All Chapters of เรื่องสั้นลับๆฉบับรักๆ: Chapter 61 - Chapter 70

“พี่ทอยยยย!อึกๆหนูกลัว” เสียงฉันที่ตะเกียกตะกายตีน้ำและสำลักน้ำเพราะกลืนเข้าไปอึกใหญ่ร้องอย่างตื่นตกใจแน่ล่ะ!ก็คนกลัวตายนี่นาฉันเพิ่งหัดลองว่ายน้ำครั้งแรกเองนี่นา ได้ยินเสียงพี่ทอยบอกให้ฉันลองยืนแต่สมองฉันตอนนี้มันไม่ทันฟังอะไรแล้วล่ะความกลัวสำลักน้ำตายเริ่มขึ้นสมองก่อนจะรู้สึกว่าหายสำลักก็ตอนเค้าช้อนตัวคว้าฉันไว้จากด้านหน้า พอหายตกใจและค่อยๆยืนเองได้สำเร็จก็พบว่าสองมือหนาของเขาจับหมับเข้าที่หน้าอกฉันเต็มกำมือและจับคานิ่งไว้อย่างนั้นไม่ขยับ“เอ่อ...คือ...” ตั้งแต่ได้มารู้จักพี่ทอยรู้สึกว่าฉันจะกลายเป็นคนพูดติดอ่างไปแล้วเพราะทำตัวไม่ถูกยังมึนงงอยู่ว่าจะดันตัวออกหรือปล่อยให้เขาจับเฉยๆแบบนี้แล้วนาทีต่อมาก็พบว่าเขาไม่ได้จับเฉยๆเสียแล้วเมื่อในเวลานี้เขาขยับมือบีบคลึงสองเต้าช้าๆโดยไม่ยำเกรงสายตาใครเพราะมันอยู่ใต้ผืนน้ำน่ะสิ!เหลือบมองไปรอบๆก็พบว่าไร้เงาสองคนที่ไปดักตาข่ายเมื่อครู่เสียแล้ว สายน้ำที่โอบอุ้มกายฉันว่าหนาวเย็นแล้วนะ แต่เวลานี้สัมผัสของพี่ทอยให้ความรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งร่าง เมื่อเห็นว่าฉันยังนิ่งเขาก็ยิ่งได้ใจจากที่จับบีบข้างนอกเสื้อตอนนี้เริ่มเลื่อนฝ่ามือลงแล้วสอดเข้าไป

“งั้นเดี๋ยวหนูจี๊ดดูดให้เอง!”ประโยคที่หนูจี๊ดบอกเมื่อครู่ทำให้เลือดในกายของพุฒิร้อนฉ่าราวกับจะมอดไหม้ ยิ่งสีหน้าท่าทางเต็มใจอย่างยิ่งของเธอมันยิ่งทำให้เจ้าวายร้ายใต้สะดือขยายคับเป็นลำยาวเลยเชียวล่ะหนูจี๊ดค่อยๆยกมือสั่นๆขึ้นกอบกำท่อนเนื้ออวบยาวแข็งและร้อนราวกับไฟเอาไว้ในฝ่ามือพลางขยับมือรูดขึ้นลงเบาๆแล้วค่อยๆแลบลิ้นออกมาลองแตะๆส่วนหัวบานหยักเล็กน้อยและเมื่อสัมผัสได้ว่ามันไม่ได้มีรสชาติอะไรเลยหญิงสาวถึงอ้าปากครอบมันลงบนหัวหยักบานนั้นจนกระทั่งมันเข้าปากไม่หมด!เมื่อลองนึกถึงเวลาที่ดูดไอติมหนูจี๊ดก็ลองทำบ้าง แต่ต่างกันตรงอันนี้มันเป็นไอติมอุ่นยิ่งดูดยิ่งแข็งชูชันยิ่งนัก ท่อนเอ็นอวบใหญ่คับเต็มปากเล็กที่ดูดอย่างเมามัน“ซี๊ดดด..อาาาห์” พุฒิครางลั่นในลำคอ ใบหน้าคมคายแหงนหน้าครางร่างกายสั่นสะท้าน ไรขนอ่อนลุกชูชันเมื่อความเสียดเสียวแล่นพล่านยามที่ปากเล็กๆรูดท่อนเนื้อขึ้นสุดลงสุดให้ความรู้สึกเสียวสะท้านอย่าบอกใครเลยเชียวริมฝีปากนุ่มที่โอบอุ้มลำยาวไว้พร้อมฝ่ามือเล็กที่ช่วยกอบกุมส่วนโคนมันแล้วชักรูดไปพร้อมๆกับริมฝีปากบางทำให้ชายหนุ่มนั่งไม่ติดได้แต่แอ่นตัวเด้งไปตามจังหวะการดูดที่ลึกและแน่นทุกขณ

