บททั้งหมดของ ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย: บทที่ 241 - บทที่ 250

“ท่านรองเจ้าสำนักไม่ตกใจหรือขอรับ นั่นเสือตัวใหญ่เลยทีเดียว” หนึ่งในอาจารย์รุ่นเยาว์ของสำนักศึกษาเอ่ยขึ้นพลางชี้นิ้วไปยังไป๋หู่ที่กำลังอ้าปากหาวด้วยความง่วง“ไม่ นั่นเป็นเพราะข้าเคยเจอมันหลายครั้งแล้ว เจ้าอย่ามัวแต่ถามให้มากความอยู่เลยเจ้าไปดูศิษย์ของพวกเจ้าเถอะว่ามากันครบหรือยังนี่ก็ใกล้เวลานัดแล้ว

คล้ายหลังรถม้าจากไป เฒ่าหลี่ก็ได้มาขอใช้ห้องหนังสือของฉินเซียวเพื่อปรึกษาหารือกับจินหลงฮ่องเต้ผู้ปลอมตัวเป็นสามัญชนต่อโดยมีจ้าวเฉียงนั่งอยู่ด้วย“ญาติผู้พี่ท่านออกจากที่แห่งนั้นมานานขนาดนี้ท่านไม่กลัวเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ” ชายหนุ่มญาติผู้น้องเอ่ยถามญาติสูงศักดิ์ของตนทันที“เจ้าไม่ต้องกังวล

“เฮ้อ! เรื่องยุ่งมาอีกแล้ว” ฉินเซียวถอนใจหากนางไม่รู้ก็ว่าไปอย่าง แต่ในเมื่อรู้แล้วจะให้นิ่งเฉยก็เป็นไปไม่ได้ดังนั้นนางจึงไปบอกกับทหารเวรนายหนึ่งทันที“ท่านอาทหารเจ้าคะ ข้าต้องออกไปเก็บสมุนไพรบางตัวข้าจำเป็นต้องออกไปจากที่นี่เจ้าค่ะ” เด็กหญิงโกหกคำโตหน้าไม่แดงใจไม่สั่น“มันจำเป็นมากหรือท่านหมอน้อยยา

เนื่องจากตั้งแต่นางเกิดจนแต่งออกเรือนมานางไม่เคยได้รับความช่วยเหลือจากใครมาก่อนรวมถึงบุรุษที่ได้ขึ้นชื่อว่าสามีทำให้เวลานางขึ้นเขาจึงมักนำยาที่ตัวเองปรุงไปให้ผู้มีคุณผู้นั้นอยู่ตลอดจากหนึ่งวันเป็นสองวันจากนั้นก็กลายเป็นเดือนแต่ชายหนุ่มก็มีแต่แย่ลงเพราะยังเหลือพิษอีกตัวที่หญิงสาวไม่รู้ว่ามันคือพิษอะ

ยกเว้นกลุ่มของซินฉีที่เชื่อมั่นในศิษย์ของตนรวมทั้งหลวนคุน จินหลาง ลี่ย่วน และจีเยว่เสียงเพียงเท่านั้นที่เฝ้ามองคนทั้งสามด้วยสายตาแห่งความเป็นห่วงทั้งฉินเซียวและเทียนอี้ไม่ได้สนใจเสียงวิพากษ์วิจารณ์เนื่องจากในตอนนี้ความสนใจของเด็กทั้งคู่มีเพียงแค่การช่วยเหลือให้คนที่นอนอยู่ผู้นี้ฟื้นขึ้นมาเพียงเท่าน