คนตัวโตลืมตาตื่นขึ้นในเวลาที่เริ่มรู้สึกสบายตัว เขากวาดสายตามองรอบ ๆ ก่อนที่จะหยุดที่นาฬิกาข้างฝาบ่งบอกเวลาตีสามกว่าเริ่มวันใหม่ของอีกวันขณะที่พยายามจะขยับตัวก็ต้องชะงักลง เมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังรั้งมือเขาจนต้องหันมองเจ้าของใบหน้าคมผุดยิ้ม จ้องมองคนตัวเล็กที่นอนจับมือหนาทั้งที่อีกข้างก็ถือผ้าเอาไว้เช็ดตัว ร่างกายที่ยังรู้สึกเย็นเพราะถูกลูบด้วยผ้าเปียกสงสัยคงจะเป็นฝีมือของเธอที่เช็ดดับร้อนให้ และที่ยังไม่แห้งสนิทก็เหมือนจะเพิ่งหลับไปได้ไม่นานไคโรช้อนร่างที่นอนด้วยท่าทีน่าเอ็นดู แล้ววางลงบนเตียงนุ่มของเขาอย่างเบามือเพื่อไม่ให้เธอรู้สึกตัวแล้วรีบหนีเหมือนทุกทีมือหนาเกลี่ยเส้นผมที่ปกปิดใบหน้าสวยไร้เครื่องสำอางเติมแต่ง ขนตายาวเป็นแพสะกดให้เขาเผลอจดจ้องเธออยู่นาน นานแค่ไหนแล้วที่เขาหายไปจากความรู้สึกเหล่านี้ ความรู้สึกของการตกหลุมรักใครสักคนอีกครั้ง และความรู้สึกที่อยากจะครอบครองใครที่ว่ามาเป็นเจ้าของเพียงแค่คนเดียว"ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทำเหมือนว่าเรื่องนั้นไม่เคยเกิดขึ้นได้นานแค่ไหนกัน ยัยเด็กซื่อบื้อ" ไคโรว่าจบก็ผุดยิ้ม ประคองใบหน้าจิ้มลิ้มของคนหลับจูบซับหน้าผากมนอ
Last Updated : 2025-10-02
LOGIN
