All Chapters of FIFA | พลาดรักร้ายนายสารเลว : Chapter 21 - Chapter 30

EP20 เกิดความเงียบขึ้นบนโต๊ะเมื่อมิเกลได้ตอบออกไปแล้วมีเพียงเสียงเพลงของนักร้องวงใหม่ที่กำลังบันเลงแทนเสียงดีเจเปิด มิเกลนิ่งเธอก้มหน้าหลบสายตาของทุกคนไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตนเองต้องมาตอบคำถามอะไรแบบนี้ทั้งที่มันเป็นเรื่องส่วนตัว “แล้วมึงไปเอามาจากไหนวะฟีฟ่า ว่าน้องมีแฟนแล้ว” เป็นไวท์ที่พูดแทรกเสียงเพลงดังขึ้นมา ทำให้มิเกลเงยหน้ามองฟีฟ่า ไม่รู้ว่าแสงไฟภายในผับมันสลัวหรือสายตาฟีฟ่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆกันแน่ สายตาคู่นั้นสื่อออกมาว่าไม่พอใจ แต่มิเกลก็คิดว่าตัวเองคงคิดไปเองไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะไม่พอใจและเขาก็ไม่มีสิทธิ์นั้นอยู่แล้ว “ก็แล้วแต่ แค่เตือนด้วยความหวังดี” ฟีฟ่าตอบแบบนั้นก็ลุกพรวดพราดขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความงุนงงของทุกคนโดยเฉพาะจีน่า เธอไม่รอช้ารีบลุกขึ้นตามฟีฟ่าไปส่วนสามคนที่เหลือได้แต่มองตามสามคนนั้นไป “เอ้ไอ้นี้มันเป็นห่าเหวอะไรของมันว่าไหมไอ้ธาม” พูดจบก็หันมาถามธามที่นั่งเงียบซึ่งเขาก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เกิดความเงียบขึ้นภายในโต๊ะจนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบห้านาทีธามก็ชวนมิเกลคุยเพราะตอนนี้ไวท์ได้ลุกไปเข้าห้องนํ้าแล้ว “เราอยู่ปีหนึ่งหรอ” เสียงนั้นทำให้มิเกลเงยหน้าขึ้นสบตาก

EP22“…” มิเกลแทบจะกลืนเสียงไม่ทันเมื่อได้ยินคำนั้นของเขา ปกติฟีฟ่าไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่ทำไมตอนนี้ถึง…“เงียบแปลว่าเข้าใจใช่ไหม” เขายังถามต่อพร้อมกับใช้มือกระชากผมเผ้าที่เริ่มหลุดลุ่ยขึ้น มิเกลดึงสติตนเองกลับมาแล้วเอ่ยตอบออกไป“ฉันจะพยายาม” เธอตอบออกไปแบบนั้นแล้วเม้มปากแน่น ร่างกายยังคงถูกกระแทกอย่างต่อเนื่องและในวินาทีต่อมาร่างกายก็เริ่มจะอดกลั้นไม่ไหว“ฉันจะรอดู…” ฟีฟ่าพูดจบเอวสอบก็เร่งจังหวะเป็นจังหวะถี่เร้าจนกระทั่งคนตัวเล็กร้องครางเสียงหลงและปลดปล่อยนํ้ากามออกมา…“อ๊ะ…กรี๊ดดดดด!!” หน้าท้องแบนราบพร้อมกับร่างบางสั่นกระตุก เธอหมดเรี่ยวแรงและทิ้งตัวนอนควํ่าลงบนที่นอน นํ้ากามเหนียวใสไหลชโลมแก่นกายแท่งใหญ่ ไม่ทันที่ร่างกายจะได้หยุดพักหายใจมือหนาก็คว้าร่างของเธอลุกขึ้นนั่งคุกเข่าแล้วจับเรียวแขนเอาไว้แน่น แล้วก็ใส่แรงกระแทกหยาบโลนใส่ร่องสวาทเปียกแฉะ“อ๊ะ… อื้ออ!!” ใบหน้าหวานเหยเกด้วยความจุกแน่นร่างกายกำยำแนบชิดกับร่างบอบบางเป็นจังหวะหนักแน่น แก่นกายใหญ่เข้าออกสุดลำจนมิเกลแทบจะเสียการทรงตัวในแต่ละครั้งที่โดนกระแทก สติคนตัวเล็กพร่าเบลอไปหมดสัมผัสได้แค่สิ่งหยาบโลนที่เข้าออกร่างกาย ภาพตรงหน้า

EP24“มองอะไร” มิเกลถามออกไปสายตามองร่างหนาที่จ้องมองตนเองด้วยสีหน้าครุ่นคิดก่อนที่เธอจะหันกลับมาสนใจเก็บชุดที่เหลือเข้าตู้ต่อ พอจัดเสร็จเรียบร้อยก็หยิบเสื้อปาดไหล่สีพาสเทลออกมาและกางเกงขาสั้นพร้อมกับผ้าคาดผมที่ไหมเป็นคนเลือกให้“ทำไมมองไม่ได้รึไง” ฟีฟ่าตอบกลับแล้วมองร่างเล็กที่เดินหายเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องนํ้าโดยไม่มีบทสนทนาใดๆ ตอบกลับมา เขาเลยเดินไปหยิบชุดของตัวเองแล้วเอามาเปลี่ยนบ้าง พอเปลี่ยนเสร็จก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่มิเกลเปิดประตูออกมาจากห้องนํ้า เธอไล่สายตามองเขาเล็กน้อยแล้วละความสนใจไปที่หน้ากระจกแทน“จะออกไปไหน” ฟีฟ่าถามเมื่อเห็นคนตัวเล็กหยิบผ้าคาดผมขึ้นมาสวมและมันก็ยิ่งเพิ่มความน่ารักให้เธอเข้าไปอีกเท่าตัว“เดินเล่น”“กับใคร” เขาถามต่อในขณะที่ร่างกายนั่งด้วยท่าทีสบายอยู่ปลายเตียง“คนเดียว” มิเกลสวมผ้าคาดผมเสร็จก็เอื้อมมือมาถอดแว่นออก เธอหยิบเครื่องสำอางขึ้นมาแต่งแต้มบนใบหน้าของตนเอง“ฉันจะไปด้วย” ฟีฟ่าพูดขึ้นมาแล้วก็ไล่สายตามองร่างสวยเสื้อของเธอมันโชว์ไหล่ แถมกางเกงขาสั้นสีขาวที่ผิวแทบจะสว่างเท่าก็สั้นมาถึงแก้มก้น แต่งตัวแบบนี้ยังไงก็ถูกมองแน่นอน ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด“แ

