All Chapters of Bad Tiger เดิมพันรักสุดร้าย: Chapter 61 - Chapter 70

เสียงครางหวานดังคลอออกมาเป็นระยะ บ่งบอกว่าเธอกำลังเสียวซ่านจนหยุดไม่ได้ ชายหนุ่มสูดปากแรง ๆ เมื่อก้มมองจุดกลางกายที่เชื่อมต่อกัน มีหยาดน้ำสีใสกระเด็นออกมาในจังหวะตอกอัดหนักหน่วงของเขา “มะ ไม่ไหวแล้วฟรินท์ อ๊าสส”เรนเดียร์หลับตาพริ้ม รองรับแรงกระแทกที่ดิบเถื่อนของเขา เธอเสียวจนภายในร่างกายปั่นป่วนจนยากจะควบคุม รับรู้ได้ถึงร่องรักที่ดูดกลืนลำรักของเขาที่กำลังครูดเข้าออกอย่างถี่รัว “เสร็จเลยเรน อ๊าสส”เสียงทุ้มออกคำสั่ง ก่อนจะเร่งเอวสอบเร็วขึ้นเพื่อส่งคนตัวเล็กให้ถึงฝั่งฝันก่อนเขา เมื่อร่างบางกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจนเอ่อล้น เขาก็เริ่มกระแทกตัวตนแรง ๆ อีกครั้ง คราวนี้ไม่มีช่องว่างให้คนตัวเล็กได้หายใจ เขาถาโถมความเป็นชายใส่เธออย่างบ้าคลั่ง จนหญิงสาวที่เพิ่งปลดปล่อยเสียวสะท้านขึ้นมาอีกหน ร่องรักหดเกร็งบีบรัดตัวตนเขาแรงขึ้น ใช้เวลาขยับต่อจากนั้นไม่นาน ทุกอย่างก็สิ้นสุดลงตรงที่เอ็นร้อนปลดปล่อยลาวาอุ่นร้อนเข้าไปในร่องรักของเธอ พร้อมกับสะโพกหนาที่กระตุกสั่นเกร็งและเสียงคำรามที่ดังขึ้น “อึก อ๊าสส” หลังจากพายุสวาทจบลง เรนเดียร์ก็ลุกขึ้นมาจะทำอาหารเย็น เธอไม่ได้เป็นแม่บ้านแม่เรือนอะไ

เรนเดียร์ขยับตัวลุกขึ้น เอามือจับหัวของตัวเอง ตอนนี้เธอรู้สึกหนักตรงหัวมากจนลุกแทบไม่ไหว อาจเพราะเมื่อคืนเผลอดื่มมากไปหน่อย แต่วันนี้เธอต้องกลับแล้ว เพราะมีงานที่บริษัทต่อและลางานไว้แค่วันเดียว แต่ทว่าเธอไม่ได้บอกฟรินท์ว่าจะกลับวันนี้ และเพิ่งรู้เมื่อวานว่าเขาจองห้องพักไว้สองคืน เมื่อเห็นความตั้งใจของเขา มันยิ่งทำให้เธอไม่กล้าบอกเขา เลยตัดสินใจส่งข้อความหาอัทธ์เลขาส่วนตัวให้มารับ โดยบอกเขาไว้ว่าให้ทำเหมือนมีเรื่องด่วนที่บริษัทและต้องมารับเธอกลับทันที หันไปมองร่างสูงของฟรินท์ที่ยังนอนเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่ เมื่อคืนเธอจำได้ว่าเขาอุ้มเธอกลับมาจากดินเนอร์ และเราสองคนก็ร่วมรักกัน แต่แค่รอบเดียวเธอก็สลบไปทันที “เห้อออ” ถอนหายใจออกมาและขยับตัวลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวของตัวเองให้เสร็จเรียบร้อยก่อน แล้วค่อยออกมาปลุกเขา เธอจะได้ฉวยโอกาสนี้จัดกระเป๋าเสื้อผ้าให้เรียบร้อยด้วย เพราะเธอนัดให้อัทธ์มารับตอนบ่ายโมง “ตื่นได้แล้วฟรินท์ ฉันหิวแล้ว” ชายหนุ่มขยับตัว ลืมตามองหน้าหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเตียงก็นึกสงสัยที่เห็นเธอแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว และดูเหมือนจะอาบน้ำแล้วด้วย หันมองนาฬิกาตรงข

