All Chapters of Bad Tiger เดิมพันรักสุดร้าย: Chapter 41 - Chapter 50

แม่บ้านเป็นคนเดินมาส่งไทเกอร์ที่หน้าห้องของใบเฟิร์น จากที่คิดว่าตัวเองไม่เคยกลัวสิ่งไหนมาก่อนในโลกนี้ ตอนนี้เขากลับกลัวเธอจะไม่ให้อภัย กลัวว่าเธอจะไล่เขาออกไปจากบ้าน แล้วจะจับกดก็ไม่ได้เพราะว่าที่พ่อตาสั่งไว้ ไม่ให้ทำอะไรลับหลัง ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! มือหนายกขึ้นเคาะประตูห้องเธอสามครั้งก่อนจะถอยออกมายืนอีกฝั่งหนึ่ง ไม่ให้คนในห้องเปิดประตูออกมาเห็นว่าเขายืนอยู่ แกร๊ก!!! เสียงประตูเปิดออก หลังจากเขาเคาะไปได้ไม่นาน เขาเลยค่อย ๆ ก้าวขาไปยืนตรงหน้าเธอ "ว้ายยย พี่ขึ้นมาได้ยังไง ลงไปนะไอ้บ้า" ตอนแรกเธอตกใจส่งเสียงออกมา แต่ทว่าคงจะนึกว่าเขาขึ้นมาแบบไม่ถูกต้อง ประโยคหลังเธอเลยลดเสียงเบาลงเป็นเสียงกระซิบแทน "ลงไปนะ พูดไม่รู้เรื่องเหรอ พี่อยากตายหรือไง ถึงได้ทำอะไรบ้า ๆ แบบนี้" "อืม อยากตาย" เธอทั้งทุบทั้งตี ออกแรงผลักร่างแกร่งของเขาให้ลงไปด้านล่าง ใบหน้าสวยหันมองซ้ายขวาราวกับกลัวใครจะมาเห็นที่เขายืนอยู่ตรงนี้ ก่อนจะยอมแพ้เพราะเธอออกแรงผลักเท่าไหร่เขาก็ไม่ลงไปสักที เลยเปลี่ยนเป็นดึงข้อมือเขาให้เข้ามาหลบในห้องเธอแทน ทำเอาชายหนุ่มอมยิ้มออกมาทันที เพราะทุกอย่างกำลังเข้าทางเขา “พี่มั

“อย่ายั่วฉันนะใบเฟิร์น เธอก็รู้ว่าฉันทำอะไรได้บ้าง” “ไม่ได้ยั่วค่ะ” เขาจับแขนเล็กเปิดประตูรถและผลักดันตัวเธอขึ้นไปนั่งในรถทันที ส่วนเขาก็รีบก้าวขามาขึ้นรถฝั่งคนขับและสตาร์ทรถออกจากหน้าบ้านหญิงสาวทันที “ไม่ได้ พี่จอดรถเดี๋ยวนี้” “เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันให้แม่มาขอ” “บ้าไปแล้วเหรอ เราเพิ่งคืนดีกันเมื่อกี้เองนะ พี่เลี้ยวกลับไปส่งฉันเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นพ่อกับแม่คงไม่ให้ฉันออกมากับพี่อีก” “ก็บอกอยู่นี่ไง ว่ามีอะไรเกิดขึ้นฉันรับผิดชอบเอง ถ้าจะให้แต่งงานกันพรุ่งนี้ก็แต่ง” เขาเหยียบคันเร่งพาเธอมายังสนามแข่งรถของตัวเอง ซึ่งผิดคาดจากที่เธอคิดไว้ว่าเขาจะพาเธอกลับคอนโดของเขาเสียอีก “พี่พามาที่นี่ทำไม” “เธอคิดว่าฉันจะพาไปคอนโดล่ะสิ” เธอเม้มปากแน่น ใบหน้าขึ้นสีแดงก่ำเมื่อโดนเขาจับได้ตรง ๆ “ฉันอยากเปลี่ยนบรรยากาศ” “พี่ไทเกอร์ ฉันหมดคำจะพูดกับพี่แล้วจริง ๆ ไหนบอกฉันว่าจะปรับปรุงตัวไงคะ” “แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวกับเรื่องที่ฉันต้องปรับปรุงตัวตรงไหน" "....." "อ๋อหรือว่าเธออยากให้ฉันเปลี่ยนจากเอาบ่อย ๆ เป็นเอานาน ๆ ครั้งแบบนั้นเธอจะทนได้หรือเปล่าล่ะ” “เออฉันเชื่อแล้วล่ะค่ะ ว่าฉันคงต้องทำใจให้ชิน

