บททั้งหมดของ อัญมณีอสูร: บทที่ 91 - บทที่ 100

“ต่อไป ฉันจะไม่ตีหนูอัญเหมือนเด็ก แต่เมื่อไหร่ที่หนูอัญดื้อ ฉันจะรวบยอดอัดกระแทกใส่หนูอัญแบบนี้...” ปึก ปัก ปึก            โอ้ยยยย!!! หนูอัญร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อแรงกระแทกของชอว์เหมือนทำให้หนูอัญรู้สึกว่าเครื่องในขึ้นมารวมอยู่ที่เดียวกันได้เลย อื้ม!            พรึ่บ! ร่างบางที่ยังถูกตอกตรึงด้วยแท่งเนื้อถูกรั้งขึ้นเปลี่ยนท่า หนูอัญหอบหายใจเมื่อท่าใหม่ของชอว์ทำให้เธอต้องมานั่งทับเขาแนบแน่น เธอควรรู้สึกอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้ หนูอัญก้มมองลงต่ำแขนกำยำโอบรัดหน้าท้องแบบของเธอ และความยิ่งใหญ่ของเขาก็อยู่ในตัวเธอจนน่าเหลือเชื่อ            “ทำไมก่อนหน้านี้ฉันถึงไม่สังเกตเห็นกระจกบานใหญ่ตรงนั้นนะ!”   หนูอัญเลื่อนสายตามองตาม และเธอก็หลับตาปี๋ทันที ภาพสะท้อนความเปลือยเปล่าของเธอและเขามันชัดเจนมาก ผู้ชายลามกทุกคนมั้ยนะ!        

“นายครับ” ม่อนขยับเข้าไปใกล้ชอว์ สายตาชำเลืองมองหนูอัญที่ยังคงหลับอยู่เพราะพิษไข้ และเขาก็เริ่มรายงานเกี่ยวกับหนูอัญที่แนวโน้มว่าจะเป็นพยานที่พวกเขาตามหาอยู่ ชอว์รับฟังและนิ่งเงียบ ความอัจฉริยะในตัวหนูอัญนอกจากเขาแล้วไม่มีใครรู้ แต่ด้วยสถานการณ์ในปัจจุบันบังคับให้หนูอัญทำอะไรหลายๆอย่างเกินวัย ถ้าเขาไม่ทำอะไรสักอย่างต้องมีคนอื่นๆสงสัยเป็นแน่ อย่างเรื่องนี้ถ้าหนูอัญเป็นพยานคนนั้นจริง แต่จากข้อมูลทั้งหมดแนวโน้มเป็นเธอเกินกว่าเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ เขาควรแจ้งคนที่มอสโคว์ให้ดูภาพจากเทปกล้องวงจรปิดดีหรือไม่ แต่แบบนั้นคนอื่นก็จะรู้มากขึ้น เจ้านายตอ้งไปไม่ชอบแน่ๆ            “ตอนนี้เธอเป็นพวกเดียวกันกับพวกเรา จะไม่มีคำว่าพยาน เธอคือผู้สมรู้ร่วมคิด ฉันจะจัดการต่อเอง และไม่ต้องเปิดเทปนั่นด้วย” ม่อนขานรับและเดินออกไป แต่...  “ม่อน!”            “ครับนาย”            “ความรักมันแสนสาหัสมากใช่มั้ย” ม่อนหมองเศ

ชอว์ยังคงไปต่ออย่างมีความสุข ใบหน้าเขาบ่งบอกความรู้สึกที่คนมองเดาได้ยากเพราะสันกรามขบกัดกันจนเส้นเลือดปูดโปน นั่นเขาเจ็บปวดหรือมีความสุขจากความเสียวที่จู่โจมเขาอยู่ตอนนี้กันแน่...            ซี๊ดดดดด “แน่นดีมาก...อย่างพึ่งเสร็จนะ” เสียงแหบพร่าของชอว์ดังบางเบา เขาอยากไปจุดสูงสุดของอารมณ์พร้อมๆ กับเธอ            “ชอว์...เสียว...มากไปแล้ว....” เสียงร้องบอก...ซึ่งหนูอัญได้ยินและเข้าใจแต่เธอจะทนได้อีกนานแค่ไหนกัน โอ้ยยยย!!!! เสียวจนแทบอยากจะระเบิด ทำไมความรู้สึกนี้ช่างดีจริงๆ แม้จะเจ็บบ้างในตอนแรก แต่หลังจากนั้นมันเยี่ยม โอ้ย! คำว่าเยี่ยม มันยังน้อยไป ไม่มีคำไหนมาบรรยายความสุขที่ร่างกายได้รับอย่างเอ่อล้นตอนนี้ แต่เธอจะไปต่อได้อีกไม่นานแล้ว ร่างกายเธอยังอ่อนล้าเพราะพิษไข้แล้วนี่เขายังมาตอกย้ำกระแทกใส่ร่างกายที่พิษไข้ยังฝังอยู่ในร่างกายเข้าไปอีก...หลังจากเสร็จสมอารมณ์แล้วเธอจะยังมีชีวิตอยู่ต่อไปมั้ยละเนี่ย!    &nbs

