All Chapters of อัญมณีอสูร: Chapter 101 - Chapter 110

“ไม่อยากกิน งั้นก็ฉีดเพิ่มอีกสักครั้งแล้วกันนะ...” สิ้นเสียง...เขาโน้มปิดริมฝีปากที่ร้อนนิดๆ ไม่รอเสียงประท้วงซึ่งไม่รู้ว่าจะมีเหรอเปล่า เมื่อเรียวลิ้นฉกลงเข้าไปในโพรงปากหวานเกี่ยวกระหวัดรัดรึงลิ้นร้อนในโพรงหวานนั้นทันที แรงราคะในกายกระตุ้นให้การสนองความเร้าร้อนอย่างไม่อาจยับยั้งได้ ยิ่งเขาได้รับการตอบสนองกลับในแบบที่ส่งไปยิ่งทวีความซ่านเสียวในเรือนกายให้ดุดันกวาดต้อนความหวานอย่างตะกละตะกลามมากขึ้น            หนูอัญไม่มีความจำเป็นที่จะต่อต้านชอว์และความรู้สึกของตัวเอง แม้เธอจะยังไม่โตสักเท่าไหร่ ไม่ประสีประสาเรื่องแบบนี้ แต่ด้วยมีนิสัยที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองเป็นเบื้องต้น เธอจึงยอมรับว่าชอบยามที่ชอว์แตะต้องร่างกายเธอแบบนี้เสียแล้ว แต่จะรักเขาหรือไม่ยังต้องรอดูกันต่อไป...อื้มมมมม เสียงครางดังอู้อี้ในคอเล็ก เมื่อชอว์เลื่อนนิ้วยาวของเขาสอดแทรกเข้าไปในโพรงแคบที่เปียกชื้นและขยับเสียดสีเข้าออกแบบที่หนูอัญชอบมากๆ ยามที่นิ้วเขาขยับเข้าๆออกๆเพราะเธอเสียวซ่าน ความรู้สึกนี้มันดีต่อร่างกายเธอจริงๆ ริมฝีปากหยักดูดด

ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าจากด้านนอกหลากหลายจังหวะบ่งบอกว่าคนหลายคนกำลังเดินกึ่งวิ่งเข้ามาด้านใน ชอว์มุ่นคิ้วทันทีที่เห็นหนูอัญอาละวาดโดยมีซีคอยรั้งเอาไว้ ฝีเท้าย้ำเข้าไปในเหตุการณ์ ชอว์และพวกต้องหยุดเมื่อมองพื้นที่เกลื่อนกลาดไปด้วยเศษแก้วเต็มพื้น            “เกิดอะไรขึ้น!!!” เสียงดังที่คุ้นเคยทำให้ทุกอย่างหยุดชะงักไม่เว้นแม้แต่หนูอัญ เธอหยุดดิ้นแต่สายตายังคงเอาเรื่องแอล ตึกตักตึก ชอว์เดินเข้าถึงตัวหนูอัญ ควับ!!! และคว้าตัวเธอไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ร่างบางก็เซถลาเข้าสู่อ้อมแขนของเขา ชอว์ไม่ต้องถามซ้ำดูจากสถานการณ์แล้วข้าวของที่เสียหายทั้งหมดนี้เป็นฝีมือหนูอัญอย่างแน่นอน “เป็นอะไรไป” ชอว์เอ่ยเสียงเบาลง ดวงตาจับจ้องดวงตากลมโตที่วาวโรจน์ด้วยแรงอาฆาต            “เค้ารู้ว่าภาระกิจของพวกเขาคืออะไร!!!!” หนูอัญเบิกตากว้างอย่างไม่ลดละหันกลับไปมองแอล            “แอลท

“หัวเราะเยาะ...เค้าเหรอ” หนูอัญที่พอมีแรงเอ่ย เธอพยายามเปล่งเสียงออกมาสลับกับการหอบหายใจที่ร่างกายยังต้องการอากาศอีกมาก            “ฉันเคยทำแบบนั้นกับหนูอัญที่ไหนกัน...” ชอว์ที่ไม่ได้อ่อนเพลียเท่า   หนูอัญเสียงตอบกลับของเขามั่นคงยิ่งนัก            “ชอว์...” พรึ่บ! หนูอัญขยับพลิกตัวนอนตะแคงข้าง สายตามองเข้าไปในดวงตาสีเทา ถึงเวลาที่เธอต้องเจรจากับเขาแล้ว “จะให้เค้าอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน...ตื่นมาตอนเช้าและรอฟ้ามืด และจบด้วยสิ่งนี้” อย่างหลังหนูอัญหมายถึงเซ็กส์ระหว่างเขากับเธอ ชอว์เคร่งเครียดเล็กน้อย เขาคาดการณ์ไว้อยู่แล้วว่าหนูอัญคงไม่อยู่ในกิจวัตรแบบนี้ได้นานนัก แต่นี้มันยังไม่ถึงสัปดาห์เธอก็ไม่ต้องการแล้วเหรอ            “อดทนก่อน...”            “แล้วเมื่อไหร่.