องศาขับรถกลับบ้านอย่างเหงา ๆ เขาไม่ได้เสียใจที่แพ้ เขารู้ตัวตั้งแต่แรกแล้วว่าครั้งนี้ต้องให้ซีนไทเกอร์กับใบเฟิร์น แต่ทว่าพอใบเฟิร์นบอกจะนัดปั้นแป้งให้เขาหากเขาเป็นผู้ชนะวันนี้ เขาก็ทำเต็มที่ที่สุดแล้ว แต่อย่างที่บอกไทเกอร์เตรียมตัวและเตรียมใจมาดีกว่าครั้งที่แล้ว เลยเอาชนะเขาไปได้ ครืด! ครืด! เสียงโทรศัพท์สั่นอยู่ตรงคอนโซลหน้ารถ ชายหนุ่มเอื้อมหยิบมามองหน้าจอ เห็นรายชื่อโทรเข้ามาคือใบเฟิร์น หัวคิ้วก็ขมวดเข้าหากันทันที เธอคงไม่ได้โทรมาเยาะเย้ยเข้าหรอกใช่ไหม “ฮัลโหล” (ถึงพี่จะแพ้ แต่ฉันก็มีของขวัญให้พี่ค่ะ ในฐานะที่พี่คอยช่วยเหลือฉันมาตลอด) “ตอนนี้พี่ไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น” (ไม่อยากเจอเพื่อนฉันแล้วเหรอคะ) องศาขยับตัวเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อนี้ แต่ทว่าก็ยังประคองสติให้ขับรถไปตามทาง จนกระทั่งรถจอดติดไฟแดงพอดี เขาเลยหันมาโฟกัสกับปลายสาย “เขาไม่อยากเจอพี่” (แล้วพี่ทำอะไรเขาล่ะคะ ปกติแป้งไม่เคยกลัวใครนะคะ) “กลัวกับเกลียดเหมือนกันที่ไหน” (เพิ่งรู้ว่าพี่องศาขี้น้อยใจด้วยนะคะ เพื่อนฉันไม่ได้เกลียดพี่หรอกค่ะ ข้อนี้ฉันรู้ดี) “ไม่ได้เกลียดแต่ไม่ยอมรับสาย ไม่อ่านข้อความ แบบนี้ห

ช่วงนี้ที่สนามแข่งกำลังจัดการแข่งขันรถยนต์ระดับประเทศอีกแล้ว ทำให้ไทเกอร์แทบไม่มีเวลาส่วนตัวกับแฟนสาว ตอนนี้เขาคบกับใบเฟิร์นครบหนึ่งปีพอดี เวลาที่ผ่านมาก็มีทั้งสุข ทั้งเศร้า มีรอยยิ้มและมีทะเลาะกันบ้าง ตามประสาคนที่อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา จะห่างกันแค่ช่วงที่สนามแข่งมีการแข่งขันเท่านั้น อย่างวันนี้เขาก็โทรหาให้เธอมาหาเขาที่สนาม เพราะวันนี้คือวันสุดท้ายของการแข่งขัน ซึ่งเธอก็ตอบรับทันที โดยเธอบอกเขาว่าจะมาถึงสนามแข่งตอนหนึ่งทุ่ม เพราะมีนัดกับปั้นแป้งไปช็อปปิ้งกันตามประสาผู้หญิง “กูกลับก่อนนะ รันเวย์ไม่ค่อยสบาย” ฟรินท์เองก็ยุ่งจนหัวหมุนในแต่ละวัน เขาต้องวิ่งวุ่นที่บริษัทและสนามแข่ง เพราะไม่อยากให้เพื่อนจัดการคนเดียว แค่เขาเข้ามาช่วยดูหลาย ๆ ส่วน เพื่อให้ไทเกอร์ได้พักผ่อนบ้าง “แล้วมึงช้าอยู่ทำไมว่ะ หลานกูไม่สบาย ทำไมพี่เรนไม่โทรหากูเลยว่ะ” “มึงอ่ะ เมื่อไหร่จะแต่งงาน”ฟรินท์เลิกคิ้วถามเพื่อน เพราะเขามั่นใจแล้วว่าตอนนี้ไทเกอร์พร้อมจะมีครอบครัวแล้วจริง ๆ อีกอย่างแม่ยายของเขาก็ถามไถ่อยู่ตลอดว่าไทเกอร์มีแง้มเรื่องแต่งงานให้ฟังบ้างหรือเปล่า ท่านไม่อยากให้ลูกชายอายุเลยสามสิบไปแล้ว ถึงจะมีลู

กลีบกุหลาบโปรยปรายอยู่บนผ้าปูสีขาวสะอาด กำลังกระพือขึ้นลง เพราะการขยับตัวของบ่าวสาวในคืนเข้าหอ ไทเกอร์โน้มใบหน้าลงประกบจูบอย่างดุดัน รสจูบหนักแน่นจนแทบทำให้ใบเฟิร์นหายใจไม่ทัน ก่อนจะผ่อนคลายลงเป็นความอ่อนโยนอบอุ่นที่แฝงความโหยหา มือแกร่งค่อย ๆ ไล้ไปตามเรือนร่างสมส่วนที่สั่นสะท้านของเธอ ปลดปล่อยพันธนาการของชุดเจ้าสาวทีละชิ้นช้า ๆ เสียงเนื้อผ้าเสียดสีกับผิวกายขาวผ่องดังแผ่วเบาแต่กลับยิ่งปลุกเร้าอารมณ์คนทั้งคู่ให้รุนแรงขึ้น สายตาชายหนุ่มมีทั้งความหลงใหลและการอยากครอบครองอย่างชัดเจน "วันนี้เฟิร์นสวยมาก สวยจนพี่อยากจะเข้าไปต่อยหน้าคนในงานทุกคนที่จ้องมองเมีย" คนตัวเล็กพยายามหลบสายตาเพราะความเขินอาย แต่กลับถูกเขายกคางขึ้น บังคับให้สบตากัน "อย่าหลบตา คืนนี้พี่ต้องการเห็นหน้าเมียตลอดเวลาที่พี่จะทำให้เมียมีความสุข"น้ำเสียงทุ้มต่ำทำให้เธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วทั้งร่าง เมื่อร่างกายไม่มีสิ่งใดกั้นขวางอีกต่อไป ฝ่ามือหนาก็เริ่มการสัมผัสแนบผิวเนื้อนุ่มอย่างชัดเจน ความอุ่นซ่านจากผิวกายของคนตัวสูง โอบล้อมร่างกายเธอไว้อย่างแนบแน่น เสียงหอบหายใจประสานกันไปกับการเคลื่อนไหวของฝ่ามือหนาที่เริ่มเร่าร้อนข