All Chapters of Dumped My Ex-Husband, Claimed by the Top Boss: Chapter 21 - Chapter 30

Bahagyang nag-iba ang ekspresyon ni Manang Celia sa hindi komportableng paraan, pero tapat siyang sumagot, “Hindi po, Ma’am. Ilang araw nang hindi umuuwi si Sir.” Tumikhim ang ginang. “Alam mo naman ‘yon, Ma’am. Lagi siyang busy. Huwag ho sana kayong mag-isip nang kung anu-ano.”“I know, huwag ka nang mag-alala,” sabi ni Luna. Ayaw na niyang isipin pa kung anong pinagkakaabalahan ng future ex-husband niya.Matapos ang ilang araw ng kulang sa tulog, naligo siya at humiga sa pamilyar niyang kama, umaasang makakatulog nang mahimbing. Ngunit sa halip, nanatili siyang gising. Hindi na siya panatag sa lugar na ito. Parehong silid, parehong kama… wala namang nagbago, pero tila lahat ay nag-iba.Kinuha ni Luna ang cellphone sa bedside table at nagsimulang mag-scroll nang walang saysay sa social media feed.Dani Santos’ post: After sending off the best sister in the universe, I’m going home to continue studying some case files. Napangiti si Luna at binigyan ang post na ‘yon ng thumbs-up. Ha

Pagtatabi sa kama… Dahil pareho silang may asawa, sino ba ang hindi makakaunawa sa bigat ng mga salitang iyon?Bahagyang nanlaki ang mga mata ni Rowena, hindi makapaniwala sa narinig. “You’re not kidding me, are you?”“Hindi ko naman po kayo bibiruin sa ganyang bagay, Ma.” Nang mag-angat muli ng tingin si Luna, makikita ang lungkot sa kanyang mukha bagama’t malumanay ang kanyang boses. “Wala po talaga akong maisip na ibang paraan maliban sa annulment.”Umigting ang galit ni Rowena pero hindi kay Luna, kundi sa sarili niyang anak… at sa kabit nitong si Aubrey.Ang mga babae sa buhay ng anak niya… isang naguguluhan, at isang napakasakim!At umabot na nga sa ganitong punto! Kahit na naging mabuti siyang biyenan sa asawa ng anak, hindi niya alam kung anong salita ang dapat bitiwan para makumbinsi si Luna na huwag hiwalayan ang anak niya. Saan nga ba siya magsisimula?Sinayang lamang ni Ralph ang buhay ng asawa nito sa loob ng tatlong taon, at para saan? Sa walang katuturan na bagay!Si L

“Para sa visa,” pagsisinungaling ni Luna sa natural niyang tono. “Niyaya ako ni Dani na magbakasyon sa Europe, pero maraming dapat asikasuhin na papeles. Narinig ni Mama kaya sabi niya mag-a-arrange daw siya ng agent na tutulong sa akin.”Pagkatapos niyang magpaliwanag, biglang tumunog ang kanyang phone.You have received 5,000,000 pesos in your account xxxx-0617 Natanggap na niya agad ang limang milyon.Hinayaan na ni Ralph ang topic na ‘yon at binanggit ang tungkol sa text na na-receive niya sa asawa kagabi. “Didn’t you say you want to talk to me? Ano iyon?”Nanigas si Luna sa narinig at binasa ang ibabang labi. “It was about the visa. Hihingi sana ako ng tulong sa iyo kasi baka mas madali.”“Medyo huli na ba ako?” Bahagyang natawa si Ralph at itinuro ang regalo sa mesa. “That was your gift for me, right?”Tumango siya. “Oo pero nagustuhan ni Mama kaya inangkin niya,” tugon ni Luna. “Kung gusto mo, bibilhan na lang ulit kita.” Tumango naman ang lalaki, hindi na tinanong kung ano

Napatingin si Luna kay Aubrey na sumunod at tumayo sa likuran ni Ralph. “Hindi na kailangan. Naghihintay sa akin si Dani.”“Luna—”Saka lang napansin ni Ralph na parang may mali. Hinawakan niya ang kamay nito. “Wait.”Pumiglas si Luna ngunit hindi siya binitiwan ng lalaki. Sa halip, lumingon ito kay Aubrey. “Mauna ka na sa kotse.”“Sure. Kausapin mo muna si Luna kung kailangan.”Nanatiling kalmado si Aubrey, pero mahigpit ang pagkakakuyom ng kanyang mga kamao at masama ang tingin kay Luna bago siya sumakay ng kotse.Hinaplos ni Ralph ang palapulsuhan ni Luna gamit ang hinlalaki at maingat na nagsalita, “Nangako siya na hindi magsusumbong sa mga pulis at palalampasin na lang ang nangyari noong inatake mo siya sa ospital. Kaya nangako rin ako sa kanya na ipagpapaliban muna namin ang paglilipat nila.”Halata namang paghihigani iyon. At talagang binago pa ni Ralph ang kuwento, na para bang napakabuti ni Aubrey dahil hindi ito nagsampa ng kaso. Pinapalabas pa nito na para sa kanya, napil

Umupo si Prof. Eric sa silya sa harap ng kanyang desk.Nakaramdam ng pressure si Luna, kaya’t kinailangan pa niyang sulyapan si Prof. Eric bago magsulat ng reseta.Biniro siya ng pasyente, na ipinakilala ng isang kaibigan, “Dra. Pineda, kung ganyan ang itsura mo, iisipin kong malala talaga ang sakit ko.”Alam ng lahat sa clinic na si Prof. Eric ang senior nilang dalawa ni Nathan.Napangiti si Prof. Eric. “Don’t worry. Sanay si Dra. Luna sa mga mahihirap na case. Your case is a piece of cake for her. Umaasal-bata lang siya kapag kaharap ako.” Tiningnan niya ang reseta, tumango, at ibinalik iyon kay Luna.Sa paglipas ng mga taon, si Luna ang napatunayan niyang pinaka-may talento sa lahat ng naturuan niya sa mundo ng medisina. Kung hindi lang dahil sa panghihimasok ng mga Montenegro ay baka malayo na ang narating ni Luna ngayon. Ni hindi na siguro niya kakailanganin na gamitin ang pangalan niya sa mga gamot na na-develop ng babae. “The idea is sound, and the dosage is perfect. One dose w