All Chapters of พลาดรัก (SET WICKED LOVE): Chapter 51 - Chapter 60

213 Chapters

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 06 ทำของ (1)

นี่คงเป็นครั้งแรกที่คนสองคนที่อยู่ในฐานะต่างกันมากอย่างเด็กฝึกงานและเจ้าของบริษัทที่ยืนประจันหน้ากันในห้องทำงานกว้างขวาง แถมยังมีความผิดติดตัวมาด้วยโดยตอนนี้ยังไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักอย่าง มีแต่ความเงียบปกคลุมแผ่ซ่านทั่วห้องทำเอาคนทำผิดอย่างนานะและไคเรนได้แต่ยืนก้มหน้างุดไม่กล้าแม้แต่จะสบตา"อธิบายให้แด๊ดฟังได้ไหมไคเรน" ไคโรพยักเพยิดไปยังกองขนมตรงหน้าที่กำลังกลายเป็นหลักฐานชั้นดี มัดตัวคนทำผิดคำสั่งพ่อของเขาอย่างแน่นหนา"ผมขอโทษครับ" ไคเรนเอ่ยด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด ทำนานะที่ยืนข้าง ๆ ปรายสายตามองเด็กชายตัวเล็ก"ทั้งหมดเป็นความผิดของหนูเองค่ะ หนูเป็นคนซื้อให้เอง ท่านประธานอย่าว่าอะไรคุณไคเรนเลยค่ะ" สุดท้ายเธอก็ปล่อยให้ความผิดทั้งหมดตกเป็นของเด็กไม่ได้ เพราะจริง ๆ แล้วมันเป็นความคิดของเธอแต่แรก ถึงจะเสี่ยงถูกไล่ออกแต่อย่างไรก็ปล่อยผ่านที่จะไม่พูดความจริงไม่ได้"นาน่าไม่ผิดครับ ผมผิดเอง" แต่อีกคนก็สวนขึ้นมาด้วย จับมือนาน่าของเขาไว้แน่นปกป้องอีกคนจนคนเป็นพ่อชะงัก ปกติไคเรนไม่ใช่คนที่จะปกป้องใครแบบนี้"ความผิดนาน่าเอง ไคเรนบอกแล้วแต่นาน่าไม่เชื่อเอง ไม่เป็นไรนาน่าจัดการเอง" นานะกระซิบบอกเด็ก
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 06 ทำของ (2)

ไคโรพยักหน้าให้บอดี้การ์ดมือขวาพาลูกชายออกไป ก่อนจากกันไม่วายที่ทั้งสองจะมองตามกันสุดสายตา สุดท้ายภายในห้องก็เหลือเขาและเธอเพียงแค่สองคนตึกตึกตึกตึกยิ่งเป็นอย่างนั้นนานะก็ยิ่งตื่นเต้นใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก ความหล่อทอประกายของท่านประธานไม่สามารถทำให้ความน่ากลัวของเขาลดลงมาได้เลย ยิ่งเคยได้ยินมาว่าเขาเป็นคนเด็ดขาดและเข้มงวดกับงานมากขนาดไหนเธอก็ยิ่งกลัวจนขนกายลุกซู่ทั่วเรือนร่าง แต่ถึงอย่างนั้นก็จะปล่อยให้ตัวเองเรียนไม่จบไม่ได้ ยังมีอีกหลายอย่างที่เธอจะต้องทำหลังจากนี้ ถ้าชีวิตไม่เป็นไปตามแผนเธอต้องเสียใจตลอดชีวิตแน่นอน"คะ คือหนูขอโทษอีกครั้งนะคะ หนูไม่ได้ตั้งใจ ท่านประธานอย่าไล่หนูออกเลยนะคะ ไม่อย่างนั้นหนูเรียนไม่จบแน่ ๆ ค่ะ" นานะตัดสินใจยกมือขอร้องอ้อนวอนคนตรงหน้า ก่อนที่จะเงยหน้ามองก็เห็นคนเป็นประธานจ้องเธอนิ่ง ๆ ไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ของเขาได้เลยสักนิด"ทำของอะไรใส่ลูกผมหรือเปล่า?""คะ!?" นอกจากอารมณ์แล้วก็คงจะเป็นคำพูดของเขาที่คาดเดาไม่ได้เหมือนกัน ทำของเหรอ เขากำลังคิดอะไรอยู่กัน"นะ หนูไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ หนูไม่ยุ่งกับของพวกนั้นแน่นอน" เมื่อตั้งสติได้นานะก็รีบเอ่ยอธิบาย เธอไม
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 07 ข่มขู่

