All Chapters of เสน่หามารยาพิศวาส ( Crazy love in you): Chapter 11 - Chapter 20

"ที่รัก..บ้าบออะไรกัน"!."ใครเป็นที่รักของคุณตอนไหนฮึ?" แมรี่แหวใส่ลีโอนาร์ดทันทีใบหน้าแดงก่ำ เธอไม่ได้โกรธลีโอนาร์ดแต่เธอกำลังอายมากกว่า แต่แกล้งทำเป็นอารมณ์ฉุนเฉียวไปอย่างนั้น"คุณอย่าบอกนะว่าคุณจำไม่ได้เรื่องเมื่อคืนที่เรา".."เราอะไรกัน?"! แมรี่สวนกลับทันควัน"คุณอย่าบอกนะว่าคุณจำไม่ได้น่ะ!" ลีโอนาร์ดพูดออกไปก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัย.."ฉะ..ฉัน".. มาริสาหน้าแดง"งั้นเรามาเมคเลิฟ..เพื่อทวนความจำกันเถอะ" ลีโอนาร์ดไม่รอช้า รวบร่างบางให้นอนราบกลับเตียง พร้อมกับใช้ปากประกบปากเธออย่างรวดเร็ว"อื้อ..อื้อ".. แมรี่ร้องอู้อี้ตกใจในการกระทำของเขา ก่อนจะใช้มือปัดป่ายไปมา และผลักใบหน้าเขาออกอย่างแรง ตามด้วยจิกเล็บลงกลางหลังของเขาอย่างหนักครูดด!!! "ห๊ะ!...ชอบซาดิสซ์ ก็ไม่บอก!" ลีโอนาร์ด เงยหน้าพูดกับเธอ.."ได้เลย!..งั้นผมจัดให้ตามคำขอเลยยาหยี" ลีโอนาร์ดยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้มลงจูบปากแมรี่"เดี๋ยว!" แมรี่ร้องห้าม เธอใช้มือป้องปิดปากตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะค่อยๆพูด"มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ..คือ..เอ่อ..เรายังไม่รู้จักชื่อกันเลยด้วยซ้ำ..คุณคิดจะทำอะไรแบบนั้นเลยเหรอ?"แมรี่ตัดสินใจพูด ทั้งๆที่หัวใจ

"อืออออ..อืมมมม..อาาา" ดีมาก!..แมรี่..ผมชอบเสียงของคุณ เสียงดังๆเลยนะลีโอนาร์ดกระซิบที่ข้างหูเบาๆ.."อาาาา..ลี..โอ..อาาาาา..ลีโอ".."อืมมมม..ที่รักดีมากๆ เรียกชื่อผมแบบนี้ล่ะ" ทั้งสองครางดังระงมสลับสับเปลี่ยนกันไปมา ..ส่วนมือของแมรี่ก็ลูบไล้ไปตามแผ่นไหล่หนาลงมากลางหลังของลีอนาร์ดเรื่อยๆ.."อืออ..อาาาาา.." เธอไม่อาจหักห้ามใจได้อีกต่อไปแล้ว เพราะร่างเธอร้อนวูบวาบสั่นไหว อาการเหมือนตัวล่องลอยขึ้นไปในอากาศมันมาอีกแล้ว พร้อมกันที่ลีโอนาร์ด ก็บดขยี้ปากเลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ เรื่อยๆและเรื่อยๆ และเขาค่อยๆขยับขาเธอแยกห่างออกช้าๆ"อ๊ะ!" เสียงแมรี่ทักท้วง"ให้ผมเห็น..ให้ผมเห็นให้เต็มตา! แมรี่ที่รักของผม" ลีโอนาร์ดกล่าวด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้ม ก่อนจะค่อยๆ แยกเรียวขาอ้าออกอีก..อ้าจนเห็นด้านในแดงระเรื่อเผยอเล็กน้อยพร้อมกับน้ำใสๆไหลปริ่มหยาดเยิ้ม.."อาาา..ที่รัก..คุณช่างสวยงามเหมือนดอกกุหลาบแรกแย้มจริงๆ..แมรี่"ลีโอนาร์ดก้มลงดูดกลืนน้าหวานที่ปริ่มเยิ้ม"อาาาาา..ซีสสส" แมรี่ครางออกมาเสียงดัง ก่อนจะผลักใบหน้าของลีโอนาร์ดกดต่ำลง ให้รับสัมผัสแนบแน่นยิ่งขึ้น แล้วจึงเลื่อนมือมาขยี้เรือนผมของเขา ส่วนปากก็ร้องค

"คุณพูดเรื่องอะไร" แมรี่สวนขึ้นทั้งๆที่แก้มแดงปรั่ง " ผมรู้คุณยังเวอร์จิ้น..แมรี่คุณฟังผมให้ดีนะ..มองตาผมสิ อย่าหลบสายตาของผม " ลีโอนาร์ดจับไหล่ทั้งสองของเธอ ก่อนจะค่อยๆเอื้อมมือไปเชยใบหน้านวลของเธอให้หันมาสบตากับเขาอย่างจริงจัง"ผมรักคุณ..แมรี่ที่รัก..ผมรักคุณ" ลีโอนาร์ดพูดแต่ละประโยคด้วยแววตาท่าทางจริงจัง "ผมไม่ปล่อยคุณไปหรอก ผมรู้ว่า..ผมรักคุณตั้งแต่แรกเห็น คุณคือนางฟ้าสำหรับผม""ทั้งๆที่ใครต่างบอกว่าฉันคือนางฟ้าแห่งจันทรา นางฟ้ากลางคืนแห่ง The moon club อย่างนั้นเหรอคะ?" แมรี่สวนขึ้นทันควันด้วยท่าทางจริงจัง แต่สายตาและแววตาต่างตัดพ้อด้วยความขมขื่น เมื่อนึกถึงเรื่องจริงที่เธอเป็น"แมรี่ผมไม่สนใจหรอก ว่าคุณจะเป็นอะไร? หรือว่ามาจากไหน? แต่ผมได้พิสูจน์แล้วว่าคุณเป็นของผมคนแรก และจะเป็นของผมเพียงคนเดียว และจะเป็นแบบนี้ตลอดไป นางฟ้าของผมอย่าคิดมากเลย เราจะแต่งงานกันนะที่รัก"ลีโอนาร์ดพูดจบก็ก้มลงไปจูบอย่างดูดดื่มกับริมฝีปากบางอวบอิ่มอีกครั้ง "จุ๊ฟ " ก่อนจะรีบรวบร่างบางเร็กของแมรี่เข้ามากอดแนบอก เขาปลอบประโลมเธออย่างเอ็นดูและรักใคร่จริงจัง"แต่งงาน"..หึ!..แมรี่ยิ้มเยาะร้ายด้วยสายตาเกลียด

