[พี่ส่งคนที่ไว้ใจได้ไปรับหนูนะคะ ไม่ต้องกังวล มันจะพาหนูมาหาพี่ที่โรงพยาบาลค่ะ] เมเบลพึ่งวางสายไปจากคีอัส เหลือบมองคนตรงหน้าอย่างเกรงๆ ไม่น้อย ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมสามเม็ด สวมแว่นกันแดดสีชา ตัวสูงพอๆ กับคีอัสเลย แต่ร่างหนากว่ามาก แถมยังมีรอยสักขึ้นมาถึงลำคอ ออร่ารอบตัวดูน่าเกรงขามและไม่น่าเข้าใกล้ต่างจากคีอัสชัดเจน เมเบลแทบหายใจไม่ออก คีอัสมีคนรู้จักแบบนี้ด้วยงั้นหรอ!? “เมเบลใช่มั้ย?” เขาถาม น้ำเสียงแหบเข้มๆ อย่างไรไม่รู้ แต่มันทำให้เมเบลขนลุกซู่ไปทั้งตัว “ชะใช่ค่ะ” “อืม ขึ้นรถ” เคลย์ตันส่งเสียงรับในลำคอ ก่อนจะพยักหน้าไปด้านหลังที่มีรถสปอร์ตคันหรูของเขาจอดอยู่ สายตาดุๆ มองปราดเมเบลอย่างรวดเร็ว ‘คนของน้องชาย’ ดูเกร็งอย่างเห็นได้ชัด แต่ช่วยไม่ได้ คีอัสดันเลือกให้เขามารับเมียตัวเองเพราะมันนอนป่วยเป็นผัก เขาที่ถูกขอแกมบังคับเอ็นดูมันอยู่มากก็เลยต้องถ่อมาตั้งแต่ยังไม่เช้าดี มาถึงช่วยสาย จอดรถรอหน้าบ้านสักพัก เมเบลก็เดินออกมา ตอนแรกเคลย์ตันอดสงสัยไม่ได้ว่ามันไปเจอผู้หญิงคนนี้ได้ยังไง เพราะดูจากบ้านที่อยู่ ไหนจะคนละจังหวัด คนละสังคม ไม่น่
Last Updated : 2025-10-09
LOGIN