"นายคะ..." ป้านิดเดินทำหน้าเครียดมาแต่ไกล ทำเอาไคโรขมวดคิ้วยุ่งทำไมเวลาเที่ยงคืนแล้วแม่บ้านที่ควรจะกลับไปพักผ่อนในที่ของตัวเองกลับยังอยู่ในบ้านหลังใหญ่ แถมยังทำหน้าไม่สู้ดีสะท้อนมาถึงเขาด้วย"มีอะไรครับ" ชายหนุ่มขยับคลายเนกไทที่ผูกแน่นมาทั้งวัน ใบหน้าเริ่มอ่อนล้าจากการทำงานติดต่อหลายวันและยังไม่ได้รับการพักผ่อน"คือนายน้อย...""พูดออกมาเลยครับ" ใบหน้าลำบากใจทำให้เขาเริ่มจะอึดอัดตาม"นายน้อยไม่ยอมนอนบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับนายท่าเดียวเลยค่ะ ป้าบอกให้ค่อยคุยพรุ่งนี้ก็ไม่ยอม" ลูกชายตัวดีเขาสร้างเรื่องอีกแล้ว ก็คงจะต้องการอะไรสักอย่างและสิ่งนั้นคงต้องสำคัญมากเพราะถึงขนาดอดใจรอวันรุ่งขึ้นไม่ไหว"ป้านิดกลับไปพักผ่อนเลยครับ ผมจัดการต่อเอง""ค่ะนาย" เท่านั้นไคโรก็ตรงไปเปิดประตูห้องที่ติดกับห้องของเขา โดยจะเป็นห้องใครไม่ได้ถ้าไม่ใช่ห้องลูกชายวัยสี่ขวบที่สร้างเรื่องไม่เว้นวัน"เที่ยงคืนแล้วทำไมยังไม่นอนไคเรน..." เสียงทุ้มที่จำได้ดีว่าเป็นพ่อบังเกิดเกล้าทำให้คนที่นั่งกอดอกอยู่โซนหนังสือรีบเงยหน้าขึ้นพร้อมกับเดินไปหา"ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับแด๊ดครับ" เด็กชายว่าเสียงเอาจริงเอาจัง ส่วนสูงเท่าเอวคนเป็น
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 08 ข้อควรระวัง (1)

เครื่องปรับอากาศที่ทำความเย็นภายในห้องทำงานกว้างคงไม่สามารถทำให้ตัวฉันที่เหงื่อออกตามตัวปรับอุณหภูมิต่ำลงได้ ตั้งแต่ที่ถูกเรียกตัวโดยคนตรงหน้าเขาก็นั่งทำงานอย่างไม่สนใจ ไม่ปริปากพูดหรือแม้แต่จะเงยหน้ามองฉันนั้นจึงยิ่งทำให้ฉันรู้สึกกดดันทำตัวไม่ถูก ให้ตายเถอะเขากำลังจะฆ่าฉันด้วยความเงียบอย่างนั้นหรือ..."อะ เอ่อ...ท่านประธานคะ" ในที่สุดฉันก็ทนกับความเงียบนั้นไม่ไหว เป็นคนเอ่ยทำลายเป็นคนแรกจนเขาเงยหน้าขึ้นจากเอกสารแล้วจดจ้องฉันด้วยสายตาราบเรียบ"ผมนึกว่าคุณจะไม่มีปากแล้วซะอีก" เช่นเดิม...ประโยคที่หลุดจากปากของเขายังคงทำให้ฉันคาดเดาไม่ได้เสมอ และครั้งนี้ก็เช่นกัน เป็นคนเรียกฉันมาแท้ ๆ แต่กลับโยนความผิดให้ฉันเสียอย่างนั้น"หนูแค่ไม่อยากรบกวนการทำงานของท่านประธานค่ะ" ฉันจะไปรู้ได้อย่างไรว่าจังหวะไหนฉันพูดได้หรือไม่ได้ หากกวนเวลาธุรกิจหมื่นล้านของเขาขึ้นมาฉันไม่มีปัญญาชดใช้ให้หรอก"แล้วทำไมตอนนี้ถึงพูดได้?" เอ้ะ...แค่เข้าประเด็นทันทีมันยากมากนักหรือไง"ขอโทษค่ะ" แต่ฉันทำอะไรได้ล่ะ ก็เป็นเจ้านายฉันนี่...ถ้าไม่อยากหมดอานาคต ขอโทษนี่แหละสิ่งที่ฉันพูดแล้วดีที่สุด"ดูยังไงคุณก็ไม่เหมาะจะเป็นพี่เ
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 08 ข้อควรระวัง (2)

