All Chapters of ยามความรักมอดไหม้เหลือเพียงเถ้าธุลี: Chapter 11 - Chapter 20

หลังได้ยินเสียงทุ้มมีเสน่ห์ดึงดูดใจจากปลายสาย เสิ่นฝานซิงก็แอบตกอยู่ในภวังค์ตอนนั้นเพราะเธอเลือกการแต่งงานก็เลยทิ้งอาชีพการงานที่อนาคตสดใส กู้ย่างรุ่นพี่ที่อยู่ด้วยกันกับเธอถึงกับหัวเสียเพราะไม่ได้ดั่งใจเพราะเรื่องนี้ทั้งสองคนเคยทะเลาะกันอย่างหนักมาแล้ว“เสิ่นฝานซิง เธอจะยอมทิ้งเส้นทางที่ก้าวเดินมาอย่างยากลำบากจนถึงตอนนี้ เพียงเพื่องานแต่งงานที่เหมือนภาพลวงตาจับต้องไม่ได้ งานแต่งที่เธอเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอนาคตจะจบยังไงจริงๆ เหรอ?”“เธอเคยคิดบ้างไหมว่าฟู่อวี้หานไม่ได้รักเธอ ถ้าหากสักวันหนึ่งพวกเธอหย่ากันขึ้นมาแล้วถูกเขาไล่ออกจากบ้านโดยไม่ให้อะไรเลย ถึงตอนนั้นเธอจะทำอย่างไร?”“......”“เสิ่นฝานซิง แล้วเธอจะต้องเสียใจ!”น้ำเสียงหงุดหงิดไม่พอใจของกู้ย่างแฝงไว้ด้วยความผิดหวังอย่างชัดเจน เขากอดเธอไว้เนิ่นนานก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่“ช่างเถอะ ถ้าหากวันไหนเธอรู้สึกเสียใจขึ้นมา ก็กลับมาได้ตลอดเลยนะ”ตัวเธอในตอนนั้นมั่นใจอย่างมากว่า ตนเองจะต้องเอาชนะใจของฟู่อวี้หานได้เพราะว่าระหว่างเธอกับฟู่อวี้หาน ก็ไม่ได้ไร้เยื่อใยต่อกันเสียทีเดียวตอนที่แม่ของเธอจากโลกไปได้ไม่นานนัก ในวันเกิดอาย

ในยามค่ำคืนอันเงียบสงัด หลังได้ยินเสียงเรียกเข้าดังขึ้น เสิ่นฝานซิงก็ใช้มือควานหาโทรศัพท์ที่อยู่บนเตียงโดยไม่แม้แต่จะลืมตาขึ้นมามองกว่าจะหายจากอาการสะลึมสะลือและรู้ว่าฟู่อวี้หานเป็นคนโทรมา ก็สายเกินไปแล้วเธอเผลอกดรับสายไปแล้วเสิ่นฝานซิงรู้สึกอับจนหนทางกับปฏิกิริยาตอบสนองของตัวเองจริงๆหลายปีที่อยู่ในบ้านตระกูลฟู่ ถ้ากู้เสียนเยว่รู้ว่าเธอไม่ยอมรับสายโทรศัพท์ จะบุกมาถึงที่บ้านเพื่อ‘พูดคุย’ กับเธอเป็นการส่วนตัว จนกระทั่งเธอถูกปลูกฝังให้พร้อมรอรับสายตลอด 24 ชั่วโมงประกอบกับช่วงที่ฟู่อวี้หานไปต่างประเทศเพื่อดูแลเยี่ยจิง เขามักจะโทรหามาเธอกลางดึกบ่อยๆส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างเช่นว่าผู้หญิงที่ปวดท้องประจำเดือนต้องทำยังไงถึงจะเบาเทาอาการลงได้ ผ้าอนามัยยี่ห้อไหนดีกว่ากัน หรือว่าซุปบำรุงร่างกายต้องทำยังไงถึงจะออกมารสชาติอร่อย ตอนทำมะเขือเทศผัดไข่ควรจะใส่ไข่ก่อนหรือว่าใส่มะเขือเทศก่อนเป็นต้น...เสิ่นฝานซิงถูกฟู่อวี้หานโทรมาปลุกจากฝันหวานกลางดึก เพื่อฟังเขาแสดงความเป็นห่วงเป็นใยผู้หญิงคนอื่น ด้วยการสอบถามประสบการณ์ความรู้จากเธอตอนแรกเธออึ้งจนเกิดอาการสมองหยุดทำงานไปเล็

