LOGIN"ใช่ที่รักผมเอง ผมจะทำให้ทุกวินาทีของเรามีค่าและมีความหมายมากมายที่สุด" ลีโอนาร์ดพูดจบ ก็เลื่อนกายลงต่ำที่หมายคือกลางกายของสาวงาม เขาค่อยๆดูดกลืนน้ำหวานที่หรั่งไหลออกมาไม่หยุด"อืมมมม..อ๊าาาาาาา..อาาาา""แมรี่..ที่รักของผม คุณหวานไปทั้งตัวแบบนี้ จะให้ผมหยุดลงได้ยังไงกัน..อย่าทรมานผมนักเลย..ที่รัก" ลีโอนาร์ดพูดขึ้นด้วยท่าทางรุ่มร้อนด้วยไฟแห่งความต้องการที่พร้อมจะลุกโชนได้ทุกเมื่อ "ที่รัก..รู้มั๊ยว่าเสียงร้องและท่าทางของคุณมันปลุกเร้าอามรมณ์ผมมากมายแค่ไหน" ลีโอนาร์ดยังคง พร่ำเพ้อไม่ยอมหยุด พร้อมส่งสายตาหวานซึ้งเข้าใส่ร่างงามอย่างหมายมั่นติ๊ด..ติ๊ด..ติ๊ด.."ลี..โอ..คะ..โทรศัพท์คุณค่ะ" แมรี่ ร้องบอก ลีโอนาร์ดขึ้นในทันที ลีโอนาร์ดยังคงเงียบไม่สนใจที่จะเอ่ยตอบคำถามของแมรี่ด้วยซ้ำ เขายังคงก้มหน้าระเร็มรสชาติอันหวานล้ำของร่างงามต่อไปเรื่อยๆอย่างพึงพอใจ โดยที่มือหนาๆยังคงลากไล้ต้นขาเรียวงามของแมรี่ไม่หยุดหย่อนติ๊ด.ติ๊ด..ติ๊ด.."ลีโอคะ หยุดก่อนเถอะค่ะ บางที่เค๊าอาจจะมีธุระจริงๆก็ได้ค่ะ รับสายก่อนนะคะ..นะนะทีรัก "แมรี่เอ่ยบอกเสียงอ่อนเสียงหวานและท่าทางออดอ้อน เมื่อมองเห็นสีหน้าและท่าทางขึงขังข
แมรี่มองค้อนเขาอย่างไม่รุนแรงนัก แต่อาการแลคำพูดของเขาก็ทำให้เธออมยิ้มให้กับตัวเองได้ในชั่วระยะเวลาหนึ่ง เป็นเพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆก่อนที่เธอจะหันกลับมาทำที่ท่าไม่แยแสเขาอีกตามเคย"อาทิตย์หน้าเราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว..ที่รักไม่ต้องเกรงใจหรือเขินอายอะไรผมอีกต่อไปแล้วล่ะครับ..สิ่งไหนที่คุณต้องการ..ผมพร้อมที่จะสนอง..ไม่ใช่สิ..ผมพร้อมที่จะหามาให้คุณได้ทุกๆอย่างที่คุณต้องการ..เชื่อผมเถอะครับ"ก่อนที่ลีโอนา์ดจะค่อยๆกุมมือบางเรียวขึ้นมาจุมพิตอย่างช้าๆ จากนั้นเขาก็ค่อยๆกระชากผ้าห่มที่ปกปิดเรือนร่างงามเปล่าเปลือยออกไปอย่างรวดเร็ว โดยที่ร่างงามไม่ได้เอ่ยปากห้ามหรือร้องเอะอะตกใจไปกับการกระทำของเขาแม้แต่น้อยเลย ลีดอนาร์ดจึงค่อยๆประกบจูดอันดูดดื่มและหวานซึ้งเข้ากับเรียวปากงามอย่างเนิ่นนานและอ้อยอิ่ง จูบของเขาช่างอ่อนหวานและออดอ้อนจนแมรี่ถึงกับเผลอตัวจูบดูดดื่มตอบรับเขาอย่างลุ่มหลงและมัวเมา"ผมรักคุณนะครับ..แมรี่ที่รักของผม" ลีโอนาร์ดค่อยถอนจูบออกไปอย่างช้าๆ ก่อนทีเขาจะเอ่ยออกมากับเธออย่างจริงจังอีกครั้ง ดวงตาคู่คมจดจ้องใบหน้างามอย่างหวานซึ้งก่อนที่เขาจะหยิบเอาของบางอย่างในลิ้นชักหัวเตียงออกมาอย่า
