“ตกลงนี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน” ฉันอดไม่ได้ที่จะถาม และคิดว่าคนที่ยังนั่งอยู่กับฉันนี่แหละที่น่าจะตอบคำถามฉันได้ดีที่สุด“ฉันไม่รู้”“ไม่จริง เธอต้องรู้สิ ไม่อย่างนั้นเธอจะรับปากผู้ชายคนนั้นได้ยังไง ไหนจะยังเรื่องที่เธอรายงานผู้ชายคนนั่นว่าฉันละเมออีกล่ะ บอกฉันมานะ”“อย่ามาเสียงดังใส่ฉันนะ ฉันบอกว่าไม่รู้ก็คือไม่รู้ หน้าที่ของฉันก็คือมาเฝ้าเธอจนกว่าเธอจะฟื้น แล้วก็รายงานให้คุณคิราวะรู้เท่านั้นเอง” ผู้หญิงคนนั่นอธิบายเสียงเรียบ“ใครคือคิราวะ”“ก็บอดี้การ์ดคนสนิทของคุณโอยามะคนเมื่อกี้นี้ยังไงล่ะ”บอดี้การ์ดของโอยามะงั้นเหรอ“รีบๆ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ มัวนั่งอึ้งอยู่ทำไมล่ะ”“ปะ...เปลี่ยนทำไม” ฉันถามเสียงสั่น พูดไปมองหน้าเธอคนนั้นสลับกับถุงกระดาษไปอย่างนึกกลัว“ฉันไม่รู้หรอกว่าเปลี่ยนทำไม รู้แต่ว่าคุณคิราวะสั่งให้เปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยน หรือเธออยากรอให้เขามาเปลี่ยนให้ก็ตามใจ”คำขู่จากผู้หญิงแปลกหน้าทำให้ฉันเม้มริมฝีปากแน่น กลืนทุกคำปฏิเสธลงไปอย่างไม่มีทางเลือก ภาพในคืนก่อนตอนที่ถูกจับถอดเสื้อผ้าฉายชัดเข้ามาในหัวราวกับถูกตั้งเวลาเอาไว้“มองทำไม หรือเธอคิดว่าฉันโกหก พวกเขาน่ะทำได้ทุกอย่างที่คุณโอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-23
