลักฐานอย่างตั้งใจเขาเห็นหลักฐานการยักยอกเงินที่ชัดเจน คนร้ายคือ ธนัทพ่อของเขาเองและเห็นบันทึกการสื่อสารที่ธีรุตม์คือผู้สร้างหลักฐานเท็จและใช้ปริมลดาเป็นหมาก แต่สิ่งที่ทำให้หัวใจของเขาเย็นวาบคือหลักฐานที่ชี้ว่าธนัทกำลังวางแผนร้ายแรงในการกำจัดปริมลดาเมฆากำแฟ้มแน่นจนกระดาษยับยู่ยี่ ความโกรธแค้นต่อพ่อและเพื่อนของปริมลดาพุ่งถึงขีดสุด!“มันบ้าไปแล้วพ่อฉันกล้าทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ” เมฆาคำรามด้วยความเจ็บปวด เขารู้สึกผิดอย่างรุนแรงที่ปล่อยให้ปริมลดาเผชิญหน้ากับความเข้าใจผิดมานานแสนนาน“เราจะทำยังไงด