“สองทุ่มนิดหน่อย ช่วงกลางวันเป็นช่วงเวลาที่จะมีวีดีทัศน์ความเป็นมาของประเทศอามันต์และกล่าวสรรเสริญผู้ที่มีคุณมากมายตั้งแต่ต้นจนจบ และต่อจากนั้นก็จะมีการประกาศแต่งตั้งบุคคลสำคัญในตำแหน่งต่างๆนะ...ช่วงกลางวันจะเป็นประมาณนี้หลักเกณฑ์หลักการบริหารประเทศ...แต่งานเฉลิมฉลองสังสรรค์ก็จะเป็นช่วงนี้เป็นต้นไปจนถึงเช้าเลย”            “เช้าเลยเหรอ! ว้าวววว!!! ยิ่งใหญ่ยาวนานจริงๆ...เอ๋!!!เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้ซีบอกว่ามีการแต่งตั้ง อย่าบอกนะว่าชอว์มีตำแหน่งกับเขาด้วย...” รอยยิ้มของซีเป็นคำตอบอย่างชัดเจน แต่ตำแหน่งอะไรนั้นเขาดันไม่เอ่ยออกมาทั้งๆ ที่ดูท่าทางแล้วเขาอยากจะตะโกนให้ก้องไปทั่วผืนทะเลทรายตรงหน้าเหลือเกิน “...หมั่นไส้” หนูอัญไม่ถามเพราะไม่รู้ตอนนี้เดี๋ยวชอว์กลับมาเขาก็บอกเองแหละ            “หิวมั้ย” ซีหันมาถาม            “เค้าอยากไปงานฉลอง” !!!!

“ประกาศความเป็นฝ่ายตรงข้ามอย่างชัดเจน...” หนูอัญยกนิ้วโป้งให้ชอว์ “จุดยืนช่างมั่นคงยิ่งนัก”            “ดูเหมือนสมองจะกลับมาทำงานได้ดีเยี่ยมแล้วนะ...” ชอว์ไม่ใช่คนโง่และเขาก็ดูแล้วว่าไม่มีความจำเป็นต้องปั้นหน้าอะไรกับพี่ชายต่างแม่คนนี้ของเขาอีกแล้ว แม้เขาจะตกเป็นรองในเรื่องอำนาจภายในประเทศนี้ แต่หลังจากที่มีการประกาศออกไปอย่างเป็นทางการทำให้ประเทศมีความมั่นคงมากขึ้น การที่มีรัชทายาทเพียงคนเดียว ทำให้ประเทศเกิดความสั่นคลอนได้ จากประสบการณ์ที่ประชาชนต้องเสียรัชทายาทปีดาไปอย่างไม่คาดคิด ใครๆก็รักพี่ชายคนนี้ของเขาไม่เว้นแม้แต่เขา ก่อนหน้าที่ตัวเขาไม่ต้องการฐานันดรศักดิ์ใดๆ เพราะประเทศ  อามันต์มีท่านปีดาก็เป็นคุณมหาศาลแล้วเพราะไม่มีใครเหมาะสมอีกแล้ว แต่เพราะความเป็นคนดีมากเกินไปของท่านปีดา จึงทำให้ท่านต้องมาจากไปแบบนี้ สิ่งที่เขาทำไปทั้งหมดไม่ใช่แค่เพื่อหนูอัญเพียงคนเดียว แต่เพื่อพี่ชายที่รักและจริงใจกับเขามาตลอดต่างหาก เขาต้องแก้แค้นและการแก้แค้นไม่ใช่โดยการฆ่าแต่เป็นการขัดขวางสิ่งที่