"ไปไหนมาแก ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ" เมื่อกลับมาถึงแผนกยัยมะปรางที่นั่งเคลียร์งานก็หันมาถาม ด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งของฉันคงทำให้เพื่อนอดสงสัยไม่ได้"ห้องท่านประธาน" ฉันตอบสั้น ๆ พูดถึงเขาก็หงุดหงิดขึ้นมาอีก"ฮะ ฮ้ะ แกโดนเรียกไปห้องท่านประธานอีกแล้วเหรอ!?" มะปรางเบิกตากว้าง ก็คงต้องตกใจอยู่หรอก เด็กฝึกงานที่ไหนถูกประธานบริษัทที่ไม่มีความจำเป็นต้องเกี่ยวข้องเลยสักนิดเรียกพบตั้งสองครั้งติดกัน"อือ หงุดหงิดชะมัด""วันนี้เรื่องอะไรอีกล่ะ อย่าบอกนะว่าเรียกแกไปต่อว่าเรื่องเมื่อวานอีก""เปล่าหรอก แต่เขาเสนอให้ฉันเป็นพี่เลี้ยงไคเรน ไม่สิ...เขาไม่ได้เสนอแต่เป็นความต้องการของลูกเขาต่างหาก""มันก็ดีไม่ใช่เหรอ แกบอกว่าชอบไคเรนไม่ใช่เหรอ แล้วยังได้เงินอีก อะไรทำให้แกหงุดหงิด""ชอบลูกแต่ไม่ชอบพ่อของเขาน่ะสิ ดูถูกกันอยู่นั่น เขาบอกว่าฉันไม่มีคุณสมบัติพอจะเป็นพี่เลี้ยง ถ้าลูกชายเขาไม่ขอก็ไม่มีทางที่เขาจะให้ฉันเป็น""แล้วแกก็เลยประชดโดยการตอบตกลง?""อือ" ยัยมะปรางถามราวกับนั่งอยู่ในใจ สมแล้วกับที่เป็นเพื่อนสนิทของฉันถึงสิบกว่าปี"ถ้าแกคิดสักนิดแกก็จะรู้ว่าการเป็นพี่เลี้ยงคือการที่แกย้ายไปอยู่บ้านเขา ทีนี้แกก็
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 09 พี่เลี้ยงคนใหม่

"นาน่า" เสียงเล็กที่คุ้นหูดังขึ้นมาแต่ไกล ก่อนที่จะวิ่งไปกอดขานานะที่เพิ่งเดินทางมาถึงบ้านใหญ่แห่งตระกูลเคลวานกรุ๊ปที่ยังทำเธออึ้งไม่หาย เพราะมันไม่สามารถเรียกบ้านได้เต็มปากแต่มันควรจะใช้คำว่าคฤหาสน์สุดหรูถึงจะเหมาะสม ถ้าเทียบกับหอพักที่เคยอยู่ของเธอแล้วที่นั้นก็ไม่ต่างจากรูหนูของที่นี่"ว่าไง..." นานะย่อตัวลงไปคุยกับเด็กน้อยในอ้อมกอด ซึ่งความดีใจของเธอในตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากไคเรนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง แถมยังอยู่ในฐานะพี่เลี้ยงจำเป็นให้อีกด้วย"ผมดีใจมาก" ไคเรนเอ่ยด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข ในขณะที่นานะยู่หน้าลงแล้วชี้นิ้วใส่เขาที่ไม่เจอกันไม่กี่วันก็ลืมคำสอนของเธอเสียแล้ว"ผมดีใจมากครับ นาน่าจะมาอยู่กับผมแล้ว" เท่านั้นหญิงสาวก็อมยิ้มขึ้นมา แล้วขยี้ลุ่มผมของเด็กที่เชื่อฟังสอนง่ายตึกตึกแต่ฝีเท้าหนักเดินสม่ำเสมอของคนมาใหม่ทำให้นานะต้องผละสายตาไปมอง ก่อนที่จะเห็นว่าเป็นท่านประธานหรืออีกตำแหน่งคือเจ้านายที่ว่าจ้างในครั้งนี้ก็คลายยิ้มลง จากยิ้มกว้างเต็มใจก็เป็นรอยยิ้มฝืน ๆ แทน หรือจะเรียกว่ายิ้มธุรกิจประมาณนั้น"สวัสดีค่ะท่านประธาน" ร่างสวยรีบยกมือไหว้อย่างนอบน้อม"อยู่ที่นี่เร
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 10 ขาดความรัก