“ฮ้าววว” พุฒิที่เพิ่งเปิดประตูเดินอ้าปากหาวออกมาตาก็มองซ้ายมองขวาเหมือนจะหาใครสักคน“ตื่นแล้วหรอ” ส้มโอถามพี่ชายเสียงกระแทกกระทั้นนึกโมโหแทนเพื่อนจับใจไอ้พี่บ้านี่ก็เหลือเกินจริงๆนะ!“อืม..เป็นอะไรหน้าบูดบึ้งแต่เช้าเนี่ยแล้วนี่...หนูจี๊ดไปไหนล่ะ?” ถามพลางมองหาแม่คนเนื้อหอมที่ได้กอดมาทั้งคืน“กลับไปแล้ว!”“ห๊ะ...กลับไปแล้วกลับยังไงแล้วกลับไหวหรอ?” ถามอย่างไม่สะทกสะท้านว่าเมื่อคืนตัวเองทำอะไรลงไปบ้างแล้วก็ทำให้ส้มโอชักของขึ้น“หนูไปส่งเองแล้วทำไมจี๊ดต้องกลับไม่ไหวด้วยล่ะหรือพี่พุฒิไปทำอะไรมันเข้า!” ถามเสียงนิ่งตีหน้าขรึมใส่ผู้เป็นพี่“คือ...ก็” คนพี่ทำเสียงอึกอักอยู่สักครู่ก่อนจะก้มหน้านิ่ง“ก็อะไร?ก็คิดว่าไอ้หนูจี๊ดมันเป็นอีพี่ปรางว่างั้น” ส้มโอขึ้นเสียงใส่พี่ชายอย่างหัวเสีย หึ้ยยย!ไอ้พี่บ้า!“ไม่ใช่อย่างนั้น...”“แล้วอย่างไหนที่แน่ๆพี่พลาดแล้วล่ะที่นอนกับไอ้หนูจี๊ดแล้วเสือกครางเรียกชื่ออีพี่ปรางมันน่ะ!” ส้มโอตะคอกใส่อีกรอบ“ส้มโอใจเย็นๆก่อนนะ” ทอยพยายามปลอบประโลมเมียหมาดๆของเขา ดูท่าทางเธอเองก็จะร้กเพื่อนมากเหมือนกัน หากวันนึงเขาเกิดทำอะไรพลาดไปรับรองได้เลยว่า...มึงตายแน่ๆไอ้ทอย!แต่