ใช่ๆ เขารู้มานานแล้วว่าแอลคือคนที่หักหลัง แอลเป็นพวกที่เลี้ยงไม่เชื่อง มันเป็นคนฉลาดเพราะติดตามเขามานาน แต่แอลน่าจะคิดทบทวนและรู้จักเขาให้มากกว่านี้ ชอว์เข้าใจวงการนี้ดีไม่มีมิตรแท้เขาไม่เคยให้ใครรู้แผนของเขาหมดทุกขั้นตอน แต่ละคนรู้ข้อมูลเท่าที่หน้าที่ของตัวเองเท่านั้น และข้อมูลที่เขาบอกกับแอลและซีมักจะหลุดออกไป ถ้าในเรื่องของท่านนายน ซีไม่ใช่คนหักหลังเพราะซีไม่เคยได้รับอนุญาตคุมงานนอกสถานที่ และซีก็ซื่อเกินไป การที่แอลจะหลอกล่อให้ซีเอ่ยบอกหน้าที่ของตนที่ต้องทำนั้นไม่ยาก ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ที่เขาได้รับคำเตือนจากแก้วตาในตอนนั้น แม้เธอจะไม่ระบุว่าคนที่หักหลังเขาเป็นใคร นั้นก็เพราะเธอเองก็ไม่รู้ แต่มีหลายครั้งที่คนของท่านนายนตัดหน้าเขา ถ้าคืนนั้นแก้วตาไม่แยกเขาออกมาจากแอลเขาก็คงต้องเสียตราราชทรัพย์ให้กับท่านนายนไปอย่างแน่นอน แต่สิ่งที่เขาไม่มีทางได้มาคือหลักฐานการฆ่าท่านปีดา เขาจึงต้องหาวิธีอื่น...            พึ่บ! แอลดึงมีดพกขนาดเล็กออกมา หนูอัญเบิกตากว้าง เธอต้องตกใจ ควับ! แอลดึงฟักออก มีดปลายแหลมขนาดเกือบฟุต ยา

“เจ้านาย!!!” ชอว์หมดสติทันทีที่ออกมาสู่ด้านนอกที่ท้องฟ้ามืดมิด ลูกน้องเขาหลายคนรีบยกร่างชอว์ขึ้นรถและขับออกไปทันที ส่วนหนูอัญถูกนำเข้าไปในรถอีกคันโดยมีซีคอยอยู่ข้างๆ รถสองคันวิ่งด้วยความเร็วน่าหวาดเสียวเพื่อไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดและอย่างเร็วที่สุด แต่คันแรกน่าเป็นห่วงยิ่งนัก ส่วนในรถอีกคัน ซีเอาผ้าเปียกที่ปิดหน้าหนูอัญออก ใบหน้าเธอ เนื้อตัวเธอเต็มไปด้วยเลือดที่ซีเดาได้ว่าไม่ใช่เลือดของหนูอัญเป็นส่วนใหญ่ แต่เขาก็ยังเห็นเสื้อผ้าของเธอเปียกชื้นจากมีการซึมของเลือดจากมาจากภายในร่างกายของเธอเอง แม้ไม่มาก แต่ซีก็ทำใจยากยิ่งนัก เมื่อเขาแหวกสาบเสื้อหนูอัญและเห็นร่องรอยเนื้อที่แตกจากการถูกฟาด “แอล ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้...ขับเร็วกว่านี้อีก!!!” ซีกระชากเสียงสั่ง หนูอัญน่าจะสลบไปเพราะแผลเหล่านี้ พรึ่บ! ซีดึงสาบเสื้อหนูอัญคืนกลับเข้าที่ ถ้าแผลเหล่านี้เกิดขึ้นบนร่างกายเขาเอง เขาสามารถดูมันได้ แต่พอมันเกิดขึ้นบนร่างบอบบางนี้  ซีเกิดอาการคลื่นไส้เพราะความเครียด หนูอัญจะเจ็บมากขนาดไหน...โถ่ววว!!! เด็กน้อย       &n