บททั้งหมดของ ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย: บทที่ 251 - บทที่ 260

“ข้าได้ยินมาว่าหมอน้อยทั้งสองเป็นศิษย์เอกของหมอเทวดาซินฉีเชียวนะถึงว่าการแพทย์ถึงได้สูงส่งลึกล้ำนัก ต่อไปนี้ข้าจะฟังหมอน้อยทั้งสองเป็นอย่างดี” ซึ่งคำกล่าวนี้ต่างทำให้ทหารที่อยู่ด้วยต่างเห็นพ้อง“ใช่ ๆ ข้าเห็นด้วย อาเจ๋อหลังจากเจ้าหายดีแล้วอย่าลืมไปขอบคุณหมอน้อยทั้งสองเล่า โดยเฉพาะท่านหมอเทียนอี้ที่แ

“เป็นผลงานของหลานสาวอย่างนั้นหรือเหตุใดนางถึงได้เก่งกาจนัก” ชายหนุ่มหลังจากที่ได้ยินคำกล่าวของหนิงลี่ทำให้เขาอุทานออกมาสีหน้าแววตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ“เจ้าเพิ่งจะรู้ว่านางเก่งกาจหรือ นี่ข้ายังได้ข่าวว่านางกำลังจะเปิดหอสุราซึ่งข้ายังไม่ได้ลองชิมเลยนางก็มาเดินทางไปชายแดนเหนือเสียก่อน” ชายชรากล่าวน

ซึ่งเรื่องราวในวังเหล่านั้นฉินเซียวหาได้รับรู้ไม่ เนื่องจากในตอนนี้นางกำลังหัวหมุนอยู่กับการรักษาคนป่วยที่นางกับท่านอาจารย์ทั้งหลายต่างลงความเห็นกันว่าเป็นโรคสุกใสหาใช่ฝีดาษตามที่หมอผู้หนีหายได้กล่าวไว้“เสี่ยวเซียวเจ้าออกไปพักบ้างเถอะ ตั้งแต่มาถึงที่นี่เจ้าก็ทำงานหนักมาตลอด” ซินฉีเอ่ยกับศิษย์ตัวน้อ

“เสี่ยวเซียวเจ้าคิดสิ่งใดอยู่” น้ำเสียงเล็กหวานใสเอ่ยถามคนที่เดินมาพร้อมกันอย่างอยากรู้หลังจากเห็นคนวัยเดียวกันนิ่งเงียบไปนาน“ไม่มีอะไรหรอกแค่เรื่องเก่านะ ว่าแต่เจ้าจะพาข้าไปไหน” ฉินเซียวยกยิ้มส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อได้ยินคำถามของญาติผู้พี่คนใหม่“ข้าจะพาเจ้าไปหาไป๋หู่นะสิ ข้าอยากนั่งหลังของมัน” เด็กหญ

“ไม่เป็นไรพี่เชื่อว่านางจะต้องปลอดภัย นั่นไป๋หู่ไปยืนขวางมันเอาไว้แล้ว” ซีซวนเอ่ยตอบน้องสาวทั้งที่ภายในใจก็กังวลในความปลอดภัยของเด็กหญิงตัวเล็ก“มันมีกันตั้งหลายตัวนะเจ้าคะข้าเกรงว่า”“เจ้าต้องเชื่อมั่นในตัวนางกับไป๋หู่”ทางด้านฉินเซียวที่แอบอยู่หลังก้อนหินยักษ์สีหน้าก็ได้แสดงความหวาดกลัวออกมาพลางกล