All Chapters of Dumped My Ex-Husband, Claimed by the Top Boss: Chapter 1 - Chapter 10

Sa ikatlong taon ng kanilang kasal, naghain ng annulment si Luna nang pumanaw ang nakatatandang kapatid ni Ralph Camero. Kunot ang noo ni Ralph, litong-lito na tinitigan siya. “Anong drama ‘to, Luna? Dahil lang ba pinigilan kitang masampal si Aubrey?”Aubrey. Parang nagpalting ang tainga ni Luna nang marinig ang lambing sa boses ng asawa nang bigkasin nito ang pangalan ng babaeng ‘yon.Si Aubrey… na sister-in-law niya. Mariing nagdikit ang mga labi ni Luna. “Oo. Dahil lang doon.”Sa isip ni Raph, paanong ang maliit na bagay na ‘yon ang sisira sa kasal nila? Kitang-kita pa rin ang pulang marka ng sampal sa gwapong mukha ng lalaki. Noong oras na iyon, pinrotektahan niya si Aubrey nang sobra, na lubos na ikinagulat ng buong pamilya ng mga Camero, Tanging si Luna lamang ang nanatiling walang reaksyon.Tatlong araw bago ang pangyayaring iyon ay ang wedding anniversary nila ni Ralph. May inihandang sorpresa si Luna para sa asawa kaya lumipad siya papuntang Cebu kung saan ito may busines

Kinabukasan.Nagising si Luna ayon sa kanyang body clock. Pagbukas niya ng kurtina, nakita niya ang makulimlim at malamig na kalangitan. Hindi niya maalalang nabanggit sa weather forecast kung may parating na bagyo. Hanggang sa nagsimula na ang mabigat na pag-ulan. Kahit sa likod ng salamin ng bintana, ramdam ni Luna ang lamig. Kaya naman nagpalit siya ng knitted skirt at habang naghihilamos, narinig niya ang malakas na tunog ng pagdi-dribble ng bola sa pasilyo.Napakalakas niyon na para bang under renovation ang bahay at may kino-construct na kwarto. “Manang Celia, ano’ng nangyayari…”Kaswal na tinali ni Luna ang kanyang mahabang buhok at binuksan ang pinto. Hindi pa siya natatapos magsalita ngunit natigilan siya. Palaging malinis at maayos ang bahay nilang mag-asawa.Pero ngayon, gulo-gulo na.Ang unan na dapat ay nasa sofa sa unang palapag ay nasa pintuan na ng kwarto niya, may mga mantsa na hindi alam kung saan galing.Basag ang isang vase na gumulong sa sahig… At ang milyon-m

Hawak ni Ralph ang regalo. Para bang may kung ano’ng tumutusok sa kanyang puso, dahilan para maging mabigat at hindi pantay ang kanyang paghinga.Ang laso sa box ay maingat na nakatali. Bawat detalye nito ay patunay ng pag-e-effort ng kanyang asawa. Tila ba mahabang panahong inihanda ni Luna ito. Pakiramdam niya ay isa siyang walang kwenta. Isang makasariling walang-hiya na nililihim ang kagaguhan niya. Bago pa man siya makapagsalita, naglakad na papuntang pintuan na si Luna. Suot ang isang jacket at scarf na bumagay sa kanyang mabilog na mukha, naglakad siya palabas ng bahay. Pero may kakaiba sa kanyang paglakad.Bago pa makapagtanong si Ralph, biglang umungol si Aubrey sa tabi nito. “Aray… ang sakit!”Nagbalik sa ulirat si Ralph at inalalayan ang babae na muling makaupo..“Masakit ba talaga ang tuhod mo? Dadalhin kita sa ospital.”“Ayokong pumunta doon.”Pinagdikit ni Aubrey ang kanyang labi, at sinulyapan ang kahon sa kamay ni Ralph. “Ang sabi mo hindi ka attracted sa kanya, pe

Nang marinig ang malamig at payak na tinig nito, tila may kumurot sa puso ni Ralph.Kumunot ang noo niya. “Bakit bigla mo na lang itinatapon? Don’t you treasure this wedding dress?”Hindi ito itinanggi ni Luna.Sa loob ng tatlong taon, naglaan siya ng puwang sa closet para sa wedding dress niya. Ipinapalinis pa niya ito taun-taon, pinapanatili sa maayos na kondisyon.Ngunit iniingatan niya iyon dahil naniwala siyang ang kasal ay minsan lang nagaganap sa isang buhay, at dapat itago ang wedding dress bilang alaala.Ngayon, malapit na silang maghiwalay.At hindi rin magtatagal, ikakasal na si Ralph sa babaeng minamahal niya.Ang wedding dress na ito, gaya niya, ay isa na lamang walang saysay na bagay sa pamilya.Napangiti siya. “Sira na kasi ito. Kamakailan ko lang nalaman na may malaking butas na pala.”“Huwag mong basta itapon.”Nakita ni Ralph ang pilit na ngiti sa labi ng asawa at inakalang nahihirapan si Luna na pakawalan ito. “Well, I'll ask the bridal shop to take it away and see

Hindi pinansin ni Manang Celia ang mga luha ni Dustin at mabilis na pinag-aralan ang ekspresyon ni Luna."Ma’am, okay ka lang ba? Hindi maganda ang laman ng internet ngayon, malamang na gawa-gawa lang ang mga larawang iyan. Kung mayroon kang mga tanong, hintayin mo munang bumalik si Sir Ralph at tanungin siya nang direkta."“Oo naman.” Inangat ni Luna ang bowl na may laman ng sabaw ng nilaga at dahan-dahang hinigop iyon. Totoo ba talaga ‘yon o hindi?Nakita na niya iyon sa sariling mga mata kagabi.Hindi na kailangang magtanong pa sa asawa. Napansin ni Manang Celia kung gaano namamaga ang kanyang mga mata. Pagkatapos ng maraming pag-aalinlangan, bumalik siya sa kanyang silid at tumawag sa lumang mansyon."Yes, Madam. Matagal na sigurong nakita ni Ma’am Luna ang balita. Hindi na nga po nananghalian, e, namamaga rin ang mga mata dahil sa pag-iyak..."Ang mga tao sa lumang mansyon ay bihirang magbigay atensyon sa mga balita online. Ngunit nang marinig nila ang tungkol sa balita tungkol