"นาน่าผมทำการบ้านเสร็จแล้ว" เด็กน้อยเงยหน้ามาบอกฉันพร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า เราอยู่กันที่สวนหย่อมข้างบ้านเพราะไคเรนบอกว่าไม่อยากทำการบ้านในห้อง ซึ่งฉันก็เห็นด้วยเพราะเวลาค่อนข้างเย็นแบบนี้ในห้องปิดมิดชิดเห็นทีก็มีแต่ความอึดอัด สู้ออกมารับลมท้าแดดข้างนอกกลับรู้สึกสดชื่นมากกว่า"ถ้างั้นทำการบ้านเสร็จแล้ว เรามาหาอะไรเล่นดีไหม" ฉันออกความคิดเห็น ทันใดนั้นเด็กน้อยก็ตาเป็นประกายพยักหน้ารัว ๆ ให้ฉัน"เราเล่นอะไรกันดี" ฉันทำหน้าครุ่นคิด วันนี้จะเอาอะไรมาสอนประสบการณ์เด็กน้อยคนนี้อีกดี"นาน่าสอนผมพับกระดาษอีกได้ไหมครับ" ติดใจการเล่นรถแข่งแล้วล่ะสิ"ได้สิ แต่วันนี้เรามาพับจรวดกันดีไหม" จรวดสิ่งประดิษฐ์ที่เด็กบ้าน ๆ ไม่มีใครไม่รู้จัก"ครับ ผมอยากพับจรวด" เท่านั้นใบหน้าเด็กน้อยก็มีแต่ความตื่นเต้น แปลกดีสำหรับเด็กทั่ว ๆ ไป ต่างอยากได้รถบังคับเครื่องบินบังคับเครื่องใหญ่ แต่สำหรับไคเรนที่ครอบครัวให้ได้ทุกอย่างกลับตื่นเต้นกับอะไรง่าย ๆ ที่ฉันเสนอให้เสมอ ซึ่งมันน่ารักสำหรับฉันมาก เขาทำให้ฉันเหมือนได้ย้อนวัยกลับมาเป็นเด็กวิ่งเล่นกับพี่น้องอีกครั้งระหว่างที่ฉันกำลังสอนวิธีการพับกระดาษเสียงติดเครื่อ
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 11 ไข่ตุ๋นสานสัมพันธ์

ทั้งธันวาและไคโรที่เพิ่งกลับมาถึงต่างชะงักเท้าพร้อมกัน ดวงตาสองคู่ทอดมองคนที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟากว้างของห้องรับแขก"ให้ผมปลุกเธอให้ไหมครับนาย" มือขวาออกความคิดเห็น"ไม่เป็นไร กูจัดการเองมึงไปพักเถอะ" ทว่าชายหนุ่มกลับส่ายหน้า แล้วพยักเพยิดให้ธันวากลับไปพักผ่อนตามสมควร โดยที่เขายกข้อมือดูนาฬิกาที่แสดงเวลาตีหนึ่งของอีกวัน ก่อนที่จะเดินไปยืนตรงหน้าคนนอนหลับพร้อมส่งเสียงเรียกให้เธอตื่นขึ้นมา"นานะ" แค่ครั้งเดียวคนรู้สึกตัวง่ายก็ค่อย ๆ ลืมตา มือเรียวขยี้ตางัวเงียราวกับเด็กน้อย กว่าจะปรับสายตามองคนปลุกได้เล่นไคโรส่ายหัวกับความเป็นเด็กห้าขวบของเธอไม่หยุด"ป้านิดไม่บอกเหรอว่าห้องนอนเธออยู่ตรงไหน?""บอกค่ะ" หญิงสาวหยัดยืนมาเผชิญหน้า ที่เธอต้องมาหลับตรงนี้ก็เพราะรอคุยกับเขานั้นแหละ"รู้ว่าห้องอยู่ไหน แล้วทำไมไม่นอนในห้อง หรือชอบนอนโซฟา?" นานะกลอกตากับคำถามกวนไม่เลิก ก่อนที่จะผุดยิ้มแห้ง ๆ เพราะดันทำในสายตาเขาพอดี"หนูรอคุณนั้นแหละ ว่าแต่คุณเพิ่งกลับเหรอคะ?" ดึกกว่าที่เธอคิดไว้เสียอีก ไม่รู้ว่าเผลอฟุบหลับหน้าเอกสารตั้งแต่ตอนไหน"อืม แล้วรอทำไม?""หนูมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณ เรื่องของไคเรน"
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 12 หัวใจเต้นแรง

