All Chapters of Wife - เมีย: Chapter 41 - Chapter 50

กายบางเล็กขยับไปพร้อมๆ แรงโยกจากเบื้องบนของพ่อเลี้ยง เขาพยายามกลั้นความรุนแรงเอาไว้ เพื่อมิให้พินเจ็บปวด ยามนี้เธอยังร้องไห้น้ำตาซึมอยู่บ้าง เรียวหน้าอาจจะบิดเบี้ยวไปบ้าง แต่เริ่มจะอ้าปากหายใจ ดวงตาเริ่มเคลื่อนคล้อยล่องลอยไปบ้าง บางครั้ง แต่เมื่อเขาพยายามออกแรงดันของๆ ตัวเองเข้าไปให้ลึกเพราะพยายามเบียดเข้าไป ยิ่งเข้าไปลึก เขาก็ยิ่งเสียวซ่านสุดๆเด็กสาวเริ่มรู้สึกค่อยๆ หายเจ็บ และมันชวนเพลินเคลิ้มตามไปกับมันด้วย เธอยังถ่างขากว้าง งอเข้าหาตัวเอง เพื่อให้พ่อเลี้ยงสะดวกเล่นอยู่กับช่วงล่างของเธอ ความเจ็บค่อยๆ มลายหายไปทีละน้อย แต่ยังมีบ้างที่คับท้องจุกแน่น มันก็เริ่มจะทำให้พินรู้สึกฟินตามไปกับการขยับของพ่อเลี้ยง แม่ของเธอคงจะมีความสุขแบบนี้นี่เอง“หายเจ็บรึยัง?” ภพพยายามปลอบประโลมให้พินเป็นเด็กดี และยินยอมทำตามที่เขาบอกอย่างระมัดระวัง เพื่อมิให้เธอไปบอกเรื่องนี้กับพีในขณะที่ภพกำลังโยกลากเข้าลากออกอย่างเบามือ เขาก็ฟินเสียวแทบปากสั่นตาม เพราะของพินมันทั้งคับเล็กและรัดลำกล้องของเขาแน่นตลอดลำจนเขาไม่อยากลากออกมาเลย อยากจะแทงเข้าไปให้ลึกสุดๆ จนชนกับทางตัน เพราะมันสั่นพร้อมกับมีร่องเล็กดูดส่วนป

ในอีกชม.ถัดมา พินกัดกินของทอด ของที่ชอบหลายอย่าง หลังจากเล่นสนุกกับพ่อเลี้ยงอยู่หลายครั้ง เธอคิดว่าเขาเริ่มใจดีกับเธอมากขึ้น เอาใจเธอเพิ่มขึ้น และยังใกล้ชิดกับเธอแบบสนิทจนเสียวและเปียกฉ่ำๆ อยู่หลายครั้ง พินไม่เคยคิดว่าพ่อเลี้ยงจะใจดีกับเธอขนาดนี้มีไส้กรอกอยู่หลายชิ้นที่พินหยิบขึ้นมากิน บางทีพ่อเลี้ยงก็แนะนำว่า เธอน่าจะลองเปลี่ยนจากกัดมาเป็นดูดรูดเข้ารูดในปากบ่อยๆ พินเห็นว่ามันก็เพลินดีที่ได้ลองเล่นกับไส้กรอกของกิน โดยไม่โดนดุไม่โดนว่า ภพเริ่มอยากจะบอกพินอีกนัยว่า ถ้าปากเล็กๆ ของพินลองมาดูดท่อนเนื้อแข็งๆ ของเขาดูบ้าง...หลังจากกินจนอิ่มท้อง พินรู้สึกเพลียจนเผลอหลับไปเสียก่อน ระหว่างนี้ภพเก็บของทำความสะอาดและต่อสายไปที่ร.พ. ถามอาการของพีว่าวันนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง... หมอผู้ดูแลอาการตอบกลับมาว่า“เธอยังไม่ฟื้นครับ... ถ้าญาติจะมาเยี่ยม ก็คงจะไม่สามารถสื่อสารกับคนไข้ได้ แต่ญาติมาเยี่ยมได้นะครับ” หมอบอกอย่างชัดเจนว่า อาการของพียังทรงตัว และเธอยังไม่ได้สติ ภพจึงขอบคุณหมอ และตัดสายไป หันมาสนใจพินกำลังหลับอยู่ยามนี้ เขากำลังชั่งใจอยู่ว่า เย็นนี้จะพาเธอไปเยี่ยมพีดีมั๊ย หรือว่ารอให้พีรู้สึกตัวก