ในห้องหนังสือ ผู้ช่วยหลี่เก๋อกำลังยืนหลังตรง รายงานสถานการณ์ให้ฟังอย่างเคารพนอบน้อม“คุณฟู่ครับ เป็นอย่างที่คุณเคยพูดไว้จริงๆ กลยุทธ์แข่งราคาของหวังกรุ๊ปที่พยายามจะแข่งขันกับพวกเราล้มเหลว พวกเราประกาศล้มละลายเรียบร้อยแล้ว เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน ผมได้เสนอเงื่อนไขขอซื้อบริษัทของพวกเขา ตามที่คุณเคยสั่งเอาไว้ล่วงหน้าแล้วครับ”“แต่ประธานบริษัทของพวกเราบอกว่า อยากให้คุณเพิ่มราคาซื้อจากเดิมอีกห้าร้อยล้านบาท”ฟู่อวี้หานนั่งบนเก้าอี้ออฟฟิศด้วยท่าทางเกียจคร้าน เขาพลิกเอกสารในมือดูคร่าวๆ เขาพอจะคิดเอาไว้แล้วว่าพวกเขาจะต้องเรียกร้องมาแบบนี้“ไม่เพิ่ม”“เมินพวกเขาสักสองวัน พวกเขาจะเป็นฝ่ายมาหาพวกเราด้วยตัวเองเพื่อขอให้พวกเราช่วยซื้อบริษัท”พอได้ยินแบบนั้น หลี่เก๋อก็ตอบเพียง ‘ได้ครับ’ สั้นๆเขามองฟู่อวี้หานตรงหน้าที่อายุใกล้เคียงกับตนเอง แต่กลับมีความสุขุมรอบคอบและสงบนิ่งอยู่เสมอ ด้วยความเชื่อใจแบบเต็มเปี่ยมตั้งแต่หลีเก๋อเรียนจบมาก็ถูกฟู่อวี้หานเชิญเข้ามาทำงานในบริษัทของฟู่กรุ๊ปทันที เขามีตำแหน่งเป็นผู้ช่วยของฟู่อวี้หาน หลายปีมานี้เขาทำงานอยู่ใกล้ชิดกับฟู่อวี้หาน ได้เผชิญหน้ากับสงครามแย่งชิง

เสิ่นฝานซิงล้วงโทรศัพท์ออกมาแล้วมองหน้าจอที่กำลังมีชื่อของ ‘ฟู่อวี้หาน’ ปรากฏอยู่เธอลังเลอยู่สักพัก ตอนที่กำลังจะกดรับสาย เสียงเรียกเข้าก็เงียบไปแบบกะทันหันเสิ่นฝานซิงกดโทรกลับโดยอัตโนมัติ ทว่าเสียงสัญญาณดังอยู่เพียงสองวินาทีก็โดนตัดสายทิ้งจากนั้นก็มีข้อความส่งมาแทน“ขอโทษนะฝานซิง นี่ฉันเอง เยี่ยจิง เมื่อกี๊ฉันเป็นคนโทรไปหาเองแหละ”“ตอนแรกคิดว่าจะขอยืมชุดนอนของเธอหน่อย แต่ว่าตอนนี้ไม่จำเป็นแล้วล่ะ อวี้หานเอาชุดของเขามาให้ฉันยืมแล้ว”เสิ่นฝานซิงมองข้อความที่ดูเหมือนปกติ แต่ความจริงซ่อนการยั่วยุท้าทายเอาไว้เธอเพียงยิ้มกับตัวเองหัวใจของเธอในตอนนี้สงบนิ่งมากจนไม่มีความรู้สึกอะไรเลยก่อนหน้านี้เยี่ยจิงก็เคยส่งข้อความมาหาเธอบ่อยครั้ง แต่ละข้อความก็จะมีลักษณะคล้ายคลึงกับแบบนี้ หากมองผิวเผินจะเหมือนข้อความธรรมดา แต่ความจริงแล้วพยายามจะหาเรื่องกันทุกโอกาสเมื่อก่อนเธอเคยลองเอาเรื่องนี้ไปคุยกับฟู่อวี้หาน แต่ทุกครั้งที่เธอสงสัยเจตนาของเยี่ยจิงแม้เพียงเล็กน้อย ฟู่อวี้หานก็มักจะรังเกียจที่เธออคติและคิดมากไปเองตอนนี้เธอกำลังจะหย่ากับฟู่อวี้หาน เพื่อให้พวกเขาสองคนสมหวังกันสักทีขนาด

เสิ่นเจียวเจียวคิดไม่ถึงว่าเสิ่นฝานซิงจะเถียงกลับ เธอจึงโกรธจัดจนหน้าแดงก่ำ “ใครมีสายเลือดเดียวกับเธอ?”“ก็จริง” เสิ่นฝานซิงทำท่าครุ่นคิดแล้วพยักหน้าเบาๆ “ไม่เหมือนกันจริงๆ นั่นแหละ เพราะในตัวของใครบางคน มีเลือดของพ่อกับเมียน้อยไหลเวียนอยู่”เสิ่นเจียวเจียวถึงกับวีนลั่น “แก...เสิ่นฝานซิงแกกล้าด่าแม่ของฉันเหรอ แกบ้าไปแล้ว!”ระหว่างที่ด่าออกไปแบบนั้น เสิ่นเจียวเจียวก็เงื้อมือขึ้นหมายจะตบเสิ่นฝานซิงเสิ่นฝานซิงตอบสนองอย่างว่องไวด้วยการคว้าแขนเธอไว้ “ฉันพูดอะไรผิดล่ะ? ฉันบอกเหรอว่าแม่เธอเป็นเมียน้อย?”“เธอเองไม่ใช่เหรอที่ร้อนตัวยอมรับน่ะ?”เสิ่นเจียวเจียวพูดอะไรไม่ออกเพื่อนสาวที่อยู่ข้างๆ ก็อึ้งไปเหมือนกันเธอรู้แค่ว่าเสิ่นเจียวเจียวเป็นลูกสาวตระกูลเสิ่น ไม่เคยรู้ว่าเสิ่นเจียวเจียวมีหัวนอนปลายเท้าเป็นอย่างไรพอได้ยินสิ่งที่เสิ่นฝานซิงกับเสิ่นเจียวเจียวเถียงกัน เธอก็มองเสิ่นเจียวเจียวด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะแห้งๆ แล้วแย่งถุงช้อปปิ้งของตัวเองคืนมาจากมือของเสิ่นเจียวเจียว“เจียวเจียว...เธอคุยธุระไปนะ ฉันมีเรื่องต้องทำนะ ไปก่อนนะ”พูดจบเธอก็รีบเดินหนีออกไปอย่างรว