"ผูชายบ้า!..เอาแต่ใจ!" แมรี่เอ่ยขึ้นเบาๆก่อนที่จะนึกถึงเรื่องราวที่เพิ่งเกิดกับตัวเองเมื่อไม่นานนี้อย่างชอบใจ ในจังหวะที่เขาประกบจูบอันดุดดื่มกับเธอ ทำให้เธอถึงกับหายใจติดขัดกก่อนที่เธอจะจิกเล็บเข้าตรงกลางอกแกร่งของเขาอย่างรุนแรง ในจังหวะที่เขารู้สึกรับรู้ถึงเล็บคมที่จิกเข้ากับกายหนาของตนเอง มันกลับกลายเป็นเหมือนการปลุกเร้าความกำหนัดของเขาให้ลุกโชนอย่างไม่อาจจะทานทนต่อไปได้ อีกแล้ว"โอ้วววว..แมรี่ที่รักของผม..ที่รักรู้มั๊ย?การที่คุณทำกับผมแบบนี้..มันยิ่งทำให้ผมอยากจะรักคุณให้หนักๆเน้นๆไปเลยครับคนดี"ลีโอนาร์ดเอ่ยขึ้นกับใบหน้าที่งดงามด้วยความหลงไหลจนถอนตัวไม่ขึ้น ร่างหนาที่กำลังครอมทับร่างงามของแมรี่อยุ่ถึงกับไม่อยู่นิ่ง มือหนาค่อยๆไล้ไปตามเอวคอดกิ่วของเธอลงไปเรื่อยๆจนถึงสะโพกงาม ก่อนที่เขาจะบีบเคล้นขยำมันอย่างรุนแรงและเมามันส์ สะโพกงอนงามกลมกลึงได้รูปเด้งดึ่งสู้กับมือหนาอย่างรักใคร่ ทำให้แมรี่สะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกสัมผัสจากมือหนาๆร้อนๆของเขาอย่างรุนแรง"อ๊ะ!..อ้าสสสส! ร่างงามสะดุ้งเฮือกพร้อมกับผวาแอ่นกายหยัดขึ้นอย่างรุนแรง เมื่อเธอถูกสัมผัสจากมือหนาๆของเขาตรงกลางกายของเธออย่างเร่าร้อน "
"อาาาาาา..โอววว..ที่รักแมรี่ของผม" แมรี่ค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะจับลีโอนาร์ดกดลงนอนแนบเตียง พร้อมตัวเองที่ใช้มือกอบกุมร่างกายของลีโอนาร์ดทั้งสองมือ จากนั้นจึงค่อยๆใช้มือค่อยๆเล่นค่อยๆหยอกล้อกับร่างกายของเขาอย่างรักใคร่"อาาาา..โอยยยย..โอ้วววว!" ลีโอนาร์ดเสียวซี๊ดจนสุดจะทน ร่างกายของลีโอนาร์ดรุ่มร้อนไปหมดทั้งตัวแล้วในตอนนี้ ร่างกายของเขาแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆไปแล้ว จนเขาแทบทนไม่ไหวอีกต่อไป"โอ้ววว..ที่รัก แมรี่คุณทำให้ผมร้อนไปหมดทั้งตัวแล้ว..ผมจะขาดใจตายอยู่แล้วที่รัก..ผมขอเข้าไปนะที่รัก" ลีโอนาร์พร่ำบอกและเขาไมารอเวลาอีกต่อไป ก่อนที่จะขยับขึ้นมาเปลี่ยนเป็นกดร่างแมรี่ให้นอนราบลงไปกับเตียงกว้าง"ไม่ต้องค่ะ แมรี่เอง" พูดจบ แมรี่กลับเป็นฝ่ายขึ้นไปคร่อมร่างใหญ่อย่างรวดเร็ว ก่อนจะค่อยๆจับกายใหญ่ถูไถไปมาตามร่องเนื้อของตัวเอง "อาาาาาา/ อืมมมมมม/โอวววว คนทั้งสองต่างร้องครางขึ้นพร้อมกัน ก่อนที่แมรี่จะรีบจับกดเข้าร่องลึกภายในของเธออย่างช้าๆ"อ๊าาาาา!...ซีสสส..อืมมมม..แมรี่ทำให้ผม ขย่มเลยแมรี่..ผมพร้อมยอมคุณทุกๆอย่าง คุณอยากจะทำอะไรก็เชิญ " ลีโอนาร์ดเอ่ยขึ้นอย่างร้อนเร่า เมื่อสัมผัสได้ถึงความเสียวซ่านไ
