All Chapters of อัญมณีอสูร: Chapter 1 - Chapter 10

อิฐยืนกำหมัดแน่น เขาอยากจะชกหน้าแม่นี้นัก เธอลอยหน้าลอยตาใส่เขา เขารังเกียจความหน้าด้านหน้าทนของแม่ลูกคู่นี้ ที่เข้ามาเสวยสุขในบ้านที่พ่อกับแม่เขาลำบากลำบนสร้างขึ้นมา เขาเสียใจยิ่งนักเมื่อทุกอย่างมันลงตัวและดีขึ้นแม่เขาก็ดันมาตายไป หลังจากสิ่งที่ท่านได้สร้างมาอย่างยากลำบากเจริญรุ่งเรือง ท่านมีชีวิตบนความสบายได้แค่นิดเดียวเท่านั้น แล้วมันถูกต้องแล้วเหรอที่พ่อจะเอาเงินทองทรัพย์สินที่แม่เขาเหนื่อยยากลำบากมาทั้งชีวิตมาปรนเปรอสองแม่ลูกนี้ อิฐรู้สึกคับแค้นใจอย่างมาก ยิ่งเขาทำอะไรไม่ได้มากกว่าแค่ด่าทอ และดูเหมือนคำด่าทอก็ไร้ประโยชน์ที่จะให้สองแม่ลูกนี้สำนึก เขาก็ยิ่งหงุดหงิด อุ้ย! แก้วตาร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเธอกำลังจะเดินเข้าห้องนอนของตน แต่เธอก็ถูกดันจากใครที่ไม่ใช่ใครอื่น “นี่! เข้ามาในห้องฉันทำไม!!!” แก้วตาตวาดเสียงดัง และพยายามที่จะดึงแขนของตัวเองออกมาจากการเกาะกุมที่ใช้แรงมากเกินความจำเป็นของเขาออก ในขณะที่เขากำลังปิดประตูและล็อคอย่างเสร็จสรรพ “บ้านฉัน จะไปที่ไหนก็ได้” “ไอ้บ้า! ปล่อยฉันนะ” แก้วตาแสดงให้อิฐเห็นว่าเธอขยะแข

แก้วตาไม่มีแรงจะขยับและตอบโต้เขา พึ่บ พึ่บ พึ่บ อิฐขยับทันทีไม่ใช่แค่เธอที่รู้สึกทรมานเขาเองก็ไม่ต่างจากเธอ แต่เขาหาทางออกให้กับตัวเองได้อยู่แล้ว แรงตอดรัดของเธอมีมากขึ้น จนอิฐอัดแรงกระแทกใส่เธอไม่ยั้ง ความป่าเถื่อนที่เขามอบให้เธอทำให้เธอเจ็บปวดจนแทบจะสลบอยู่หลายครั้ง แต่เมื่อเธออยากจะหลับไปพร้อมกับความเจ็บปวดนี้ อิฐก็จะบีบเคล้นอกอวบของเธออย่างแรง “เธอทำให้ฉันเสียวดีจริงๆ” เฮ่อ เฮ่อ เฮ่อ อิฐยังคงขยับ แววตาบ่งบอกถึงความสุขและยิ่งมีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นใบหน้าเธอเจ็บปวด แท่งร้อนของเขาโอบล้อมไปด้วยหยาดเลือดและธารน้ำของร่างกายเธอที่เริ่มคุ้นชิน และตอบสนองกับความป่าเถื่อนของเขา เธอเสียวแล้ว แก้วตาที่ต้องกัดฟันอดทนต่อการกระทำย่ำยีที่อิฐมอบให้ ในสมองเธอคิดแต่ว่าเธอต้องผ่านมันไปให้ได้ เธอไม่มีทางฆ่าตัวตายแน่นอน แต่เธอจะทำให้อิฐอยู่บ้านหลังนี้ต่อไปไม่ได้ ร่างบางที่นอนถูกโยกให้ร่างกายขยับอย่างต่อเนื่องเมื่ออิฐไม่มีทีท่าจะสงบลงเลย แม้ความวาบหวามจะแผ่กระจายไปทั่วทุกอณูในทุกๆ จุดของร่างกายแล้วก็ตามแต่เธอก็พยายามข่มความรู้สึกของตัวเองไว้อย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้ ซ

