Amelia's POV Sobra na.Sawa na ako.Sawa na sa mga bulungan, sa mga tingin, sa mga tsismis na umiikot sa office — lahat dahil sa kanya.All week, pinilit kong magpaka-professional. Head down, no reactions, no drama. I told myself, “Be the bigger person, Amelia.”Pero habang tumatagal, nare-realize kong minsan, ‘yung katahimikan, mukha ring pag-amin. And I was done letting people think I was guilty of something I didn’t do.By Friday, napuno na ako.Pagkakita ko sa assistant ni Adrian na lumabas ng office niya, hindi na ako nag-isip. Diretso akong pumasok.Nando’n siya — calm as ever. Suot ‘yung mamahaling suit na parang gawa sa purong kayabangan.“Miss Cruz,” he said without even looking up, pen moving over some document. “You’re early.”“I’m angry.” I shot back.Tumigil ‘yung ballpen niya. Then slowly, tinaas niya ‘yung tingin — ‘yung malamig na gray eyes niya na parang kayang maghiwa ng kaluluwa.“Angry?” he repeated, calm pero may halong challenge. “About what, exactly?”“Don’t,”
Huling Na-update : 2025-10-24 Magbasa pa