EP26 ต่อ…“มึงว่าไงนะ..?” ฟีฟ่าที่ได้ยินแบบนั้นถามทวนออกไปเพราะตอนแรกเคยถามธามไปแล้วตอนอยู่ร้านเหล้าคำตอบของเขาไม่ใช่แบบนี้ ถึงแม้จะมองออกอยู่บ้างแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะคือเรื่องจริง ภาพลักษณ์ที่มิเกลสร้างขึ้นปิดบังตัวตนที่แท้จริงของเธอมีแค่เขาที่ได้เคยเห็นมันอย่างถี่ถ้วน “ก็ตามที่กูพูด อย่าบอกว่ามึงมองไม่ออก” ไวท์ถามแล้วยกแก้วเบียร์ขึ้นมากระดกเข้าปากส่วนฟีฟ่าเองที่ได้ยินแบบนั้นมือหนาก็บีบแก้วในมือแน่น“ไม่คิดว่ามันจะชอบ” “กูถึงบอกไง ถ้ามึงไม่ได้ชอบก็เลิกกันซีนไอ้ธาม กูไม่อยากให้เพื่อนต้องมาทะเลาะกัน” ไวท์มองออกและเข้าใจความรู้สึกของทั้งสองคนดี ธามอยากใช้โอกาสเข้าหามิเกลถึงแม้ว่าธามจะไม่ได้พูดแต่ไวท์ที่เป็นเพื่อนมานานก็มองออก ส่วนฟีฟ่าที่ตัวติดเหมือนหมาเฝ้าเจ้าของถ้าเจ้าตัวไม่บอกเองว่าเป็นรุ่นน้องคนสนิทเขาคงคิดไปแล้วว่าฟีฟ่าชอบมิเกล ยิ่งนอนบ้านเดียวกันอีกเลยต้องถามยํ้า พอได้ยินคำตอบยํ้าอีกทีก็จะพยายามเชื่อเพราะมิเกลไม่ใช่สเปกของฟีฟ่า “กูแค่… เป็นห่วง ในฐานะพี่ชาย” ปากเอ่ยตอบก็กระแทกแก้วเบียร์ลงบนโต๊ะ “เป็นห่วงได้แต่ก็ต้องปล่อยน้องบ้าง มึงไม่กลัวเกลอึดอัดหรอวะ” “ไม่…” เขาตอบเสียงนิ่

EP28คืนวันที่ 3…เมื่อวานฟีฟ่าหายออกจากห้องไปในช่วงเย็นแล้วเขาก็ไม่กลับเข้ามาอีกเลยจนกระทั่งถึงวันสุดท้ายที่ต้องเก็บของออกจากบ้านพักขึ้นเรือแทน มิเกลเก็บของตนเองเสร็จก็หันกลับไปมองบ้านพักอีกครั้ง เธอไม่รู้ว่าเขาหายไปไหนแต่ก็เลือกที่จะเดินห่่างออกมาเพราะถึงเวลาที่จะขึ้นเรือแล้ว พอเดินมาถึงท่าเรือที่อยู่ห่างไม่ไกลมากมิเกลก็มาเช็ครายชื่อก่อนจะเดินขึ้นเรือไป เรือเป็นเรือสำราญขนาดใหญ่มีสองชั้นรวมถึงห้องนอนและห้องต่างๆอีกหลายห้องซึ่งการเหมาเรือในครั้งนี้ทางคณะก็เป็นคนจ่ายให้แต่จ่ายแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของราคาทั้งหมดเท่านั้นเพราะแลกกับการที่คณะโปรโมทการท่องเที่ยวของเรือให้ ซึ่งการนอนคืนสุดท้ายของทริปนี้จะนอนบนเรือสำราญ “ทุกคนค่าาาา ใครที่ขนของขึ้นเรือเสร็จแล้วไปติดต่อรับกุญแจห้องได้เลยน้าา จะนอนกับเพื่อนหรือนอนคนเดียวก็ได้เพราะห้องมีเยอะมาก แล้วเวลาสี่ทุ่มมาเจอกันที่งานปาร์ตี้ชั้นสองน้า” ในขณะที่ทุกคนกำลังทยอยกันขนของเสียงของมะตูมก็คอยประกาศบอกอยู่ตลอดมิเกลขนของเสร็จก็เดินไปติดต่อรับกุญแจเพียงลำพังตั้งแต่ขึ้นเรือมาเธอยังไม่เห็นธามกับไวท์หรือแม้แต่ฟีฟ่า มิเกลได้กุญแจห้องแล้วเธอก็เดินไปตาม