All Chapters of ฉันนี่แหละนักเลงขนมหวาน "ฟันน้ำนม" แห่งพระนครยุค 2500: Chapter 81 - Chapter 90

หลังจากความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของครอบครัวสิงหราชผ่านไปด้วยดีอีกครั้ง...ทุกคนก็กลับมาสู่กิจวัตรประจำวันที่วุ่นวายแต่ก็เปี่ยมสุขตามเดิม...และแล้ววันเปิดเทอมวันแรกที่เด็ก ๆ ทุกคนรอคอยยกเว้นปลากริมก็มาถึง เช้าวันนั้นบ้านสิงหราชที่นางเลิ้งคึกคักเป็นพิเศษ เด็ก ๆ ทุกคนต่างอยู่ในชุดนักเรี

ครูเสือที่เพิ่งจะคายเปลือกกล้วยออกมาได้ จ้องมองมาทางต้นเสียงด้วยความโกรธจนตัวสั่น แต่ก็ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร เสียงที่สุขุมและทรงอำนาจกว่าก็ดังขึ้นตัดบทเสียก่อน "พอได้แล้ว! น่าขายหน้าสิ้นดี!" เสียงนั้นเป็นของเจ้าสัวราตรีที่กำลังมองลูกน้องของตนด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะหันมามองสิงห์ด้วยรอยยิ้ม

และคืนวันเดียวกันนั้น...หลังจากที่ทุกคนเข้านอนกันหมดแล้ว ภายในห้องนอนของปลากริมได้มีแสงไฟในห้องของเธอที่ยังคงสว่างอยู่ เด็กสาวนั่งนิ่งอยู่บนเตียงทำสมาธิเพื่อทบทวนเนื้อหาในนิยายต้นฉบับที่เธอเคยอ่าน...โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการประลองฝีมือในครั้งสำคัญที่ได้สร้างชื่อให้กับชายหนุ่ม

คำพูดของครูเป็นเหมือนเครื่องย้ำเตือน...ว่าชัยชนะที่แท้จริง...ไม่ได้วัดกันที่พละกำลัง...แต่วัดกันที่หัวใจของนักสู้ต่างหาก ในขณะที่การฝึกซ้อมในสังเวียนหมัดมวยกำลังเข้มข้นขึ้นทุกวัน...สงครามอีกรูปแบบหนึ่งก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบ ๆ ที่หน้าร้านขนมหวานแม่บัว... ในบ่ายวันหนึ่ง ขณ

และในที่สุดวันชี้ชะตาก็มาถึง...วันนี้ไม่มีเสียงนวมกระทบเป้า ไม่มีเสียงตะโกนให้จังหวะ มีเพียงความเงียบสงบที่หน้าลานซ้อมมวย ในครัว...บัวและยายเมี้ยนไม่ได้ทำขนมสำหรับขาย แต่กำลังบรรจงจัดสำรับกับข้าวอย่างเงียบ ๆ เพื่อใส่บาตรในตอนเช้าเป็นการทำบุญใหญ่เพื่อเอาฤกษ์เอาชัย ปลากริมเองก็