"ผมขออณุญาติพาแมรี่ไปพักผ่อนซักพักนะครับคุณแม่ อาทิตย์หน้าผมกลับมาแล้วเราจะแต่งงานกัน ผมได้เริ่มให้คนจัดเตรียมงานไว้ตั้งแต่ตอนี้เป็นต้นไป..ผมขออยู่กับเมียซักพักก่อน หวังว่าคุณแม่จะเข้าใจและเห็นใจผมด้วยนะครับ"ลีโอนาร์ดทำท่าทางออดอ้อนอัจฉราวดี" อัจฉราวดี ยิ้มรับเธอรู้ว่าลีโอนาร์ดหมายถึงอะไร"แม่ก็อยากมีหลานจะแย่ จนแม่คิดว่าแมรี่จะไม่เจอเนื้อคู่ซะแล้ว" อัจฉราวดีแขวะลูกสาวเข้าให้ จนทำให้แมรี่ค้อนหน้าแดงเข้าทันที"แม่คะ..ทำไมแม่พูดแบบนี้คะ" ก็มันจริงนี่ อัจฉราวดี พูดล้อเลียนมากยิ่งขึ้น ยิ่งทำให้แมรี่อายมากยิ่งขึ้นไปอีก"ไปเถอะลูก แมรี่ไม่ต้องห่วงทางนี้นะ แม่ว่าเสี่ยใหญ่คงไม่กล้าทำอะไรแม่แล้วล่ะ""ครับ..แม่ ถ้าเขากล้าลองแม้แต่จะคิด..ผมจะไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่นอน" ลีโอนาร์ดเอ่ยพูดขึ้นก่อน ด้วยท่าทางขึงขังและโกรธแค้นจริงจัง เมื่อนึกถึงเรื่องที่แมรี่ได้เล่าให้เขาฟังเมื่อไม่นานมานี้"ใครกล้าลองดีกับครอบครัวของผม..ก็ลองดู!" ลีโอนาร์ดกล่าวขึ้นอีกครั้งด้วยท่าทางเคียดแค้น"ช่างเถอะค่ะ..คุณลีโอนาร์ดเค๊าคงไม่กล้าแล้วล่ะคะ" อัจฉราวดีพูดขึ้น เพราะเธอได้ฟังเรื่องราวจากเสี่ยใหญ่มาแล้ว และได้รู้ว่าลีโอนาร

"ผูชายบ้า!..เอาแต่ใจ!" แมรี่เอ่ยขึ้นเบาๆก่อนที่จะนึกถึงเรื่องราวที่เพิ่งเกิดกับตัวเองเมื่อไม่นานนี้อย่างชอบใจ ในจังหวะที่เขาประกบจูบอันดุดดื่มกับเธอ ทำให้เธอถึงกับหายใจติดขัดกก่อนที่เธอจะจิกเล็บเข้าตรงกลางอกแกร่งของเขาอย่างรุนแรง ในจังหวะที่เขารู้สึกรับรู้ถึงเล็บคมที่จิกเข้ากับกายหนาของตนเอง มันกลับกลายเป็นเหมือนการปลุกเร้าความกำหนัดของเขาให้ลุกโชนอย่างไม่อาจจะทานทนต่อไปได้ อีกแล้ว"โอ้วววว..แมรี่ที่รักของผม..ที่รักรู้มั๊ย?การที่คุณทำกับผมแบบนี้..มันยิ่งทำให้ผมอยากจะรักคุณให้หนักๆเน้นๆไปเลยครับคนดี"ลีโอนาร์ดเอ่ยขึ้นกับใบหน้าที่งดงามด้วยความหลงไหลจนถอนตัวไม่ขึ้น ร่างหนาที่กำลังครอมทับร่างงามของแมรี่อยุ่ถึงกับไม่อยู่นิ่ง มือหนาค่อยๆไล้ไปตามเอวคอดกิ่วของเธอลงไปเรื่อยๆจนถึงสะโพกงาม ก่อนที่เขาจะบีบเคล้นขยำมันอย่างรุนแรงและเมามันส์ สะโพกงอนงามกลมกลึงได้รูปเด้งดึ่งสู้กับมือหนาอย่างรักใคร่ ทำให้แมรี่สะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกสัมผัสจากมือหนาๆร้อนๆของเขาอย่างรุนแรง"อ๊ะ!..อ้าสสสส! ร่างงามสะดุ้งเฮือกพร้อมกับผวาแอ่นกายหยัดขึ้นอย่างรุนแรง เมื่อเธอถูกสัมผัสจากมือหนาๆของเขาตรงกลางกายของเธออย่างเร่าร้อน "