All Chapters of FIFA | พลาดรักร้ายนายสารเลว : Chapter 31 - Chapter 40

EP31 บังเอิญเจอต่อ…“ชำระเป็นบัตรหรือเงินสดดีคะ” ผู้จัดการร้านพาฟีฟ่าเดินมาที่หน้าเคาน์เตอร์ก่อนจะเดินเข้าไปประจำที่ของตนเองพร้อมหยิบเอกสารซื้อขายออกมาวางไว้ “เป็นบัตรครับ” “ช่วยเซ็นตรงช่องผู้รับให้หน่อยค่ะ เอกสารนี้เป็นเอกสารซื้อขายอย่างถูกต้องตามกฎหมายนะคะ ปกติตุ๊กตาจะไม่มีแบบนี้แต่เนื่องจากน้องเป็นรุ่นที่เลิกผลิตไปแล้วจึงต้องมีเอกสารประกอบค่ะ” เธอเอ่ยอธิบายด้วยนํ้าเสียงฟังชัดแล้วฟีฟ่าก็พยักหน้าตอบก่อนจะหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นชื่อผู้รับ เซ็นเสร็จเรียบร้อยก็ยื่นเอกสารให้ผู้จัดการร้าน “เดี๋ยวขอบัตรด้วยนะคะ” “นี่ครับ” มือหนารูดซิปกระเป๋าตังแล้วหยิบบัตรเครดิตวงเงินหลายบาทขึ้นมายื่นให้ เธอจึงรับมาแล้วทำการรูดชำระเงิน รอไม่นานก็ได้บิลออกมาก่อนจะยื่นบิลและบัตรให้ชายหนุ่ม“เสร็จเรียบร้อยแล้วนะคะ ขอบคุณที่มาอุดหนุนร้านของเรามากค่ะ” เธอยกมือขึ้นไหว้แล้วนำตุ๊กตาแคร์แบที่ใส่กล่องแก้วสีใสห่อทับด้วยกระดาษสีทึบรรจุอยู่ในถุงให้ฟีฟ่า“ขอบคุณครับ” ฟีฟ่ารับมาแล้วหมุนตัวเดินกลับมาที่เดิมแต่ตอนนี้ร่างของมิเกลก็ไม่นั่งอยู่แล้ว พอกวาดสายตามองบริเวณรอบร้านก็ไม่เห็นร่างหนาจึงเดินไปถามพนักงานต้อนรับของร้าน“

EP33 สถานะ FWB…มิเกลพยายามสะบัดแขนออกจากพันธนาการของมือหนา มันเป็นครั้งแรกที่เธอขึ้นเสียงใส่ฟีฟ่าเลยทำให้ชายหนุ่มหยุดชะงักกับท่าทีของเธอ มิเกลทำราวกับว่ากำลังหงุดหงิดตนเองนักหนา “รู้ตัวเองด้วยว่าพี่กำลังลํ้าเส้น” คนตัวเล็กเอ่ยยํ้าอีกทีเพื่อเตือนสติคนตรงหน้า เธอใช้โอกาสตอนที่ฟีฟ่าเผลอสะบัดมือออกแล้วเดินห่างออกมาเพื่อจะสวมเสื้อผ้า “เออ! ลํ้าเส้นแล้วมันผิดอ่อวะ ไม่ชอบที่ให้พาผู้ชายเข้าห้องนี่มันผิดมาก” ฟีฟ่าพูดตอกย้ำตนเองแล้วพยายามกลั้นอารมณ์โมโหไว้ ชายหนุ่มขบกรามแน่นแล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี้เขากำลังเป็นอะไร.. “มันผิดเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน” “..อ่า เข้าใจแล้วว่าเป็นแค่คู่นอน” ใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยความโกรธพยักหน้าเข้าใจ มิเกลที่เห็นเขาแทบจะควบคุมตนเองไม่อยู่ เธอเลยต้องยอมเป็นฝ่ายที่เย็นลงแทน “ฉันแค่ยํ้า พี่เป็นคนเริ่มเอง ต้องยอมรับมันให้ได้” ปากพูดร่างกายที่สวมเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เดินไปเผชิญหน้ากับฟีฟ่า เขากำลังกำหมัดแน่นและยับยั้งสติอารมณ์ของตนเองเป็นอย่างมาก “ใช่ ฉันเริ่ม ผิดเองแหละที่ลํ้าเส้น” “ถ้าไม่อยากให้ความสัมพันธ์นี้มันจบลงแล้ว พี่หยุดเถอะนะ ให้มันเป็

EP35 จบความสัมพันธ์“แน่ใจหรอ.. ที่ถามออกมาแบบนั้น” ธามถามยํ้าเพราะเขาเห็นท่าทีเก้กังของเธอและดวงตาคู่นั้นก็คอยหลบอยู่ตลอด “ฉัน.. แค่อยากลอง”“พี่เป็นผู้ชายนะ ถึงจะเป็นสุภาพบุรุษมากขนาดไหนแต่ถ้าผู้หญิงขอแบบนี้ก็คงจะ..” ธามเว้นเอาไว้แล้วลุกขึ้นจากโซฟาที่ตนเองนั่งแล้วเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้ามิเกล ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปใกล้เธอแล้วใช้มือแตะเข้าที่ปลายคางมน “จะอะไร..” มิเกลถามออกไปเสียงแผ่วแล้วลอบกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากลำบาก“จะทนไม่ไหวเอาหน่ะสิ” “งั้น ทำมั้ย”“พี่ให้เธอคิดอีกที” ธามยํ้าอีกรอบและจ้องมองใบหน้าสวยตรงหน้า ตั้งใจว่าจะไม่ทำอะไรถ้าเจ้าตัวไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อนแต่ตอนนี้เจ้าตัวเป็นฝ่ายเริ่มก่อน แล้วเขาจะปฏิเสธทำไมกัน เป็นผู้ชายมันมีสัญชาตญาณของนักล่าในตัวอยู่แล้ว “ฉันคิดดีแล้ว” “อยากหยุดตอนไหนค่อยบอกนะ” “ทะ ทำไม” “เผื่อเธอเจ็บ” ธามตอบเท่านั้นรอยยิ้มร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าก่อนที่ร่างหนาจะหมุนตัวแล้วเดินกลับไปที่ลิ้นชักเพื่อหยิบอะไรบางอย่างออกมามันเป็นซองถุงยางในห้องผู้ชายคงจะพกถุงยางไว้เป็นเรื่องปกติรึเปล่านะ…“พี่พกถุงยางไว้ด้วยหรอ”“ของแบบนี้ผู้ชายทุกคนมีไว้ติดห้องอยู่แล้ว” “อ่อ