"ผมขออณุญาติพาแมรี่ไปพักผ่อนซักพักนะครับคุณแม่ อาทิตย์หน้าผมกลับมาแล้วเราจะแต่งงานกัน ผมได้เริ่มให้คนจัดเตรียมงานไว้ตั้งแต่ตอนี้เป็นต้นไป..ผมขออยู่กับเมียซักพักก่อน หวังว่าคุณแม่จะเข้าใจและเห็นใจผมด้วยนะครับ"ลีโอนาร์ดทำท่าทางออดอ้อนอัจฉราวดี" อัจฉราวดี ยิ้มรับเธอรู้ว่าลีโอนาร์ดหมายถึงอะไร"แม่ก็อยากมีหลานจะแย่ จนแม่คิดว่าแมรี่จะไม่เจอเนื้อคู่ซะแล้ว" อัจฉราวดีแขวะลูกสาวเข้าให้ จนทำให้แมรี่ค้อนหน้าแดงเข้าทันที"แม่คะ..ทำไมแม่พูดแบบนี้คะ" ก็มันจริงนี่ อัจฉราวดี พูดล้อเลียนมากยิ่งขึ้น ยิ่งทำให้แมรี่อายมากยิ่งขึ้นไปอีก"ไปเถอะลูก แมรี่ไม่ต้องห่วงทางนี้นะ แม่ว่าเสี่ยใหญ่คงไม่กล้าทำอะไรแม่แล้วล่ะ""ครับ..แม่ ถ้าเขากล้าลองแม้แต่จะคิด..ผมจะไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่นอน" ลีโอนาร์ดเอ่ยพูดขึ้นก่อน ด้วยท่าทางขึงขังและโกรธแค้นจริงจัง เมื่อนึกถึงเรื่องที่แมรี่ได้เล่าให้เขาฟังเมื่อไม่นานมานี้"ใครกล้าลองดีกับครอบครัวของผม..ก็ลองดู!" ลีโอนาร์ดกล่าวขึ้นอีกครั้งด้วยท่าทางเคียดแค้น"ช่างเถอะค่ะ..คุณลีโอนาร์ดเค๊าคงไม่กล้าแล้วล่ะคะ" อัจฉราวดีพูดขึ้น เพราะเธอได้ฟังเรื่องราวจากเสี่ยใหญ่มาแล้ว และได้รู้ว่าลีโอนาร
ไม่นานนัก ทันใดนั้นเอง ลีโอนาร์ดก็ค่อยๆ เลื่อนมือหนาใหญ่ขึ้นมากอบกุมเอาความงามทั้งคู่ตรงหน้าของเขาอย่างย่ามใจ เขาใช้มือหนาใหญ่บีบเคล้นเอาเต้างามจนล้นทะลักบู้บี้ไปตามรอยมือของเขาอย่างรุนแรง"อ้าสสสสสส!" เมื่อมือหนาค่อยๆเลื่อนเปลี่ยนมาแทรกนิ้วเข้าตรงกลางลำตัวของเธอเบาๆ ก็เรียกเสียงครวญครางแหบพร่าออกมาจากปากของแมรี่ไปได้ในทันที ลีโอนาร์ดค่อยๆยิ้มให้กับปฎิกิริยาร่างกายของแมรี่อย่างได้ใจ เขาค่อยๆขยับกายเลื่อนต่ำลงไปยังด้านล่างของร่างกายงดงามของเธออย่างช้าๆ นิ้วมือหนาถอดถอนนิ้วอันเปียกชื้นออกจากร่างกายของเธอเบาๆ เขาใช้สายตาจับจ้องโลมเลียร่างเปลือยเปล่าอันงดงามด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความต้องการอย่างอดใจไม่ไหวบ้านอัจฉราวดี"แม่คะ..แม่..แมรี่กลับมาแล้วค่ะ" แมรี่!..กลับมาแล้วเหรอลูก! รู้มั๊ยว่าแม่เป็นห่วงหนูมากเลยนะลูก" อัจฉราวดี พูดขึ้นด้วยท่าทางวิตกกังวล ก่อนจะหันหน้าไปเจอกับ.. "เอ๊ะคุณ!""ผมลีโอนาร์ดครับ..สวัสดีครับคุณแม่" ลีโอนาร์ดกล่าวขึ้นเป็นภาษาไทยเป็นครั้งแรกพร้อมกับพนมมือไหว้อัจฉราวดีแบบไทย ท่าทางและการกระทำของเขาทำให้แมรี่รีบหันขวับไปมองคนตรงหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ ตลอดเวลาที่เขาพูดกับเ







