ตอนที่45 คำเรียกแทนตัว

ใบเฟิร์นพ่นลมหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะอยู่ในรถที่ตอนนี้ไทเกอร์กำลังขับพาเธอไปทานข้าวกับครอบครัวของเขา ถึงจะเคยเจอหน้าพ่อกับแม่ของเขาแล้ว แต่ตอนนั้นก็เป็นการพบเจอไม่เป็นทางการ เหมือนวันนี้ที่เธอต้องเข้าไปที่บ้านของเขาโดยตรง

“กลัว?”

“กลัวสิคะ”

“เธอเคยเจอพ่อแม่ฉันแล้ว กลัวอะไรก็แค่กินข้าวกันธรรมดา”

“ไม่เหมือนกันค่ะ วันนั้นเจอที่สนามแข่ง ไม่ได้พูดคุยอะไรกันมาก แต่วันนี้ต้องนั่งทานข้าวโต๊ะเดียวกันนะคะ แล้วไหนจะพี่สาวของพี่ น้องชายของพี่ แล้วมีพี่ฟรินท์อีก”

“ทุกคนเธอเคยเจอหมดแล้วนะ ไม่มีอะไรต่างหรอก”

ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ใจเธอก็ยังเต้นรัว เพราะรู้สึกประหม่า ตอนที่รถของเขาเลี้ยวเข้ารั้วบ้านหลังใหญ่ เธอก็รู้สึกลนลานจนปวดฉี่ทันที ทำเอาไทเกอร์หลุดขำออกมากับอาการของเธอ

“ทนไหวไหม อย่างน้อยก็ต้องสวัสดีผู้ใหญ่ก่อนนะ”

“พี่อย่าขำสิ ฉันกังวลไปหมดแล้วนะ”

เธอสะบัดหน้าใส่เขาทันที เธอตื่นเต้นจะตายอยู่แล้ว แต่เขากลับยืนหัวเราะเธอเหมือนเป็นเรื่องตลก จนกระทั่งมีคนเดินออกมาจากบ้านของเขา เพราะเราสองคนมัวแต่เถียงกันตรงหน้าบ้าน ไม่เดินเข้าไปในบ้านสักที

“ทำไมยังไม่เข้าบ้านลูก”

“สวัสดีค่ะ”

ใบเฟิร