“ดะเดี๋ยวค่ะ มะ…ไม่ได้นะคะ อ๊ะ” เมเบลร้องห้ามแม้ลมหายใจของเขาจะกระตุ้นอารมณ์ของเธอมากแค่ไหน พยายามสลัดความมึนงงทิ้งและตั้งสติเต็มที่ ทว่าร่างกายก็ช่างอ่อนปวกเปียกเหลือเกิน ริมฝีปากของคีอัสร้อนผ่าว เริ่มขบเม้มลงมาตามแนวสันกรามของเมเบล ไล้ไปที่ลำคอขาวและเลื่อนเรื่อยมาแถวเนินหน้าอกอิ่ม เมเบลหายใจเข้าลึก รู้สึกแปลกประหลาดกับสัมผัสนั้นจนใจเต้นแรงแทบทะลุออกจากอก “อึก พี่คีอัส…อ๊ะ หนู ระรู้สึก อ๊ะ” เสียงหวานพูดกระท่อนกระแท่น แทบจะยอมจำนนต่อชายหนุ่มที่ราวสัตว์นักล่าตัวใหญ่ได้ลิ้มชิมเนื้อลูกกวางน้อย มือหนาของร่างสูงเคลื่อนไหวรวดเร็วในขณะที่ใบหน้าคมคายยังซุกอยู่ที่บนเนินอกอิ่มเหนือชุดเดรส ฝ่ามือใหญ่ขยับดึงรั้งขอบชุดนั้นเพียงครั้งเดียว “โคตรสวย…” ร่างสูงเลียริมฝีปากอย่างหิวกระหาย สติสูญสิ้น เหลือไว้เพียงสัญชาตญาณของบุรุษเพศที่ไม่อาจทนต่อภาพยั่วยวนตรงหน้าได้ “อา…” “พะ…พี่คีอัส อื้อออ” เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้น สบดวงตารื้นน้ำของเมเบล แววตาคมดุอันตรายเต็มไปด้วยไฟราคะ เธอเพียงเรียกชื่อเขาแผ่วเบาและไม่สามารถพูดอะไรต่ออีกเลย เพราะริมฝีปากร้อนผ่าวของคีอัสประทับลงมาที่ริมฝีปากอ่อนนุ่มของเมเบลอย
Last Updated : 2025-10-07 Read more