...นี่แหละค่ะ ความเป็นมาของหนู หนูชื่ออัญมณี วัฒนา หรือเรียกสั้นๆว่า อัญหรือหนูอัญก็ได้ค่ะ ชื่อนี้คุณปู่เป็นคนตั้งให้หนู เพราะสำหรับท่านหนูมีค่าดั่งอัญมณี แม้หนูจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากความเกลียดชังและไม่ตั้งใจของคนที่เป็นพ่อและแม่แท้ๆก็ตาม ถ้าเรื่องของหนูเป็นนิยาย ป่านนี้ในบ้านหลังนี้ก็จะต้องมีครอบครัววัฒนาอาศัยอยู่กันอย่างมีความสุขทั้งห้าชีวิต นั่นก็คือ คุณปู่ คุณยาย คุณพ่อ คุณแม่ และหนู แบบนั้นเรียกว่าจบอย่างแฮปปี้เอ็นดิ่ง พ่อกับแม่ที่ทะเลาะเบาะแว้งก็จะต้องกลับมารักกันพรอตเรื่องนิยายที่หนูเคยอ่านมันเป็นแบบนี้ แต่เผอิญเรื่องมันไม่ได้เป็นแบบนั้นนะสิค่ะ สิบเก้าปีของหนูในบ้านวัฒนา กลับมีเพียงคุณปู่ คุณยายและหนูแค่นั้นค่ะ...เรื่องราวต่อจากนี้ต่างหากค่ะที่เป็นสาระ มันเป็นเรื่องของหนูค่ะ หนูขอแนะนำตัวอีกครั้งนะคะ หนูชื่ออัญมณี อายุครบสิบเก้าปีแล้ว หนูเกิดในเดือนตุลาคมที่ผ่านมา การจัดงานฉลองวันเกิดในวันนั้นของหนูยิ่งใหญ่มากๆ คุณปู่จัดงานให้อย่างสมฐานะของหนู หนูมีคุณปู่ที่ร่ำรวยมาก และท่านก็รักและตามใจหนูทุกๆอย่าง หนูเติบโตมาบนกองเงินกองทอง เสพสุขได้อย่างเต็มที่ตลอดสิบเก้า

“ลุง ลุง” หนูอัญเอ่ยเรียกคนขับรถที่เอนหลังพิงหลับอยู่บนเก้าอี้ใกล้ๆ รถที่จอดอยู่ “คุณหนู กลับกันเหรอยังครับ” “กลับค่ะ กลับเดี๋ยวนี้เลย” หนูอัญเปิดประตูด้วยตัวเองและก้าวขึ้นรถไปอย่างรวดเร็ว ตึก ตัก ตึก ตัก หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอรู้แต่ว่ามันแรงมากจนแทบจะทะลุอกมาได้ทุกเมื่อ หนูอัญโน้มตัวลงต่ำจนแทบจะนอนราบไปบนเบาะหลัง สำหรับคนขับรถคงคิดได้ว่าเธอคงเหนื่อยจากการไปวาดลวดลายเต้นรำกับเพื่อนๆมาเท่านั้น เมื่อกี้ถ้าเธอไม่บอกกำแพงมีชีวิตไปว่า แฟนเก่าตามราวี มีเหรอว่าเขาจะยอมให้เธอเอาตัวมาบดบังขวางกั้นสายตาพวกฆาตกรที่ตามมาเก็บงาน...เมื่อรถเข้าสู่ถนนหลัก เธอค่อยๆขยับตัวขึ้นมานั่ง สายตามองทอดออกไปนอกหน้าต่าง เธอหาได้ชมวิวหลังเที่ยงคืนไม่และเธอก็หาได้มองหาคนพวกนั้นไม่ เธอก็แค่อยากมองให้ชัดๆว่า เธอยังมีชีวิตอยู่และยังเป็นอิสระ ภาพตรงหน้าคือของจริง “ลืมๆ ลืมๆ” จู่ๆ เธอก็ตะโกนออกมาเสียงคับก้องในรถ เมื่อจู่ๆ กระจกก็สะท้อนดวงตาสองคู่ คู่หนึ่งของคนที่เหลือแต่ร่าง อีกคู่หนึ่งของอสูรในร่างคน หน้าเธอเปลี่ยนไปทันทีเหมือนคนกำลังใกล้ตาย “เอ่อ

“เชิญครับ! เป็นเกียรติของผมอย่างมากครับที่ได้ต้อนรับท่านชอว์” ชอว์ไม่ได้รู้สึกยินดีกับคำประจบของคนตรงหน้าเลยสักนิด ในทางตรงข้ามเขาเบื่อและเอือมระอาคนประเภทนี้อย่างมาก “ผมจัดที่ให้ท่านแล้วครับ”            ชอว์และลูกน้องที่ติดตามอีกสามสี่คนเดินตามเจ้าของสถานที่ ที่นี่เป็นผับย่านดังแถวพัทยา เขายอมนั่งรถจากกรุงเทพมาพบคนคนนี้ใช้เวลาการเดินทางสองชั่วโมงกว่าๆ เขาหวังว่าคงมีข่าวดีที่เป็นประโยชน์ให้กับเขานะ            สาวสวยและเครื่องดื่มถูกยกมาเสิร์ฟเอาอกเอาใจแขกอันทรงเกียรตินี้มากมาย เหล่าลูกน้องที่ได้ติดตามมาในครั้งนี้ได้รับอนุญาตหาความสุขให้กับตัวเองอย่างเต็มที่ เพราะวันนี้พวกเขาแค่มารับข่าวไม่ได้มาเพื่อปฎิบัติการเสี่ยงตายหรือตัดลมหายใจของใคร            “สวัสดีค่ะ หนูชื่อลูกเจี๊ยบค่ะ” หญิงสาวที่สวยมากยกมือไหว้ชอว์ เธอคนนี้ขาวสวยหมวยอึ๋มครบสูตรเลยทีเดียว