Semua Bab ฉันนี่แหละนักเลงขนมหวาน "ฟันน้ำนม" แห่งพระนครยุค 2500: Bab 141 - Bab 150

แต่ไม่กี่วันหลังจากการประกาศผลอย่างเป็นทางการ...บรรยากาศแห่งความชื่นชมที่ปลากริมเคยได้รับ ก็เริ่มถูกแทรกแซงด้วยกระแสลมเย็นที่มองไม่เห็น... เพราะได้มีข่าวลือเกี่ยวกับปลากริมในทางที่ไม่ดีนักแพร่สะพัดไปทั่วทั้งคณะอย่างรวดเร็วและดูเหมือนจะลามไปถึงคณะอื่น... "นี่เธอได้ยินเรื่องคุณ

ปลากริมเงียบไปครู่หนึ่งหลังได้ยินคำถาม...ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตากรรมการทุกคนด้วยแววตาที่แน่วแน่ "มองซิเออร์ปิแอร์พูดถูกค่ะ...คำพูดของคนนั้นน่ากลัวมากที่สุด...และวิธีที่จะหยุดคำพูดได้ดี...ดิฉันเห็นว่านั่นก็คือการพิสูจน์...ให้เห็นด้วยการกระทำที่ทุกคนปฏิเสธไม่ได้" คำกล่าวของหญิงสา

หญิงสาวกล่าวพร้อมกับเริ่มต้นด้วยการบรรจงหั่นเนื้อวัวส่วนสันไหล่เป็นชิ้นสี่เหลี่ยมขนาดเท่ากัน "เราต้องซับเนื้อให้แห้งสนิท...เพื่อให้เวลาเรานำไปจี่ในกระทะ...จะได้สีน้ำตาลสวยงามและมีกลิ่นหอมของคาราเมลค่ะ" เสียงเนื้อที่กระทบกับกระทะเหล็กหล่อร้อน ๆ ดัง "ฉ่า!" ขึ้น พร้อมกับกลิ่นหอมของเนื้อที่ก

ซึ่งมันคือเนื้อหาเดียวกับที่เธอเพิ่งจะเล่าให้เทวากรและข้าวเหนียวฟังในร้านอาหารไม่มีผิด! (เป็นไปได้ยังไง!) ปลากริมคิดด้วยความตื่นตระหนก ก่อนที่เธอจะปัดความรู้สึกทั้งหมดทิ้งและคิดว่าบางทีศัตรูของชาลิสาอาจจะมาได้ยินสิ่งที่เธอกับพี่ชายสนทนากันก็เป็นได้ และในจังหวะที่ปลากริมกำลังจ

หลังจากรถแท็กซี่จอดลงอย่างนุ่มนวลที่หน้าร้าน สิงหราชของอร่อย...เรียบร้อย...ทั้งสามคนก็ก้าวลงจากรถมายืนอยู่บนทางเท้า...ความเงียบสงบของย่านนางเลิ้งในยามเช้าตรู่กลิ่นหอมของอาหารได้ลอยเข้ามาแตะจมูกและภาพของร้านค้าที่คุ้นเคยที่ผู้คนกำลังเริ่มเปิด...ทุกอย่างทำให้หัวใจของพวกเขาทั้งสามคนพองโตขึ้นด้วยความตื้