"หน้าตาสดใสเชียวนะคุณพี่เลี้ยงมือใหม่" ทันทีที่นานะมาถึงที่ฝึกงานแผนกการตลาดบริษัทใหญ่โต ไม่วายที่เสียงหวานของเพื่อนสนิทจะดังแซวแถมยังยกยิ้มหน้าตากรุ้มกริ่มเหมือนคนคิดไปไหนต่อไหน"ฉันก็ปกตินั้นแหละ จ้องจะแซวฉันท่าเดียว" นานะรีบส่ายหัวปฏิเสธ เธอไม่มีอะไรที่จะต้องสดใสเพราะชีวิตตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไรกับก่อนหน้านี้เลย ยกเว้นการย้ายไปอยู่บ้านของประธานบริษัททว่าที่เหลือก็ยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม"ไปอยู่วันแรกเป็นยังไงบ้าง ตกหลุมรักท่านประธานหรือยัง""ยัยปราง!" นานะถลึงตาใส่เพื่อนทันใด สายตาล่อกแล่กกลัวคนรอบข้างจะได้ยิน ยิ่งคำถามล่อแหลมของเพื่อนใครผ่านมาได้ยินคงเข้าใจผิดแน่ ๆ แต่ก็โชคดีที่เวลานี้ยังไม่มีใครมาถึงบริษัท"คุยอะไรกันสาว ๆ" ยังไม่ทันนานะจะดุเพิ่ม เสียงเข้มของใครอีกคนในชุดนักศึกษาก็เดินมาถึงพอดี เขายิ้มทักทายสองสาวด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรที่ทำสาว ๆ หลายคนเห็นก็ระทวย ก่อนที่จะทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้ข้าง ๆ มะปรางแล้วร่วมวงสนทนาด้วยอีกคน"คุยกันเรื่องทั่วไปนั้นแหละ แต่วันนี้นายมาเช้านะธีโอ" ธีโอหนุ่มนักศึกษาฝึกงานอีกคนของแผนกการตลาด ทว่าอยู่คนละมหาวิทยาลัยแต่เมื่อได้ฝึกงานพร้อมกันจึงเริ่มสนิท
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more

[พ่ายรักท่านประธานลูกติด] บทที่ 13 เปลี่ยนความคิด

เช้าวันหยุดสุดสัปดาห์เป็นวันหยุดแรกที่นานะอาศัยอยู่บ้านหลังใหญ่ของท่านประธาน วันนี้เธอตื่นแต่เช้าไม่ได้ต่างจากวันทำงาน เพราะก่อนจะทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงของไคเรนเธอยังคงต้องทำหน้าที่ของตัวเองโดยการปัดกวาดเช็ดถูห้องนอนที่ใหญ่โตและนำผ้าลงไปซัก"นาน่า" ทันทีที่นานะเปิดประตูออกมาด้วยสภาพถือตะกร้าใบโตบรรจุเสื้อของตัวเองในนั้น เสียงใสพร้อมเจ้าของร่างก็ดังขึ้นแล้วรีบวิ่งเข้ามากอดขาเธอแน่น แน่นอนว่าจะเป็นใครไม่ได้ถ้าไม่ใช่เจ้าเด็กวัยสี่ขวบที่มีวันหยุดเป็นวันเดียวกันพักหลัง ๆ เขาเริ่มเป็นเด็กที่สดใสขึ้น ยิ้มง่ายเพราะได้รับความรักจากพ่อที่มีเวลาให้มากขึ้น จากพี่เลี้ยงที่คอยอยู่เป็นเพื่อนเล่นและเพื่อนทานข้าวทุกวัน"ทำไมวันหยุดถึงตื่นเช้าจังคะ" นานะถามอย่างสงสัย ถ้าเป็นเด็กคนอื่นในวันหยุดก็คงจะนอนขี้เกียจในห้องไปแล้ว แต่แปลกที่เด็กคนนี้ตื่นเช้าเช่นทุกวัน ทั้งยังอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเสียด้วย"ผมไม่เคยตื่นสายครับ""เป็นเด็กดีจัง...ถ้างั้นไคเรนไปรอในห้องก่อนนะครับ นาน่าขอไปซักผ้าก่อนแล้วจะรีบไปสอนการบ้านนะ""ผมไปด้วยได้ไหมครับ?""หื้ม?" ร่างบางเลิกคิ้วขึ้น"ผมเบื่อครับ ผมอยากไปด้วย""ถ้าไปด้วยก
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more
PREV
1
...
45678
...
22
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status