Semua Bab วิศวะล้ำเส้นเพื่อน: Bab 521 - Bab 530

“อืม” เธอพยักหน้าเบา ๆ เขาก็จับมือเธอแน่น จูงออกไปทันทีโดยไม่พูดอะไรอีก ร่างสูงเดินนำแรง ๆ จนเธอต้องกึ่งวิ่งกึ่งเดินตาม เขาเปิดประตูรถ ดึงเธอเข้าไป อุ้มขึ้นนั่งแล้วปิดประตูอย่างรวดเร็ว ก่อนจะออกรถทันทีโดยไม่เหลียวมอง ทำเอาบรรยากาศในรถเต็มไปด้วยความเงียบตึง ไอมิเอะเห็นท่าทีของเขาก็ได้แต่นั่งนิ่ง ม

บทที่ 158 “แกอยากทำอะไรก็ทำไปเลย” พอเขาไม่ตอบ ไม่พูดอะไรเลย เธอก็เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแฝงความน้อยใจ จ้องออกไปนอกกระจกรถ ไม่มองหน้าเขาเลย มือก็กอดอกแน่นขึ้นอีก พยายามข่มความหงุดหงิดไว้ในใจ “….” เขาก็ยังคงเงียบ ขับรถต่อไป สายตาเฉียงมองถนน ทว่าแอบมองเธอผ่านกระจกอยู่เรื่อย ๆ เธอไม่รู้ว่าเขาตั้งใจเม

“…ขอเอาคอนซีลเลอร์ปิดให้ได้ไหม” เธอเสียงสั่นมากกว่าเดิม อีกนิดเดียวก็จะร้องออกมาแล้ว “ดื้อ” จินพูดแค่นั้น ก่อนขับรถตรงเข้าคอนโด ดวงตาคมจับมองถนนตรงหน้า แต่หางตายังเหลือบมองคนข้าง ๆ ที่นั่งตัวเกร็งเงียบอยู่เบาะข้าง ใบหน้าเธอซีดนิด ๆ ดวงตาก้มต่ำ มือจิกชายกระโปรงแน่นจนปลายนิ้วซีด ทำเอาเขาแอบยิ้มในใจ

บทที่ 159 “ทำไมแก้มแดง” เส้นด้ายยืนอยู่ข้างๆ ไอมิเอะเอ่ยท้วง ทันทีที่เห็นว่าเธอแก้มแดง ทำให้ไอมิเอะสะดุ้งตกใจ รีบยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดแก้มตัวเองทันที ผิวแก้มของเธอร้อนผ่าวเหมือนมีไฟแผ่วอุ่นแผ่ซ่านอยู่ข้างใน หัวใจก็เต้นแรงจนได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองดังตุ้บๆ อยู่ในอก “จริง” แก้มยุ้ยก็หันมามองอ

“กินข้าว จะได้กินยา” จินวางถาดอาหารลงเสียงหนัก ก่อนนั่งลงข้างเตียง เขาตักข้าวต้มขึ้นมาพอคำ เป่าเพียงแผ่วเดียวแล้วดันเข้าปากเธออย่างถือสิทธิ์เต็มที่ เขาไม่ได้ป้อนอย่างอ่อนโยนเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ดันทำให้คนถูกป้อนหัวใจเต้นแรง ไอมิเอะกลืนข้าวต้มทีละคำ ใบหน้าก็แดงขึ้นเรื่อยๆ “อิ่มยัง” ไอมิเอะก็พยักหน้