All Chapters of Dumped My Ex-Husband, Claimed by the Top Boss: Chapter 41 - Chapter 50

Iniwasan ni Ralph ang kamay ni Aubrey na nakaabang sa cake at lumipat sa bakanteng upuan sa harapan ng kotse.“Bata pa siya at mahilig sa matatamis. But you? Aren’t you supposed to be watching your sugar intake?”Nagulat si Aubrey sa winika ng lalaki. Maginoo at gwapo pa rin naman ang lalaki gaya ng dati, walang ipinagbago sa panlabas… pero may mali. Matagal siyang nag-isip, hanggang sa bigla niyang mapagtanto. Marahil ang puso na ni Ralph ang nagbago.Palaging sinasabi ni Ralph sa kanya na ang trato nito kay Luna ay parang nakababatang kapatid lamang, pero sa huli… hindi nito namamalayang nahulog na ang loob nito sa babae.Bumaon ang kanyang mga kuko sa palad nang ikuyom niya nang mariin ang kamay. Inis niyang tinitigan si Ralph, pero sa pagkakataong ito, hindi na siya nagtanong pa kung may gusto na ba ito kay Luna na iyon.“Sabihin mo nga sa akin. Ganyan ka rin ba kabait sa lahat ng kapatid na mga babae ng mga kaibigan mo?”“Iniwan niya si Hunter para pakasalan ako.” Para kay Ralph

Si Hunter ang palaging naga-arrange ng dalawang physical examination ng matanda kada taon, kaya alam niya ang lagay ng kalusugan ng matanda kaysa sa ibang miyembro ng pamilya.Sumama ang tingin ng kanyang Lola Divina sa kanya. “What quack are you saying?! Sa palagay ko, magaling ang babaeng doktor ko. Matalino at maganda ang ugali…” Bigla na lamang kumislap ang mga mata nito. “In fact, sa tingin ko ay siya ang perfect granddaughter-in-law para sa akin!” Nagtaas ng isang kilay si Hunter, unti-unting sumasakit ang kanyang ulo. “Every time you see a decent woman, you want to make her my wife.”“Anong masama roon? Hindi ka ba nagtitiwala sa judgment ko?”“Lola, these things are about chemistry.”“Chemistry?” singhal nito. “Paano mong malalaman kung may chemistry o wala, kung hindi mo pa nga siya nakikita?” Hindi nagpatinag ang matanda. “Hintayin mo lang. Babalikan ko pa siya nang ilang beses, kikilalanin nang mabuti, at pagkatapos ay dadalhin ko siya rito para makita mo. Sinasabi ko sa

Napaatras si Luna, nilalayo ang sarili habang hinahatak niya ang dulo ng jacket mula sa pagkakahawak nito.Abala ang mga katulong sa kusina, kaya silang dalawa lang ni Dean ang nasa dining room. Nanlamig ang kanyang ekspresyon.“Anong gagawin mo? Gusto mo na naman bang lumipad sa ibang bansa para magtago at tumakas?” matapang niyang sabi. “Luna!” Hinablot ni Dean ang kanyang leeg, nagtatagis ang mga ngipin. “You bitch! You can’t even raise a glass to me. Akala mo ba natatakot akong kaltiin ka?”“Sige! Kung talagang matapang ka, sakalin mo ko hanggang mamatay na ako!”Sa kabila ng sakit na nararamdaman, inangat ni Luna ang ulo at ngumisi nang mapanghamon.“Kung hindi mo kaya, pwes bitawan mo. At huwag kang tatahol-tahol sa akin na parang aso!”“Tsk.”Umangat ang sulok ng labi ni Dean, kumikislap ang mata, tila natutuwa sa nangyayari. “It’s been years, and you’re even braver now. Sayang lang, hindi kita natikman bago ako umalis. Naunahan ako ng gagong Ralph na iyo.”Binitiwan siya ni

Alam na alam ni Luna na hindi na niya maiiwasan ang sitwasyong ito. Pinagsalikop niya ang mga daliri at bumulong nang mahina, “Medyo abala lang po siya nitong mga nakaraang araw. Pero sabi niya ay susubukan niyang dumaan dito kapag natapos na ang trabaho niya.”“Hmph.” Tiningnan siya ng matanda na may mapanuyang ngiti. “Abala ba talaga sa trabaho o sa iba?”Ibinaling niya ang tingin sa sahig. “Lola…”“Wala namang masama kung hindi mo kayang ingatan ang puso ng asawa mo.”Sa harap ng lahat, walang habas siyang pinahiya ng matandang Nancy Montenegro. Matatalim ang bawat salita, puno ng disgusto.“Pati ba naman pagtatanggol sa kerida, ginagawa mo online? Luna, alam mo ba kung gaano makapangyarihan ang mga tsismis?”Hindi niya alam.Pero kahit si Hunter na matagal nang lumayo sa kanya ay binalaan siya noong gabing iyon.Kaya tiyak niyang matindi ang mga tsismis.“Lahat ay sinasabi na minamaltrato ka raw namin, kami na pamilya mo! Kaya ka raw kumakapit na parang aso sa mga Camero at nilulu

Nagulat si Luna sa pagdating ni Ralph.Pinigil niya ang lahat ng pag-aalinlangan at tumingin kay Hunter.“Kung gano’n… mauna na kami. S-Salamat, Mr. Montenegro,” aniya sa malamig na boses.“Ma’am—” Magsasalita pa sana si Emilio, ngunit pinutol iyon ng malamig at nanunuyang boses ng kanyang amo.“Enough. Don’t embarrass yourself.”Hindi sinasadyang dumampi ang mga daliri ni Luna sa kamay ni Hunter nang siya’y tumalikod, ngunit hindi siya tumigil.Pinanood ni Emilio ang itim na Maybach na naglaho sa dilim ng gabi at mahina siyang nagbulong. “Ang weird…”“Ano ang ibinubulong mo?” usisa ni Hunter, sabay tapon ng sigarilyo bago yumuko para sumakay ng kotse. Umupo si Emilio sa passenger seat.“Hindi naman ako nagrereklamo,” mabilis na sabi ni Emilio. “Pero parang sobra naman ang pagtitiis ni Ma’am kay Ralph. Sa tuwing nakikita ko siya, malinaw namang galit pa rin siya sa ’yo. Pero bakit hindi siya galit sa lalaking ‘yon? Niloko siya, tapos hindi man lang siya sinasamahan sa mansyon, hinaha