ร่างขาวโพลนในชุดบิกินี่ตัวจิ๋วที่กำลังดำผุดดำว่ายอยู่ในสระท่ามกลางไฟที่สาดส่องพอให้เห็นสลัวๆชวนให้ผมนึกจินตนาการถึงนางเงือกแสนสวยที่แหวกว่ายวนไปมาขาเรียวขาวได้รูปไร้ไขมันปะปนที่กำลังตีขาบนน้ำก็ดูน่าหลงใหลชวนให้นึกถึงเวลาที่ขาเรียวงามสองข้างมาพาดบนบ่ากว้างของผมมันคงให้ความรู้สึกดีไม่น้อยเลยทีเดียวบิกินี่สีแดงสดช่างขับผิวของแม่ไอ้คิวได้ดีเหลือเกินเพราะเมื่อมันทาบลงบนร่างอรชรยิ่งทำให้ตัดกับสีผิวขาวผ่องไปทั้งตัวจริงๆ สายเส้นเล็กๆที่เกาะต้นคอเนียนนั่นดูเกะกะตาดีเหลือเกินเห็นแล้วผมอยากกระตุกมันออกทิ้งไปไม่นานเหมือนว่าแม่ไอ้คิวคงจะว่ายน้ำจนเหนื่อยแล้วมั้ง ร่างบอบบางของเธอจึงเดินขึ้นมานั่งบนขอบสระ หลังจากนั้นเธอก็ทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิดว่าจะได้มาเจอวันนี้นั่นก็คือแม่ไอ้คิวปลดบิกินี่ทั้งท่อนบนและท่อนล่างออกจนเหลือแต่เนื้อตัวเปลือยเปล่าท้าสายลมจากนั้นก็หยิบเสื้อคลุมมาสวมช้าๆราวกับว่าไม่ได้รู้สึกอะไรที่อยู่ๆก็แก้ผ้าท้าลมหนาวเช่นนี้ขนผมลุกซู่หอบหายใจรัวเลยล่ะรู้สึกว่าหัวใจทำงานหนักมากเวลานี้ ไม่ใช่แต่ขนนะที่ลุก ‘อย่างอื่น’ ผมก็ลุกเช่นกัน‘ให้ตายเถอะนี่แม่เพื่อนนะไอ้โจ้ท่องไว้แม่เพื่อน...แม่เพื่

คืนนั้นหลังจากถูไถแค่ภายนอกจนเสร็จสมอารมณ์หมายด้วยกันทั้งคู่ดึกๆช่วงตีสี่กว่าๆผมก็ย่องออกมานอนที่ห้องของตัวเองที่ไอ้คิวมันจัดไว้ให้แล้วหลับต่อไปยันสายตรู่ทั้งผมทั้งไอ้คิวต่างตื่นสายด้วยกันทั้งคู่โชคดีที่วันนี้เป็นวันเสาร์เราไม่ต้องรีบตื่นไปเรียน ส่วนแม่ไอ้คิวผมยังไม่เห็นเลยนะสงสัยจะเขิน“ไงมึงหลับสบายดีไหมบ้านกู” เสียงไอ้คิวถามพลางยิ้มอารมณ์ดี แน่ล่ะสิเมาหลับไปตั้งแต่หัวค่ำละมั้ง“อืม..ดีมากกูหลับสนิทเลย” เสียไปตั้งหลายน้ำจะไม่หลับได้ยังไง!“มากินข้าวก่อนนี่แม่กูทำข้าวต้มปลาไว้ให้มึงจะเอากาแฟไหมกูจะได้ให้พี่สมพรไปชงมาให้”“เออเอาก็ได้” ผมพยักหน้ารับรู้สึกอยากได้คาเฟอีนเข้ามาในร่างกายเหมือนกันเพราะเช้านี้รู้สึกไร้เรี่ยวแรงจริงๆฝีมือทำกับข้าวของแม่ไอ้คิวก็อร่อยดีนะ ส่วนคนทำไม่รู้หนีหายไปไหนแล้วผมมองๆหาก็ไม่ยักจะเห็นเลย“เออแล้วนี่แม่มึงไปไหนหรอวะ”“ไม่รู้เหมือนกันว่ะสงสัยอยู่บนห้องมั้งว่าแต่มึงเถอะวันนี้จะไปไหนต่อเปล่า”“ไม่รู้ว่ะเบื่อๆคงนอนอยู่บ้านแหละกูขี้เกียจออก”“ไปดูหนังกับกูไหมล่ะพอดีกูชวนแม่ไปดูหนังรอบบ่ายมึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิไปกับแม่สองคนกูอาย” ไอ้คิวมันบอกในขณะที่ผมนึกขำ