วันเรียนจบป.6วันสุดท้ายของเด็กสาวเพื่อนรักทั้งสองคน พวกเธอพึ่งจะจูงมือกันเดินออกจากโรงเรียน ต่างคิดถึงวันหน้า อนาคตจะได้เรียนอยู่ชั้นมัธยม มีชีวิตใหม่ โลกใหม่ บทเรียนใหม่ และอาจจะได้แฟนใหม่ ในวัยเยาว์ที่ทำให้โลกทั้งใบสดใสได้ระหว่างเดินทางกลับบ้าน เด็กสาวทั้งสองกำลังยืนรออยู่ริมทาง เพื่อรอรถเมล์กลับบ้าน เสียงมือถือของ “แนน” ดังขึ้น เธอจึงหยิบมารับสายในขณะที่ “นัน” กำลังเล่นเกมส์ในมือถืออยู่“ค่ะ!” แนนวางสาย แล้วหันไปบอกนันราวกับว่ามีเรื่องสำคัญที่ทำให้เปลี่ยนแผนกินไอศกรีมด้วยกัน ต้องล้มเลิก“ฉันต้องแวะไปหาพ่อใหญ่ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้านดูแลเลย เราขอตัวกลับก่อนนะ” แนนรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้กินไอศครีมกับเพื่อนรักวันสุดท้ายตอนเรียนจบป.6 แต่แนนก็ไม่อยากจากเพื่อนเพราะเธอก็ยังไม่อยากรีบกลับบ้าน“ไปด้วยสิ ตอนเย็นเราค่อยกลับก็ได้” นันบอกให้แนนสบายใจว่า ถึงไม่ได้กินไอศกรีม เธอก็ยังอยากอยู่กับแนนนานๆ เพราะว่าเป็นเพื่อนรักกันจนตัวติดกันตั้งแต่ที่โรงเรียนจนถึงที่บ้าน******เมื่อแนนกับนันมาถึงบ้านปู่ ที่บ้านเงียบมาก ชายสูงอายุกำลังนั่งอยู่บ้านนิ่งๆ เพราะตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน เขาจึงรอหลานสาวมาหา เพ

ชายสูงอายุทานอาหารเสร็จแล้ว จึงเริ่มลุกจากเก้าอี้ เพื่อไปห้องน้ำ และอยู่ภายในนั้นนานพอสมควร กับเสียงน้ำที่ดังเป็นระยะ นันไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะคิดว่าอาจจะท้องไส้ระบายตามปกติ แกก็เป็นคนสูงอายุ แต่สำหรับแนนเธอไม่ได้คิดแบบนั้น เธอรู้ว่าปู่ของเธอเป็นคนนิสัยยังไง และยังหันมาทางนันอีกด้วย“ตอนฉันออกไปซื้ออาหาร เธอนั่งคุยอะไรกับปู่รึเปล่า?” แนนถามด้วยความไม่ไว้ใจ เพราะเธอรู้ว่าปู่เป็นคนยังไง นันก็ไม่อยากให้เพื่อนคิดมากว่า เธอแค่เล่นกับปู่แล้วได้ตังค์มาร้อยนึง ไม่อยากผิดใจกับเพื่อนก็เลยไม่อยากเล่าเรื่องที่มาของเงินร้อยนึง แต่ผลัดเป็นเรื่องอื่นแทน“ปู่ถามว่าวันนี้กลับมาบ้านด้วยกัน เรียนเป็นยังไงบ้าง ฉันก็เลยบอกไปว่า เรียนจบแล้ว สอบเสร็จแล้วกำลังเตรียมตัวจะขึ้นม.1” นันตอบในสิ่งที่ปู่ไม่ได้ถาม ปู่ของแนนแค่ชวนเธอมาเล่นปั้นเนื้อเป็นหนอนแค่นี้ ทำไมแนนทำเหมือนกับจะโกรธเธอด้วยก็ไม่รู้ ไม่แน่ว่าปู่ยังเคยให้แนนเล่นแบบนี้ด้วยรึเปล่า นันก็แอบคิดเหมือนกัน“เดี๋ยวพ่อแม่ฉันมารับแล้ว เรากลับพร้อมกันนะ จะให้เดินไปส่งบ้านอีกซอยเหมือนเดิมมั๊ย?” แนนแค่เป็นห่วงเพื่อน ไม่อยากให้เพื่อนมาเล่นอะไรแบบเธอ อย่างที่เมื่อ

ปู่บอกให้นันลองถอดกางเกงใน แต่ไม่ต้องถอดกระโปรง พลางบอกให้เธอลองมานั่งบนตักเขา นันจึงทำตามที่บอก พลางขึ้นไปนั่งบนตักของปู่ ก็เกรงใจว่าตัวเธอจะหนักทำให้เขาปวดขารึเปล่า... นันนั่งหันหน้าออกไป ทำให้หลังเธอชนกับหน้าอกของปู่แม้จะมีกลิ่นตัวของชายเบื้องหลัง แต่ปู่ก็คงดูแลมาอย่างดีเพื่อให้นันได้อยู่กับเขานานๆ สองมือที่จับพนักเก้าอี้ตน เปลี่ยนมาจัดขาของนันให้ถ่างออกเล็กน้อย เพื่อให้ร่องเล็กนุ่มนิ่มของนันแนบชิดกับก้อนเนื้อกลมแข็งร้อนอยู่ใต้ร่างเด็กน้อย“มันแปลกๆ นะปู่ เจ็บมั๊ย?” นันถามด้วยความเป็นห่วง เพราะเขาเป็นคนสูงอายุ แต่สีหน้าของปู่ไม่ได้เจ็บแม้แต่น้อย กลับยิ้มแย้มที่นันเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย และทำตามที่เขาบอกอย่างไม่มีหลบหนี“นันนั่งทับตรงนี้ของปู่ให้หน่อย ช่วยขยับเขยื้อนเลื่อนหน้าเลื่อนหลังให้ที” เด็กสาวขยับก้นเลื่อนขึ้นเลื่อนลง กับก้อนเนื้อแข็งใต้ร่างที่ตนนั่งอยู่... เด็กน้อยรู้สึกถึงของเปียกที่ระหว่างถูไปถูมา เธอเองก็รู้สึกดีตามไปด้วย ว่าทำให้เธอฟินเคลิบอย่างลืมตัว มันเปียกและถูกอยู่ตรงกลางรับกับของเธอพอดี ก้อนเนื้อแข็งๆ ก็ทำให้นันเริ่มจะฟินตามไปด้วยเช่นกันสองมือปู่จับเอวนันให้มั่นคง