EP37 อิจฉาสัปดาห์ต่อมา..…ผ่านมาได้เกือบอาทิตย์ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฟีฟ่าก็เหมือนจะจบลงกันด้วยดี เขาไม่ได้ทักมาแล้วตั้งแต่วันนั้นมิเกลก็ไม่ได้ทักไป และดูเหมือนทุกอย่างจะจบลงแล้ว ตึก.. ตึก.. ตึก.. เสียงรองเท้ากระทบกับพื้นภายในห้องเรียนในช่วงบ่าย มิเกลทิ้งร่างกายที่แสนจะเหนื่อยล้านั่งลงที่ประจำและซบหน้าลงบนโต๊ะ และไม่นานนักศึกก็เริ่มทยอยกันเดินเข้ามาในห้องเรียน “พี่ฟีฟ่าคบกับมิวหรอ เห็นลงสตอรี่หวานกันใหญ่เลย” “ไม่คบสิแปลกเปิดตัวขนาดนั้น”“นอยอ่าาาา กลุ่มนั้นไม่โสดสักคนแล้วล่ะสิ” “ไม่สวยก็ทำใจหน่อยนะ กลุ่มนั้นแฟนสวยทุกคน”“ไม่ต้องมายํ้า ชิ!” เสียงบทสนทนาของสองสาวที่มานั่งบริเวณใกล้เธอซุบซิบคุยกันและมิเกลก็ได้ยิน “เฮ้วววว.. วันนี้จำได้รึเปล่ามีนัดอะไรกัน” และในตอนนั้นเเองเสียงของมะตูมก็แทรกเข้ามาพร้อมกล่องใบเดิม “เห็นกล่องขนาดนี้มองไม่ออกเลยมั้ง” ผู้ชายหนึ่งคนในห้องพูดแซว “แหม่ พร้อมที่จะฟังประกาศผลพนันกันรึยัง” มะตูมไม่รอช้าเริ่มเข้าประเด็น เธอยืนอยู่หน้าห้องที่ประจำ ข้างกายคือกลุ่มเพื่อนสนิทรวมถึงอมยิ้มหัวหน้าชั้นปี “ไม่ต้องประกาศแล้วมั้งคงรู้กันทั้งมอแล้ว” ผู้ชายคนเดิมพูด

EP39 ไม่พอใจอีกด้าน…มิเกลเดินเข้ามาภายในตึกเรียนก่อนจะเดินเข้ามาในลิฟต์และในขณะที่เธอกำลังจะกดปิดก็มีเสียงเรียกจากใครบางคนสอดแทรกเข้ามาก่อน“รอด้วยค่ะ” พอได้ยินเสียงนั้นเธอก็กดเปิดแล้วร่างเล็กก็รีบวิ่งเข้ามาในลิฟต์ ผู้หญิงคนนั้นเป็นมิวนิค เธอเอ่ยยิ้มให้คนข้างในแล้วเข้ามายืนข้างกาย“ชั้นไหน” มิเกลเอ่ยถามออกไปด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่ง “ชั้นสี่” พอมิวนิคเอ่ยตอบมิเกลก็กดชั้นสี่แล้วตามด้วยชั้นห้าไม่นานลิฟต์ก็ปิด เกิดความเงียบขึ้นมาระหว่างสองสาวแล้วมิวนิคก็ชวนคนข้างกายคุย… “ทำไมช่วงนี้มิวไม่เห็นเกลเจอกับพี่ฟีฟ่าเลยล่ะ” “ไม่มีธุระให้ต้องเจอ” เธอตอบออกไปปัดๆไม่แม้แต่กระทั่งจะมองหน้ามิวนิค “เป็นพี่น้องเจอกันไม่ใช่เรื่องแปลก” “…” “หรือว่าเกลกับแฟนมิว มีอะไรมากกว่านั้น” ติ้ง~ ไม่ทันที่มิเกลจะได้เอ่ยตอบเสียงลิฟต์ก็ดัง ลิฟต์เริ่มเลื่อนออก มิวนิคยังไม่ได้คำตอบแต่เธอก็ต้องจงใจเดินออกมาก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดมิเกลก็สังเกตเห็นแววตาของมิวนิคที่จ้องมองตนเองด้วยความรู้สึกที่ซ่อนไปด้วยอะไรบางอย่าง พอลับร่างมิวนิคมิเกลก็ยืนรอลิฟต์เคลื่อนมาถึงชั้นห้าก่อนที่เธอจะก้าวเดินออกมาแล้วเดินมุ่งหน้าไปที่ห้องเ