เมื่อเรนเดียร์กลับไปแล้ว คนตัวสูงก็เดินกลับบ้านพัก ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง หยาดน้ำตาผุดซึมออกมาด้วยความคับแค้นใจ เขาปล่อยให้เธอมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเขามากเกินไป จนเขาสูญเสียความเป็นตัวเองเพราะเธอ ถ้าเขาดื้อและไม่ยอมเธอแบบนี้ ป่านนี้เขาก็ไม่ต้องเจ็บปวดแบบนี้อยู่คนเดียวมือหนาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง กดเบอร์โทรออกหาคนเป็นแม่ เขามีธุระสำคัญอยากคุยกับท่านตอนนี้ รอไม่นานเสียงหวานก็ส่งมาตามสาย(ว่าไงคะ ลูกชายแม่)“…..”(มีอะไรหรือเปล่าฟรินท์? ลูกอยู่ระยองไม่ใช่เหรอ เห็นพ่อบอกแม่ว่าลูกลางานสองวัน)“ครับ ผมอยู่ระยอง”(ไปพักผ่อนกับใครตั้งสองวัน แม่หวังได้หรือเปล่าลูก)“หวังไม่ได้ครับ เพราะผมอยู่คนเดียว”ในห้องที่ยังได้กลิ่นกายของผู้หญิงที่เพิ่งกลับไปไม่ถึงชั่วโมง อันนี้เขาต่อในใจ ไม่ได้พูดออกไปให้คนเป็นแม่รู้(เห้อออ แม่ไม่หวังแล้วก็ได้ จะเชื่อคำของพ่อแล้วนะ ว่าคู่ของลูกต้องให้ลูกเป็นคนหาเอง ตอนนี้เนื้อคู่ของลูกคงยังหาลูกแม่ไม่เจอล่ะมั้ง แต่อย่าให้เลยสามสิบไปนะ แม่อยากอุ้มหลานเร็ว ๆ)“ถ้าแม่อยากอุ้มหลานเร็ว ๆ ก็หาให้ผมสิครับ”เสียงปลายสายเงียบไปอึดใจหนึ่ง เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ไม่ใช่ค

เธอกำลังลังเลว่าจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้เพื่อนฟังดีไหม แต่ตอนนี้เธออยากจะปรึกษาใครสักคนเรื่องนี้ ถึงแม้ว่าอาจจะโดนเพื่อนโกรธแต่ก็อยากจะระบายให้เพื่อนฟัง “คืองี้….” “อ้าว พี่เรนมานานยังคับ”เรนเดียร์หันไปมองตามเสียงเรียก ก็เห็นเจ้าของผับที่เธอกำลังนั่งอยู่เข้ามาทักทายเธอ “เพิ่งมาไม่นาน...ว่าแต่วันนี้เพื่อนไม่มาเหรอ ถึงได้มาเดินอยู่ข้างล่างได้”คนตัวเล็กคิ้วขมวดเมื่อเห็นรอยยิ้มของธันเดอร์ “มาสิครับ แต่ผมไม่อยากรบกวนเวลาส่วนตัวของเพื่อน” “เวลาอะไรธัน พี่ไม่เข้าใจ”เรนเดียร์หันไปมองตามสายตาของน้องชายคนสนิท ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อเห็นว่าโต๊ะชั้นสองวีไอพีด้านบน มีใครนั่งอยู่ตรงนั้น และที่สำคัญไม่ได้นั่งอยู่คนเดียว แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ด้วย “ฟรินท์นิ เขามากับใคร?” น้ำเสียงเรนเดียร์สั่นเทา ใจเธอเต้นรัวเร็ว เมื่อเห็นภาพที่ฟรินท์กำลังนั่งใกล้กับผู้หญิงคนหนึ่ง และที่สำคัญเธอไม่ได้เป็นเด็กในผับของธันเดอร์แน่นอน เพราะไม่ได้แต่งตัวเหมือนเด็กเสิร์ฟหรือเด็กนั่งดริ้งของผับ “ตอนแรกก็เป็นผู้หญิงที่แม่มันนัดให้ไปกินข้าวกันเมื่ออาทิตย์ก่อน แต่ตอนนี้ผมไม่แน่ใจ”ธันเดอร์ยิ้มล้อเลียนเพื่อนสนิทโดยไ

ฟรินท์ผลักร่างเล็กลงไปบนที่นอนด้วยความแรง ที่ผ่านมาไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่เคยใช้อารมณ์กับเธอมาก่อน แต่วันนี้เธอผลักให้เขากลายเป็นอีกคนอย่างสมบูรณ์“เธออยากให้ฉันร้ายใช่ไหมเรน เธออยากได้ผัวแบบนั้นเหรอว่ะ!!!”“ฉันไม่มีผัว!!!”เรนเดียร์ตะโกนออกไปสุดเสียง เธอสะบัดตัวหนีการเกาะกุมของเขา แต่แรงเธอเท่ามดสู้แรงผู้ชายตัวโตแบบเขาไม่ได้ ทำให้ตอนนี้แขนเล็กทั้งสองข้างของเธอถูกเขาตรึงไว้ข้างตัว“แล้วฉันที่เอาเธอมาสามปี ไม่ใช่ผัวเธอเหรอว่ะ เอาสดด้วยนะ ไม่เคยใส่ถุง”“หึ ไม่ใช่ นายกับฉันเราก็แค่เอากัน แต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคนมักงะ...”ฟรินท์กดจูบลงไปบนริมฝีปากที่กำลังเผยอออกของเธอ เขาขบเม้มริมฝีปากเธอด้วยความรุนแรง ดิบเถื่อน ไม่มีความอ่อนโยนผสมอยู่ในนั้นแม้แต่นิดเดียว จูบเพื่อลงโทษที่เธอพูดจาไม่เข้าหูเขา ขบกัดจนได้รสชาติฝาดของเลือดติดปลายลิ้น ไม่รู้ว่าเป็นเลือดของใคร เพราะความเจ็บปวดได้แปรเปลี่ยนเป็นความชินชา จนเมื่อเขาเห็นเธอนิ่งไม่ขยับร่างกายเลยผละริมฝีปากออกมามองหน้าเธอ“เป็นไงรสชาติจูบของผัวเธอ”“…..”“มองหน้าฉันแล้วตอบมาเรน”มือหนาบีบคางเล็กให้หันมามองหน้าเขา ดวงตากลมโตแดงก่ำ แต่ทว่